Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
19-01-2013
19 januari Winterkoeien
Goed of slecht weer, dat bestaat niet hooguit kun je spreken over goede of slechte kleding of beter nog, over aangepaste of niet aangepaste kleding. Flink ingeduffeld kan een fikse wandeling best aangenaam zijn bij deze vriestemperaturen. Ik ben er deze namiddag dus maar even op uit getrokken met de camera en deze vier jongedames waren blijkbaar even verrast van mij te zien als ik van hen. Nieuwsgierig hielden ze mijn doen en laten nauwgezet in de gaten. Je verwacht dat koeien in dit seizoen op stal staan toch? Maar aan deze exemplaren was in generlei mate te zien dat ze op enige manier last hadden van de kou. Ze zagen er weldoorvoed, goed verzorgd en zeker niet kouwelijk uit. Ik vermoed dat zon koeienpelske ook wel de nodige bescherming biedt als het echt guur wordt. Het leek wel of ze gingen poseren toen ik aanlegde om deze foto te maken.
De naam van dit beeld is Zhijwaarts. Een Januskop is een oeroud symbool voor tegenstellingen en overgangen, voor begin en eind, voor goed en kwaad, maar ook voor eenheid in verscheidenheid. De naam komt van de Romeinse god Janus, waar ook de maand januari naar genoemd is. Ergens in de bossen van de Nederlandse gemeente Reusel, over de grens bij Postel, in the middle of nowhere staat dit beeld. Het staat op de natuurlijke waterscheidingslijn tussen het bekken van de Maas enerzijds en dat van de Schelde anderzijds, maar tezelfdertijd zinspeelt het op de scheiding tussen Belgie en Nederland. De grens tussen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden, hier vlakbij, werd eigenlijk al vastgelegd bij de vrede van Munster in 1648 en na de afscheiding van Belgie in 1839 definitief bekrachtigd. De volger van deze blog zal ondertussen wel begrepen hebben dat ik hier verzeild raakte tijdens het uitoefenen van een van mijn hobbies en deze foto is dan weer het resultaat van een andere
We zullen het in groot Kasterlee een tijdje zonder Keeses Molen moeten doen. Het baken van herkenning voor toeristen die langs de Geelse Baan Kasterlee kwamen binnengereden is vandaag van zijn voetstuk gehaald. Het meest spectaculaire gedeelte van de werkzaamheden was helaas net achter de rug toen ik er langs gereden kwam. Maar toch is het niet meer dan logisch dat de nieuwsgierige fotograaf dan even de wagen aan de kant zet. De gigantische kraan had het molenhuis net naast zijn onderstel gezet en ik kon alleen maar het einde van de operatie vastleggen. Naar wij vernamen zal de restauratie wel enkele jaren in beslag nemen. Laten we hopen dat ie dan in al zijn pracht weer op de zelfde plek terug gezet wordt. De bouwgrond is daar nog al duur schijnt het en likkebaardende promotoren zullen zonder twijfel goud zien in dat perceel.
Het jaarlijks auto- en motorsalon op de Heysel in Brussel is een evenement dat wij nooit aan ons laten voorbij gaan. Met enkele vrienden gaan wij er elk jaar met de trein naar toe. En dat zullen we geweten hebben deze keer Laat er net vandaag een zwaar ongeval gebeurd zijn aan een overweg in Nijlen. Onze terugreis werd daardoor een hindernissenparcours met overstappen in propvolle inderhaast geregelde reisbussen, ommetjes naar alle stationnetjes in de omgeving in volle avondspits en tot overmaat van ramp belandden we ook nog eens in de file veroorzaakt door het ongeval. Als toetje mochten we in Herentals weer de trein in voor één halte tot Tielen, de vervangbus reed maar tot daar weer wachten dus. Bijgaande foto heeft daar helemaal niks mee te maken natuurlijk, wel met de Heysel. Ik had me voorgenomen om als ik toch in de buurt was eerst het Atomium eens te gaan fotograferen. Ik heb geprobeerd de clichés te vermijden en afwijkende standpunten te zoeken. Dit is bvb. een samengestelde vertikale panoramabewerking van drie liggende fotos boven elkaar. Zoals de steun onder de bol links boven al verraadt stond ik zowat onder de constructie. De lichte vervorming als gevolg van de bewerking en het perspectief moet je er maar bij nemen
Vorige week waren we al eens op deze plek geweest, er was een geocache verstopt namelijk, en ik had me voorgenomen hier snel eens terug te komen als de weers- of lichtomstandigheden er rijp voor waren. Als voorbeeld van kruisbestuiving tussen de verschillende hobbies is dit meer dan duidelijk dacht ik zo. Ik had ingeschat dat de sneeuw die er vannacht gevallen deze locatie tot een schilderachtig tafereel zou omtoveren maar toen ik deze middag ter plaatse kwam bleek het toch net iets minder te zijn dan ik verondersteld had. Nauwelijks 10 km van thuis, in vogelvlucht, lag hier toch beduidend minder sneeuw. Maar echte winterpracht maken we in deze streken ook weer niet zo vaak mee dat ik hiervoor mijn neus zou ophalen. Aan de slag dan maar ik heb de kapel langs diverse kanten bekeken en gefotografeerd en na streng selecteren bleven er een drietal opnames over waar uit het moeilijk kiezen was. Frontaal was misschien wel het sterkste beeld, maar daar zag je maar twee bomen eigenlijk, van de zijkant gezien zat er altijd wel een boom voor een of ander kapel-onderdeel, en daarenboven was de achtergrond dan ook een beetje druk, zodat het uiteindelijk deze opname werd van uit een schuine invalshoek: de kapel mooi tussen de twee rijen van drie bomen.
De nieuwe lessenreeks die Josee aangevat heeft om haar computerkennis nog wat op te schroeven zal voortaan doorgaan op maandagvoormiddag. Jawel, maandagVOOR(!!!)middag Dat compromitteert uiteraard zwaar de traditionele zondagavonden met de maten. Opstaan in het holst van de nacht, nog voor half acht nota bene, daar heb ik sowieso al een broertje aan dood, en dan nog op maandag pfff. Maar goed, ons begin van de week zal er voortaan anders uitzien. Toen we vandaag dus in de loop van de namiddag terug thuis waren schoot er nog net voldoende tijd over om even wat beweging te nemen. Een rondje holle wegen van de Kempense Heuvelrug leek ons daarvoor, een zeer geschikte route... vandaag toch!!! Wij wonen er vlakbij he. Normaal ligt het hier behoorlijk modderig, daar kunnen de plaatselijke mountainbikers en joggers over meespreken, maar met dit vriesweer werd het plots zeer wandelbaar. Het fototoestel was natuurlijk ook van de partij en deze uit zeven vertikale shots samengestelde panoramabewerking toont het landschap net iets beter dan één enkele liggende foto zou kunnen.
Daar moet je dus zo oud voor geworden zijn dat was de teneur van de kommentaar die Josee leverde toen ik mezelf aan de samenvloeing van de Aa en de Grote Kalie tegen een knotwilg omhoog zwoegde omdat ik de quasi zekerheid had dat de gezochte cache daar zat. In dit seizoen is die top niet zo vol met groen lover namelijk en we hadden iets gezien wat op een bokaaltje leek. Bomen klimmen is een activiteit waarvan ik me vaag herinner dat ik er vroeger niet vies van was en als ik naar de kleinkids kijk dan merk ik dat die het ook nog altijd leuk vinden ondanks alle computerspellen en andere electronische alternatieven. Nu moest ik om met de arm tot in de kroon te kunnen niet hoger dan zeg maar 80 cm. van de grond, maar voor een gepensioneerde honderd-plusser vond ik het zelf toch een prestatie. De knotwilgen langs de Aa zijn een onderwerp waarvan ik vermoed dat alle fotografen in de omgeving er al wel eens mee aan de slag geweest zijn, en ik ben er vandaag zelf ook een tijdje mee bezig geweest, met enkele leuke shots als gevolg trouwens, maar na de voetbalfoto die ik gisteren van Josee plaatste, stond die er op dat ik deze opname, die zij met mijn camera maakte terwijl ik mijn ding deed, zou plaatsten. Ik wil niet zo ver gaan ook de titel te gebruiken die zij suggereerde: Oude aap in boom