Je zou deze foto kunnen indelen bij straatfotografie, hoewel... Ik heb daar problemen mee, ik voel altijd een zekere gêne om binnen te dringen in de privacy perimeter van mensen en gevraagd of ongevraagd fotos te maken van grappige, compromitterende, aparte of opvallende situaties waarin je iemand wel eens betrapt, Als je stiekem fotografeert en ze zien het krijg je klappen in het ergste geval en als je het wel vraagt krijg je nikszeggende geposeerde fotos. Het is niet mijn ding.
Tijdens de vrijdagse wandelingen met de bewoners van Hoevezavel is dat anders. Ik ben daar ondertussen zo wat de huisfotograaf, een vrijwilliger met een hobby die goed van pas komt. Ze kennen me allemaal, vertrouwen me en weten dat ik ze met respect fotografeer.
Toen ik vandaag deze vrijwilliger zag die tijdens een tussenstop in de wandeling op de schoot van een van de rolstoelpatienten was gaan zitten kon ik dan ook niet snel genoeg mijn toestel uit de tas halen. Toen ik er vlak voor ging staan om het beeld vast te leggen bleven ze zonder extra te poseren gewoon zo zitten. ff pauze, niks bijzonders, leuk toch?
|