een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
06-04-2019
06 april Twee gele vaartuigen.
We gaan binnenkort op clubweekend naar Maren Kessel (Nl) met de fotocollega's van Visueel en ik was dus al begonnen met een en ander voor te bereiden, ook het randgebeuren... enkele extra geocachen wilde ik graag alvast op de to-do lijst zetten. Toen ik in die buurt een erg leuk ogende serie zag die binnen enkele weken gearchiveerd wordt was dat ineens voldoende om mij er toe te overhalen alvast eens te gaan kijken daar, kwestie van wat terreinkennis op te doen.
De cachen bezorgden me het nodige fietsplezier en verder heb ik al enkele fotowaardige locaties genoteerd, o.a. de veerpont naar Alem. Hier zag ik deze twee gele vaartuigen.
De obligate katjesfoto bij het begin van de lente komt dus vandaag voorbij. Ik was in de loop van de dag naar de Noorderkempen getrokken met geocachemaatje Jackie om daar het rondje Vraagheide te fietsen. Ik had daar al wel enkele beelden geschoten maar helemaal overtuigd van de blog-geschiktheid was ik toch niet. Terug thuis gekomen ben ik met Phaido nog even rond de Smallebroeken gaan wandelen en ik had de macrolens op mijn toestel gezet, op zoek naar katjes. Die waren er in alle maten en gewichten maar om er ook nog het goede licht bij te krijgen was al iets moeilijker. Uiteindelijk heb ik toch een beeld waar ik tevreden mee was. De scherptediepte is klein en dat is ook normaal bij macrofotografie, ook de achtergrond is rustig genoeg om de aandacht te laten gaan naar die schaarse scherpe delen. Ikke tevreden...
Ik vertel geen geheim als ik hier zeg dat ik een hondenliefhebber ben. Als ik tijdens een rondje fietsen van de fietsparking het terras van een taverne binnen stap en er zitten twee zulke kanjers langs de poort dan kan ik niet anders dan mijn fototoestel even uit de tas te halen. Dat ze van beton waren maakt niet uit, het is de hartverwarmende aanblik die telt. Bij het bewerken heb ik een beetje gespeeld met de uitsnijding en na lang aarzelen en vergelijken heb ik toch maar gekozen voor de zwart wit versie. Zo vind ik 'm sterker.
We hebben vanavond gezellig getafeld met goede vrienden in Aarschot. Uiteraard heb ik daar ook wel een en ander gefotografeerd maar die beelden zijn toch meer geschikt voor privé gebruik. Ik wilde na afloop dus nog op zoek gaan naar wat mogelijke nachtfoto's om de dagelijkse blog gaande te houden. De markt van Aarschot leek me best een interessante plek. Dit is zeker minder bekend als vele andere oude stadscentra in den lande maar ook hier kun je meerdere prachtige oude gevels bewonderen. Die ene auto die voorbij kwam toen ik mijn toestel met een sluitertijd van 30 seconden had gericht op die gevels vond ik niet eens storen, integendeel.
Het is officieel lente ondertussen maar toch is het ontwaken van de natuur nog niet overal in alle hevigheid losgebarsten. Krokusjes, paasbloemen, Japanse kerselaars, magnolia's en nog wat andere fraaie kleurtjes sieren op veel plekken al wel de wegkanten, tuinen en parken maar op andere plaatsen zie toch ook dat we nog in de overgang van seizoenen zitten. In de Rielen lagen de geploegde akkers te wachten op begroeing en ook de bomen stonden er nog redelijk kaal bij al kon je als je heel goed keek toch zien dat daar nu spoedig verandering in gaat komen.
Dit is ook een foto van gisteren trouwens, vandaag ben ik niet aan fotograferen toegekomen.
Met deze majestueuze eik heb ik wel een bijzondere band. Ik vind 'm prachtig en ik heb 'm ook al vaak gefotografeerd. Ik heb er zelfs ooit een 4-seizoenen collage van gemaakt, in elk seizoen een foto van op hetzelfde standpunt met dezelfde lensafstand en dezelfde kadrering.
Toen ik er in de loop van de late namiddag voorbij fietste op de terugweg van een tochtje naar Corsendonk riep ie me weer... en dan kan ik niet weerstaan. Tegenlicht, net voldoende informatie om niet helemaal een silhouet te zijn, en de bijhorende schaduwen voorin maken het helemaal af.
Een rondje geocachen in Emblem, het zou zo'n 20 km lang zijn, dus wij gingen er van uit dat het niet alleen voor de wandelaars, maar ook voor de fietsers geschikt zou zijn. Dat was trouwens ook zo aangegeven in de beschrijving, zij het met de bemerking dat het op sommige passages toch wel moeilijk zou kunnen worden als het weer een beetje tegen zat.
Op deze plek zag het er nog doenbaar uit, de cache vonden we hier trouwens 6 meter hoog in een boom, gelukkig had er iemand in ons gezelschap een vishengel bij... je hoort nogal wat onverwachte spullen in je geocachetoolbox te hebben tegenwoordig. Bij het plaatje waarop ik onze dappere tweewielers in een sowieso al niet helemaal fietsvriendelijke omgeving kon te pakken krijgen voor ze het echte moddergevecht aangingen vond ik dat het een verhaal vertelt.
