een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
31-03-2019
31 maart Fietsparcours.
Een rondje geocachen in Emblem, het zou zo'n 20 km lang zijn, dus wij gingen er van uit dat het niet alleen voor de wandelaars, maar ook voor de fietsers geschikt zou zijn. Dat was trouwens ook zo aangegeven in de beschrijving, zij het met de bemerking dat het op sommige passages toch wel moeilijk zou kunnen worden als het weer een beetje tegen zat.
Op deze plek zag het er nog doenbaar uit, de cache vonden we hier trouwens 6 meter hoog in een boom, gelukkig had er iemand in ons gezelschap een vishengel bij... je hoort nogal wat onverwachte spullen in je geocachetoolbox te hebben tegenwoordig. Bij het plaatje waarop ik onze dappere tweewielers in een sowieso al niet helemaal fietsvriendelijke omgeving kon te pakken krijgen voor ze het echte moddergevecht aangingen vond ik dat het een verhaal vertelt.
Alweer twee jaar geleden kwamen we tijdens het wandelen van het geocache-rondje "De Mosten" ergens tussen Meer en de Nederlandse grens een koppel collega hobbyisten tegen. Jolien en Jenno bleken sympathieke gedreven jongelui die van plan waren in Lille een koffie- en theehuisje te openen en dat een geocache gerelateerde naam te geven, eigenlijk wel slim bekeken... Ondertussen is die zaak er al een tijdje en zijn we er al enkele keren op bezoek geweest, naast koffie en thee kun je er ook nog andere lekkernijen verkrijgen he...
Omdat ik van plan ben tegen het salon van onze fotoclub in november een audio-visuele reeks te maken rond geocaching ben ik ondertussen allerhande foto's aan het verzamelen rond onze hobby en uiteraard zijn ook detailbeelden welkom. Tijdens een fietstocht kwam ik er vandaag weer langs, ik heb er heerlijk in het zonnetje op het tuinterras een Duvel geconsumeerd en ik heb er deze keer ook de nodige beelden geschoten, o.a. het uithangbord vond ik wel leuk.
Jaaa, het was vandaag weer een geweldige vroeg-lentedag en dat kwam goed uit. Het wandelseizoen in zorgtehuis Hoevezavel is weliswaar nog niet begonnen maar vandaag zouden we in geval van goed weer al met enkele bewoners naar CC De Adelberg gaan om de show bij te wonen die de schoolkinderen ieder jaar voor alle moeders opvoeren. Onze rolstoelpassagiers afgeleverd hebbend bezochten wij in afwachting van de terugtocht het terras van café De Kroon en toen wij weer bij de uitgang van de zaal op onze passagiers stonden te wachten kon ik het niet laten enkele foto's te maken van o.a. het vrouwke en Phaido. Dit lentetafereel van mijn twee schatten is wel degelijk geschoten in hartje centrum Lommel. Het vrouwke is met Phaido aan het overleggen of ze nog een rondje gaan wandelen want het Adelbergpark naast het CC ( Cultureel Centrum ) is daar echt wel een gedroomd decor voor.
In de loop van de voormiddag heb ik deze foto gemaakt en nadien heb ik er thuis met enkele klikken in Photoshop dit resultaat uit gehaald. Ik vertel het maar meteen dus, dit is Photoshop-werk. Je zou dit effect ook recht uit de camera kunnen verkrijgen maar dat is veel moeilijker, bewerkelijker en minder voorspelbaar. Je moet dan de camera op statief zetten een lange sluitertijd instellen en meteen na afdrukken de camera recht naar omhoog bewegen. Het moment van bewegen en zowel de snelheid van de beweging als de lengte ervan moet je dan wel erg nauwkeurig kunnen bepalen en dat is niet makkelijk. Vandaar dat ik liever bij de filters in Photoshop koos voor bewegingsonscherpte, de hoek op 90° zette en dan was ik na enig geëxperimenteer tevreden met dit plaatje. Er is helemaal niks scherp maar dat hoeft ook niet. Ik vind het zelf mooi zo en dat is nog altijd mijn belangrijkste criterium bij het beoordelen van foto's, ook van mijn eigen foto's. Ik zou dit aan de muur durven hangen.
Deze voormiddag was ik naar de fotoclub gewandeld om enkele foto's af te printen en het was me opgevallen hoe mooi de paasbloemen er bij stonden aan het Kerkplein, recent omgedoopt tot Bobbejaan Schoepenplein. Dat leverde meteen fotoplannen op. In de loop van de namiddag ben ik er terug naartoe getrokken gewapend met de Mark IV en de 16-35 er op. Zo kon ik het ganse plein in één opname te pakken krijgen. Helemaal links in beeld is de Bib met de lichtende titel van, internationaal gezien, Bobbejaan's grootste hit: " Je me suis souvent demandé ". In het midden, achteraan zien we het OC, het lokaal van onze club is daar in de kelder en daarvoor de Wannes met zijn hond, standbeeld dat het harde leven van de Kempense landbouwers in vroegere tijden symboliseert en dan rechts de kerk. De paasbloemen staan vooraan in volle pracht ons mooie Lichtaart te versieren.
Het is natuurlijk niet mijn pony, maar ik refereer in de titel naar de speelgoed-paardjes uit My Little Pony, de film uit 2017 waar vooral erg jonge meisjes zo gek op zijn. Nu ben ik geen erg jong meisje uiteraard, maar ik vond deze dame toch ook wel erg leuk. Toen we er weer voorbij gewandeld kwamen en ze zo gewillig poseerde heb ik er dit portretje van gemaakt.
De LRV De Kempenridders - de plaatselijke ruitervereniging - is bij het oefenterrein langs de Dressenstraat een nieuwe cantine met opslagruimte voor het clubmateriaal aan het bouwen. We komen er iedere dag langs tijdens de wandeling met Phaido en vandaag ben ik eens op de werf gaan kijken hoe ver ze al staan met de afwerking. Het project is nog helemaal in de ruwbouwfase merkte ik maar toch is er in de ruimte waarvan ik veronderstel dat het de cantine of een vergaderzaal zal worden al gezorgd voor een prachtig panoramabeeld langs de kant van de Dressenstraat. Ze hebben het zelfs netjes ingekaderd.
Ik had het vrouwke tot in Herentals gevoerd van waaruit ze samen met schoon- en kleindochter naar Antwerpen zouden rijden om een balletvoorstelling bij te wonen, - niet echt mijn ding - en dan maak ik wel eens van de gelegenheid gebruik om in een andere dan de dagdagelijkse omgeving een wandeling te ondernemen met Phaido.
De Kruisberg met de kapellekes van de kruisweg leek me een prima locatie. Wie schetst mijn verbazing toen ik merkte dat Phaido erg godsvruchtig is. Of ie het gezien had van enkele wandelaars die voor ons liepen weet ik niet maar feit is dat ie in vrome aanbidding voor een kapelleke ging zitten om boete te doen... voor de zonden van het baaske veronderstel ik...
Het kapelleke zelf was er even hard van geschrokken als ikzelf merk ik want het ging er steil van achterover hangen.
Bij blauwe druifjes denk ik in eerste instantie natuurlijk aan die heerlijke trossen die ieder jaar weer aan de ranken tegen onze gevel groeien en aan de nog heerlijkere drank die je er van kunt maken. Dat het ook de naam is van een vroegbloeiend lentebloempje heb ik toevallig ontdekt op het internet. Ik ken weinig bloemen bij naam namelijk.
Nu het officiëel lente is ben ik tijdens de avondwandeling met Phaido eens op zoek gegaan naar bloemekes. Ik kon iets geels te pakken krijgen, iets roze en... blauwe druifjes. Die zet ik dan maar op deze blog vandaag omdat ik daar de naam van ken...
We begonnen erg mistig vandaag en in de loop van de namiddag werd het zowaar vroeg zomer met staalblauwe lucht en navenante temperaturen. Uit beide weersomstandigheden heb ik in de loop van de dag enkele opnames geplukt en ik heb lang getwijfeld voor ik uiteindelijk toch voor dit ochtendbeeld koos. Helemaal perfect is ie niet, dat geef ik meteen toe. Stel dat de twee voorste pony's los van elkaar zouden staan dan zou ik er helemaal gelukkig mee zijn. Die beesten wilden helaas niet meewerken. Los daarvan vind ik de sfeer in deze plaat sowieso een plaatsje op deze pagina's waard.
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen. Gelukkig was de oogst gisteren enorm groot en ik hoop dat men het me niet kwalijk neemt dat ik daaruit nog een extra beeld opvis, geen beeld uit het wielrennen, we schieten ook wel eens andere dingen...
Een beetje lef en een flinke portie diplomatie volstonden om even binnen te mogen rondkijken in de kerk van Kwaremont, die grondig gerestaureerd wordt. In het lokaal dat klaarblijkelijk gebruikt wordt door de werklieden als kleedruimte en refter stonden de wijzerplaten van het toren uurwerk tegen de muur. De bouwvakkers hadden op hun eigen manier de fotografie gebruikt om hun tijdelijk verblijf wat op te smukken... het zou ook kunnen dat de pastoor dit hier vergeten was natuurlijk...
Met enkele leden van de fotoclub zijn we vandaag naar Nokere Koerse geweest. Ik had er een dubbel gevoel bij. Om kwart over zes opstaan vind ik normaliter onbespreekbaar, daar tegenover staat dat ik het in geen geval had willen missen. We vertrokken om zeven uur omdat we vóór Nokere eerst ook nog enkele andere legendarische plekken uit de Vlaamse klassiekers wilden bezoeken. Zo passeerden de Kwaremont, de Patersberg en Oudenaarde de revue. Toen we rond één uur in Nokere aankwamen waren we net op tijd om de aankomst van de dames mee te maken en rond twee uur kwamen de elite renners voor de eerste keer voorbij voor 5 plaatselijke rondes. Dat ik met een hele lading foto's thuis gekomen ben hoeft geen betoog. Ik had een plaatsje gespot waarvan ik ingeschat had dat ik er een beste blik op de aankomst had en dat er niemand in mijn gezichtsveld zou komen staan. Anderhalf uur voor de aankomst heb ik me daar geposteerd, net voor het daar echt druk werd en ik heb volgehouden ondanks een moeilijke positie op een helling. Het heeft geloond. Dit is de eindspurt met de vreugdekreet van de Nederlandse winnaar Cees Bol. Dat ik nu enige spierpijn heb is voor de petite histoire...
Mijn nieuwsgierigheid was voldoende getriggerd door het feit dat ik gisteren gezien had dat het water in de Nete erg hoog stond. Ik wilde dus daarom wel eens naar Kasterlee om langs onze thuisrivier te wandelen met Phaido. Daar zijn ook de nodige fotomogelijkheden natuurlijk, de watermolen, de stuw, de vistrap en... de Millekesbrug! Deze spiegeling bood zich spontaan aan. Ik kwam, ik zag en ik fotografeerde !!!
Tussen het selecteren en bewerken van de foto's die ik gisteren maakte van het doopfeest door wilde ik er in de loop van de namiddag toch ook even uit. Een korte fietstocht richting Zegge bracht me over de Netebrug bij de Ark van Noë. Meestal fiets ik daar zonder er verder aandacht aan te schenken gewoon voorbij maar het water in de Nete stond vandaag zo hoog dat ik wel even moest stoppen om een foto te maken.
We waren vandaag op het doopfeest van Amélie, de kleindochter van Derk en Annie, dikke vrienden die we uit onze muzikale loopbaan hebben over gehouden. Ik heb er uiteraard behoorlijk wat foto's geschoten en dat wat ook de bedoeling. Ik ga ze een album cadeau doen namelijk.
Zowel vóór de plechtigheid thuis bij Nathalie en Jelle, de jonge ouders, als in de kerk en tijdens het gezellige feest met de familie achteraf heb ik voortdurend alle leuke momenten vastgelegd. Naast de obligate geposeerde familiefoto's heb ik natuurlijk ook veel spontane poses te pakken gekregen. Toen de jonge dopelinge ( links ) samen met een andere aanwezige baby in het ballenbadje werd gezet was ik op de juiste plek om af te drukken.
In de loop van de vroege avond trokken we naar Geel met horeca- en fotografieplannen. De kans dat ik daar iets leuks te pakken zou krijgen leek me levensgroot. Los van het restaurant gedeelte van die veronderstelling was er ook op fotogebied weer van alles te plukken. Het is niet de eerste keer dat ik de Markt een plaatsje gun op deze pagina's en ook vandaag vond ik deze opname uit een laag standpunt van de fonteintjes met de kerk op de achtergrond leuk genoeg.
Enkele dagen geleden toonde ik hier al een ingekaderde en gephotoshopte foto van een goede vriend. Meer dan een nieuwsgierig makertje was het niet. Vandaag wil ik er wel wat meer over kwijt.
Er werd mij gevraagd de beelden te maken voor de hoes van een CD van een bevriend bandje. Het is een erg leuk concept geworden. King of the streets is de titel en in vier foto's, voor- en achterzijde, binnenkant en CD-opdruk, wordt de tegenstelling geschetst tussen het prompte heertje dat leeghoofdig door de uitgangsbuurt zwerft en het veel minder blitse, low-middleclass mannetje in zijn sjofele thuisomgeving. Een TV-hoofd met ruis moest ie hebben, vul zelf de symboliek maar in. Alles is helemaal klaar ondertussen en bij deze wil ik de voorzijde tonen. De locatie is het Antwerpse statiekwartier en ook de achterzijde is daar gefotografeerd. De thuissituatie, waar de foto die eerder verscheen aan de muur hangt komt misschien ook nog wel ooit voorbij... maar beter nog: de CD King of the streets van Common Strangers is binnenkort verkrijgbaar, koop 'em !!!
Ik vermoed dat de meeste (amateur)fotografen dat wel kennen... in de loop van de jaren verzamel je een aantal locaties, gelegenheden, landschappen, personen, kortom fotomogelijkheden in je to do-lijstje en vroeg of laat kom je er ook daadwerkelijk aan fotograferen toe.
Ik moest in de loop van de avond even naar Dessel en toen het donker werd realiseerde ik me dat ik nog altijd niks op mijn geheugenkaartje had vandaag. Dan komt het passieve repertoire waar ik het zonet over had van pas. Al geocachende kwam ik lang geleden hier ooit voorbij en toen vond ik al dat deze Kapel van het Heilig Kruis wel een foto waard was maar de omstandigheden waren toen niet optimaal. Vanavond was dat eigenlijk ook niet helemaal het geval voor een foto met lange sluitertijd, te veel wind, de takken van de bomen wilden maar niet stil hangen en in een van de bomen hing ook nog een raar object flink te wiebelen maar al bij al vind ik dat deze plaat toch mijn eigen kwaliteitscontrole moeiteloos overleeft.
Het was me het dagje wel op weergebied. We kregen zowat de ganse dag voortdurend vanalles over ons heen, buien, stortbuien en een heuse zondvloed, donder, bliksem, wind en zowaar zelfs winters aandoende hagelbuien. Buiten een korte uitgeregende pipi- en kakawandeling met Phaido ben ik het huis niet uit gekomen. Van onder de pergola kon ik achter huize Pol en Josee toch enkele beelden schieten, al was het maar om de metereologische omstandigheden te documenteren voor de komende generaties. De hagel was bij momenten zo intens dat het wel op een winters sneeuwtapijt leek.
Ik was deze avond weer eens in Lommel. Het aangename aan het nuttige en de afspraken koppelend was het vanzelfsprekend dat ik enkele nachtfoto's zou proberen te vangen na gedane zaken. Ik had wat mogelijkheden in mijn achterhoofd maar ofwel zat het licht niet goed, was er te veel wind, was er geen licht of kon ik er niet goed bij... ik was al op de zuiderring richting Mol aan het rijden toen ik een suggestie die me eerder vanavond in de oren geblazen werd voorbij reed. De L van Lommel die op de rotonde bij de ingang naar het Krystalpark staat is ook het fotograferen waard. Ik heb de wagen langs de kant gezet naast de vierbaansweg - of dat daar mag laat ik in het midden - en ik heb snel mijn ding gedaan. Het liep al tegen middernacht en ik had helemaal geen last van de lichten van andere voertuigen. Toen ik de beelden thuis op de PC bekeek stoorde ik me aan de toch wel erg gele kleurtemperatuur, maar ja, zo is de belichting daar nu eenmaal. Toch heb ik daar iets aan gedaan, het enige wat ik in de originele kleurtoon gelaten heb is die L en dat is dan weer iets wat je niet meteen ziet als je er zo maar voorbij rijdt, maar door de lange sluitertijd ( 30 sec. ) komen vaak dingen te voorschijn die je met het blote oog nauwelijks merkt. Door de wind wilden alle takken ook niet onbeweeglijk blijven hangen, maar in dit geval stoorde me dat niet echt.
