|
Als wij aan de wandel gaan dan maken we graag een praatje met mensen die we onderweg tegen komen, ietwat uit de middelmaat springende figuren hebben onze voorkeur. Zo maakten we al een hele tijd geleden kennis met Nelly, een dame uit Berlaar of daaromtrent. Ze heeft een boomgaard op de hoek van de Smallebroeken en ze komt regelmatig naar haar eigen stukje Lichtaart. Nelly is erg begaan met gezondheid, voeding, natuur, ecologie, bio, kruiden... en als we zien dat ze weer in haar kleine paradijsje is lopen we binnen door de poort en we leren steevast weer vanalles bij.
Een klein paradijsje is het er inderdaad, fruitbomen en andere bomen, struiken, kruiden ( onkruid bestaat niet ), bloemen, alles groeit en bloeit daar in een schijnbare wanorde. Schijnbaar, want er zit wel degelijk een logica in. De ene soorten beschermen de andere vaak tegen ziektes, insecten en ander onheil. Het doet me alleszins telkens even denken aan vroeger. Mijn ouders en grootouders hadden ook zulke tuinen, niet die akelig, bijna wiskundig, boekoudkundig geordende percelen van tegenwoordig.
Vandaag bleek dat er al een heleboel appels waren afgevallen de laatste dagen en die waren zeker nog goed consumeerbaar, zeker om er bvb. appelmoes van te maken. Na de wandeling zijn we er dus met de wagen terug naar toe gereden om een lading mee naar huis te nemen.
Vrouwke raapt, Phaido waakt en baasje fotografeert.
De appelmoes bij de kip was erg lekker.
|
