Het zijn grijze dagen. We hebben nu al meer neerslag gehad dan in een normale maand januari en we zijn niet eens halfweg. We waren al nat geworden deze voormiddag en de dagelijkse Phaido-pipi-kaka wandeling was de kortste tot nu toe, maar in de loop van de namiddag klaarde het toch even op en dan maken wij van de gelegenheid gebruik om er nog eens op uit te trekken. We kozen deze keer eens voor een kant van Lichtaart waar we normaal gezien nooit of zelden langs lopen. Dan zie je weer andere dingen en nieuwe potentiele foto-onderwerpen. Aan de zijkant van dit oude huisje hebben de bewoners zelf voor kleur gezorgd. Als ik zie hoeveel struiken en planten er overal staan, hoeveel nestkastjes er aan de muren en aan de bomen hangen en hoe verzorgd en goed onderhouden het hele erf er uit ziet, dan stel ik mij zo voor dat het hier in de zomer één grote bloemenpracht is. In dit seizoen hebben ze er ook iets op gevonden. Tegen de zijgevel is een plaat bevestigd bekleed met een of andere groene kunststof en daarop hebben ze allerhande kleurige plastic bloemen bevestigd. Het ziet er een beetje kitscherig uit, toegegeven, maar ik kan er toch van genieten, ook al omdat het me weer een foto opleverde.   

14-01-2015 om 23:53 geschreven door Kosmopol  

Erg vrolijk wordt een mens daar niet van. Regen, regen en nog eens regen, nattigheid in vele varianten: druilerig gesmos, slagregen en stortbuien, alleen maar onderbroken door rukwinden die al het water uit de bomen dan weer over en op de wandelaar jagen. Ik mag zonder overdrijven zeggen dat ik er vandaag echt de pest in had. Na een kletsnatte wandeling zijn we de rest van de dag dan ook maar kniezend binnen gebleven. Ik had al enkele fotos van regendruppels op de ramen op mijn geheugenkaartje toen ik bedacht dat zonder voorgrond of aandachtspunt zulke plaatjes vrij saai zijn.
Een opgeplakt silhouet van een roofvogel op een van de zijruiten van onze pergola leek me wél een mogelijkheid om tenminste een beetje meer inhoud in de nattigheid te brengen. De meesjes en ander klein grut die gretig van onze vetbollen en pindanootjes-korven komen smullen proberen nog wel eens dwars door het raam te vliegen maar het ongeval-percentage is sedert wij die dingen opgeplakt hebben toch drastisch gedaald. En… uiteindelijk blijken ze ook nog fotogeniek.

13-01-2015 om 23:48 geschreven door Kosmopol  

We zijn deze middag nog eens langs onze vriendjes de Shetlang pony’s geweest. Ze grazen tegenwoordig op een achterliggende wei, maar als je op fotojacht bent zijn die paar honderd meter extra echt wel de moeite waard. Ieder jaar slaagt er wel eentje in door te stoten tot in mijn jaarlijks fotoboek en deze keer was het deze fiere blonde dame. Uit een laag standpunt kwam ze er op haar voordeligst op en dus vond ik het niet erg een paar natte knieen te krijgen.
Ik heb trouwens het meervoud van “pony” even opgezocht want ik was ook aan het twijfelen gegaan. Het is een Engels leenwoord natuurlijk en in het Engels is het wel degelijk “ponies”, maar in het Nederlands is de correcte vorm ”pony’s”, waarvan akte…

12-01-2015 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

Soms maak je fotos omdat je een welbepaald doel of een plan hebt en soms loop je ergens tegenaan waardoor je plots denkt “laat ik dat ook eens proberen”… Experimenteren is des mensen en ik ben er meestal wel voor te vinden.
Ik kan me wel voorstellen dat die sproeiers in de zomer bij zeer stoffig weer erg nuttig zijn, maar met de nattigheid die we de laatste dagen over ons heen kregen staan ze er maar opvallend nutteloos te wezen.
We komen elke dag door de Dressenstraat gewandeld met Phaido en als je in de verte enkele tegemoetkomende wandelaars ziet met een loslopende grote herdershond, dan ga je het gevaar niet opzoeken. Een ommetje over de oefenterreinen van LRV De Kempenridders bood deze middag een welgekomen alternatief om mogelijke problemen te vermijden.  Als je daar dan toch loopt, merk je pas hoe drassig het daar is. De stapels autobanden die ze als beveiliging voor paard en ruiter rond de sproeiers bevestigd hebben leken me dan weer een uitdaging om te fotograferen en dan achteraf thuis te zien of na een zwart-wit omzetting voldoende definitie kon overgehouden worden met al die zwart-tinten.
Wereldschokkend is de foto niet, maar het resultaat van mijn omzetting leerde me toch weer een en ander.

11-01-2015 om 23:47 geschreven door Kosmopol  

Op het erf van de boerderij in Wuustwezel lopen enkele poezen rond. Dat is best handig want in al die stallen en koterijen houdt zich zonder twijfel ook het nodige ongedierte op en de poezen houden dat bestand binnen de perken. Daarenboven zijn de kinderen des huizes er dol op. Tot voor kort konden ze binnen en buiten lopen waar en wanneer ze wilden maar onlangs werden ze verbannen naar de werkplaats achter het huis. Er waren op korte tijd enkele “ongelukjes” gebeurd en het begon er op te lijken dat de poezen het als een verworven recht beschouwden hun natuurlijke behoeften willekeurig op de meest kwetsbare plekken te deponeren. Kattenpis op de donsdekens bijvoorbeeld… dochterlief heeft daar dan maar resoluut een einde aan gemaakt. Niet meer in huis !!! Ze kregen een heus kattenkasteel in hun nieuwe verblijfsruimte en inzonder de beide kleindochters lopen er regelmatig langs om ze even te knuffelen. Als pake Pol er op bezoek is wil hij wel eens meeglippen met de camera om dat vast te leggen. Dit is onze jongste met de kattenjongste.        

10-01-2015 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

Café De Valk in Kasterlee is een van de mooiste, authentieke bruine kroegen die er in onze gemeente nog over zijn. Omdat ik van nachtfotografie hou en ook omdat ik de horeca wel genegen ben wilde ik dat al lang eens fotograferen. Makkelijk was dat niet want er staan altijd wel beeldverpestende wagens voor en langs geparkeerd. Ook vandaag was dat aan de zijkant het geval, maar de voorkant was ten minste helemaal vrij, dus heb ik mijn kans gegrepen. De uitsnede is wel een beetje krap maar ik wilde absoluut geen autos in beeld…
Er is evenwel iets raars aan de hand met deze opname. Toen ik ‘m thuis op de PC bekeek meende ik dat ik een andere lichtreclame zag. Ik twijfelde zelfs zo hard dat ik terug naar Kasterlee gereden ben om te controleren of ik mijn herinnering nog kon betrouwen. En inderdaad… op de foto zie je de naam van het café in lichte letters met een rood randje er rond, terwijl je met het blote oog ter plaatse één rode lichtreclame ziet met een lichtere weerschijn op de witte muur… Ik vermoed dat het te maken heeft met de overbelichting veroorzaakt door de neonverlichting maar hoe en waarom… dat moeten mij meelezende collega-fotografen maar eens uitleggen. O ja, het is één opname, geen HDR…     

09-01-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het was me het dagje wel. Al om half zeven uit mijn bed omdat we om acht uur in Lommel moesten zijn voor een uitgebreid aangeboden ontbijt. De geplande middagwandeling viel letterlijk in het water, met dit hondenweer konden we niet anders dan bij schoonbroer Swa thuis wachten tot we rond half twee naar Budel in Nederland vertrokken. Rond vijf uur weer de benen onder tafel in de Brugwachter – de nieuwjaarskilos moeten nu echt niet meer aangevuld worden, hoogtijd dat de jaarwisselingsverplichtingen voorbij zijn – en net op tijd terug in Lichtaart om de wekelijkse vergadering van de fotoclub te halen. Ik had links en rechts al wel een foto geschoten maar ik wilde toch nog wat meer keuzemogelijkheden. Daarom heb ik tijdens de vergadering even vanuit een hoek van het lokaal in uiterste groothoekstand geprobeerd de ganse groep er op te krijgen. Zonder flits in een niet optimaal verlichte ruimte moest ik keuzes maken… ISO-waarde flink omhoog - de ruis zou ik in de nabewerking wel tackelen - en toch maar een redelijk groot diafragma ondanks het feit dat ik wist dat ik dan niet iedereen van voor tot achter er helemaal scherp op zou hebben. Zo kwam ik op een aanvaardbare sluitertijd. De drie dames die lid zijn van onze club hadden alle drie belet gegeven vandaag en zodoende staat het mooiste gedeelte van het ledenbestand er niet op, maar de mannelijke Lichtaartse fotografenpopulatie leek mij ook interessant genoeg om als item voor mijn jaarboek 2015 alvast in deze blog neer te zetten.      

08-01-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Als een kind in een pretpark, zo voelde ik me deze morgen, of als een smulpaap in luilekkerland… Ik had tijdens het eerste deel van de wandeling al genoten van het heldere winterweer, van het mooie lage licht en van zonnetje dat dat daarvoor verantwoordelijk was. Ik had ook al enkele landschappen op mijn geheugenkaartje maar toen we in het bos aankwamen was het hek helemaal van de dam. Ik vertoefde even in fotografenparadijs.
De zon en de daarmee gepaard gaande opwarming was blijkbaar krachtig genoeg om voldoende vocht aan de doorweekte ondergrond te onttrekken en die bleef in de vorm van een lichte nevel tussen de bomen hangen. Waar de zon er helemaal doorheen kwam zorgde dat voor spectaculaire effecten, tientallen lichtharpen en stralenkransen deden hun best om het de amateurfotograaf naar de zin te maken. Ik schoot en schoot en met een tevreden gevoel kon ik even later terug naar huis om aan de nabewerking te beginnen.             

07-01-2015 om 23:48 geschreven door Kosmopol  

Ik had het fotograferen van de feestverlichting in het dorp steeds maar uitgesteld. Ik wilde namelijk wachten op een absoluut windstille dag, die lange snoeren met lampjes wiebelen enorm bij het minste zuchtje wind en dan wordt het moeilijk een opname met lange sluitertijd scherp te krijgen.
Vandaag was het driekoningen en dan worden de kerstbomen en de kerstverlichting in principe afgebroken dus nu moest ik wel. Toen ik rond acht uur de deur uit ging om even mijn ding te doen begon het verdorie toch wel te regenen zeker, weinig wind, dat wel… Ik ben dan maar met de wagen naar het standpunt gereden dat ik al lang uitgekozen had en net toen ik de camera op statief had zag ik iemand met een ladder aankomen. Hij ging de stekker er uit halen wist ie te vertellen. Dan heb ik maar snel met de natte vinger wat instellingen op mijn toestel gekozen en twee shots gemaakt. Toen ging het licht uit. Normaal gezien zou ik dit resultaat eerst op mijn schermpje beoordeeld hebben en dan geconcludeerd dat ik een iets kleiner diafragma moest instellen om ook achterin iets meer scherpte te verkrijgen, misschien op een iets verder gelegen punt scherp stellen, iets langere sluitertijd… maar goed, dat kon niet meer. In de gegeven omstandigheden moet ik hier dan maar mee leven en eigenlijk vind ik het niet eens zo verkeerd.             

06-01-2015 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

Wij doen ons best om ieder jaar de vogeltjes in onze tuin doorheen de barre wintermaanden te helpen. Buiten het bereik van katten en kraaien hebben we, niet ver van onze achterdeur, en voor de fotograaf dicht genoeg bij een slaapkamervenster, de nodige vetbollen en een draad-containertje met pindanootjes opgehangen. De koolmezen en de pimpelmeesjes uit de hele buurt kennen de weg naar de plek waar ze al dat lekkers voorgeschoteld krijgen maar al te goed ondertussen want het is dikwijls aanschuiven geblazen en beurt afwachten. Dat gaat soms gepaard met iets wat op klinkende ruzie lijkt en dan wil er ook wel eens een en ander op de grond vallen. Dat wordt dan steevast weer opgeruimd door een occasioneel voorbij komend roodborstje. Deze middag heb ik mijn toestel met telelens op statief gezet voor het open raam van die slaapkamer, scherp gesteld op een van de bollen en dan ben ik met de draadontspanner in de hand van uit een verdoken plekje gaan wachten tot de klanten kwamen. Binnen de kortste keren had ik meer dan genoeg shots op mijn geheugenkaartje om me de rest van de dag bezig te houden met nabewerken. Ik heb dus rigoureus geselecteerd, er waren sowieso nogal wat onscherpe opnames bij, die fladderaars zitten niet stil he en door het wiebelen van hun landingsplaats was er ook al wel eens iets out of focus. Soit, toen ik er een stuk of tien over hield heb ik Josee maar laten kiezen welke zij het mooiste vond. Het is deze pimpelmees geworden.  
De gegevens: 420 mm – f 8 – ISO 800 – 1/400.             

05-01-2015 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

We hadden vandaag bezoek. Theo, Ellygoreth en Wieteke hadden hun golden retriever pup Guusje meegebracht en Swa en Monique waren in het gezelschap van hun vliegende pommeriaan Rox. Dat je met dit heerlijk open winterweer, voor je aan tafel gaat, eerst een wandeling op het programma zet leek ons vrij logisch. Onze gasten vonden het alvast een prima idee en ook bij de vierpotige medewandelaars was geen extra aansporing nodig.
Phaido kon het erg goed vinden met zijn jeugdige vriendjes en ik heb de hele wandeling lang geprobeerd ze alle drie samen goed in beeld te krijgen maar dat was echt niet de meest eenvoudige opgave… Phaido weet ondertussen wel wat poseren is, zijn speelkameraadjes evenwel waren moeilijk te overtuigen dat ze even rustig naar de camera moesten kijken. Uiteindelijk heb ik toch één enkel shot kunnen maken waar ze alle drie op staan maar ik vrees dat ik ofwel niet alert genoeg was om snel de beste instellingen te kiezen op mijn toestel ofwel dat ik in mijn enthousiasme even de zelfbeheersing verloren heb en met de camera bewogen heb. De opname is alleszins niet zo scherp als ik het zou gewild hebben. Toch wil ik hem hier plaatsen, de inhoud is soms even belangrijk als de vorm toch?           

04-01-2015 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

Je bent amateur-fotograaf en je investeert in je hobby. Het gebeurt dat je 1600 € op tafel legt voor een lens, of 2000 € voor een nieuwe body terwijl de oude eigenlijk ook nog helemaal oke is. Tassen, statieven, filters, externe flits-units, extenders, tussenringen… kortom, het lijstje bruikbare hebbedingen die ondertussen in de fototas kunnen is al vrij uitgebreid. Deze week vond ik in de Aldi iets waarvan ik vermoedde dat het wel eens van pas zou kunnen komen bij het fotograferen. Ik investeerde net geen 5 € voor een opplooibaar opstapje waardoor ik indien nodig 22 cm hoger kan staan. Opgeplooid is het ding amper drie cm dik en je kunt het in het laptopvak van een grote rugzak kwijt. Als je weet dat ik ooit met een heuse trapladder naar een tigermeeting van de luchtmacht in Kleine Brogel zeulde is dit een verademing.
Als foto is dit artistiek gezien misschien niet meteen een topper, maar ik vond het wel de moeite waard om op deze plek even te vertellen hoe leuk ik dit vind.    

03-01-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Goede vriend en geocache-collega Jackie is een creatieve meneer in het beoefenen van onze gemeenschappelijke hobby. Al sedert enkele jaren brengt ie bij gelegenheid van de jaarovergang, precies om middernacht, een nieuwe cache on-line. Het was ondertussen een wedstrijd geworden tussen de vele first-to-find-jagers om er zo snel mogelijk bij te zijn en als eerste een naam in het logboekje te kunnen zetten. Dit jaar wilde hij ze allemaal het gras voor de voeten wegmaaien en organiseerde hij op 2 januari een meet and greet geocache event waarop hij zijn nieuwe creatie voorstelde. Het moet gezegd dat die weer erg listig in elkaar zat. De jongste aanwezige kreeg de eer er als eerste mee aan de slag te gaan en daarna mochten we hem allemaal loggen. Vanaf morgen is ie beschikbaar voor de niet-aanwezigen op het event.
De echte bedoeling achter het hele gebeuren was natuurlijk om eens een aantal gelijkgezinden samen te brengen en bij een drankje en een hapje gezellig kennis te laten maken. Nu konden we eindelijk eens zien wie er achter die schuilnamen zit die we in de logs zo vaak zien opduiken.
En wat het drankjes en hapjes gedeelte betreft hadden we zeker niet te klagen… Annemarie had wafels gebakken en de keuze in al dan niet alcoholische andere versnaperingen was groot genoeg om de meest moeilijke klant tevreden te stellen. Om elf uur in de voormiddag was de koffie nog zeer in trek, voorzichtig werd daar iets later een neutje aan toegevoegd en tegen één uur was het hek al helemaal van de dam… Het zijn zware tijden voor de door het nieuwjaarsvieren al erg geteisterde levers.    

02-01-2015 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

Ook in 2015 ga ik blijven fotograferen natuurlijk en deze blog blijft dientengevolge gewoon op dezelfde manier dagelijks een update krijgen. De camera zal tijdens de wandelingen, geocache-avonturen, fietstochten, vakanties, feesten, partijen en alle mogelijke andere evenementen ook dit jaar mijn trouwe gezel zijn. Vandaag was ie er ook bij toen we deze morgen ons vaste rondje Smallebroeken afhaspelden met Phaido.
Als je goed kijkt en een beetje creatief bent vind je altijd wel iets leuks om te fotograferen. De ene dag let ik meer op landschappen, als de kleinkinderen er bij zijn worden die vanzelfsprekend het onderwerp, Phaido en Josee neem ik ook graag in beeld, de macrolens komt regelmatig van pas en de mogelijkheden zijn legio. Vandaag was ik vertrokken met het plan om mijn aandacht te richten op details in sneeuw en ijs. Dan let je op structuren, lijnen, opvallende vormen en alles wat de winter aan interessants biedt. Deze tractorsporen, achteloos achtergelaten op een grasveld door een boer die zijn dieren was gaan verzorgen, waren gefundenes fressen voor de speurende fotograaf. Het beeld was op zich al bijna kleurloos, maar het laatste beetje koppig groen heb ik er ook nog uit gehaald in de nabewerking. Als zuiver zwart-wit is ie nog sterker vond ik.   

01-01-2015 om 23:47 geschreven door Kosmopol  

Het vrouwtje houdt van engeltjes. Ze verzamelt ze ook. Of ikzelf het pronkstuk uit haar verzameling ben durf ik te betwijfelen – ik vermoed dat ik in een andere categorie geklasseerd ben – maar zeker in deze tijd van het jaar zijn er overal in huis op strategische plaatsen mooie exemplaren uitgestald. Ze staan of liggen op kasten, rekken en andere meubels, hangen aan bijna onzichtbare nylondraadjes plots voor je neus en ik vermoed dat er alvast tot driekoningen geen engelen meer over zijn in de hemel want ze zitten allemaal in huize Pol en Josee.
Het engeltje dat voor ons raam onhoorbaar “vrede op aarde” aan het toeteren is hing deze middag wel erg mooi in het zonnetje. Daar onze nieuwjaarswensen aan vast knopen leek mij niet eens zo verkeerd. Het is een parelmoeren bijna tweedimensionaal ding en daar kon ik een erg groot diafragma op los laten zo dat alle rommel in de achtergrond mooi in de onscherpte verdwijnt. Je kunt nog net zien dat de sneeuw nog niet weg is voor ons huis. Een bijpassend lettertype was ook snel gevonden en het meest belangrijke dat ik al onze kennissen wil toewensen is een gezond jaar. Een ferme kwak geluk mag er ook bij natuurlijk en hopelijk worden alle goede voornemens aan de andere kant van de jaarwisseling ook bewaarheid deze keer. J

31-12-2014 om 23:39 geschreven door Kosmopol  

De zon deed pogingen om zich te laten zien vandaag. Het lukte niet zo vaak maar als er dan toch enkel stralen tot in de buurt van huize Pol en Josee geraakten hingen er in alle bomen in de buurt duizenden dooidruppeltjes te glimmen. Ik wilde die natuurlijke feestverlichting best wel eens fotograferen maar toen ik na een aantal pogingen de beelden bekeek op de PC bleef er van de schitteringen toch niet zo veel over. Een groothoek is daar dus niet geschikt voor vrees ik.
Verandering van aanpak dan maar… de macrolens er op en één enkel druppeltje in beeld nemen was het nieuwe plan. De overkant van onze straat fotograferen doorheen zo’n “waterlens” leek mij namelijk een uitdaging en indien mogelijk wilde ik ook nog wat sneeuw mee in beeld krijgen. Op een van de daken was nog niet alles weg gedooid – noordkant en goede isolatie vermoed ik – en deze keer was ik wél tevreden met het resultaat.

30-12-2014 om 23:47 geschreven door Kosmopol  

29-12-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Had ik er gisteren nog goed de pest in, vandaag vond ik het al veel leuker. Met dit helder koud vriesweer wil een mens naar buiten, een lange winterwandeling maken !!! De twee jongsten van dochter Ilse logeerden enkele dagen bij oma en pake Pol en wij vonden het meer dan nodig ze enkele uren van voor de TV, de tablets en andere laptops weg te halen. Het moet gezegd dat ze het zelf ook leuk vonden. Pake Pol liep als fotograaf zo wat de hele tijd met zijn toestel in aanslag en toen we bij de Rulloop kwamen bleek dat die nog niet dicht gevroren was en dat er in het kraakheldere water de nodige spiegelingen te vatten waren. De kleinkinderen aan de overzijde krijgen over het brugje vlakbij was maar een vraag en de fotos waren ook zo gemaakt.
Ik geef het toe, ik heb de spiegeling 2/3^de stop opgelicht in Photoshop maar zo vond ik ‘m mooier… J   

28-12-2014 om 23:47 geschreven door Kosmopol  

Ze hadden het voorspeld en voor één keer hadden ze het ook nog bij het rechte eind, onze nationale Frank en Sabine hadden ons een sneeuwtapijt beloofd en dat hebben we geweten. Het werd niet de lang verwachte winterpracht waarvoor ik al voor acht uur opgestaan was – voor mijn doen midden in de nacht – neen, het was een zwaar pak natte sneeuw-ellende… De vroege fototocht kon ik wel vergeten en toen ik er dan toch uit was ben ik maar beginnen sneeuwruimen… pffff…
Uiteindelijk moesten we toch even de elementen trotseren, Phaido staat ook op zijn rechten, en daarenboven hebben we liever niet dat ie zijn grote en kleine behoeften in huis doet J.
Goed, het werd een wandeling doorheen veel smeltsmurrie, over en langs  door de zware sneeuw afgebroken takken en onder de paraplus, want de onophoudelijk naar beneden komende sneeuwregen was niet van dien aard om het winterpracht gevoel aan te zwengelen.
We hebben wekenlang gezongen dat we dreamden van een white Christmas, maar dit was toch niet de bedoeling.   

27-12-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Breakdance… we waren niet echt nieuwsgierig, geïnteresseerd, laat staan enthousiast over het genre tot bleek dat Pieter daar behoorlijk intens mee bezig is. Vorige week al hadden we een repetitie bijgewoond en toen moesten we onze mening toch wel enigszins herzien: dit is topsport!!!
Vandaag was er in de dansschool waar dat allemaal gebeurt een soort open-deur voorstelling en uiteraard wilden wij wel eens zien hoe onze oogappel het er van af bracht voor een publiek. Zonder enige vooringenomenheid en met de grootste objectiviteit die ik kan opbrengen… het was geweldig.
Tijdens de battle – nog zo’n woord dat mij tot kort geleden helemaal niets zegde – was ik naar voor geslopen om wat fotos te maken en dat was niet eens zo gemakkelijk. Het gaat allemaal zo bliksemsnel, je weet niet wat je moet verwachten en eigenlijk moet je hopen op een toevalstreffer. In een poging om niet alles “plat” te flitsen had ik het vermogen van mijn opzet-flash een beetje teruggehaald en de sluitertijd ook een ietsje langer gemaakt, kwestie van wat meer zaal-sfeerlicht mee te krijgen. Dat was dan weer net iets van het goede te veel merkte ik achteraf, er zat wat bewegingsonscherpte in de opnames, maar met enige nabewerking kon ik het toch allemaal binnen te aanvaardbare grenzen houden meen ik. Dit is onze held in actie tijdens een van zijn moves.

26-12-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol