een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
22-11-2017
22 november Jachthoorn
Met zulk prachtig herfstweer wilde ik, na een bewust ingekorte ochtendwandeling, in de loop van de namiddag nog wat meer gaan genieten van de natuur, de herfst en onze mooie Kempen. Ik had op de geocaching site snel een beloftevolle wandeling gevonden en in de GPS gezet en we togen vol goede moed naar Halle Kempen. We hebben het ons niet beklaagd. Niet alleen was het inderdaad mooi wandelen daar, de zonder enige uitzondering alle gevonden geocachen waren mooi meegenomen natuurlijk en we hadden onderweg ook enkele leuke ontmoetingen. Een groepje ruiters die merkten dat ik aan het fotograferen ging bleken tijdens het gesprek dat vanzelf volgde goede kennissen te zijn van vrienden van ons... Iets verderop volgde nog een leuke kennismaking.
Al tijdens het begin van onze wandeling hadden we in de verte enkele malen het geluid van een jachthoorn gehoord. Het vrouwke had nog geopperd dat we toch maar een beetje voorzichtig moesten zijn met Phaido want met jagers in de buurt weet je maar nooit. De georganiseerde jacht met hoorn en alles er op en er aan is evenwel verboden in België wist ik en onze vrees bleek ook snel helemaal ongegrond. Na een tijdje kwamen we de man die de jachthoorn bespeelde ook tegen en hij bleek lid te zijn van een jachthoornspelers vereniging. Tijdens zijn wandelingen door het bos nam hij altijd zijn instrument mee om in de voor hem ideale omgeving te oefenen. We hebben een hele tijd staan praten en uiteindelijk wilde hij voor ons ook even een privé stukje blazen. Uiteraard heb ik daar enkel fotos van gemaakt.
Dan werden in de loop van de namiddag de hemelsluizen toch nog dicht gedraaid.
Het vrouwke was met Monique en Jill naar het shopping center in Wijnegem en zodoende had ik de ganse dag het huis voor mij alleen samen met Phaido. Na een natte ochtendwandeling zijn we er na de middag nog eens op uitgetrokken om wat beter te genieten van een relaxerende droge tocht doorheen de Smallebroeken. De herfst loopt op zijn laatste benen maar de mooie kleurtjes zijn toch nog voldoende aanwezig om ze als kompositie element te gebruiken in een foto. Een ander element is het gebruik van lagen en daar heb ik bij deze ook eens aan gedacht. Less is more en eenvoud siert.. ik vind het zelf wel mooi zo.
Eigenlijk zou een mens op dagen als vandaag gewoon in bed moeten blijven liggen. Man, man, man... ik geloof dat we in de loop van de dag geen enkel helemaal droog moment hebben gekend. Motregen, druilerige regen, iets hardere regen en ook nog wat verdwaalde plensbuien er tussendoor, je zou er depressief van worden. Het was duidelijk niet het meest ideale weer om er met de camera op uit te trekken. Ik heb dan maar binnenshuis een onderwerp gezocht. Tja, zelfs de orchideeën voor het raam in de keuken hielden het niet droog... al moet ik toegeven dat ik een beetje geholpen heb met de vernevelaar-spuit voor ik deze foto maakte :) .
De fotomodellen die ik het vaakst voor mijn camera krijg zijn uiteraard het vrouwke en onze woef Phaido. Vaak kan ik ze samen te pakken krijgen en meestal is dat ook geposeerd. Soms gebeurt het dat ik stiekem een scene in beeld kan nemen zonder dat een van mijn modellen dat in de gaten heeft.
Het vrouwke heeft steeds vaker ook fotoambities. Dat kan ik alleen maar toejuichen en ik ben de eerste om te beamen dat ze "het" ook ziet. Ik heb zelf ook al menige opname gemaakt na een insteek van haar. Voorlopig gebruikt ze nog altijd haar iPhone als apparaat om vast te leggen wat ze wil vastleggen en in dit geval kon ik de gelegenheid niet laten voorbij gaan zonder ook zelf op het knopje van de Eos te drukken. Het vrouwke geeft aanwijzingen aan Phaido hoe hij moet poseren... dit kon ik niet laten liggen.
Ik wist van de vorige keer dat het een hele klus zou worden, daarom had ik vorige maand mijn fotomaatje Alex gevraagd om me te helpen. Nadat we alle bewoners van de Lommelse zorgtehuizen Hoevezavel en Kapittelhof hadden gefotografeerd - dik 250 foto's - waren we al naar de receptie bij de opening van de seniorenweek en de tentoonstelling van de foto's geweest. Het was er evenwel te druk toen om het resultaat van ons werk ook zorgvuldig te fotograferen. Niet getreurd, de tentoonstelling zou enkele weken blijven hangen voor iedere bewoner zijn eigen foto zou krijgen. Vandaag waren we in Lommel en we hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens binnen te wippen in Hoevezavel. Het was er, zoals verwacht deze keer minder druk en ik kon de diverse gangen waar al die foto's waren opgehangen rustig fotograferen. In deze kroniek van de dagelijkse gang van zaken in het leven van een hobbyfotograaf is er zeker ook plaats voor dit moment van voldoening en - laat ik het maar toegeven - ook wel enige fierheid.
" Want zij zijn groot en ik is klein "... Toen ik dit kleine huisje zag, geprangd tussen zijn grote buren, moest ik onwillekeurig aan Calimero denken. Des mensen hersenkronkels zijn vaak ondoorgrondelijk, ook die van mij...
We waren in Herentals om enkele dringende boodschappen te doen en ik wilde van de gelegenheid gebruik maken om eens te gaan kijken in het begijnhof. Het is niet de eerste keer dat ik daar langs loop om wat fotos te maken. Ik heb inderdaad weer enkele beelden meegebracht maar op weg er naar toe had ik al meteen het beeld van de dag te pakken. In het doodlopend straatje naar de poort van het begijnhof houdt dit dappere kleine ding zich stoer overeind tussen de twee aangrenzende reuzen. Ik vond het een alleraardigst plaatje opleveren, daar staat inderdaad Calimero getooid in klimop. Dat de bewoners achter de voordeur een ander kuikentje hebben opgehangen bewijst dat ze ook in dezelfde richting dachten maar dat de Calimero-poppetjes op waren...
Het lokaal van de fotoclub is een tijdje onbeschikbaar omdat de gemeente er de nodige opknapwerken in gaat uitvoeren. Vandaag vonden we geen vervanglocatie en liever dan duimendraaiend thuis te zitten zijn we dan maar op nachtfotografietocht getogen. De opkomst viel zwaar tegen, buiten fotomaatje Alex en ikzelf was er niemand die op de mail gereageerd had. Dat kon de pret niet drukken, we hebben allebei een rijke oogst binnengehaald. Eerst hadden we het Olense shopping-park op het programma gezet, daarna zijn we naar het Herentalse sluizencomplex gereden en de geplande Olense markt en Buulse windmolen hebben we maar naar een latere datum verschoven want we waren beiden al meer dan voldaan.
De keuze om er eentje uit te pikken als foto van de dag was weer zeer moeilijk. Uiteindelijk heb ik het vrouwke laten kiezen uit een al erg strenge selectie van een tiental fotos die ik had overgehouden. Ik vermoed dat het shopping instinct van het vrouwke hier de kop opstak want haar snelle beslissing wees dit beeld aan... met naam en alles er op: "Olen Shopping Park". Net na sluitingstijd was het tijdens deze tijd van het jaar al donker, de parking leeg en de lichtjes brandden nog... buitenkansje.
Het vrouwke is vandaag naar een Libelle-dag geweest in de Nekkerhal in Mechelen en ik ben de ganse dag hondensitter en huisbewaker geweest. Van fotograferen is weinig in huis gekomen, dus moet ik weer teruggrijpen naar een foto van eerder deze week. In dit geval doe ik dat graag want eergisteren had ik tijdens de avondwandeling naar de Buulse brug en langs het Albertkanaal echt wel een aantal opnames waaruit het moeilijk kiezen was en één van de afvallers vis ik bij deze graag op. Het feeërieke schouwspel van de lichtjes op en naast het kanaal en de spiegelingen er van leveren een plaatje op dat ook op deze pagina's thuishoort.
Voetbal op TV vanavond. Ik had me met iets lekkers te drinken in de zetel neergeplant en was er klaar voor. Het vrouwke, die heeeeelemaal niet in voetbal geïnteresseerd is ( en eigenlijk is dat een understatement ) zou eens uitgebreid gaan douchen anex allerlei alleen bij vrouwen gekende schoonheidswerkzaamheden. Tijdens de pauze wilde ik wel eens gaan kijken wat ze eigenlijk allemaal aan het uitspoken was en ik had mijn fototoestel meegenomen... ... ... ( puntje puntje puntje )
Ze stond in badjas voor de spiegel, een handdoek rond de haren. Helemaal geen compromitterende houding of onthullende laat staan aanstootgevende kledij maar toch wilde ze absoluut zo niet gefotografeerd worden. Ik heb stiekem toch een foto gemaakt en haar helemaal weg getoverd, klein kunstje in Photoshop. Iedereen gelukkig, ik heb mijn foto en zij staat er niet op.
Ik heb iets met bruggen blijkbaar. Tijdens het voorbije fotosalon van onze club had ik zowel bij de projectie van de clubreeks als bij de tentoonstelling in de grote zaal een foto van een brug over het Albertkanaal in mijn selectie en ik betrap er mezelf op dat ik 's avonds wel eens naar een van de kanalen in de streek rijd om de foto van de dag in te vullen. Dit is een opname van de Buulse brug van uit het, naar mijn smaak, mooiste standpunt. De bruggen over het Albertkanaal worden trouwens stelselmatig vernieuwd want de doorvaarthoogte wordt aangepast aan de nieuwe vereisten voor de duwvaart. Ze zijn alle van de zelfde ontwerper heb ik al eens geopperd op deze pagina's bij gelegenheid van een andere brugfoto. Toen vertelde ik ook dat ik erg gecharmeerd was door het lijnenspel dat je ziet als je zo'n brug van uit een bepaalde hoek bekijkt. Deze keer is het een nachtopname geworden - nog een van mijn dada's - maar de kijkhoek en het lijnenspel blijven even interessant.
De geocachetochten op zondagnamiddag met ons collectief Het Blauw Kanneke zijn ondertussen vaste prik en meestal top, ik zou ze node missen. Vandaag stond er een nieuw gepubliceerde multi op het programma, redelijk uitdagend want een 4 ( op een schaal van 5 ) qua moeilijkheid, daar begin je niet zo maar aan. De weersvoorspellingen waren daarenboven niet erg vriendelijk ( en dat is een understatement ) maar we wilden tonen dat we geen watjes zijn. Dus... met goede moed op naar de bossen tussen Postel en Eersel, meer bepaald de omgeving van het Laarven.
We hebben regen, donder, hagel getrotseerd en tussendoor genoten we ook wel van enkele opklaringen. Het was precies tijdens zo'n droge en zonnige periode dat we op een tussenpunt vlak bij het ven waren. Het licht was even gewoonweg prachtig en terwijl de collegas aan het brainstormen waren om de coördinaten van het volgend tussenpunt te berekenen heb ik deze opname gemaakt.
Wij zijn alweer druk bezig met het voorbereiden van onze activiteiten in Aarschot tijdens de kersttijd. Zelf de Kerstman zijnde, kan ik mij natuurlijk niet akkoord verklaren met iedereen die beweert dat de Kerstman zich gedeisd hoort te houden tot na Sinterklaas. Het huis waar we weer ons logistiek centrum zullen hebben om alle kadootjes in de regio te verdelen krijgt langzaamaan weer een authentieke kerstlook, we zijn druk aan het repeteren want we gaan deze keer ook echt optreden voor de Aarschotse kindertjes ( en de papas en de mamas ) en last but not least, we hebben vandaag al een fotoshoot van de kerstfamilie gedaan. Schoonbroer Dreeke drukte op het knopje en ik heb in de loop van de avond een selectie gemaakt uit de reeks en er eentje uitgepikt voor de dagelijkse blog.
Nicolas en Jef zullen er dit jaar niet bij zijn, de een omdat ie onmisbaar is op de boerderij en de andere wegens voetbal. Julieke en Pieter zullen wel in het huis en bij het optreden aanwezig zijn maar studie- en dansverplichtingen zorgden er voor dat zij ook niet bij de shoot aanwezig konden zijn - misschien photoshoppen we ze later wel in de foto - maar enkele vriendinnetjes die ook een rol zullen krijgen in het gebeuren staan er dan weer wél op.
We hadden afgesproken dat we deze avond naar de receptie van de Olense Kartoenale zouden gaan. Dat bood me ook de nodige fotomogelijkheden want de markt in Olen had ik al lang in mijn achterhoofd zitten als mogelijke locatie voor nachtopnames. We waren bewust een half uur te vroeg vertrokken maar ... ontgoocheling... voor de tweede keer in één week tijd werden mijn fotoplannen doorkruist door een kermis. Vorige dinsdag was het al vandattume in Lier en omdat het zondag jaarmarkt blijkt te zijn in Olen stond ook hier het hele plein vol foorkramen en attracties vandaag.
De geplande foto van de dag kon ik dus wel op mijn buik schrijven maar gelukkig redde het vrouwke mij door een opname te maken met haar iPhone. Phaido had de ganse avond alleen in huis gezeten en toen we terug thuis waren kwam hij de gemiste knuffels ophalen met een enigszins verwijtende blik. Prachtig beeld schatje, mag ik 'm gebruiken voor de dagelijkse blog?
We hebben vandaag met de leden van onze fotoclub voor de laatste keer vergaderd in ons lokaal zoals het was. De wateroverlast in de kelder van het OC vorig jaar had er voor gezorgd dat enig opknapwerk onvermijdelijk geworden was. Volgende week begint de aannemer met het leggen van een nieuwe vloer. Er wordt ook een niet dragende binnenmuur tussen de twee lokalen gesloopt en als we binnen 3 of 4 maanden terug in onze vertrouwde stek zullen kunnen vergaderen zal het alleszins veel ruimer zijn. In de loop van vorige week hebben we al het overgrote deel van de inboedel in veiligheid gebracht en morgen gaan ook de laatste kasten, tafels en stoelen naar een veilige berging. Dit is de laatste foto van de laatste vergadering terwijl de laatste leden nog wat napraten.
Met ISO 2000 en hard licht pal boven het hoofd van Walter in een verder matig verlichte ruimte verwachtte ik niet meteen de meest blitse foto maar al bij al valt het me nog mee. Ik zie het meer als tijdsdocument in mijn persoonlijke kroniek van een jaar.
Ik geef toe dat het een beetje verwarrend is. De verhoudingen in de foto kloppen niet op het eerste zicht en de kleur van de inhoud van het glas ook al niet. Er staat zelfs Porto boven dit stuk.
Als notoir Duvel drinker ga ik heel soms wel eens vreemd. Er zijn nog wel alcoholische dranken waar ik niet vies van ben namelijk. Verandering van spijs doet eten zegt het spreekwoord, in dit geval: verandering van vloeistof doet drinken... Ik heb me een set piepkleine Duvel glaasjes aangeschaft, de echte godendrank past er niet in, er is trouwens geen D in de bodem van de glaasjes gegraveerd. Alle bieren horen natuurlijk uit hun eigen aangepaste glas te worden gedronken maar met een beetje goede wil zijn er echt wel een hele resem spiritualia waarvoor de vorm en de inhoudsmaat van de kleine glaasjes mogelijkheden biedt. Ik ben vandaag begonnen met het uittesten van een hele lange rij potentiele kandidaten. Als eerste had ik gedacht aan Porto - vandaar de titel - en ik moet bekennen dat het best meevalt.
Met de trein naar Lier. Mijn geocachemaatje jackie, zijn vrouwke Annemarie en ikzelf hadden er voor gekozen deze keer de autos in de stal te laten en elk 6,2 te spenderen om als 65-plussers naar Lier te sporen. We hebben er een leuke vruchtbare dag van gemaakt met de nodige makkelijke en minder makkelijke vondsten en helaas ook enkele mislukkingen. Maar dat hoort er bij, je kunt niet alles vinden. Onvermijdelijk kwamen we ook in het begijnhof, niet alleen omdat onze zoektocht ons daarheen voerde maar ook omdat mijn fototoestel steeds maar die kant op wilde.
Het viel me eerlijk gezegd een beetje tegen. Er is nog heel wat opknapwerk nodig voor het hier een top locatie wordt. Je vindt er mooie huizen, hoekjes en plekjes, da's waar, maar evenzovele verwaarloosde, dringend onderhoud nodig,hebbende spelbrekers. Toch kwam ik met enkele leuke beelden thuis. Deze tweeling toegangsdeuren bijvoorbeeld vond ik een shot meer dan waard. Ik had nog gedacht aan "Fiets" als titel, maar Nr 19 vond ik al even vanzelfsprekend.
Een aantal jaren geleden fotografeerde ik alle bewoners van zorgtehuis Hoevezavel met als thema "Glitter and Glamour". Het werd toen een arbeidsintensieve, lonende en, bij de uiteindelijke tentoonstelling, een erg succesvolle klus. Dit jaar kwam de vraag om opnieuw iets dergelijks te doen. Het thema zou "De Middeleeuwen" zijn. Ik moest even nadenken maar toen ik mijn fotomaatje Alex zo ver kreeg dat ie wilde meewerken aanvaardde ik de opdracht. Meer dan tweehonderd bejaarden fotograferen in aangepaste klederdracht en decor, het is niet niks... maar toen we vandaag het resultaat konden bekijken hadden we alle redenen om fier te zijn. Dat we daarenboven ook nog eens extra in de bloemekes gezet werden en uitvoerig geprezen en bedankt, was niet echt nodig maar we konden het toch wel appreciëren.
Een aantal van de accessoires die we tijdens het fotograferen in de diverse decors gebruikt hadden waren decoratief in het tehuis neergezet en nu vonden we dat we zelf ook eens mocht model spelen. Het vrouwke hanteerde de camera en Phaido wilde absoluut ook mee op de foto. Tenslotte is hij de lieveling van zowat alle bewoners en op menige foto is hij ook figurant.
Ze noemen zich Common Strangers. Het nieuwe bandje van neefje Nick ( eigenlijk is het al een hele neef ) staat in de steigers. Het ziet er veelbelovend uit en binnenkort ga ik ook eens luisteren of de goede kritieken die ik hoor voorbijkomen ook waar gemaakt worden. Ze pakken het alleszins degelijk aan want ze willen ook meteen PR- en promotiemateriaal. In dit geval wilde dat dus zeggen dat er snel fotos moesten gemaakt worden. Dat hoefden ze me geen twee keer te vragen.
Om niet te vervallen in cliché-fotos hadden ze een aparte locatie uitgekozen, nl. de bierkelder van café "Het Trefhuis". Tussen de meer dan tweehonderd soorten bier die ze daar schenken heb ik de nodige leuke opnames kunnen maken. Ook de allerlaatste uit de reeks, toen ze voor de trap stonden om terug naar boven te gaan vond ik zeer geslaagd, concentratie, alsof ze klaar zijn om het podium op te stormen. Ze gingen allen voor zwart-wit en zo heb ik de meeste ook omgezet, maar hier heb ik toch een tikkeltje kleur in gelaten.
Het was vandaag echt geen weer om leuke herfstfotos te maken. Ik ben er dan ook niet aan toe gekomen mijn camera ter hand te nemen. In de loop van de voormiddag toen het nog enigszins droog was had ik trouwens andere verplichtingen met het opruimen van het clublokaal van de fotoclub. Deze namiddag heb ik me dan maar gestort op het bekijken, selecteren en fatsoeneren van recent werk dat nog in de wachtkamer zat. Dit is een foto van de inkomtoren bij de begraafplaats van Lommel. Tijdens ons bezoek gisteren ben ik midden onder de constructie gaan staan en heb ik loodrecht omhoog gefotografeerd. Vandaag heb ik alles, uitgezonderd de lucht, zwart wit gemaakt en er nog enkele filters overheen gegooid. Het resultaat gaat in mijn vijf sterren map.
We zijn vandaag naar Peer en Lommel geweest, om onze kerkhovenbezoekachterstand ( 8 lettergrepen !!! ) weg te werken. Met zulk mooi weer is het fototoestel meer uit dan in de tas natuurlijk, ook onderweg. Dit langgerekte grote terrein - eigenlijk is dit grondgebied Overpelt denk ik - tussen de Ringlaan en de spoorweg en toegankelijk vanaf de Napoleonweg zag er toen we er voorbij reden dermate fotogeniek uit dat ik de wagen even geparkeerd heb. Welke Noord-Limburger kent deze plek niet? Wij kopen er tijdens het seizoen ook regelmatig asperges aan het pop-up kraampje.
In deze tijd van het jaar zijn ze er al bezig met de voorbereiding van het volgend seizoen. Dat start ergens eind april en loopt tot eind juni. Dan moet de aspergeplant doorgroeien en krachten opdoen om alweer een jaar productie op te leveren. Ik was al langer gecharmeerd door de veelheid van licht golvende lijnen van de aspergeteelt op deze plaats en in de foto zie je daarnaast in de verte ook de machine die zorgt voor de structuur, de oude aspergeplanten die, van het loof ontdaan, ondergestopt gaan worden om nieuwe wortels te vormen en als toetje zitten er ook nog wat herfstkleuren in.
 "Very Happy"){kind=icon}
Ik heb me een set piepkleine Duvel glaasjes aangeschaft, de echte godendrank past er niet in, er is trouwens geen D in de bodem van de glaasjes gegraveerd. Alle bieren horen natuurlijk uit hun eigen aangepaste glas te worden gedronken maar met een beetje goede wil zijn er echt wel een hele resem spiritualia waarvoor de vorm en de inhoudsmaat van de kleine glaasjes mogelijkheden biedt. Ik ben vandaag begonnen met het uittesten van een hele lange rij potentiele kandidaten. Als eerste had ik gedacht aan Porto - vandaar de titel - en ik moet bekennen dat het best meevalt. 
