Honderd jaar geleden eindigde Den Grooten Oorlog. Een van mijn grootvaders en de broer van een van mijn grootmoeders mochten de overwinning niet meer mee maken, de ene door tyfus geveld in de loopgraven, de andere door een shrapnel. Vier jaar geleden was er al veel aandacht voor de verjaardag van het uitbreken van de oorlog en vandaag was die aandacht nog wat groter, zo lijkt het toch, bij de verjaardag van de wapenstilstand. Jammer genoeg zal het waarschijnlijk ook deze keer weer zo zijn dat die aandacht in de loop van de volgende dagen snel zal verdwijnen. Nooit meer oorlog is blijkbaar een kreet die maar anderhalve generatie stand houdt. De opruiende, racistische en haat zaaiende taal van sommige kortzichtige zelfverklaarde leiders, nationaal en internationaal, die dan weer graag gedeeld wordt op de sociale media door dumbo's, onbekwaam om zelf even na te denken of bronnen te checken, lijkt ons zonder omwegen weer naar een nieuwe, deze keer misschien wel definitieve catastrofe te leiden...
Deze lange inleiding vond ik nodig om te vertellen dat op deze 11de november, de gemeente Kasterlee beslist had om aan de Klein Plaats, nauwelijks enkel honderden meters van onze voordeur, een Vredesboom te planten en feestelijk in te huldigen. Uiteraard wilde ik er bij zijn en een momentopname er van hoort ook thuis op deze blog om een toch wel bijzondere dag te gedenken.
Een korte post scriptum toch nog... bemerkenswaardig hoe enkele kilometers noordelijker net over de grens op elf november de grote carnavalsgekte begint... toch twee verschillende volkeren?
|