Zelf hebben we nooit een grote affiniteit gehad met het hele carnaval gebeuren. Dat komt waarschijnlijk omdat wij in onze beroepscarriere als muzikant in Nederland ieder jaar in het vroege voorjaar weer ondergedompeld werden in een soort massahysterie die met muziek nauwelijks iets te maken heeft, en zo hebben wij een gezonde afkeer gekweekt.
Goed, ieder zijn meug natuurlijk. Jill, nichtje van het vrouwtje, is een stuwend lid van de Rietschieters, een prominente Lommelse carnavalsvereniging. Om geld in het laatje te krijgen – drank, praalwagens en kostuums komen niet zo maar gratis binnenwaaien – organiseren ze telkenjare weer een groots opgezet mosselfestijn. De sympathie van kennissen en buurtbewoners is groot want ze mochten ook dit jaar weer rond de 500 eters verwelkomen. Daar was ons vriendenclubje ook bij uiteraard. De mosselen waren bijzonder lekker, de drank ook en de stemming was, zoals blijkt uit deze foto, opperbest.
De fotograaf staat weer eens niet op het plaatje maar aan de plek waar het  Duvel-peil in het glas het laagst is kun je vermoeden waar hij zat. J   

10-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

De nieuwjaarsreceptie is telkenjare een van de eerste gemeenschappelijke activiteiten van onze fotoclub, ook onze dames – en voor de vrouwelijke leden, de echtgenoten – zijn van de partij ergens begin januari. Traditioneel verzamelen we in het OC voor een kaas en wijn avond. Ik heb deze avond mijn fototoestel niet meegenomen want ik wilde me voor één keer eens helemaal in het feestgewoel storten en niet constant met mogelijke fotomomenten in mijn hoofd zitten. Ik had trouwens in de loop van de namiddag al een flinke oogst binnen gehaald. Toen hebben we de voorbereidingen gedaan met enkele vrijwilligers. De tafels schikken, tafelkleedjes, bestek, witte wijn koud zetten, rode wijn chambreren, buffet klaarzetten, sfeerverlichting, achtergrondmuziek… kortom we hadden wel wat om handen voor we alles voor mekaar hadden. En dan moest de zwaarste taak nog komen. We zouden ook nog de wijn voorproeven. Met volle overgave zijn we daar ook nog een tijdje mee bezig geweest en het was medeclublid Willy die op een bepaald moment mijn toestel ter hand nam om deze foto van de dag te maken.     

09-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Wij worden als vrijwilligers regelmatig in de watten gelegd door het personeel en de directie van het zorgtehuis. Ondanks het feit dat er op wandelgebied voor de bewoners in dit seizoen niet veel gebeurt werden wij vandaag toch uitgenodigd op een copieus ontbijt. Dat gaf ons meteen de gelegenheid eens met eigen ogen te bekijken hoe het ondertussen gesteld is met de verdere afwikkeling van de verhuis. Naar een onafgewerkt pand verhuizen vonden wij niet meteen een goed idee enkele maanden geleden maar dat moest nu eenmaal werd ons verteld. Ondertussen zijn de scherpe kantjes daar wel van af nu en alles functioneert naar behoren merkten we. Het oude Hoevezavel wordt nu afgebroken en ook daar zijn wat minder interessante facetten aan. Doordat het nieuwe zo vlakbij het oude gebouwd werd is er nogal wat hinder bij de sloop. Wij vragen ons af of de bewoners van de kamers die langs de werkzaamheden gelegen zijn daar in alle rust van hun oude dag kunnen genieten. De NV Van Loo Projects heeft alleszins ter bescherming enkele gammele panelen voor de aanpalende ramen gezet. De werkzaamheden en de imposante machines zorgen voor spektakel de ganse dag, dat is zeker, de eenmalig aanwezige fotograaf schiet er een ganse serie van, maar of iedereen dat even leuk vindt, daar hebben we onze twijfels over.   

08-01-2016 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Een strenge winter is het niet maar toch gaan wij er van uit dat we onze gevederde vriendjes een beetje extra mogen verwennen in dit seizoen. Bessen en zaden zijn er nu nauwelijks te vinden, insecten, larven en maden ook al niet en we mogen dus aannemen dat de vogelpopulatie die ons het ganse jaar verblijdt met gekwetter, getwiet en gesjilp het in deze maanden moeilijk heeft om aan de dagelijkse kost te komen. Wij helpen ze dan ook graag door wat vetbollen te hangen, een voedermandje met pindanootjes en, buiten het bereik van zwerfkatten, wat eetbare keukenrestjes te strooien.
De vogeltamtam werkt prima merken we, want onze tafelgasten worden steeds talrijker. Het is bij wijze van spreken aanschuiven geblazen voor ze aan tafel kunnen. Hoofdzakelijk meesjes hebben we te gast, maar we zien ook wel eens een roodborstje, een boomklever en ook de mussenbevolking lijkt zich te herstellen na enkele zwakke jaren.
Natuurlijk heb ik er aan gedacht het snoer waaraan we al dat lekkers hangen binnen het zoom-bereik van de 70-300 te bevestigen zodat ik van achter een slaapkamervenster de actie kan fotograferen. Vandaag was het extra druk. De koolmeesjes zijn meestal in de meerderheid, maar de pimpelmeesjes laten zich niet afschrikken door die overmacht. Links onder lijkt een koolmees te zeggen dat de pimpelmees moet ophoepelen maar die trekt zich daar duidelijk niks van aan en rechtsboven zit een ander pimpelmeesje te wachten om de eerste vrijgekomen plek aan de feestdis in te nemen.

07-01-2016 om 23:53 geschreven door Kosmopol  

Je zou denken dat na de inspanning de ontspanning komt. Maar als we gaan geocachen, dan is het vaak omgekeerd, de tochten in de natuur, door de bossen op zoek naar leuke plekjes, da’s puur ontspanning en als we daarna in een plaatselijke kroeg binnenvallen om ons vochtgehalte weer op peil te brengen zou je denken dat het dan pas echt leuk wordt. Maar niet zo bij Jackie blijkbaar… Nog voor de ober is geweest om een bestelling op te nemen zit ie alweer in de afgedrukte lijsten met vraagstukken, routes en multi-cachen. Wat hebben we vandaag niet gevonden en waarom niet, wat ging er fout, waar kunnen we nu alsnog naartoe om onze dagresultaten te verbeteren, wie kunnen we bellen voor een tip, kloppen de berekeningen wel… Neen de inspanning begint pas na de ontspanning. J
In café Den Tip in Vorselaar wilden we iets nuttigen en een round-up maken van een fijne cachedag. Tussen een verzameling verdwaalde wielertoeristen, kaartende okra-leden en trippel drinkende kwieke senioren vonden we in een hoek nog net een tafel waar we onze benen konden onder steken. Om kwart over vier was het al behoorlijk duister in die hoek en toen ik onze tijdelijke werkplek even wilde vastleggen moest ik wel erg hoog de ISO waarden in.
Voor de geïnteresseerden, de instellingen: ISO 6400 – f 6,3 – 1/40 met 24 mm zonder flits.

06-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Een stuk spoorweg van de hogesnelheidslijn Goor – Lichtaart Centraal nabij de stopplaats Hoge Weg koos ik vandaag als onderwerp van mijn dagelijkse foto. Euhhh… ik durf wel eens fantaseren, ik geef het toe, en ik vermoed dat dit er een klein beetje over is. J
Ik las deze morgen een kort artikel over de langste modelbaan ter wereld en dat het drie uur duurt om die te bezoeken. Ik dacht toen meteen aan de treintjes in het stadspark in Turnhout, maar het is door weinigen geweten dat diep verscholen in de Lichtaartse bossen er ook zo’n baan ligt. We komen er wel eens voorbij gewandeld en het kan niet anders dan dat hier vroeger een buitenverblijf was met een treintjesliefhebber als eigenaar. We hebben hier in jaren geen levende ziel gezien, maar uit eerbied voor andermans eigendom zijn we nooit over de niet eens zo hoge houten afsluiting geklommen om dat wat beter te gaan bekijken. Waarschijnlijk getriggerd door het artikel deze morgen heb ik dat vandaag wél gedaan. Natuurlijk heb ik er meteen ook een reeks fotos geschoten vaak uit moeilijke laag bij de grondse standpunten. Een leuke invalshoek bedenken om mijn verhaaltje er bij te beginnen leek me niet zo moeilijk, maar verder dan die ongeloofwaardige eerste regel ben ik niet gekomen.               

05-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het vrouwtje wilde vandaag met de vriendinnen gaan shoppen. De solden-periode heeft altijd wel de nodige aantrekkingskracht bij mijn schatje J…
We waren voor ze vertrok richting koopjes al samen de verplichte korte pipi- en kakawandeling gaan doen met Phaido, maar deze middag heb ik ‘m nog een extra lange tocht door de Kempense bossen gegund, de camera mocht ook mee natuurlijk. Als ik heel eerlijk ben dan ga ik, als het over fotograferen gaat, ook liever alleen op stap trouwens. Dan heb ik namelijk niet dat tikkeltje schuldgevoel als er weer eens moet gewacht worden omdat ik mijn tijd neem om het beste standpunt te zoeken en aan de knopjes van mijn toestel zit te prutsen om de goede instellingen te vinden.
Voor de verandering zijn we eens aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan lopen. Het is daar altijd al wel een beetje natter en vettiger dan op ons normale rondje Smallebroeken, maar ik wilde er toch nog eens gaan kijken. Ondanks de voortdurende neerslagdreiging hebben we het droog gehouden, dat wel, maar de overvloedige nattigheid van de laatste tijd had er wel voor gezorgd dat we redelijk besmeurd terug thuis kwamen. Slijk en smurrie was ons deel tijdens het grootste gedeelte van de wandeling. De foto die ik uitkoos voor vandaag illustreert dat misschien niet zo goed maar Phaido zal beamen dat de was- en afdroogbeurt die ik hem deed ondergaan voor hij weer mee naar binnen mocht niet van de poes was. En zelfs onder het ogenschijnlijk veilige dikke bladerdek dat hier over het pad gestrooid is zat er voldoende modder om je op elk moment alert te houden om uitglijpartijen te vermijden.            

04-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

De oude Bailey-brug over het Kempisch kanaal op de weg tussen Mol Rauw en Postel is een uit het eind van de tweede wereldoorlog daterende oerdegelijke constructie waarover het plaatselijke verkeer nog steeds, zij het met enkele beperkingen, zonder problemen en zonder dure nieuwe brug redelijk vlot verloopt. Meestal toch, want het gebeurt wel eens dat er lieden zijn die niet kunnen leven met regels, beperkingen en/of verbodsbepalingen blijkbaar. Wij komen hier tijdens onze tochten richting Lommel wel vaker voorbij en het gebeurt dat we lang moeten wachten omdat oversized voertuigen hier op een smalle weg onverrichter zake moeten terugdraaien, erger wordt het als er tegen beter weten in toch door gereden wordt. 
Okee, voor sommigen zijn dit nogal veel verkeersborden om in één keer samen te lezen, te begrijpen en er naar te handelen. Feit is dat zo’n 500 m. eerder er ook al dezelfde borden staan… als je voertuig hoger is dan 2,7 m of zwaarder dan 3,5 ton, dan draai je de andere kant op, simpel toch? Er zijn blijkbaar toch nog altijd stekeblinde, hardleerse, betweterige pipos die het alsnog willen proberen. Dit is het resultaat.
Het meest trieste aspect van het verhaal is dat dit al de elfendertigste keer is dat dit gebeurt… hoe dom is de gemiddelde bestuurder van te hoge of te zware voertuigen?          

03-01-2016 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Een verplicht nummer voor elke geocacher uit de regio is de jaarlijkse nieuwjaars-meet and greet event van mijn cachemaatje Jackie. Van heinde en ver komen collega hobbyisten naar de weide in de Mosstraat in Lommel afgezakt om te praten, een natje en een droogje te nuttigen, ervaringen uit te wisselen, kennis te maken en uiteraard ook om telkenjare de nieuwe creatie te bewonderen die de meester zelf weer als nieuwjaarsverrassing in elkaar geknutseld heeft. Cachen van jackie zijn altijd kunstwerkjes en ook dit jaar was dat niet anders.
We liepen er veel bekend volk tegen het lijf en het hoeft geen verwondering te wekken dat ook Phaido meer dan zijn deel van de aandacht kreeg. Bijzonder bij het jongste deel van de bezoekers was ie mega-populair. Een impressie van het gebeuren wil ik op deze manier voor mijn jaaroverzicht bewaren.        

02-01-2016 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Ik heb hier weinig aan toe te voegen. Toen ik mijn nieuwjaarswensen wilde samenvatten in een foto stond Phaido er op dat hij eerst zijn verzuchtingen mocht doen.
Tja, als er maar plaats is voor één foto per dag zijn we snel uitgepraat he Phaido… voor één keer mag jij het zeggen.
Ik heb er geen idee van of Phaido bereid is een correcte AN vertaling van zijn uitspraken te verschaffen, maar indien er lezers zouden zijn die hier niks van begrepen hebben of die ook wensen richting Phaido of het baasje willen zenden mogen ze me altijd per e-mail contacteren. Het adres is pojo1@pandora.be       

01-01-2016 om 23:34 geschreven door Kosmopol  

Ook op deze 31^ste december ga ik gewoon verder met fotograferen. De wereld stopt niet bij een jaarovergang en deze keer vond ik het niet nodig een obligate beste wensen upload te doen, dat soort plaatjes heb ik trouwens al voldoende op facebook en andere social media gezet J. De dagelijkse gang van zaken blijft genoeg mogelijkheden bieden om leuke dingen voor mijn jaaralbum te selecteren.
Samen met The Scuba Divers, Cubke en Jackie Vdb, - dit zijn schuilnamen uiteraard -, ben ik vandaag naar Nederland, meer bepaald naar Vessem gereden. Op deze laatste dag van het jaar hadden ze daar een geocache event georganiseerd en de souvenir die daar aan vast hing wilden we als fervente hobbyisten toch nog meenemen in 2015. Terug thuis gekomen in Lommel wilde Jackie nog even langs de locatie waar hij zelf de meet and greet 2016 organiseert aanstaande zaterdag. We constateerden gezamenlijk dat alles er helemaal ok was en er restte ons alleen nog maar de goden aan te roepen om hun zegen over het gebeuren af te smeken. Jackie kweet zich voorbeeldig van zijn taak. We hebben hem met de vorklift de hemel in gehesen – of toch een eind dichter in de buurt – en ik was er als de kippen bij om dat vast te leggen. Ik heb er alsnog aan gedacht hem een spandoek met nieuwjaarswensen in de handen te photoshoppen, maar ik heb die opwelling vrij gemakkelijk kunnen onderdrukken.       

31-12-2015 om 23:28 geschreven door Kosmopol  

Toen ik, net vóór negen uur, voor mijn doen erg vroeg, uit de veren was deze morgen  en ik nog slaapdronken aan mijn eerste kop koffie wilde beginnen zegde het vrouwtje dat ik, indien ik mijn ogen al voldoende open kreeg, eens door het keukenraam naar achter in de tuin moest kijken. Daar zat warempel vlak bij het huis in het gazon, of althans in iets wat daarvoor moet doorgaan, een groene specht die druk in de weer was. Heel even werd een slome Pol toch een snelle Pol want in een mum van tijd had ik de 70-300 en de 1,4x extender op de Eos zitten en was ik een hele reeks aan het schieten.
Iedereen die me beter kent zal wel weten dat ik op dat uur van de dag nog niet goed wakker ben. Het hoeft dan ook geen verwondering te baren dat ik domweg de instellingen van mijn camera had gelaten zoals ze waren… gisteren avond bij het fotograferen van de Looiendse Nete had ik een stop overbelicht, bij de invallende duisternis was dat toen wel nodig… nu niet dus en het resultaat was een veel te helder plaatje. Gelukkig fotografeer ik altijd alles in RAW en dan heb je nog alle mogelijkheden om dat soort fouten te corrigeren. Tot mijn grote verbazing waren mijn opnames allemaal scherp, ondanks de relatief lange sluitertijd… vaste hand, bedacht ik tevreden en enigszins zelfvoldaan. Ook over de kleuren, de scherptediepte en het contrast was ik zeer te spreken, zodat ik toch weer een beetje meer geloof moet gaan hechten aan collegas die “exposure tot he right” blijven aanbevelen.   

30-12-2015 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Ik had me eigenlijk voorgenomen alvast tot volgend jaar mijn geocache ambities even in de wachtkamer te zetten. De eindejaarsdrukte met alle verplichtingen er omheen bezorgde me ruim voldoende bezigheid om me niet te vervelen tot en met begin januari. Maar in de vooravond, zo rond half vier, bekroop me toch weer de goesting om, zijn het maar voor even, naar Beverdonk te rijden. Langs de Looiendse Nete, zijriviertje van de Kleine Nete, waren onlangs twee nieuwe traditionals op de geocachekaart verschenen en daar wilde ik toch wel een half uurtje voor uittrekken. Een frisse neus halen met Phaido is dan de uitvlucht waar ik mijn uithuizigheid mee goedpraat bij het vrouwtje en na een ritje van nog geen 10 minuten met de wagen begonnen we gewapend met GPS en fototoestel aan een korte maar mooie wandeling. Rond dat uur van de dag heb je meestal ook mooi licht als je een of ander fotografeerbaar object of landschap voor je lens krijgt en reken maar dat de omgeving daar inderdaad nogal wat te bieden had. Nadat ik gevonden had wat ik zocht ben ik nog enkele honderden meters verder langs het riviertje gelopen want ik wilde de locatie richting ondergaande zon fotograferen. Avondrood doet het altijd wel goed in een foto immers. Zo overweldigend was dat nu ook weer niet moet ik toegeven maar toch werd ik beloond voor mijn ijver want net op het moment dat ik mijn standpunt en compositie bepaald had kwam er als toetje een vlucht ganzen in beeld.  

29-12-2015 om 23:53 geschreven door Kosmopol  

Het is een donkere foto, ik weet het… maar dat was ook de bedoeling. Een beetje creepy, een beetje scary, een beetje spooky.
De plaats had ik al langer in mijn achterhoofd opgeslagen als mogelijke foto-locatie. Vandaag kwamen enkele omstandigheden om er iets mee te doen perfect samen. Ik was redelijk vroeg thuis van een mooie geocache fietstocht en zodoende kon ik in de vooravond een foto gaan maken van dit pomphuisje tussen de bomen langs de Nete, net naast Bobbejaanland. Het was heus nog niet zo donker toen ik er arriveerde maar met wat creatief cameragebruik en enige kennis van Photoshopmogelijkheden kon ik er vrij eenvoudig een blauwe uurtje look-alike van maken. De maan die ik in gedachten had kon ik later deze avond te pakken krijgen en het was een klein kunstje om die inclusief enige voorzichtige verantwoorde schaduwen op een leuke plek in de compositie te plaatsen.
Dit is dus niet de werkelijkheid zoals ik ze vandaag zag, maar wél een met de middelen die de beeldbewerking ter beschikking stelt in elkaar geknutselde virtuele werkelijkheid. Niks mis met het beeld toch? Ik ben er alleszins best gelukkig mee.   

28-12-2015 om 23:51 geschreven door Kosmopol  

27-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Tante Lilly had als kerstcadeau voor het jonge volkje tickets gekocht voor de musical Sneeuwwitje in de stadsschouwburg in Antwerpen. Een trip naar Antwerpen sla ik nooit af en ik ben mee die kant op getogen, de kinder-musical zelf interesseerde me niet zo zeer maar er is altijd wel iets te zien, te beleven of te fotograferen in de stad, daarenboven konden we dan na afloop samen iets gaan eten in een naburig restaurant en daar ben ik ook niet vies van. Schoonbroer Dreeke dacht er ook zo over en zodoende we zijn samen op pad gegaan. Het was evenwel zo druk overal dat we de wandel- en fotoambities maar opgeborgen hebben en we zijn noodgedwongen enkele locale etablissementen ingedoken alwaar we een wijntje, een cappuccino, een biertje en nog een wijntje genuttigd hebben. We waren ook al snel terug in de buurt van de schouwburg en toen opperde Dreeke dat de hoge overkapping bij de hoofdingang toch wel mogelijkheden bood. We hebben de daad bij de gedachte gevoegd en ondanks de drukte onderin - het was marktdag - hebben we de camera dan maar omhoog gericht en een hele reeks geschoten, dit is één van de plaatjes.   

26-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Eén van de tradities die stand houdt in onze familie is dat op kerstdag kinderen en kleinkinderen samen met mijn zus Lilly en man Dreeke bij ons de benen onder tafel steken voor de al even traditionele kerstkalkoen. Het blijft uiteraard niet bij die kalkoen… naast de voor- en na-lekkernijen, de bijhorende dranken en de kerstcadeautjes is er de gezelligheid, de spelletjes, het oplossen van alle wereldproblemen in lange gesprekken en je raadt het al, de nodige fotos, wat wil je als we ze voor één keer in het jaar allemaal samen thuis hebben. Toch koos ik vandaag niet voor een tafel-, familie- of onder-de-kerstboom-foto, maar weer eentje van de zes kleinkinderen, onze zes schatten. Als ze samen boven op een stapelbed gaan poseren in een van de logeerkamers levert dat weer een pagina op voor het jaarlijkse fotoalbum.    

25-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

In had het er bij een van de vorige Kerst gerelateerde fotos al over, en dat zijn er nog al wat dit jaar realiseer ik me plots, er was nog geen kerststal voorbij gekomen…  Ik ben daarom op deze druilerige Kerstavond naar het kerkplein getogen waar ik deze keer de kerststal van ons eigen Lichtaart wilde fotograferen. Zoals ik al aangaf, het motregende een klein beetje en dat is niet meteen een ideale omstandigheid om te flitsen. Toch moest het want een lange sluitertijd van op statief was ook zeer problematisch, met de volwassen flinke bries wilden die siergrassprieten op de voorgrond maar niet stil blijven staan…
Maar toen voltrok zich een wonder, een kerstwonder… de regendropjes veranderden allemaal in kleine sterretjes en een goddelijke hand schreef er, in een hemels lettertype, een boodschap tussen: Zalig Kerstfeest voor iedereen. Ik moest alleen maar afdrukken en mijn Kerstkaart was klaar.
Misschien is dit wel een teken, een teken van hierboven. Misschien moet ik wel een nieuwe godsdienst opstarten, ik word dan meteen de opperpaus en grote voorganger en natuurlijk vraag ik subsidie aan bij de overheid… véééél subsidie… 

24-12-2015 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

Fietsen… zolang de winter onze tweewieler niet een tijdje op stal dwingt trekken we er op uit in zoverre  de drukke opa- en andere beslommeringen het toelaten. Onze omzwervingen brengen ons, al dan niet geleid door de GPS en geocache-coördinaten, naar plekken waar wij soms het bestaan niet van vermoedden, vaak niet eens zo ver van huis. Tussen Olen en Noorderwijk, op een zandweg door het bos, genoten we van een rustig ritje deze morgen toen we plots een bord zagen met een pijl naar rechts en de niet mis te verstane boodschap “Kerststal”. Dat verwacht je daar niet. Mijn interesse was dus meteen gewekt. Ik draaide het paadje in en na zo’n 20 meter tussen de slingers, glitter en in vele kleuren gespoten dennenknoppen zag ik dit uit de kluiten gewassen kersttafereel. Ik noem het bewust geen kerststal, hoewel die er ook in verwerkt was.
In een grote kist van, zeg maar 1,2 m breed en 1 m diep had de bewoner van een chalet in het bos met veel liefde, geduld en kunde een prachtige miniatuur-Kerst-scene in elkaar geknutseld. Ik vond het prachtig, en met veel plezier zag ik dat er ook een herberg was.  
Als ik ga fietsen neem ik meestal geen statief mee ( J ) en deze keer vond ik dat wel erg jammer. Het was behoorlijk donker in dat bos en ik moest mijn ISO-waarde al opdrijven tot 3200 om een sluitertijd van 1/15 te bekomen… problematisch uit de losse hand en ook mijn diafragma zou ik graag kleiner gemaakt hebben om voorin wat meer scherpte te hebben, maar dat was al helemaal geen optie. Moeilijk gaat ook is niet voor niks een veelgehoorde dooddoener…     

23-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Om het met een variatie op het bekende gezegde van Mozes en de berg te zeggen: Als de winter niet naar ons komt dan gaan wij naar de winter. We moesten er niet eens zo ver voor rijden. Zowel in Herentals als in Turnhout is er een ijsbaan, allebei ongeveer 10 km van huize Pol en Josee verwijderd. In  Herentals schaatsen ze in openlucht en met de huidige temperaturen vermoedden we dat het daar wel eens erg nat zou kunnen zijn daarom zijn we maar naar de overdekte baan in Turnhout gereden.
Ik vond het erg moeilijk om er fotos te maken. In de hal was het behoorlijk donker en scherpstellen was dus al het eerste probleem. Je moest wel flitsen om een voldoende korte sluitertijd te verkrijgen en met al dat witte ijs werd de voorgrond al snel overbelicht. Het duurde even voor ik het delicate evenwicht gevonden had maar uiteindelijk ben ik er toch in geslaagd de fun vast te leggen. En fun hadden ze… onze logés, dochter Ilse was ook gekomen en die had nog een hele lading passagiers mee. Dolle pret op het ijs natuurlijk met zoveel bekenden… en ik maar schieten…   

22-12-2015 om 23:59 geschreven door Kosmopol