We hadden eigenlijk verwacht dat deze eerste mei een rustige dag zou worden. We waren in de ochtend wel uitgenodigd voor een ontbijt als attentie en bedankje voor het meewerken aan de dansvoorstelling Dansen naar de maan en terug van Balance Health Center, maar verder was de agenda maagdelijk blank. Goed, dat ontbijt werd een luxe ontbijt en duurde van tien tot één. Vooraf was ik al een rondje Smallebroeken gaan wandelen met Phaido want dat beestje moet toch ook zijn natuurlijke behoeften kunnen doen. Toen we rond half twee terug thuis kwamen was het al te laat om nog ergens naar toe te rijden om daar te gaan wandelen of fietsen vonden we. Dus beslisten we om, vlak bij huis, de geocache Rielens Gebroekt wandeling, die we al eens succesvol gedaan hadden, nog maar eens over te doen, deze keer zonder GPS en zonder zoeken. Dreigende luchten dreven ons terug naar huis rond vijf uur. Dan kregen we nog even bezoek, altijd welkom natuurlijk en ’s avonds voetbal op TV wil ik ook niet missen he. Tussendoor nog wat fotos uit de oogst van de voorbije dagen selecteren, fatsoeneren en bewerken en zo zit een zogezegde relaxdag plots toch helemaal bomvol. Niet dat we dat erg vonden, we konden van elk onderdeel wel genieten. Fotos tussendoor? Ja zeker. Dit is één van de highlights van het Rielens Gebroekt, het plankjespad over het zompige gedeelte bij het begin van de wandeling.    

01-05-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Bij het zien van deze foto zou je het niet meteen denken, maar ik wil het hebben over eten… en ook een beetje over verstoppertje spelen. Het eerste is een onderwerp dat in huize Pol en Josee zeer populair is. Wij kunnen daar erg van genieten, Josee van het kokkerellen en ik van het consumeren. Josee lust ook wel een lekker hapje uiteraard, maar bij haar gaat het toch meer om de finesses en bij mij ook om de hoeveelheid. Dat vertaalt zich natuurlijk in lichaamsomvang. Door al dat heerlijke gekook heeft Josee ondertussen zo’n 40 kg meer Pol dan toen ze me leerde kennen. In plaats van daar blij om te zijn maakt ze zich zorgen om mijn gewicht en mijn “body mass index” ( wat een verfoeielijke uitdrukking )… Zelf heeft ze nog altijd hetzelfde prachtige modelletje van vroeger.
Goed, het verschil in omvang is wel duidelijk. Neem nu het spelletje “verstoppertje spelen” dat wij vandaag weer eens beoefenden in het bos… Er is geen boom waar ik mij achter kan verstoppen, die dennen zijn niet gemaakt om een volwassen manskerel achter weg te stoppen, ze zouden meer eikenbossen moeten planten in onze regio. Josee zou het altijd wel gewonnen hebben dus, ware het niet dat ze domweg Phaido gewoon langs haar liet zitten toen ze achter een boom ging staan, en ja, die handen rond de boom houden, dat zou ik ook niet doen… J    

30-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het zal mijn vrienden, foto-vrienden en facebook-vrienden zonder twijfel niet ontgaan zijn dat ik de laatste tijd nogal fanatiek bezig ben met zwart-wit fotografie. Tot mijn grote plezier merk ik ook dat het aanstekelijk werkt blijkbaar.
Echt origineel uit de hoek komen wordt steeds moeilijker, alles is al wel eens gefotografeerd is een veelgehoorde uitspraak. Zelfs het gebruik van een kleurtje in de zwart-wit fotografie is een procédé dat niet zo ongewoon is, denk maar aan de bekende rode lippen of een rode roos. Toen ik deze namiddag langs de spoorweg fietste , een trein zag naderen en de onbedwingbare drang voelde om te stoppen en een foto van de voorbijrazende beweging te maken wist ik ook wel dat dit de zoveelste zou zijn. Toen ik ‘m thuis op het beeldscherm bekeek vond ik het qua compositie wel meevallen met al die lijnen naar dat sterke punt in de verte, alleen zocht ik nog naar dat tikkeltje extra. Toen kreeg ik de ingeving om een beetje kleur over te houden in de ganse trein - lang leve photoshop - en met het resultaat kan ik best leven. Voor een zwart-wit wedstrijd is dit niet geschikt, daar tolereert men maximaal één kleurtje van één detail, en in facebook-groepen rond zwart-wit fotografie is dit ook taboe, maar aan mezelf wil ik graag de toelating geven om dit soort experimenten vaker te ondernemen en die dan op mijn eigen blog te plaatsen… J

29-04-2014 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

We zijn terug thuis na drie dagen Noord Frankrijk. Dan val je natuurlijk meteen terug op de dagelijkse routines, de ochtendwandeling met Phaido bijvoorbeeld. Het leek wel dat die blij was dat hij weer op bekend terrein kon gaan snuffelen, hij deed er alleszins dubbel zo lang over voor hij alle geurtjes weer tot zich genomen had en overal zijn spoor nagelaten. Zelf merkte ik ook wel hoe snel het nu gaat in de natuur. Alles is weer net iets groener, en bloemen waar vorige week nog geen sprake van was  staan nu plots in volle bloei. Ik mag dan zelf misschien geen groene vingers hebben en onze tuin is niet meteen een voorbeeld van kleurige voorjaarsweelde, maar dat wil niet zeggen dat ik niet kan genieten van alle moois dat de lente te bieden heeft. In het bos vind je trouwens wilde bloemen genoeg…
De macrolens had ik niet bij vandaag, maar met de 24-105 kan ik ook redelijk dicht op mijn onderwerp kruipen, dicht genoeg om deze schoonheden in close up te nemen.

28-04-2014 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Met de leden van de fotoclub die zich vrij konden maken hebben we een weekend-uitstap gemaakt naar Bollezeele in Frans-Vlaanderen. Bienvenue chez les Ch’tis…
Twee dagen lang zijn we naar alle mogelijke kanten uitgezwermd en hebben we de meeste bezienswaardigheden tussen Cap Griz Nez en Cassel en tussen Duinkerken en Eperlecques gefotografeerd. Op het einde van een vruchtbare tweedaagse waren we in Bergues aangeland en daar zou de obligate groepsfoto gemaakt worden. Met de zelfontspanner ging eerst het ganse gezelschap op de foto, vóór het Hotel de Ville samen met een lokale beroemdheid, daarna de mannen alleen en tenslotte ook onze wederhelften. Die laatste shoot vond ik zelf de meest geslaagde, niet alleen zijn de onderwerpen uiteraard een stuk mooier, maar de manier waarop Marianne terugschiet en ook Walter die de luciditeit heeft om de voltallige batterij fotografen in beeld te nemen in plaats van de dames, die zo bereidwillig poseren, maken hiervan een bijzonder leuk plaatje. En dan spreken we nog niet eens over Phaido die overal de show kwam stelen.
Benieuwd om de foto uit het toestel van Walter te zien trouwens…

27-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Voor iedereen die dacht dat onze Belgische stranden geweldig, gigantisch en ongeëvenaard zijn hebben wij een advies. Ga eens kijken op het strand van Wissant tussen Cap Blanc Nez en Cap Griz Nez aan de Franse Opaalkust. Niet alleen is het décor er toch echt wel net iets mooier, de breedte en de ongereptheid van wat ze daar te bieden hebben overtreft ook behoorlijk de troeven van zeg maar Blankenberge, Knokke of andere Oostendes. Phaido vond het ook een wereldschokkende ervaring, het beestje had nog nooit het genoegen gehad de zee te zien, laat staan over het strand te rennen, te springen of te ravotten. We hebben eerst het enthousiasme zijn gang maar laten gaan en toen hij een beetje uitgeraasd was wilde hij ineens ook nog een vreugdedansje plegen met Josee. Ik heb zoals geweten het fototoestel altijd schietensklaar en in dit geval was het natte zand, dat nog verzadigd was van het wegtrekkende water, een bondgenoot om nog voor een extra spiegeling te zorgen.

26-04-2014 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Waarom zou een mens op zijn verjaardag thuis blijven? We zouden sowieso morgen al met de fotoclub op weekend gaan naar Noord Frankrijk, we zijn met z’n tweetjes stiekem maar een dag eerder vertrokken, kwestie van het hotel al eens uit te proberen. En moet het gezegd… we zijn met ons gat in de boter gevallen. Dat zullen die andere gasten morgen hopelijk ook wel ervaren…  

25-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Donderdagavond is fotoclubavond. Vandaag zouden we het hebben over architectuur. Ik had al enkele dingen geselecteerd om mee naar de vergadering te nemen maar omdat ik toch even naar Konijnenberg moest in Turnhout om fotopapier te kopen ben ik langs de Everdongenlaan gefietst om nog één foto te maken die ik al een tijdje in mijn achterhoofd had zitten. Het gebouw van Soudal had ik al meerdere keren gefotografeerd, ik vind dat ook erg fotogeniek. Nu had ik bij vorige bezoeken aan Konijnenberg al gemerkt, toen ik daar langs kwam, dat er een bolle spiegel langs de straat staat om de buitenrijdende betuurders een betere kijk op het verkeer te gunnen. Ik hoopte dat ik het gebouw helemaal in beeld kon krijgen in die spiegel. Met de wagen kun je evenwel moeilijk stoppen op die plaats, vandaar dat ik vandaag met de fiets wél van de gelegenheid gebruik maakte. Bingo… hij paste precies, en de kleurtjes werkten ook mee om het plaatje te vormen waar ik gelukkig mee ben. De medeleden in de club vonden ‘m ook okee trouwens. 

24-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Een sport waar ik tot nu toe weinig voeling mee had is korfbal, eigenlijk alleen maar populair in Belgie en Nederland en dan nog loopt het grote publiek er meestal niet storm voor. Ik wist wel dat wij in Lichtaart met Vobaco een team hebben dat in eerste nationale speelt, maar mijn kennis en interesse ging ook niet verder dan dat.
Vandaag moest ik toevallig in het domein Hoge Rielen zijn, er zat in de buurt van de sportterreinen een nieuwe geocache verborgen en die wilde ik uiteraard gaan zoeken. De jeugd van FC De Kempen en de ploegen van De Molenkring hebben daar hun accomodaties, maar ook Vobaco is er gehuisvest merkte ik. Toen ik met de fiets voorbij de oefenterreinen van de club reed zag ik daar een drukte die me toch wel even met de ogen deed knipperen. Dit is een sport die leeft blijkbaar. Of het nu een open-deur-dag, een initiatie-dag dan wel een regulaire training betrof, ik heb bij geen enkele plaatselijke sportvereniging ooit zoveel enthousiaste jonge beoefenaars samen aan het sporten gezien. Ik zal binnenkort toch eens naar een wedstrijd moeten gaan kijken. Volgende thuiswedstrijd is tegen Riviera zag ik…   

23-04-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

Ik denk dat de kippen die hier wonen best gelukkige kippen zijn. Iedere keer dat wij hier voorbij komen tijdens onze wandelingen denk in vertederd aan de zorg die de beestjes toebedeeld krijgen met zulke mooie woonst. En toch kan ik het ook niet helpen dat ik dan ergens in mijn achterhoofd steeds weer de gedachte voel opkomen dat ik nooit in een appartement zou willen wonen. Ik vergelijk dat dan elke keer weer met een kippenhokje ergens hoog boven de bewoonbare wereld.
Ik weet het wel, het is een bizarre link, en helemaal rechtlijnig is deze manier van denken niet. Maar van niet rechtlijnig denken heb ik wel eens meer last J
Nu enkele vrienden het huisje-tuintje hebben omgeruild voor een hoog hokje in een giga woonblok en andere kennissen ons de voordelen van wonen in een kippenhok-equivalent proberen aan te praten kon ik niet anders dan het idee even in mijn denkwereld toelaten. Maar ik heb het meteen weer afgevoerd. Dit soort verblijven is niks voor mij. Zelfs al heb ik dan geen groene vingers, ik vind het idee dat ik niet uit mijn achterdeur de tuin in zou kunnen wandelen ondraaglijk.
Dat dit soort gedachten mij elke dag bij het begin van onze wandeling overvalt doet natuurlijk helemaal niks af van het feit dat dit echt wel mooie kippenhokjes zijn.

22-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

We maakten vandaag samen met Josee’s broer Swa en zijn vrouwtje Monique een fikse wandeling doorheen de mooie natuur van Lommel-Kattenbos. We waren nog maar net vertrokken toen ik deze constructie zag, of moeten we zeggen kunstwerk… We zagen, helemaal onaangekondigd en onverwacht op die plaats, een soort groot net tussen de bomen, gevlochten uit takken, je zou het giga-hangmat voor enkele dozijnen natuurliefhebbers kunnen noemen en we hebben uitgebreid de tijd genomen om het te bekijken. Ik moest onwillekeurig denken aan de dingen die Arne Quinze in elkaar knutselt overal ter wereld, in Nice, in de Verenigde Staten, in Parijs en onlangs ook nog aan het Vlaams Parlement in Brussel. Ik meen me te herinneren dat er toen nog een rel was omtrent de kostprijs, 400.000€ als ik het niet mis heb…
Deze naamloze creatie, - ik kon alleszins geen naam van de maker(s) vinden -, midden in het bos was volgens mij minimaal even ingenieus en even vakkundig gemaakt. Ik vond het zeker een foto waard maar ik betwijfel of de makers van dit ding daar een som voor gekregen hebben die ook maar in de buurt komt van het getal dat ik zonet noemde… Dit is waarschijnlijk dan ook geen kunst met een grote K. Wat de criteria zijn om te bepalen wat dat dan weer is weet ik ook niet. Dit werk was wel niet oranje geverfd... en het stoorde me dan ook helemaal niet :) 

21-04-2014 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Ik heb vandaag mijn ander hondje nog eens uitgelaten. Ik had hem eerlijk gezegd schromelijk verwaarloosd en hij stond al een hele winter op me te wachten. De Yamaha Bulldog is al een aantal jaren een trouwe vriend. Tijdens grote tochten is ie altijd een betrouwbare gezel geweest en het werd echt hoog tijd dat ik er weer eens wat aandacht aan schonk. Hij was niet eens boos of gekrenkt toen ik hem uit de garage rolde en bij de eerste druk op de startknop liet ie meteen een tevreden gegrom horen. We hebben er een fijne dag van gemaakt samen met nog wat andere collega-motorrijders en hun respectievelijke gezellen. De camera, die andere onafscheidelijke kameraad moest helaas thuis blijven, maar die vond dan weer een partner in Josee om alsnog voor een foto van baasje met Bulldog te zorgen. Phaido is trouwens ook wel aan zijn trekken gekomen want als baasje eens belet geeft dan is er altijd nog vrouwtje om mee uit wandelen te gaan.    

20-04-2014 om 23:49 geschreven door Kosmopol  

19-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Nauwelijks twee weken geleden klaagde ik nog dat die fuuten altijd maar aan de overkant van de plas bleven, net buiten het bruikbare bereik van de 300 mm en dan zul je het meemaken dat, op een moment dat je er eigenlijk niet naar op jacht bent en dat je ook geen telelens bij hebt, er een fuuten koppel vlak bij de oever schijnbaar in slaap rustig over het water drijft. Buitenkanje natuurlijk, ik had alle tijd van de wereld om rustig aan te leggen en met de 24-105 helemaal ingezoomed kon ik ze deze keer wél voldoende close in beeld krijgen. De kopjes knus in het verendons weggemoffeld, kennelijk een fuutenechtpaar, twee dotjes fuut dobberend op het grote Zilvermeer, ik vond het wel een mooi beeld.  
Genoeg gefuut in deze blog voorlopig toch maar, … tenzij er een van de volgende dagen een fuuten-pin-up zo brutaal zou zijn om vlak voor mijn lens me, fuuterdefuut, te komen uitdagen uiteraard.  

18-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik heb vandaag de kids terug naar hun eigen nestje gebracht in Wuustwezel. Uiteraard maak ik dan van de gelegenheid gebruik om mijn ronde te maken tussen de bewoners van de boerderij. Even naar de schapen en de lammetjes kijken, enkele van de poezen op de hooizolder fotograferen, woef Kato, Mieke geit, de kleine geitjes en de koeien groeten en uiteindelijk kom ik dan onvermijdelijk bij mijn vriendinnen de blondjes. Boer Koen heeft enkele blonde dames in de stal, Brabander is hun achternaam en je zou kunnen stellen dat ze een maatje meer hebben, ze zijn een tikkeltje te zwaar om elegant genoemd te worden, maar echte schoonheid schuilt vanbinnen he, ze zijn de vriendelijkheid zelve, en ze zijn altijd bereid om te poseren. Sofie stond alleen op een stuk weide te grazen, die kon niet bij deze shoot aanwezig zijn dus, ze is hoogzwanger en ze krijgt daarom speciale aandacht. Maar Roos en Klaartje lonkten met al hun charmes naar de camera, ogenschijnlijk om de fotograaf te verleiden…

17-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

16-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Er logeert weer jong volk in huize Pol en Josee. Met z’n drieën zijn ze deze keer om ons een tijdje te verblijden met hun jeugdig enthousiasme. Wij van onze kant doen er alles aan om het ze naar de zin te maken en om ze bezig te houden zonder al te vaak toe te geven aan de verlokkingen van TV en andere tablets. In de buurt van het Zilvermeer in Mol zijn er talloze wandelmogelijkheden en vandaag hebben we daar onze portie buitenlucht gehaald. Na afloop gingen we uiteraard ook iets drinken. Aan de Kleppende Klipper installeerden we ons op het buitenterras maar na een tijdje realiseerden we ons dat daar nog geen bediening was en zijn we maar naar binnen gegaan waar we alsnog onze dorst konden lessen, de ene helft van het gezelschap met fanta, water en cola, de andere met koffie en iets van de firma Moortgat J. Ik had wel op het terras eerst al enkele fotos gemaakt.     

15-04-2014 om 23:51 geschreven door Kosmopol  

Toen ik eergisteren door de mist liep en een foto maakte op deze plek had ik me al voorgenomen dit eens over te doen bij helder weer en met een mooie wolkenlucht. Grappig hoe je honderden keren ergens voorbij kunt wandelen en dan een mistige ochtend nodig hebt om je te realiseren dat dit een foto-locatie met potentie is. Ik heb geprobeerd dezelfde positie te vinden als voor de foto van zaterdag. Facebook-vrienden die de reeks gezien hebben kunnen proberen te vergelijken. Ik denk dat ik vandaag een nog iets lager standpunt ( zeg maar ligpunt ) had, deze keer was het gras niet zo nat en ging ik wél plat op de buik.  Phaido dacht blijkbaar dat er iets ernstigs aan de hand was, want hij probeerde me weer overeind te likken. Het was nog niet zo eenvoudig om de camera stabiel te houden tijdens die bezorgde behandeling.  

14-04-2014 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Een plechtige communie in de familie, dit jaar is Julieke aan de beurt. Om de communiefotos te maken wordt dan beroep gedaan op pake Pol, en die vindt dat geweldig natuurlijk. De feestelinge had zelf de locatie gekozen, dansstudio Balance Health-Center, waar ze een van de toegewijde jonge talentjes is. Toen we ter plekke aankwamen begreep ik al meteen dat het wel erg moeilijk zou worden om rustige achtergronden te vinden voor de shots. Spiegels, ramen, welke kant je ook uitkeek overal waren er wel enkele ongewenste dingen die de rust in de achtergrond zouden verstoren. Maar goed, je gaat aan de slag en je maakt alvast enkele proefopnamen. Ik had een klein softboxje meegenomen, maar het enige gebruik dat ik daarvan gemaakt heb is achteraf, thuis, om op de PC de witbalans goed te krijgen… pipetje in kleurzweem verwijderen en klaar is kees. De gordijnen die hier nog in worstformaat opgerold zijn werden uiteindelijk onze redding. Uiteraard wil of mag ik de gekozen opnames nog niet tonen, maar dit proefje vind ik alvast toch niet verkeerd, fier op onze frisse prachtige kleindochter.   

13-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik was er voor mijn doen ongewoon vroeg uit deze morgen. Extreem hoge druk noopte mij rond half negen de echtelijke sponde, waar ik inmiddels toch al alleen in lag, voortijdig te verlaten. Dat komt er van als je de avond voordien alleen maar ice-tea en cola light gedronken hebt… Ik was van plan er nog even terug in te kruipen toen mijn probleem verholpen was en ik ging dat ook aan Josee vertellen. Die was ondertussen al fief en wel, druk doende in de woonkamer, gordijnen geopend, en ik zag… mist. Dat veranderde de plannen. Collegas die het weten kunnen vertellen me tot in den treure dat je de beste fotos in de ochtend maakt en mist is dan een leuke bijkomstigheid. Voor één keer wilde ik ook wel eens vroeg op stap gaan. Phaido wist echt niet wat hem overkwam toen het baasje nog voor 9 uur hem zijn halsband aandeed en aanstalten maakte om aan de dagelijkse wandeling te beginnen. We zijn met z’n tweetjes een hele tijd op stap geweest, gelukkig ken ik de weg behoorlijk goed in de Smallebroeken want bij wijlen hing er iets wat men met “erwtensoep” pleegt te omschrijven. Ik was ook best tevreden over de foto-oogst maar toch vermoed ik dat om echt mooie mistfotos te maken er een ander soort mist moet zijn, zo’n mist die in lagen over het landschap ligt, dit was meer een alom verspreide nevel. Goed, dat gebeurt zonder twijfel binnenkort ook nog wel ooit en dan sta ik misschien nog wel eens vroeg op. Voorlopig dus dit plaatje van de Smallebroeken in de mist.

12-04-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol