een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
28-01-2018
28 januari Lommel Hertog Jan Plein
Ik ben na familiebezoek deze avond nog even met de camera gaan wandelen in Lommel om wat beelden te verzamelen. Eigenlijk was ik net iets te vroeg voor het blauwe uurtje maar ik heb toch een en ander kunnen schieten. De voor de hand liggende onderwerpen, stadhuis, glazen huis, café De Kroon..., heb ik allemaal al wel eens gefotografeerd - ook vandaag weer - maar naast het stadhuis, ook aan het Hertog Jan Plein dus, is er nog een woon-bank-horeca gebouw dat architecturaal gezien de moeite van het fotograferen waard is en dat heb ik ook eens in beeld genomen.
Studiedag AV producties in Rijen vandaag. Van onze fotoclub waren we met z'n tweeën die iets ingezonden hadden en Alex en ikzelf waren beiden geselecteerd. We kregen allebei ook nog eens erg lovende commentaren. Dat vindt een mens wel helemaal OK. Fototoestel op non-actief evenwel gedurende de hele dag.
Dat geeft me wel de gelegenheid om ook even terug te vallen op het familiefeestje van gisteren en het feestvarken(tje) op deze pagina's te tonen. Juul werd 6 en vóór de taart met kaarsjes kwam moest ie natuurlijk ook gewoon aan tafel zoals alle gasten. Om de belichting te testen schoot ik vooraf al enkele beelden en zoals dat zo vaak gebeurt, dat zijn dikwijls de leukste. Juul wist waarschijnlijk wel dat dit nog niet de officiële kaarsjes-uitblaas-foto's zouden worden en hij liet zich helemaal gaan... ik ook.
We zijn vanavond naar het verjaardagsfeestje van Juultje geweest. Zes werd ie, het kleine neefje van het vrouwke. Er zijn nog enkele rokers in de familie en daarom hadden ze een vuurkorf buiten gezet om wat warmte te bezorgen aan de fanatieke dampers. Dat gaf mij dan weer de gelegenheid om me wat bezig te houden met het fotograferen van vuur. Makkelijk is dat niet wist ik uit eerdere pogingen, je flirt constant met overbelichting en enige scherpe delen in de compositie brengen is ook niet evident. Met een vuurkorf is dat laatste iets makkelijker natuurlijk, dan kun je focussen op het metalen frame.
Ik had gemerkt dat telkens er hout bij geworpen werd en enorm veel gensters opvlogen. Hoe lang moet dan de sluitertijd zijn om die in een soort light-painting effect te vangen? Na wat experimenteren kwam ik op 1/20 sec. Ik vind 'm wel geslaagd...
Deze voormiddag zijn we met Phaido een grote wandeling gaan maken. We hebben mekaar een weeklang gemist en het voelt aan alsof ik iets moet goedmaken...
Daarna ben ik meteen achter de PC gekropen en ik ben er niet meer achter uit gekomen, erg vind ik dat niet, werken ook niet, integendeel, het is puur nagenieten en het selecteren en bewerken van de fotos die ik mee bracht zal me nog wel een tijdje bezig houden... geen tijd om wat te gaan rond fotograferen nu. Ik zal het vandaag moeten doen met iets uit de oogst van een week Malta. Waar ik de voorbije week enkel onbewerkte beelden, geschoten met de iPad, kon uploaden ben ik nu natuurlijk wel de geheugenkaartjes van de Mark IV aan het leegmaken en - met alle respect voor smartphones en iPads - daar staat kwalitatief gezien toch net iets beter materiaal op.
Ik meen dat ik al min of meer aangaf dat ik ons dagje Comino als highlight van ons bezoek beschouw. Bij deze toon ik dan ook graag iets uit die dag. Dit is de boot die toeristen naar het eiland brengt. Eerst geniet je van een korte snelle overtocht, dan word er in enkele grotten binnen gevaren en de blue lagoon bezocht waar ook de aanlegsteiger is. Wij waren al volop aan onze wandeling bezig toen we onder ons de boot zagen die de volgende lading naar het eiland bracht. Het leverde dit mooie plaatje op.
Ik heb natuurlijk niet door het raampje van het vliegtuig gehangen om deze foto te maken, het is daar, op 10.000 m. hoogte, veel te koud en ik heb me ook laten vertellen dat daar veel te weinig zuurstof is. Het raampje zat daarenboven potdicht. Ik vond dit uitzicht wel interessant genoeg om het door het raampje te fotograferen en dat was een beetje aangedampt. Dat vond ik geen belemmering om de Alpen te tonen zoals ik ze nog nooit zag. Ik vloog er al enkele malen overheen, ook in de winter, maar zo wit zag ik ze nog nooit...
Onze laatste dag in Malta. We zijn een week uit de Begische winter gestapt, hebben van de zon geproefd en hebben er van genoten. Ook vandaag zijn we weer in onze wandelschoenen gedoken en hebben we een bovengemiddeld aantal stappen op de teller gezet. Ik heb ook weer de nodige plaatjes geschoten, zij het bijna uitsluitend met mijn nieuwe oogappel, de Mark IV. Uit de niet zo grote verzameling iPad-fotos koos ik voor dit beeld dat toch wel gepast is als afsluiter. Rijpe appelsienen, muren uit grote zandsteenblokken en een lucht die lente suggereert.
We mochten weer genieten van een prachtige vroeg-lentedag hier in Malta. We hebben er een gevarieerde geocache-dag van gemaakt. Een fijne niet al te zware wandeling, een avontuurlijke grottentocht en in de namiddag hebben we Valletta bezocht. Met de drukte van het voorbije weekend i.v.m. de festiviteiten rond de Culturele hoofdstad van Europa 2018 hadden we ons bezoek uitgesteld tot vandaag. Keuzemogelijkheden zat weer om een foto te selecteren voor deze blog. Uir de voormiddagwandeling is dit een eigenzinnige selfie. :)
We verblijven in Mdina, de historische hoofdstad van Malta. Vandaag hadden we een rustdag ingelast - of iets wat er voor moest doorgaan - we bezochten deze voormiddag het prachtig geconserveerde oude centrum van de stad. In de loop van de namiddag staken de geocachekriebels toch weer de kop op en al bij al resulteerde dat toch weer in dik 17000 stappen. De link tussen de voor- en de namiddag vonden we bij de eerste cache van de dag. Die heette Mdina view en het zicht op de stad was inderdaad indrukwekkend van op die plek. Deze iPad-foto geeft er hopolijk een goed beeld van.
We zijn vandaag naar Comino geweest, het kleinste van de drie grotere Maltese eilanden, maar voor mij alleszins het mooiste. De 15 per persoon voor de overvaart met een kleine shuttle-boot was goed besteed. Bij aankomst werden we al meteen onder gedompeld in de betoverende schoonheid van de blue lagoon en de geocache-tocht die we op het eiland maakten behoort zeker bij de highlights van de voorbije maanden. Dit zijn mijn maatjes Jackie en Annemarie net voor we de eerste cache van de dag scoorden. Ik moet het nog steeds doen met iPad-fotos om onze Malta-reis te illustreren, de Canon versies komen later ook wel ergens aan bod...
We zijn vandaag met de ferry naar Gozo gevaren, het tweede grootste eiland van de Maltese archipel. We hadden alle bezienswaardigheden opgelijst om te bezoeken en daar zat uiteraard ook altijd iets verborgen voor de geocachende burger. Zo waren we ook op de plek waar in maart laatstleden nog de wereldberoemde boog Azure Window instortte. Het was er nog steeds het bezoek meer dan waard en we hebben er ons goed vermaakt. Maar het leukste van de dag vonden we de rit langs de wilde noordkust waar we o.a. de Saltpans from Zebbug and Marsalforn van uit alle mogelijke invalshoeken gefotografeerd hebben.
Naast een beetje zon, wat mildere temperuturen, het vooruitzicht op een hele korf prachtige fotos en het opsnuiven van een brok cultuur op een eilandengroep waar ik nog niet eerder was is de hoofdreden waarom we naar hier gekomen zijn natuurlijk het geocachen. Onze gemeenschappelijke hobby brengt ons wel eens vaker op plekken waar we anders nooit naar toe zouden trekken. Vandaag was alvast een vruchtbare dag. We hebben enkele prachtige wandelingen gedaan, zijn op onverwacht mooie plaatsen geweest en we hebben de nodige successen geboekt. Toch was de mooiste korte wandeling vandaag er een waar we helaas na lang zoeken onze nederlaag moesten erkennen. Hier vonder we niet wat we zochten. We zijn echt ettelijke keren tot beneden in die spelonk afgedaald maar hij was te goed verstopt blijkbaar. Op zich is dat ook helemaal niet zo erg. We hebben toch genoten van de wandeling, van het zoeken en van het heerlijke Maltese winterzonneke.
We wonen een week lang in een airbnb in de Triq il Kullegg in Mdina, de oude hoofdstad van Malta. We zijn redelijk laat in onze tijdelijke woonst aangekomen, de vlucht had een uur vertraging en we moesten natuurlijk ook eerst een geocache vinden... daar zijn we tenslotte voor naar Malta gevlogen. We hadden alleszins vanavond nog tijd genoeg om een goed restaurantje te vinden waar we van de plaatselijke natjes en droogjes hebben genoten. Tussendoor heb ik natuurlijk ook enkele fotos geschoten met de Eos maar ook met de iPad en qua blog moeten we het daarmee doen deze week. Ik heb geen laptop mee genomen ( gewicht ... Raynair ) en ik kan alleen online met de iPad of de iPhone. Dit is de St. Pauls Cathedral in Mdina by night.
Iedereen doet het, fotograferen met een smartphone. Zelfs binnen onze fotoclub hebben we ooit een avond besteed aan foto's die de leden met die dingen geschoten hadden... en er waren mooie plaatjes bij. Dit neemt niet weg dat ik het voorlopig toch nog bij een spiegelreflex hou om precies dat wat ik voor ogen heb vast te leggen.
Vanavond was er een vrijwilligersbijeenkomst gepland in Hoevezavel, een soort nieuwjaarsdrink met wat formaliteiten en ook daar werd weer wat afgeschoten. Het vrouwke en schoonzus die tegenover me zaten hadden de grootste lol met het fotograferen, apps loslaten op de beelden en dan de resultaten vergelijken. Stiekem kon ik mijn toestel ook even op hen richten en toen ze het in de gaten kregen had ik al afgedrukt.
Ik had het niet eens gezien bij de opname maar ook het resultaat van hun gefotografeer was in beeld en het is een originele compositie moet ik toegeven.
Als ik heel eerlijk ben dan moet ik bekennen dat ik dit plaatje heb gespiegeld,.Ik vond namelijk een invoegende lijn van uit de linker benedenhoek ( in de leesrichting ) qua compositie meer verantwoord dan de ongespiegelde versie met een dalende lijn. Als je het niet weet zie je het niet toch? En of deze trein van Antwerpen naar Mol, dan wel van Mol naar Antwerpen rijdt, voor de foto maakt het niks uit.
Treinen zijn leuk om te fotograferen. Telkens een trein in aantocht is aan een overweg of gewoon van op een fietspad langs het spoor zoals in dit geval, bekruipt me de zin om snel mijn toestel boven te halen en beweging vast te leggen. Moeilijk is het niet, een gemiddeld klein diafragma en de ISO-waarde op 100 geeft bij dit lichtarme weer al snel een voldoende lange sluitertijd om snelheid te suggereren... wel even steun zoeken om de camera stabiel te houden natuurlijk.
Na de wandeling met ons geocacherscollectief "Het Blauw Kanneke" gaan we meestal nog iets consumeren in een of andere kroeg. Het Macheltje was vandaag een voor de hand liggende keus gezien het feit dat we daar vlakbij onze laatste cache gevonden hadden... en ook al omdat we weten dat het daar altijd erg gezellig is. Het Belgisch kampioenschap veldrijden was op TV en er waren in het café nogal wat mensen de uitzending aan het volgen. De hobbyfotograaf in mij is uiteraard altijd aan het spieden naar interessante beelden en toen ik dit iets ouder koppel zo samen zag genieten van een namiddagje bruine kroeg kon ik niet anders dan even mijn fototoestel bovenhalen. In een redelijk duister café en met mijn onderwerpen in tegenlicht voor een raam gezeten moest de ISO-waarde weer gigantisch omhoog. Het uitgebeten raam neem ik er graag bij en al bij al vind ik het resultaat best het bekijken waard.
Ze hebben een maandlang de show mogen stelen in de huiskamers en op andere plaatsen en op deze zaterdag worden ze overal in het land massaal in de fik gestoken. Het is niet plezant kerstboom te zijn in deze tijden, een ondankbare job. Ik was welgemutst naar de verbranding in Kasterlee getogen om me te vergewissen van de kwaliteit van de Glühwein en tussendoor ook enkele foto's te maken natuurlijk. Silhouetten voor de vuurzee had ik in gedachten. Die heb ik ook kunnen schieten maar deze actiefoto vond ik toch leuker. De kerstbomen vliegen door de lucht en deze jongedame ( jongeheer ? ) heeft net haar ( zijn ? ) duit in het zakje gedaan en loopt blij naar de veilige zijkant. Silhouetten morgen op Facebook....
Waarschuwing. De inhoud van het volgend bericht is slechts gedeeltelijk waarheidsgetrouw.
Toen we deze morgen de wagen geparkeerd hadden, de fietsen er af gehaald en bij de eerste geocache van de dag aangekomen waren in Bouwel, merkte mijn geocachemaatje Jackie een gat op in de weg. De ernaast liggende riool was waarschijnlijk lek en had een deel van de ondergrond weggespoeld. Voor zover we konden zien was de holte onderin veel groter dan het stuk dat al was ingestort. Onze burgerzin haalde het op de goesting om verder te fietsen en we telefoneerden naar het noodnummer 112 en nadat we ons uitgebreid hadden moeten identificeren en ons telefoonnummer doorgeven konden we ons verhaal kwijt terwijl we het verkeer begonnen te waarschuwen voor het gevaar. Men zou de bevoegde instanties verwittigen... Tien minuten later kregen we een telefoontje van de politie waar we weer hetzelfde verhaal moesten doen. Die beloofden binnen de tien minuten ter plaatse te zijn. En wij maar wachten en autobestuurders wijzen op het gevaar.
Jackie, geocacher in hart en nieren, iemand die in elk gaatje gaat zoeken of er niks in verborgen zit, was ondertussen dermate door het gat geobsedeerd dat hij het van wat dichterbij wilde onderzoeken en, o ramp, hij was er in gesukkeld. Toen ik mijn fototoestel uit de tas had gehaald om dat vast te leggen was hij weer vrolijk en monter naar boven gekropen, niks aan de hand. En wij maar wachten...
Ik vermoed dat de politie een rekbare klok heeft want die tien minuten werden er toch nog 20, maar goed... Net toen we wilden verder fietsen - het verkeer en de veiligheid regelen in Bouwel is tenslotte niet onze job - daagden de wetsdienaars toch op en die hadden de nodige spullen bij om de plaats des onheils te beveiligen.
Donderdagavond, vergadering fotoclub. Omdat ons lokaal wordt verbouwd vergaderen we nu meestal in de foyer van het OC. Vandaag bleek dat in de grote zaal, vlak naast onze tijdelijke stek er een dansgroep aan het oefenen was. We hebben niks tegen dansen en ook niet tegen muziek en we konden hier wel mee leven maar de huis-concierge kwam zelf voorstellen naar een ander zaaltje te verhuizen. Dat hebben we dan ook gedaan, maar niet voordat ik toch even enkele foto's was gaan schieten... we zijn tenslotte een fotoclub he.
Dit plaatje vond ik het leukste. De dansers staan in startpositie, vooraan doen ze het allemaal perfect, mannen een beetje door de knieën, rechtervoet wat naar achter, dames het hoofd naar links geneigd en gelukzalig glimlachend, de linkerhand quasi horizontaal gestrekt naast de rug van de partner, wachtend op de eerste tonen van een Weense wals. Achterin weten ze het even nog niet en daar moet nog enige duiding worden gegeven blijkbaar.
Ik ben deze avond naar Antwerpen geweest om te gaan genieten en fotograferen in de zoo bij gelegenheid van het evenement China Lights. En genoten heb ik !!! Het begon redelijk slecht evenwel. Ik had online een retourticket Antwerpen geboekt van uit Herentals en daarna een inkomticket en toen ik goed bijtijds in het station was geraakt en in de trein was ingestapt wilde die maar niet vertrekken. We kregen na een half uur de droge mededeling dat wegens defect materiaal op de lijn tussen Herentals en Lier de trein niet meer zou rijden. Kl*** NMBS !!! Gelukkig had ik me niet door het vrouwke naar het station laten voeren maar was ik zelf met de wagen tot daar gereden en kon ik dus meteen zelf naar Antwerpen rijden.
Dan het positieve verhaal... Het was helemaal niet zo druk vandaag en ik kon overal vrij ongestoord de beelden schieten die ik voor ogen kreeg, en dat waren er nogal wat, echt prachtig. En dan komt onvermijdelijk een loftirade aan het adres van mijn nieuwe speeltje, de Eos 5D Mark IV.. wat een superieur toestel is me dat !!! Ik heb een honderdtal geweldige opnames meegebracht, allemaal uit de losse hand, tussen ISO 1600 en 6400, terwijl ik daar dozijnen collega's zag sukkelen met statieven lange sluitertijden... Buiten wat uitsnijden en eventueel enige in de rand hangende ongewenste vervuilers wegklonen hoefde ik qua fotobewerking helemaal niks te doen. Ikke happy !!! Morgen een uitgebreide selectie op Facebook, alvast dit voorproefje.
De kerstperiode is nu echt wel voorbij en het vrouwke heeft ondertussen ook de kerstversiering weg gehaald. Terwijl ik deze avond naar een bijeenkomst van de AFG ( Antwerpse Foto-Groep ) was in Zoersel, waar een interessante gastspreker ons onderhield over low- en highkey opnames, had mijn schatje weer enkele creatieve ingrepen gepleegd in het interieur. Bij thuiskomst zag ik meteen de fotomogelijkheden. Ik heb enkele accessoires links en rechts even opzij gezet, kwestie van alleen de essentie over te houden, er schuin een spotje op gezet om bewust die schaduwen te creëren en het resultaat is dit eenvoudige stilleven. De solsleutel vind ik als ex-muzikant helemaal passen. Meestal probeer je schaduwen te vermijden in de achtergrond, maar deze keer horen ze er bij vond ik.
