een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
21-03-2019
21 maart In de kerk
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen. Gelukkig was de oogst gisteren enorm groot en ik hoop dat men het me niet kwalijk neemt dat ik daaruit nog een extra beeld opvis, geen beeld uit het wielrennen, we schieten ook wel eens andere dingen...
Een beetje lef en een flinke portie diplomatie volstonden om even binnen te mogen rondkijken in de kerk van Kwaremont, die grondig gerestaureerd wordt. In het lokaal dat klaarblijkelijk gebruikt wordt door de werklieden als kleedruimte en refter stonden de wijzerplaten van het toren uurwerk tegen de muur. De bouwvakkers hadden op hun eigen manier de fotografie gebruikt om hun tijdelijk verblijf wat op te smukken... het zou ook kunnen dat de pastoor dit hier vergeten was natuurlijk...
Met enkele leden van de fotoclub zijn we vandaag naar Nokere Koerse geweest. Ik had er een dubbel gevoel bij. Om kwart over zes opstaan vind ik normaliter onbespreekbaar, daar tegenover staat dat ik het in geen geval had willen missen. We vertrokken om zeven uur omdat we vóór Nokere eerst ook nog enkele andere legendarische plekken uit de Vlaamse klassiekers wilden bezoeken. Zo passeerden de Kwaremont, de Patersberg en Oudenaarde de revue. Toen we rond één uur in Nokere aankwamen waren we net op tijd om de aankomst van de dames mee te maken en rond twee uur kwamen de elite renners voor de eerste keer voorbij voor 5 plaatselijke rondes. Dat ik met een hele lading foto's thuis gekomen ben hoeft geen betoog. Ik had een plaatsje gespot waarvan ik ingeschat had dat ik er een beste blik op de aankomst had en dat er niemand in mijn gezichtsveld zou komen staan. Anderhalf uur voor de aankomst heb ik me daar geposteerd, net voor het daar echt druk werd en ik heb volgehouden ondanks een moeilijke positie op een helling. Het heeft geloond. Dit is de eindspurt met de vreugdekreet van de Nederlandse winnaar Cees Bol. Dat ik nu enige spierpijn heb is voor de petite histoire...
Mijn nieuwsgierigheid was voldoende getriggerd door het feit dat ik gisteren gezien had dat het water in de Nete erg hoog stond. Ik wilde dus daarom wel eens naar Kasterlee om langs onze thuisrivier te wandelen met Phaido. Daar zijn ook de nodige fotomogelijkheden natuurlijk, de watermolen, de stuw, de vistrap en... de Millekesbrug! Deze spiegeling bood zich spontaan aan. Ik kwam, ik zag en ik fotografeerde !!!
Tussen het selecteren en bewerken van de foto's die ik gisteren maakte van het doopfeest door wilde ik er in de loop van de namiddag toch ook even uit. Een korte fietstocht richting Zegge bracht me over de Netebrug bij de Ark van Noë. Meestal fiets ik daar zonder er verder aandacht aan te schenken gewoon voorbij maar het water in de Nete stond vandaag zo hoog dat ik wel even moest stoppen om een foto te maken.
We waren vandaag op het doopfeest van Amélie, de kleindochter van Derk en Annie, dikke vrienden die we uit onze muzikale loopbaan hebben over gehouden. Ik heb er uiteraard behoorlijk wat foto's geschoten en dat wat ook de bedoeling. Ik ga ze een album cadeau doen namelijk.
Zowel vóór de plechtigheid thuis bij Nathalie en Jelle, de jonge ouders, als in de kerk en tijdens het gezellige feest met de familie achteraf heb ik voortdurend alle leuke momenten vastgelegd. Naast de obligate geposeerde familiefoto's heb ik natuurlijk ook veel spontane poses te pakken gekregen. Toen de jonge dopelinge ( links ) samen met een andere aanwezige baby in het ballenbadje werd gezet was ik op de juiste plek om af te drukken.
In de loop van de vroege avond trokken we naar Geel met horeca- en fotografieplannen. De kans dat ik daar iets leuks te pakken zou krijgen leek me levensgroot. Los van het restaurant gedeelte van die veronderstelling was er ook op fotogebied weer van alles te plukken. Het is niet de eerste keer dat ik de Markt een plaatsje gun op deze pagina's en ook vandaag vond ik deze opname uit een laag standpunt van de fonteintjes met de kerk op de achtergrond leuk genoeg.
Enkele dagen geleden toonde ik hier al een ingekaderde en gephotoshopte foto van een goede vriend. Meer dan een nieuwsgierig makertje was het niet. Vandaag wil ik er wel wat meer over kwijt.
Er werd mij gevraagd de beelden te maken voor de hoes van een CD van een bevriend bandje. Het is een erg leuk concept geworden. King of the streets is de titel en in vier foto's, voor- en achterzijde, binnenkant en CD-opdruk, wordt de tegenstelling geschetst tussen het prompte heertje dat leeghoofdig door de uitgangsbuurt zwerft en het veel minder blitse, low-middleclass mannetje in zijn sjofele thuisomgeving. Een TV-hoofd met ruis moest ie hebben, vul zelf de symboliek maar in. Alles is helemaal klaar ondertussen en bij deze wil ik de voorzijde tonen. De locatie is het Antwerpse statiekwartier en ook de achterzijde is daar gefotografeerd. De thuissituatie, waar de foto die eerder verscheen aan de muur hangt komt misschien ook nog wel ooit voorbij... maar beter nog: de CD King of the streets van Common Strangers is binnenkort verkrijgbaar, koop 'em !!!
Ik vermoed dat de meeste (amateur)fotografen dat wel kennen... in de loop van de jaren verzamel je een aantal locaties, gelegenheden, landschappen, personen, kortom fotomogelijkheden in je to do-lijstje en vroeg of laat kom je er ook daadwerkelijk aan fotograferen toe.
Ik moest in de loop van de avond even naar Dessel en toen het donker werd realiseerde ik me dat ik nog altijd niks op mijn geheugenkaartje had vandaag. Dan komt het passieve repertoire waar ik het zonet over had van pas. Al geocachende kwam ik lang geleden hier ooit voorbij en toen vond ik al dat deze Kapel van het Heilig Kruis wel een foto waard was maar de omstandigheden waren toen niet optimaal. Vanavond was dat eigenlijk ook niet helemaal het geval voor een foto met lange sluitertijd, te veel wind, de takken van de bomen wilden maar niet stil hangen en in een van de bomen hing ook nog een raar object flink te wiebelen maar al bij al vind ik dat deze plaat toch mijn eigen kwaliteitscontrole moeiteloos overleeft.
Het was me het dagje wel op weergebied. We kregen zowat de ganse dag voortdurend vanalles over ons heen, buien, stortbuien en een heuse zondvloed, donder, bliksem, wind en zowaar zelfs winters aandoende hagelbuien. Buiten een korte uitgeregende pipi- en kakawandeling met Phaido ben ik het huis niet uit gekomen. Van onder de pergola kon ik achter huize Pol en Josee toch enkele beelden schieten, al was het maar om de metereologische omstandigheden te documenteren voor de komende generaties. De hagel was bij momenten zo intens dat het wel op een winters sneeuwtapijt leek.
Ik was deze avond weer eens in Lommel. Het aangename aan het nuttige en de afspraken koppelend was het vanzelfsprekend dat ik enkele nachtfoto's zou proberen te vangen na gedane zaken. Ik had wat mogelijkheden in mijn achterhoofd maar ofwel zat het licht niet goed, was er te veel wind, was er geen licht of kon ik er niet goed bij... ik was al op de zuiderring richting Mol aan het rijden toen ik een suggestie die me eerder vanavond in de oren geblazen werd voorbij reed. De L van Lommel die op de rotonde bij de ingang naar het Krystalpark staat is ook het fotograferen waard. Ik heb de wagen langs de kant gezet naast de vierbaansweg - of dat daar mag laat ik in het midden - en ik heb snel mijn ding gedaan. Het liep al tegen middernacht en ik had helemaal geen last van de lichten van andere voertuigen. Toen ik de beelden thuis op de PC bekeek stoorde ik me aan de toch wel erg gele kleurtemperatuur, maar ja, zo is de belichting daar nu eenmaal. Toch heb ik daar iets aan gedaan, het enige wat ik in de originele kleurtoon gelaten heb is die L en dat is dan weer iets wat je niet meteen ziet als je er zo maar voorbij rijdt, maar door de lange sluitertijd ( 30 sec. ) komen vaak dingen te voorschijn die je met het blote oog nauwelijks merkt. Door de wind wilden alle takken ook niet onbeweeglijk blijven hangen, maar in dit geval stoorde me dat niet echt.
Het was me nog al een ravage in het bos deze morgen. De storm van gisteren heeft ook hier veel slachtoffers gemaakt. Bomen sterven staande zegt het spreekwoord maar er zijn er toch weer veel die zijn gaan liggen. Het werd een wandeling met hindernissen. Ik ga er van uit dat de gemeentewerklieden weer enkele weken, of maanden, werkzekerheid hebben. Ze waren alleszins al volop aan het zagen op de meest strategische plekken.
Phaido vond het niet altijd even leuk, er was een tijd dat ie overal overheen sprong maar tegenwoordig denkt ie wel eens na en komt ie tot de vaststelling dat er ook andere manieren zijn om voorbij een hindernis te geraken... er onderdoor bijvoorbeeld. Hij weet trouwens ook drommels goed dat als het baasje dat zwarte ding bovenhaalt, hij moet poseren... het vrouwke wil niet onderdoen natuurlijk.
Ik heb vandaag een goede vriend gefotografeerd en ik heb 'm ook meteen maar ingekaderd. Hij moet aan de muur worden gehangen namelijk. Het lijkt misschien een ietwat afwijkende of eigenaardige foto, maar zo moest het echt wel. Dit kadert namelijk in een wat groter project waar we op het ogenblik bij betrokken zijn. Veel meer kan ik er nu nog niet over kwijt maar te zijner tijd wordt alles wel duidelijk. Voorlopig is dit al een nieuwsgierig makend lokkertje.
Toen we vandaag vertrokken voor de dagelijkse wandeling richting Smallebroeken zag ik op het braakliggend stuk grond vlak voor de Hoogstraat deze twee bouwsels liggen. Ik heb er geen idee van waar ze toe gaan dienen of gediend hebben maar ik vond ze wel een foto waard. Toen ik aan Phaido vroeg om er even in te poseren aarzelde die niet.
Het is een jaarlijkse traditie. Het spaarkaske in de Brugwachter organiseert begin maart een nachtzoektocht. Als buitenstaander vragen ze mij dan steevast om een rondje te bedenken en voorzien van de nodige vragen als roadbook te presenteren. Vandaag had ik iets bedacht van af de parking van de Wulp, het Hageven, de Saskesdreef en dan langs het kleine fosseeke weer terug naar de Luikersteenweg en de Brugwachter.
We hadden een winnares, hoera op deze vrouwendag, en na de huldiging en het overhandigen van de obligate bubbels kon ik links en rechts nog wel enkele leuke beelden schieten. Na de wandeling relaxen het vrouwke en Phaido even en het baasje heeft de camera altijd schietensklaar. Qua belichting kon ik nauwelijks anders dan een giga hoge ISO-waarde instellen om voldoende scherpte in mijn beelden over te houden.
Het vrouwke in een zetel en Phaido aan haar voeten met ISO 12800 !!!
Ondanks het iets minder vriendelijke weer waren de geocache-kriebels vandaag sterk genoeg om ons te verleiden het rondje Natte Voeten te wandelen in Mol Gompel. Ik kan het iedereen aanbevelen. Gedeeltelijk langs het kanaal Dessel-Kwaadmechelen, gedeeltelijk op een drassig wandelpad langs de Molse Nete en dan weer terug naar de parkeerplaats door de velden, langs vennen en bossen... meer moet dat niet zijn voor de geocachende en fotograferende natuurliefhebber. Enkele keren, als het even net iets te nat werd, liepen we over een vlonderpad en dat leverde natuurlijk de nodige fotomogelijkheden op.
Ik kon geen betere foto bedenken om mijn dag, correctie: onze dag te illustreren.
Zowel het vrouwke als ikzelf waren vandaag in de late namiddag uitgenodigd voor een coloscopie in het AZ Herentals. In het kader van een preventief dikkedarm onderzoek krijg je de vraag om een beetje ontlasting binnen te sturen en, raar maar waar, bij ons beiden waren afwijkende waarden vastgesteld en meer onderzoek was nodig. De voorbereiding voor zo'n onderzoek vereist dat je enkele dagen vezelarm eet, geen groenten, fruit, vlees..., alleen wit brood, kaas, yoghurt, kippewit en daar houdt het ongeveer op, geen alcohol of koffie - en dat laatste vond ik nog het ergste - en dan moet je in de vooravond van de dag van het onderzoek en de dag van het onderzoek zelf beginnen met drankjes om je darmen leeg te maken. Lekker is dat niet en het resultaat is nog minder leuk. We hebben allebei zowat constant op de pot gezeten, gelukkig hebben wij twee wc's. Ik heb één van de twee dan maar gefotografeerd als foto van de dag, iets anders heb ik niet voor de camera gekregen vandaag trouwens.
PS. Bij het vrouwke was alles normaal, bij mij heeft de dokter twee poliepjes verwijderd, maar dat was ook niks alarmerends... Wat een gedoe en wat een ellende voor een routineonderzoek...
Elke keer als ik langs de brug over het Albertkanaal rijd in Wijnegem bedenk ik dat dit toch wel een heel interessante fotolocatie is. Onze boekhouder zit in Schoten en als ik daar naar toe rijd kom ik er voorbij, als gepensioneerde is dat een stuk minder vaak tegenwoordig maar het kriebelt nog elke keer. Vandaag ben ik er dan toch maar eens gestopt en heb ik er een reeksje geschoten. Ik heb al een aantal beelden op Facebook gezet en eentje, volgens mij de leukste, reserveer ik zoals gewoonlijk voor deze blog.
Ach ja, een foto moet een titel hebben. Ik was in Herentals langs het kanaal aan het wachten op een trein... om te fotograferen. Toen er een voorbij kwam heb ik geprobeerd de beweging mooi in beeld te brengen van op statief en met een iets langere sluitertijd. Toen ik thuis op de PC naar het resultaat keek vond ik meteen dat ie in zwart wit moest, met dit weer was er sowieso weinig kleur en in grote delen van de lucht was ook al weinig definitie te bekennen. In zwart wit zijn dat elementen die dan niet zo opvallen.
Als titel had ik brug of trein of een ander weinig zeggende algemeenheid kunnen kiezen natuurlijk maar de knullige graffity links onder leek me veel leuker. De kijker die het niet meteen gezien had mag gerust wat langer naar de foto kijken he...
Ocharme Jultje, gisteren wandelde hij vrolijk en aangelijnd met zijn baasje door het bos en plots werd hij aangevallen en vreselijk gebeten door een loslopende herdershond... Het bazinnetje van de agressieveling had nog geprobeerd hem aan te lijnen maar er was geen houden aan. Resultaat: dierenarts, operatie, naaien, 280 en daar houdt het niet mee op. De dame vond het zelf ook erg en beloofde de kosten terug te betalen, tja... Gesteld dat ze dat inderdaad doet, de last, de ellende en de zorg worden er niet minder om en de kans dat de pup er een levenslang trauma aan over houdt is groot natuurlijk.
Facebook verborg trouwens één van de foto's die zoon Mike on-line zette omdat ie te bloederig was. Op de foto die ik vandaag maakte zie je de kaal geschoren plek en de genaaide wonde. Op de rechter voorpoot is ook nog een kaal plekje waar het infuus heeft gezeten. Die pels groeit wel weer bij maar ik vrees dat de socialisatie naar andere honden toe een flinke por naar achteren gekregen heeft.
Het hoeft niet altijd wereldschokkend te zijn om mijn aandacht te trekken. Soms is een leuk, onverwacht detail ook de moeite van het fotograferen waard. Deze blije lampjes hangen stiekem mooi te wezen aan de paal die dient om het grote zeil over het terras bij het Prinsenhof te stutten. Ik was er eerder deze week al eens geweest met mijn cachemaatje Jackie na volbrachte taak maar toen was het prachtig weer en bleven we in het zonnetje zitten. Ze waren me toen niet opgevallen. Vandaag op de terugweg na een bezoek aan het fotosalon in Itegem besloten het vrouwke, Phaido en ikzelf om er nog eens een korte koffiestop in te lassen. Het miezerde en er zat geen levende ziel op het terras... Ik kwam, zag en fotografeerde ( Veni, vidi et cum lux scripsi ).
P.S. Mijn kennis van de Latijnse grammatica is ondertussen dermate ver weg gezakt dat ik me niet meer herinner in welke naamval lux staat in dit geval. Na cum zou het de ablatief kunnen zijn (?) en dan wordt het luce natuurlijk.
