een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
13-04-2019
13 april De Rockkelder.
Ik was deze avond met het vrouwke naar de Rockkelder geweest in Balen. Common Strangers zouden er optreden en ik wilde nog eens gaan kijken hoe ze het er op het ogenblik van af brengen. Een meer dan geslaagd optreden mochten we smaken en ook de sfeer in die kroeg vond ik helemaal oke. Ik heb niet alleen maar foto's geschoten van de band maar links en rechts kon ik ook wel enkele typische figuren te pakken krijgen. Deze vrolijke boys zijn metal fans tot in de kist en die wilden graag op de foto.
We waren vandaag in Lommel om de nieuwste telg in het gezinnetje van Kenny, neefje van het vrouwke, en Ellen te gaan begroeten. De kleine Miel is ondertussen al bijna 3 maanden oud en eindelijk lukte het ons in de agenda's een gemeenschappelijk gaatje te vinden. Miel is ondertussen al net iets meer peuter en iets meer knuffelbaar en het vrouwke heeft daar uitgebreid van geprofiteerd. Zelf loop ik natuurlijk altijd met mijn fototoestel te zwaaien en ik heb dan ook graag Miel samen met zijn twee oudere broers Lander en Juul in één beeld gevat.
Ze zijn erg vroeg dit jaar. Gewoon uit nieuwsgierigheid ging ik deze namiddag tijdens de wandeling even naar de plek waar we telkenjare mogen genieten van een heel veld vol meiklokjes, lelietjes van dalen of muguetjes, ze hebben nogal wat verschillende benamingen. Er waren al eerder indicaties dat de natuur vroeg in gang schiet dit jaar. We zijn nog maar begin april maar ze staan klaar om ons te verblijden. Nog enkele dagen en dan spreken we dus over aprilklokjes. Tegenlicht en een extra spinnenweb... vandaag heb ik me weer eens op de grond gevleid voor een laag standpunt.
Het was een beetje friskes en er zat een schraal windje maar het was ook zonnig en de goesting om er op uit te trekken werd me toch te sterk in de loop van de namiddag. Zonder doel vertrok ik met mijn trouwe niet-electrische tweewieler op goed geluk richting Kasterlee. Als je tegen de wind in vertrekt is de kans groot dat ie bij de terugrit, als je al iets meer moe bent, van achter zit was het uitgangspunt. Het is een lange leuke tocht geworden met enkele natte vinger richtingswijzigingen. Ik kwam in Kasterlee, Schoonbroek, de watermolen van Retie, het Prinsenpark, de watermolen van Kasterlee, allemaal erg fotogenieke locaties. Toch koos ik uit de foto-oogst van vandaag voor dit beeld van de onverharde verbindingsweg tussen knooppunt 93 en het Prinsenpark. Het is de weg die belangrijk is en niet het doel, denk daar maar eens over na... Ik word zowaar een beetje filosofisch.
We waren vandaag weer samen aan de wandel, Phaido en ik. Zoals dat meestal het geval is kwamen we ook nu weer langs het oefenterrein van de LRV ( landelijke ruiter vereniging ) Lichtaart. De laatste tijd merken we dat er meer geoefend wordt dan anders, dus wij vermoeden dat er binnenkort wel weer een wedstrijd op de agenda staat. Op het uur dat wij er voorbij kwamen was er helemaal niemand te zien evenwel maar vlak naast een van de springbalken stond een stoel, waarschijnlijk voor iemand die de ultieme gouden tips kan geven, en ik bedacht meteen enkele fotomogelijkheden. Oke, Phaido wilde niet in de stoel... de hele scene zonder Phaido vond ik ook wel het fotograferen waard... maar toen ik hem vroeg om dan maar naast de stoel te gaan poseren deed hij dat gewillig.
Na enkele prachtige wandel- en fietsdagen was het vandaag een stuk minder op weer gebied. Het zal daar wel een rechtstreeks verband mee hebben, ik voelde me vandaag helemaal futloos. Op een korte wandeling met Phaido na ben ik het huis niet uitgekomen. Toch voel ik dan ergens de kriebels ( en de noodzaak ) om te gaan fotograferen. Ik heb de macrolens weer even op het toestel gezet en ben de tuin in gegaan op zoek naar kleine onderwerpen. Bloemekes zijn dan het allergemakkelijkst, die kruipen niet weg als je ze voor de lens haalt. Ook de laurierstruiken staan in bloei nu, misschien iets minder spectaculair dan andere meer kleurige soorten - de bloemekes zijn ook erg klein - maar dat belette me niet daar eens mee aan de slag te gaan. Ik vond dit in eerste instantie maar een heel gewone foto tot ik bij het bewerken op het scherm dat heel kleine spinnetje zag links onder de bloem. Een laurierbloemeke met bezoek... dat maakte het dan weer wél de moeite waard vond ik.
De Groote Heide is een natuurgebied dat zich uitstrekt over een aantal gemeenten in het Nederlandse Noord Brabant en Belgische Limburg. Zo'n 6000 hectare groot is dit een aaneenschakeling van mogelijkheden voor de wandelaar, de fietser, de fotograaf en de natuurliefhebber. Vandaag hadden we een geocachetocht gepland in de buurt van het Nederlandse Heeze en dat hebben we ons niet beklaagd. Uiteraard heb ik weer een geheugenkaartje volgeschoten en het was zeer moeilijk om er een foto uit te kiezen. Dit beeld met een paal die het wandelpad aangeeft in de hoofdrol leek me zeer geschikt.
