een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
07-07-2018
07 juli Klaprozen in tegenlicht
Het blijven wonderbare doelwitten voor schietgrage fotografen. Klaprozen vind ik thuishoren bij de fragielste, breekbaarste, subtielste, mooiste bloemen die je langs onze wegen en in onze velden kunt vinden. Ook vandaag was er weer een stelletje dat mijn aandacht trok, niet in de minste plaats omdat ze in tegenlicht stonden mooi te wezen. Ik heb er voor een keertje eens een vierkante uitsnijding van gemaakt en ik kon het niet laten er toch ook nog enkele filters overheen te gooien in Photoshop.
Om het hoofd enigszins vrij te houden moest ik vandaag de deur uit in de aanloop naar de wedstrijd van de rode duivels vanavond. Een dagje fietsen, de natuur in, geocachen, fotograferen is goed om de zenuwen onder controle te houden. Samen met mijn maatje Jackie hadden we in het Nederlandse Oosterhout een rondje uitgekozen, Jackie moest daar sowieso even naar toe en dan paar je het aangename aan het nuttige. Het werd geen onverdeeld succes. We vonden weliswaar enkele leuke cachen maar even zovele, zoniet nog meer minderwaardig opvulsel... het kan niet altijd prijs zijn. Gelukkig heb ik onderweg wel weer enkele leuke foto's kunnen maken.
Ergens langs een grote doorgaande weg stond dit kunstwerk, een gestileerde roestende olifant. De slurf kon op en neer bewegen en dat had de kunstenaar voor elkaar gekregen door binnen in de romp een soort weegschaalmechanisme in te bouwen met achteraan twee tegengewichten. Die zie je ook duidelijk in dit plaatje. Tja... waarschijnlijk zien de meesten, net als ik er nog iets anders in. Ik kan me trouwens niet van de indruk ontdoen dat de kunstenaar het bewust gedaan heeft.
In Italie had ik al ooit een hele reeks kunnen schieten van een koningspage, bij ons erg zeldzaam, en een koninginnenpage stond ook op mijn verlanglijstje. Die is weliswaar iets minder zeldzaam maar ik had er tot vandaag nog geen goede opname van. En dan wordt het je plots in de schoot geworpen.
Ik was met het vrouwke en Phaido samen met Swa en Monique naar Van Craenenbroek in Budel gereden. Het vrouwke vond dat ik dringend wat werk-, ravot- en/of vrijetijdsbroeken en t-shirts nodig had en zelf had ze ook wel een en ander gezien in de folders. Mijn aversie voor shoppen is wel gekend en ook het vrouwke weet dat ze me nauwelijks ooit een pashokske in krijgt. Ze kent mijn maten en wat keuze van outfit betreft is alles wat ze voor me kiest best goed wat mij betreft. Ik ben echt geen moeilijke jongen op dat gebied. Terwijl zij dus naar binnen was ben ik met Phaido in de omgeving gaan wandelen. Hij had al enkele keren aangegeven dat hij het niet leuk vond met deze temperaturen door in de schaduw van elke zeldzame boom waar we voorbij kwamen te treuzelen en uiteindelijk ging hij ook liggen met als duidelijke boodschap: tot hier en niet verder. Oke, dan gaan we maar terug naar de wagen en zoeken we daar wat schaduw op. En daar zag ik plotsklaps rechts van ons deze prachtige koninginnenpage fladderen nauwelijks een meter of 2 verwijderd. Ik kon er rustig op af stappen en omdat de tussenstops die hij maakte bij elk boemeke nogal talrijk waren en hij ook telkens redelijk lang bleef zitten kon ik 'm vrij goed te pakken krijgen. De 24-105 allround-lens die ik er op had zitten is misschien niet de eerste keuze voor dit soort fotografie maar ik ben toch niet ontevreden met het resultaat.
We hebben het traject van onze dagelijkse wandeling vandaag een flink stuk langer gemaakt. Het was deze voormiddag duidelijk minder warm dan de voorbije dagen en daar hebben we van geprofiteerd. Een stuk langs de Rulloop, de Hoge Rielen, Ossengoor... zo kom je weer eens op plekken waar we vroeger wel vaker kwamen en zo merk je dat ook daar nog steeds vanalles te zien en te beleven is. De wei aan Ossengoor waar we vroeger ook al allerhande beesten mochten begroeten was nu de woonplaats van een aantal minipaardjes. Da's blijkbaar een populaire diersoort tegenwoordig realiseer ik me plots, in de Smallebroeken loopt er ook al een hele bende. Phaido vond het in het begin maar niks, die op paarden lijkende vierpoters die niet veel groter dan hemzelf waren, maar geleidelijk aan wende hij aan het gezelschap en werd hij zelfs een beetje nieuwsgierig. Hij wilde zelfs graag poseren met de kudde. De paardjes blijken duidelijk nog nieuwsgieriger dan Phaido.
Met dit weer en de heersende temperaturen hebben ook de vogeltjes het niet gemakkelijk. Alle plassen zijn ondertussen opgedroogd en drinken vinden lijkt me niet vanzelfsprekend. We hebben dan ook op diverse plaatsen in de tuin, langs het huis en achter in het bos schalen met water gezet. Niet toevallig zijn er ook enkele zo gepositioneerd dat ik er een prima zicht op heb als ik 's ochtends onder de pergola achter het huis mijn krantje zit te lezen met de camera binnen handbereik.
We denken natuurlijk aan alle kleine zangvogeltjes als we water voor ze klaarzetten maar als er, zoals deze morgen, zich een tortel komt laven is dat even goed van harte gegund.
De hele dag stond in het teken van de wedstrijd die de Rode Duivels vanavond speelden tegen Japan. Het werd een thriller en aan de goede afloop heb ik eerlijk gezegd even getwijfeld. Ik had in de loop van de dag al een aantal foto's gemaakt die zouden kunnen geschikt zijn om een voor de hand liggende overwinning te vieren maar uiteindelijk heb ik na de wedstrijd toch nog een item toegevoegd in een snel geïmproviseerde lay-out. Uit respect voor de tegenstrever heb ik er een LP-hoes bijgelegd. ( Ik vond niet zo snel een ander object ) Mijn vrienden en volgers zullen me zonder twijfel kunnen vertellen van welke groep dit monument is....
Ideaal weer om tot 's avonds laat buiten te zitten en bij voorkeur doen wij dat op een terrasje aan een of ander gezellig café. In de loop van de middag hadden we ons al zitten ergeren tijdens de oersaaie wedstrijd Spanje - Rusland en we waren niet van plan dit soort verveling nog eens mee te maken vanavond. Op zondagavond gaan we trouwens altijd ergens iets consumeren met ons vriendenclubje. Deze keer hadden we café De Perenboom uitgekozen. Het is niet zo dat ik tijdens dit soort gezellige avonden constant met de camera loop te zwaaien maar als er zich een mooi beeld aanbiedt en ik heb mijn toestel toevallig vast dan zal ik ook niet aarzelen om af te drukken natuurlijk.
Toen de zon onder de parasols door pal in de gezichten van de vrienden aan de overkant van de tafel begon te schijnen en die allemaal een zonnebril hadden opgezet kon ik er een viertal te pakken krijgen net op het moment dat ze ongeveer in dezelfde richting leken te kijken.
Ik moet er ook nog even bij vertellen dat ik het achteraf bekeken niet erg vond dat ik Kroatie - Denemarken aan mij heb laten voorbij gaan. Morgen daarentegen...
