een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
22-07-2017
22 juli Mannen
Het was de eerste dag van het eigenlijke Rock Stenen festival vandaag. Met de leden van de fotoclub waren we al eerder hier om de opbouw, de verdere inrichting, op donderdag de kaartavond, en op vrijdag de discofuif mee te maken en te fotograferen maar vandaag was het the real thing. Ik heb een aantal leuke bandjes gehoord, gezien en gefotografeerd, maar daar is het ons als fotoclub deze keer niet om te doen. Wij willen mensen fotograferen, mensen die elk op hun eigen manier het festival beleven. Het is niet echt mijn ding, sta me toe dat eerst te stellen maar al doende ben ik er langzamerhand achter gekomen dat je het niet stiekem van op een afstand moet doen, gewoon op een groep afstappen en dan zelfverzekerd vertellen dat je de fotograaf van dienst bent en dat het hun beurt is om op de foto te gaan is blijkbaar al een benadering die de meeste deuren opent. Ik heb alleszins een aantal prachtige fotos meegebracht. Hier zie je bijvoorbeeld dat rock-muziek de nodige emoties kan losmaken en dat ook mannen niet te bekakt zijn om die te tonen.
Als je wel vaker op deze paginas komt dan weet je dat ik dit fotograpje wel eens toepas en dat ik het ook leuk vind. Van een foto met spiegeling hou ik alleen de spiegeling over door 'm op een goede plek uit te snijden. Dan draai ik het plaatje 180° en ik hou meestal een beeld over dat op z'n minst de toeschouwer even in twijfel brengt.
We wandelden vanavond nog even langs de vaart tussen de brug van Retie en de Pannenkoekenboot en aan de overkant kwamen regelmatig groepjes fietsers voorbij, leuke onderwerpen voor de schietgrage hobbyfotograaf natuurlijk. Omdat het kanaalwater toch nog niet echt helemaal spiegelglad was vond ik het spiegeleffect maar zozo, het procédé dat ik eerder aanhaalde toepassend vond ik het meteen weer wél de moeite waard. Onderin is er voldoende scherpte uit de rechtstreekse opname, zij het onderste boven, de waterlijn is met enige goede wil ook goed te herkennen en bovenin hou ik het op een lichtelijk impressionistische weergave van de werkelijkheid, geholpen door de nog licht golvende waterspiegel. Het is niet de eerste keer dat ik dit soort fotografie op deze paginas plaats en zonder twijfel ook niet de laatste.
Ach ja, ik moest een titel verzinnen voor deze foto. Een beetje blauw en wit erbij vond ik minder goed klinken...
Van uit Scherpenheuvel vertrokken we deze morgen voor een fietstocht doorheen het Hageland, Eigenlijk hadden we beter voor een moutainbike gekozen, maar dat is een vaststelling achteraf natuurlijk. Vanzelfsprekend was de route bepaald door een groot aantal geocachen die we onderweg wilden oppikken. Het werd een prachtige tocht doorheen een erg groen stukje Vlaanderen, behoorlijk heuvelachtig is het er ook, hoewel je dat bij het zien van deze foto niet meteen zou denken. De wegen waarover we het overgrote deel van de tijd fietsten waren wel te vergelijken met wat we hier zien, vaak ook smaller... Ik heb enkele keren langs de fiets gelopen mede door de vaak steile hellingen over ruw terrein, en ik ben niet te beroerd om dat toe te geven.
De foto-oogst bestond voornamelijk uit landschappen en dit vond ik wel een leuke.
De aanloop naar Rock Stenen komt nu helemaal op volle toeren en ik krijg steeds meer respect voor de mannen die dat allemaal voor mekaar krijgen. Bij deze temperaturen zulke faciliteiten opbouwen is niet niks en het ziet er daarenboven echt helemaal professioneel uit. Wij volgen de evolutie op de voet met de leden van de fotoclub.
Vandaag kwam ik op het terrein toen ze o.a. het gedeelte dat de zogenaamde lounge zal worden aan het klaarstomen waren. Met paletten werden makkelijke zetels in elkaar geklust en tijdens een welverdiende pauze werden die ook meteen in gebruik genomen. Dat gaf mij dan weer de gelegenheid een shot te maken dat waarschijnlijk de AV-reeks van de fotoclub niet zal halen maar dat ik wel leuk vind.
De twee jongsten van dochterlief zijn enkele dagen te gast bij oma en pake Pol. In een poging om ze van TV en andere digitale schermen weg te houden zijn we er vandaag mee naar Genk gereden, Kattevennen om meer precies te zijn, ook gekend als Kattevenia. We hebben er o.a. enkele geocachen geplukt, maar de nadruk lag toch meer op het overweldigende aanbod aan mogelijkheden om op een zinvolle manier een dag in de natuur door te brengen. Er zijn daar wandelroutes, fietspaden, een manege, speeltuinen, een planetenpad, diverse horeca gelegenheden, fitness accommodaties en ga zo maar verder. Als afsluiter van de dag brachten we ook nog een bezoek aan de Cosmodrome waar we genoten van een spectaculaire 3D en 360° voorstelling in de grote koepel waarna we ook nog een geleid bezoek met demonstratie kregen rond de gigantische telscoop in het observatorium. En het houdt niet op want daar is ook nog een tentoonstelling met allerhande visuele eigenaardigheden en zo kon het gebeuren dat ik plots een fruitschotel zag voorbij komen met het hoofd van onze Pieter er in.
Zoals al eerder verteld begon vandaag de opbouw voor Rock Stenen. We waren er vanaf de start bij. De tent werd recht gezet en fotomaatje Alex en ikzelf wilden dat graag vastleggen. Alex ging voor een timelapse. Ik heb het resultaat ondertussen gezien en als je in een dikke halve minuut de tent van uit het niets tot volle glorie ziet evolueren is dat wel spectaculair, dat belooft voor de AV-reeks tijdens ons komende fotosalon. Zelf was ik ondertussen bezig met het vastleggen van de gang van zaken uit diverse hoeken, overzichtsfotos en details. Tussendoor zag ik links en rechts ook nog wel andere, minder ter zake doende maar zeker niet minder leuke beelden. Uiteraard heb ik dan ook steevast een zeer losse afdrukvinger. De jongste medewerker van de opbouwploeg kon ik zo te pakken krijgen terwijl hij/zij de bevoorrading van de hard werkende collegas organiseerde.
Zoals iedere zondagavond gingen we vanavond ook weer iets drinken met de maten in een Lichtaartse horeca-zaak. Vandaag was café De heksenberg het décor van onze diepzinnigste van alcohol vergezelde gesprekken. Toen we weer huiswaarts togen waren wij zoals gewoonlijk bij de laatsten op de parking. Nog voor ik de wagen gestart had werd mijn fotoaandacht getriggerd door het lampje tegen de muur... even terug uitstappen en toestel op statief dus. De foto was gedoemd te mislukken eigenlijk. Zelfs met de nieuwe 5D Mk4 was het dynamisch bereik niet groot genoeg om in één take het fel verlichte Duvel embleem op het lampje en tezelfdertijd de donkere omgeving goed te belichten. De overbelichting op de lamp bleek onvermijdelijk. Een HDR had hier waarschijnlijk uitkomst kunnen bieden, maar het was mij om het uitproberen van de mogelijkheden van de camera te doen. Gelukkig was het bordje Biergarten wel goed belicht en dat vond ik dan weer leuk genoeg om toch voor deze foto te kiezen vandaag.
