Het moet 1960 of '61 geweest zijn. In dancing Esmeralda in Peer, mijn geboortedorp, trad Anneke Grönloh op samen met The Jumping Jewels. Ik mocht er bij zijn als prille tiener en ik werd kompleet uit mijn sokken geblazen, ik was smoorverliefd op Anneke en ik was overdonderd door The Jumping Jewels. Ik wist vanaf die dag dat dit het was wat ik de rest van mijn leven zou doen. Ik zou beroepsmuzikant worden. Dat ik al twee dagen in de week naar de muziekschool van juffrouw Lenders ging was lekker meegenomen. Nauwelijks één jaar later stond ik met mijn eerste eigen bandje, voor mijn allereerste optreden ooit op datzelfde podium. We hadden ons The Jewels genoemd, zonder Jumping. Maurice, Miel, Evarist en ikzelf, één versterker, één luidspreker, een drumstel, wat gitaren, één microfoon en vier enthousiaste jonge gasten.
Toen ik vandaag de parking opreed die op de geocaching dot com site werd aangegeven voor het rondje Peerse mysteries kwam een nooit eerder meegemaakt nostalgisch gevoel naar boven. De Esmeralda ziet er nog precies hetzelfde uit als toen, alleen is het nu geen dancing meer maar een kringloopwinkel en waar vroeger zo ongeveer alles er omheen parking was zijn er op sommige plekken groenpercelen gekomen. Na enkel momenten van mijmeren en slikken heb ik het fototoestel uit de tas gehaald.
|