Nog net op tijd vóór de voorspelde malse lenteregen heb ik mezelf er toe kunnen brengen toch maar eens over het gras te rijden met de grasmaaier, of anders en meer correct uitgedrukt, heb ik de wildernis die voor gazon moet doorgaan een beetje gefatsoeneerd met het grasmachien. Het feit dat Josee daar nog al overtuigend op aandrong heeft ook meegespeeld in de besluitvorming moet ik toegeven…
Dat de mooie wilde bloemetjes die overvloedig overal stonden hun best te doen om ons al die tijd tot andere gedachten te brengen daardoor ook moesten sneuvelen hebben we uiteindelijk hardvochtig uit ons geweten gebannen. We hebben wel als aandenken eerst nog even met de camera en de macrolens op onze buik gelegen om enkele close ups te maken alvorens we aan de slachtpartij begonnen.  

06-05-2014 om 23:56 geschreven door Kosmopol  

Volgens Sabine zou het vandaag de laatste werkelijk aangename lentedag zijn uit deze goed weer periode. Vanaf morgen wordt het allemaal wat minder. Een betere uitvlucht hadden we niet nodig om nog maar eens alles te laten vallen en een grote wandeling te ondernemen. We kozen het natuurgebied De Goorkens uit in de buurt van Arendonk. Niet toevallig lag daar ook een multicache op ons te wachten en we hebben de ganse tocht samen met Phaido met succes afgehaspeld. De zeer afwisselende route voerde ons onder andere een eind langs het kanaal Schoten Dessel en uit de vele fotomogelijkheden die zich de ganse namiddag aandienden kozen wij voor dit plaatje om een aanbevelingswaardige wandeling te illustreren. Helemaal in de verte zie je trouwens de nieuwe brug die een aantal jaren geleden, de industrie ter wille, per sé het mooie rustieke ophaalbruggetje moest komen vervangen en waar toen zoveel om te doen was.  

05-05-2014 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

We stonden samen met fotovriend Alex en zijn wederhelft Leentje aan de yachthaven van Herentals te wachten tot zoon Michael met zijn boot zou aankomen om een testvaart te maken. Er was een en ander gerepareerd aan de motor namelijk. Zoals dat wel eens meer gebeurt was er enige speling rond het afgesproken uur, en zoals dat dan meestal ook gebeurt houden foto-amateurs zich op zo’n momenten bezig met het schieten van allerlei plaatjes van de interessante dingen in de omgeving. Zwemmende honden, eendjes, zwanen, bootjes, elkaar, Phaido, onze vrouwen…  er waren al behoorlijk wat onderwerpen voorbij gekomen toen ik hem zag zitten. Ik vermoed dat het dezelfde aalscholver is die ik op dezelfde plaats nog ooit gefotografeerd heb. Toen bleef ie ook al gewoon hondsbrutaal zitten tot ik erg dicht genaderd was terwijl het normaal gezien toch redelijk schuwe, moeilijk fotografeerbare vogels zijn. Ik ging er dus weer behoedzaam op af, bij elke sluipende stap vooruit één foto, kwestie van zeker de optimaal mogelijke vergroting uit mijn toestel te kunnen halen. Ik was al behoorlijk dichtbij toen dit de laatste shot was voor ie er vandoor ging, meteen ook de meest schermvullende. J

04-05-2014 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

Vorige maand was er in het Schaliken al de dans-voorstelling “Naar de maan en terug” van Balance Health Center. Toen was ik fotograaf van dienst. Vandaag gingen we weer naar het Schaliken, deze keer als gewone toeschouwer, maar dat wil niet zeggen dat ik mijn toestel niet bij had. “Colours” heette het programma dat de dansers en danseressen van The Sports Studio ons presenteerden, uit de bijgaande foto moge blijken waarom… Zoals meestal was flitsen niet toegelaten, terecht natuurlijk, en dus moesten de instellingen op de camera naar extreme waarden. Ik kwam uit bij ISO 12800 – f 4 en 1/400 om dit plaatje te schieten. En heren, geef nu toe, als zoveel, zo mooie dames op die manier voor je komen paraderen, dan is een foto maken toch het minste wat je kunt doen…   

03-05-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het is vaste prik, vrijdag is wandeldag in Lommel. We zijn al sedert jaren vrijwilliger om de bewoners van woon- en zorgcentrum Hoevezavel wat frisse lucht te gunnen en als het weer dan zoals vandaag eens een beetje te onbestendig of te koud is om met de oudjes, - die stil zitten in een rolstoel -, naar buiten te gaan, dan trekken we er toch gewoon op uit met Swa, Monique, Theo, Ellygoreth of andere partners in de wandelliefhebberij. De Lommelse Sahara is dan vaak een geliefde bestemming. We zijn er deze keer achter een multicache aan gegaan en laat ik maar meteen zeggen dat we ‘m niet gevonden hebben. Op de voetgangersbrug over het Kempens Kanaal hebben we lang gezocht naar een aanwijzing die ons verder zou brengen, maar helaas… we waren niet scherp genoeg deze keer. Echt erg vind ik dat niet eens, we hebben genoten van de wandeling en daar is het ons in de eerste plaats toch om te doen.
Terwijl we op die brug aan het zoeken waren attendeerde Josee me er ineens op dat er een toch wel erg mooie boot aangevaren kwam. Ik had de camera net op tijd uit de tas en toen ik zag dat er ook nog een genietbare spiegeling aan vast zat kon ik niet anders dan dit plaatje kiezen als mijn foto van de dag. Ik heb iets met spiegelingen… De zoektocht naar die multicache maken we een van de volgende dagen wel eens af.       

02-05-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

We hadden eigenlijk verwacht dat deze eerste mei een rustige dag zou worden. We waren in de ochtend wel uitgenodigd voor een ontbijt als attentie en bedankje voor het meewerken aan de dansvoorstelling Dansen naar de maan en terug van Balance Health Center, maar verder was de agenda maagdelijk blank. Goed, dat ontbijt werd een luxe ontbijt en duurde van tien tot één. Vooraf was ik al een rondje Smallebroeken gaan wandelen met Phaido want dat beestje moet toch ook zijn natuurlijke behoeften kunnen doen. Toen we rond half twee terug thuis kwamen was het al te laat om nog ergens naar toe te rijden om daar te gaan wandelen of fietsen vonden we. Dus beslisten we om, vlak bij huis, de geocache Rielens Gebroekt wandeling, die we al eens succesvol gedaan hadden, nog maar eens over te doen, deze keer zonder GPS en zonder zoeken. Dreigende luchten dreven ons terug naar huis rond vijf uur. Dan kregen we nog even bezoek, altijd welkom natuurlijk en ’s avonds voetbal op TV wil ik ook niet missen he. Tussendoor nog wat fotos uit de oogst van de voorbije dagen selecteren, fatsoeneren en bewerken en zo zit een zogezegde relaxdag plots toch helemaal bomvol. Niet dat we dat erg vonden, we konden van elk onderdeel wel genieten. Fotos tussendoor? Ja zeker. Dit is één van de highlights van het Rielens Gebroekt, het plankjespad over het zompige gedeelte bij het begin van de wandeling.    

01-05-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Bij het zien van deze foto zou je het niet meteen denken, maar ik wil het hebben over eten… en ook een beetje over verstoppertje spelen. Het eerste is een onderwerp dat in huize Pol en Josee zeer populair is. Wij kunnen daar erg van genieten, Josee van het kokkerellen en ik van het consumeren. Josee lust ook wel een lekker hapje uiteraard, maar bij haar gaat het toch meer om de finesses en bij mij ook om de hoeveelheid. Dat vertaalt zich natuurlijk in lichaamsomvang. Door al dat heerlijke gekook heeft Josee ondertussen zo’n 40 kg meer Pol dan toen ze me leerde kennen. In plaats van daar blij om te zijn maakt ze zich zorgen om mijn gewicht en mijn “body mass index” ( wat een verfoeielijke uitdrukking )… Zelf heeft ze nog altijd hetzelfde prachtige modelletje van vroeger.
Goed, het verschil in omvang is wel duidelijk. Neem nu het spelletje “verstoppertje spelen” dat wij vandaag weer eens beoefenden in het bos… Er is geen boom waar ik mij achter kan verstoppen, die dennen zijn niet gemaakt om een volwassen manskerel achter weg te stoppen, ze zouden meer eikenbossen moeten planten in onze regio. Josee zou het altijd wel gewonnen hebben dus, ware het niet dat ze domweg Phaido gewoon langs haar liet zitten toen ze achter een boom ging staan, en ja, die handen rond de boom houden, dat zou ik ook niet doen… J    

30-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het zal mijn vrienden, foto-vrienden en facebook-vrienden zonder twijfel niet ontgaan zijn dat ik de laatste tijd nogal fanatiek bezig ben met zwart-wit fotografie. Tot mijn grote plezier merk ik ook dat het aanstekelijk werkt blijkbaar.
Echt origineel uit de hoek komen wordt steeds moeilijker, alles is al wel eens gefotografeerd is een veelgehoorde uitspraak. Zelfs het gebruik van een kleurtje in de zwart-wit fotografie is een procédé dat niet zo ongewoon is, denk maar aan de bekende rode lippen of een rode roos. Toen ik deze namiddag langs de spoorweg fietste , een trein zag naderen en de onbedwingbare drang voelde om te stoppen en een foto van de voorbijrazende beweging te maken wist ik ook wel dat dit de zoveelste zou zijn. Toen ik ‘m thuis op het beeldscherm bekeek vond ik het qua compositie wel meevallen met al die lijnen naar dat sterke punt in de verte, alleen zocht ik nog naar dat tikkeltje extra. Toen kreeg ik de ingeving om een beetje kleur over te houden in de ganse trein - lang leve photoshop - en met het resultaat kan ik best leven. Voor een zwart-wit wedstrijd is dit niet geschikt, daar tolereert men maximaal één kleurtje van één detail, en in facebook-groepen rond zwart-wit fotografie is dit ook taboe, maar aan mezelf wil ik graag de toelating geven om dit soort experimenten vaker te ondernemen en die dan op mijn eigen blog te plaatsen… J

29-04-2014 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

We zijn terug thuis na drie dagen Noord Frankrijk. Dan val je natuurlijk meteen terug op de dagelijkse routines, de ochtendwandeling met Phaido bijvoorbeeld. Het leek wel dat die blij was dat hij weer op bekend terrein kon gaan snuffelen, hij deed er alleszins dubbel zo lang over voor hij alle geurtjes weer tot zich genomen had en overal zijn spoor nagelaten. Zelf merkte ik ook wel hoe snel het nu gaat in de natuur. Alles is weer net iets groener, en bloemen waar vorige week nog geen sprake van was  staan nu plots in volle bloei. Ik mag dan zelf misschien geen groene vingers hebben en onze tuin is niet meteen een voorbeeld van kleurige voorjaarsweelde, maar dat wil niet zeggen dat ik niet kan genieten van alle moois dat de lente te bieden heeft. In het bos vind je trouwens wilde bloemen genoeg…
De macrolens had ik niet bij vandaag, maar met de 24-105 kan ik ook redelijk dicht op mijn onderwerp kruipen, dicht genoeg om deze schoonheden in close up te nemen.

28-04-2014 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Met de leden van de fotoclub die zich vrij konden maken hebben we een weekend-uitstap gemaakt naar Bollezeele in Frans-Vlaanderen. Bienvenue chez les Ch’tis…
Twee dagen lang zijn we naar alle mogelijke kanten uitgezwermd en hebben we de meeste bezienswaardigheden tussen Cap Griz Nez en Cassel en tussen Duinkerken en Eperlecques gefotografeerd. Op het einde van een vruchtbare tweedaagse waren we in Bergues aangeland en daar zou de obligate groepsfoto gemaakt worden. Met de zelfontspanner ging eerst het ganse gezelschap op de foto, vóór het Hotel de Ville samen met een lokale beroemdheid, daarna de mannen alleen en tenslotte ook onze wederhelften. Die laatste shoot vond ik zelf de meest geslaagde, niet alleen zijn de onderwerpen uiteraard een stuk mooier, maar de manier waarop Marianne terugschiet en ook Walter die de luciditeit heeft om de voltallige batterij fotografen in beeld te nemen in plaats van de dames, die zo bereidwillig poseren, maken hiervan een bijzonder leuk plaatje. En dan spreken we nog niet eens over Phaido die overal de show kwam stelen.
Benieuwd om de foto uit het toestel van Walter te zien trouwens…

27-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Voor iedereen die dacht dat onze Belgische stranden geweldig, gigantisch en ongeëvenaard zijn hebben wij een advies. Ga eens kijken op het strand van Wissant tussen Cap Blanc Nez en Cap Griz Nez aan de Franse Opaalkust. Niet alleen is het décor er toch echt wel net iets mooier, de breedte en de ongereptheid van wat ze daar te bieden hebben overtreft ook behoorlijk de troeven van zeg maar Blankenberge, Knokke of andere Oostendes. Phaido vond het ook een wereldschokkende ervaring, het beestje had nog nooit het genoegen gehad de zee te zien, laat staan over het strand te rennen, te springen of te ravotten. We hebben eerst het enthousiasme zijn gang maar laten gaan en toen hij een beetje uitgeraasd was wilde hij ineens ook nog een vreugdedansje plegen met Josee. Ik heb zoals geweten het fototoestel altijd schietensklaar en in dit geval was het natte zand, dat nog verzadigd was van het wegtrekkende water, een bondgenoot om nog voor een extra spiegeling te zorgen.

26-04-2014 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Waarom zou een mens op zijn verjaardag thuis blijven? We zouden sowieso morgen al met de fotoclub op weekend gaan naar Noord Frankrijk, we zijn met z’n tweetjes stiekem maar een dag eerder vertrokken, kwestie van het hotel al eens uit te proberen. En moet het gezegd… we zijn met ons gat in de boter gevallen. Dat zullen die andere gasten morgen hopelijk ook wel ervaren…  

25-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Donderdagavond is fotoclubavond. Vandaag zouden we het hebben over architectuur. Ik had al enkele dingen geselecteerd om mee naar de vergadering te nemen maar omdat ik toch even naar Konijnenberg moest in Turnhout om fotopapier te kopen ben ik langs de Everdongenlaan gefietst om nog één foto te maken die ik al een tijdje in mijn achterhoofd had zitten. Het gebouw van Soudal had ik al meerdere keren gefotografeerd, ik vind dat ook erg fotogeniek. Nu had ik bij vorige bezoeken aan Konijnenberg al gemerkt, toen ik daar langs kwam, dat er een bolle spiegel langs de straat staat om de buitenrijdende betuurders een betere kijk op het verkeer te gunnen. Ik hoopte dat ik het gebouw helemaal in beeld kon krijgen in die spiegel. Met de wagen kun je evenwel moeilijk stoppen op die plaats, vandaar dat ik vandaag met de fiets wél van de gelegenheid gebruik maakte. Bingo… hij paste precies, en de kleurtjes werkten ook mee om het plaatje te vormen waar ik gelukkig mee ben. De medeleden in de club vonden ‘m ook okee trouwens. 

24-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Een sport waar ik tot nu toe weinig voeling mee had is korfbal, eigenlijk alleen maar populair in Belgie en Nederland en dan nog loopt het grote publiek er meestal niet storm voor. Ik wist wel dat wij in Lichtaart met Vobaco een team hebben dat in eerste nationale speelt, maar mijn kennis en interesse ging ook niet verder dan dat.
Vandaag moest ik toevallig in het domein Hoge Rielen zijn, er zat in de buurt van de sportterreinen een nieuwe geocache verborgen en die wilde ik uiteraard gaan zoeken. De jeugd van FC De Kempen en de ploegen van De Molenkring hebben daar hun accomodaties, maar ook Vobaco is er gehuisvest merkte ik. Toen ik met de fiets voorbij de oefenterreinen van de club reed zag ik daar een drukte die me toch wel even met de ogen deed knipperen. Dit is een sport die leeft blijkbaar. Of het nu een open-deur-dag, een initiatie-dag dan wel een regulaire training betrof, ik heb bij geen enkele plaatselijke sportvereniging ooit zoveel enthousiaste jonge beoefenaars samen aan het sporten gezien. Ik zal binnenkort toch eens naar een wedstrijd moeten gaan kijken. Volgende thuiswedstrijd is tegen Riviera zag ik…   

23-04-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

Ik denk dat de kippen die hier wonen best gelukkige kippen zijn. Iedere keer dat wij hier voorbij komen tijdens onze wandelingen denk in vertederd aan de zorg die de beestjes toebedeeld krijgen met zulke mooie woonst. En toch kan ik het ook niet helpen dat ik dan ergens in mijn achterhoofd steeds weer de gedachte voel opkomen dat ik nooit in een appartement zou willen wonen. Ik vergelijk dat dan elke keer weer met een kippenhokje ergens hoog boven de bewoonbare wereld.
Ik weet het wel, het is een bizarre link, en helemaal rechtlijnig is deze manier van denken niet. Maar van niet rechtlijnig denken heb ik wel eens meer last J
Nu enkele vrienden het huisje-tuintje hebben omgeruild voor een hoog hokje in een giga woonblok en andere kennissen ons de voordelen van wonen in een kippenhok-equivalent proberen aan te praten kon ik niet anders dan het idee even in mijn denkwereld toelaten. Maar ik heb het meteen weer afgevoerd. Dit soort verblijven is niks voor mij. Zelfs al heb ik dan geen groene vingers, ik vind het idee dat ik niet uit mijn achterdeur de tuin in zou kunnen wandelen ondraaglijk.
Dat dit soort gedachten mij elke dag bij het begin van onze wandeling overvalt doet natuurlijk helemaal niks af van het feit dat dit echt wel mooie kippenhokjes zijn.

22-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

We maakten vandaag samen met Josee’s broer Swa en zijn vrouwtje Monique een fikse wandeling doorheen de mooie natuur van Lommel-Kattenbos. We waren nog maar net vertrokken toen ik deze constructie zag, of moeten we zeggen kunstwerk… We zagen, helemaal onaangekondigd en onverwacht op die plaats, een soort groot net tussen de bomen, gevlochten uit takken, je zou het giga-hangmat voor enkele dozijnen natuurliefhebbers kunnen noemen en we hebben uitgebreid de tijd genomen om het te bekijken. Ik moest onwillekeurig denken aan de dingen die Arne Quinze in elkaar knutselt overal ter wereld, in Nice, in de Verenigde Staten, in Parijs en onlangs ook nog aan het Vlaams Parlement in Brussel. Ik meen me te herinneren dat er toen nog een rel was omtrent de kostprijs, 400.000€ als ik het niet mis heb…
Deze naamloze creatie, - ik kon alleszins geen naam van de maker(s) vinden -, midden in het bos was volgens mij minimaal even ingenieus en even vakkundig gemaakt. Ik vond het zeker een foto waard maar ik betwijfel of de makers van dit ding daar een som voor gekregen hebben die ook maar in de buurt komt van het getal dat ik zonet noemde… Dit is waarschijnlijk dan ook geen kunst met een grote K. Wat de criteria zijn om te bepalen wat dat dan weer is weet ik ook niet. Dit werk was wel niet oranje geverfd... en het stoorde me dan ook helemaal niet :) 

21-04-2014 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Ik heb vandaag mijn ander hondje nog eens uitgelaten. Ik had hem eerlijk gezegd schromelijk verwaarloosd en hij stond al een hele winter op me te wachten. De Yamaha Bulldog is al een aantal jaren een trouwe vriend. Tijdens grote tochten is ie altijd een betrouwbare gezel geweest en het werd echt hoog tijd dat ik er weer eens wat aandacht aan schonk. Hij was niet eens boos of gekrenkt toen ik hem uit de garage rolde en bij de eerste druk op de startknop liet ie meteen een tevreden gegrom horen. We hebben er een fijne dag van gemaakt samen met nog wat andere collega-motorrijders en hun respectievelijke gezellen. De camera, die andere onafscheidelijke kameraad moest helaas thuis blijven, maar die vond dan weer een partner in Josee om alsnog voor een foto van baasje met Bulldog te zorgen. Phaido is trouwens ook wel aan zijn trekken gekomen want als baasje eens belet geeft dan is er altijd nog vrouwtje om mee uit wandelen te gaan.    

20-04-2014 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

19-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Nauwelijks twee weken geleden klaagde ik nog dat die fuuten altijd maar aan de overkant van de plas bleven, net buiten het bruikbare bereik van de 300 mm en dan zul je het meemaken dat, op een moment dat je er eigenlijk niet naar op jacht bent en dat je ook geen telelens bij hebt, er een fuuten koppel vlak bij de oever schijnbaar in slaap rustig over het water drijft. Buitenkanje natuurlijk, ik had alle tijd van de wereld om rustig aan te leggen en met de 24-105 helemaal ingezoomed kon ik ze deze keer wél voldoende close in beeld krijgen. De kopjes knus in het verendons weggemoffeld, kennelijk een fuutenechtpaar, twee dotjes fuut dobberend op het grote Zilvermeer, ik vond het wel een mooi beeld.  
Genoeg gefuut in deze blog voorlopig toch maar, … tenzij er een van de volgende dagen een fuuten-pin-up zo brutaal zou zijn om vlak voor mijn lens me, fuuterdefuut, te komen uitdagen uiteraard.  

18-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik heb vandaag de kids terug naar hun eigen nestje gebracht in Wuustwezel. Uiteraard maak ik dan van de gelegenheid gebruik om mijn ronde te maken tussen de bewoners van de boerderij. Even naar de schapen en de lammetjes kijken, enkele van de poezen op de hooizolder fotograferen, woef Kato, Mieke geit, de kleine geitjes en de koeien groeten en uiteindelijk kom ik dan onvermijdelijk bij mijn vriendinnen de blondjes. Boer Koen heeft enkele blonde dames in de stal, Brabander is hun achternaam en je zou kunnen stellen dat ze een maatje meer hebben, ze zijn een tikkeltje te zwaar om elegant genoemd te worden, maar echte schoonheid schuilt vanbinnen he, ze zijn de vriendelijkheid zelve, en ze zijn altijd bereid om te poseren. Sofie stond alleen op een stuk weide te grazen, die kon niet bij deze shoot aanwezig zijn dus, ze is hoogzwanger en ze krijgt daarom speciale aandacht. Maar Roos en Klaartje lonkten met al hun charmes naar de camera, ogenschijnlijk om de fotograaf te verleiden…

17-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol