een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
21-07-2017
21 juli Spiegeling
Als je wel vaker op deze paginas komt dan weet je dat ik dit fotograpje wel eens toepas en dat ik het ook leuk vind. Van een foto met spiegeling hou ik alleen de spiegeling over door 'm op een goede plek uit te snijden. Dan draai ik het plaatje 180° en ik hou meestal een beeld over dat op z'n minst de toeschouwer even in twijfel brengt.
We wandelden vanavond nog even langs de vaart tussen de brug van Retie en de Pannenkoekenboot en aan de overkant kwamen regelmatig groepjes fietsers voorbij, leuke onderwerpen voor de schietgrage hobbyfotograaf natuurlijk. Omdat het kanaalwater toch nog niet echt helemaal spiegelglad was vond ik het spiegeleffect maar zozo, het procédé dat ik eerder aanhaalde toepassend vond ik het meteen weer wél de moeite waard. Onderin is er voldoende scherpte uit de rechtstreekse opname, zij het onderste boven, de waterlijn is met enige goede wil ook goed te herkennen en bovenin hou ik het op een lichtelijk impressionistische weergave van de werkelijkheid, geholpen door de nog licht golvende waterspiegel. Het is niet de eerste keer dat ik dit soort fotografie op deze paginas plaats en zonder twijfel ook niet de laatste.
Ach ja, ik moest een titel verzinnen voor deze foto. Een beetje blauw en wit erbij vond ik minder goed klinken...
Van uit Scherpenheuvel vertrokken we deze morgen voor een fietstocht doorheen het Hageland, Eigenlijk hadden we beter voor een moutainbike gekozen, maar dat is een vaststelling achteraf natuurlijk. Vanzelfsprekend was de route bepaald door een groot aantal geocachen die we onderweg wilden oppikken. Het werd een prachtige tocht doorheen een erg groen stukje Vlaanderen, behoorlijk heuvelachtig is het er ook, hoewel je dat bij het zien van deze foto niet meteen zou denken. De wegen waarover we het overgrote deel van de tijd fietsten waren wel te vergelijken met wat we hier zien, vaak ook smaller... Ik heb enkele keren langs de fiets gelopen mede door de vaak steile hellingen over ruw terrein, en ik ben niet te beroerd om dat toe te geven.
De foto-oogst bestond voornamelijk uit landschappen en dit vond ik wel een leuke.
De aanloop naar Rock Stenen komt nu helemaal op volle toeren en ik krijg steeds meer respect voor de mannen die dat allemaal voor mekaar krijgen. Bij deze temperaturen zulke faciliteiten opbouwen is niet niks en het ziet er daarenboven echt helemaal professioneel uit. Wij volgen de evolutie op de voet met de leden van de fotoclub.
Vandaag kwam ik op het terrein toen ze o.a. het gedeelte dat de zogenaamde lounge zal worden aan het klaarstomen waren. Met paletten werden makkelijke zetels in elkaar geklust en tijdens een welverdiende pauze werden die ook meteen in gebruik genomen. Dat gaf mij dan weer de gelegenheid een shot te maken dat waarschijnlijk de AV-reeks van de fotoclub niet zal halen maar dat ik wel leuk vind.
De twee jongsten van dochterlief zijn enkele dagen te gast bij oma en pake Pol. In een poging om ze van TV en andere digitale schermen weg te houden zijn we er vandaag mee naar Genk gereden, Kattevennen om meer precies te zijn, ook gekend als Kattevenia. We hebben er o.a. enkele geocachen geplukt, maar de nadruk lag toch meer op het overweldigende aanbod aan mogelijkheden om op een zinvolle manier een dag in de natuur door te brengen. Er zijn daar wandelroutes, fietspaden, een manege, speeltuinen, een planetenpad, diverse horeca gelegenheden, fitness accommodaties en ga zo maar verder. Als afsluiter van de dag brachten we ook nog een bezoek aan de Cosmodrome waar we genoten van een spectaculaire 3D en 360° voorstelling in de grote koepel waarna we ook nog een geleid bezoek met demonstratie kregen rond de gigantische telscoop in het observatorium. En het houdt niet op want daar is ook nog een tentoonstelling met allerhande visuele eigenaardigheden en zo kon het gebeuren dat ik plots een fruitschotel zag voorbij komen met het hoofd van onze Pieter er in.
Zoals al eerder verteld begon vandaag de opbouw voor Rock Stenen. We waren er vanaf de start bij. De tent werd recht gezet en fotomaatje Alex en ikzelf wilden dat graag vastleggen. Alex ging voor een timelapse. Ik heb het resultaat ondertussen gezien en als je in een dikke halve minuut de tent van uit het niets tot volle glorie ziet evolueren is dat wel spectaculair, dat belooft voor de AV-reeks tijdens ons komende fotosalon. Zelf was ik ondertussen bezig met het vastleggen van de gang van zaken uit diverse hoeken, overzichtsfotos en details. Tussendoor zag ik links en rechts ook nog wel andere, minder ter zake doende maar zeker niet minder leuke beelden. Uiteraard heb ik dan ook steevast een zeer losse afdrukvinger. De jongste medewerker van de opbouwploeg kon ik zo te pakken krijgen terwijl hij/zij de bevoorrading van de hard werkende collegas organiseerde.
Zoals iedere zondagavond gingen we vanavond ook weer iets drinken met de maten in een Lichtaartse horeca-zaak. Vandaag was café De heksenberg het décor van onze diepzinnigste van alcohol vergezelde gesprekken. Toen we weer huiswaarts togen waren wij zoals gewoonlijk bij de laatsten op de parking. Nog voor ik de wagen gestart had werd mijn fotoaandacht getriggerd door het lampje tegen de muur... even terug uitstappen en toestel op statief dus. De foto was gedoemd te mislukken eigenlijk. Zelfs met de nieuwe 5D Mk4 was het dynamisch bereik niet groot genoeg om in één take het fel verlichte Duvel embleem op het lampje en tezelfdertijd de donkere omgeving goed te belichten. De overbelichting op de lamp bleek onvermijdelijk. Een HDR had hier waarschijnlijk uitkomst kunnen bieden, maar het was mij om het uitproberen van de mogelijkheden van de camera te doen. Gelukkig was het bordje Biergarten wel goed belicht en dat vond ik dan weer leuk genoeg om toch voor deze foto te kiezen vandaag.
De Pannenkoekenboot, welke fietser, wandelaar, toerist of toevallige passant heeft hier op deze unieke locatie nog nooit een pitstop gemaakt om te genieten van een van de 285 verschillende soorten pannenkoeken die er op de kaart staan?
Vandaag was dit het decor voor een geocache event. Aandachtige kijkers hebben natuurlijk al het geocache-logo herkend op het bovendek. Voor we naar onze geplande reunie reden in Lommel wilden we hier toch ook even passeren om onze naam in het logboek te schrijven... en een foto te maken.
We hadden op de buienradar eigenlijk al gezien dat de kans dat er zou gewandeld worden met de bewoners van Hoevezavel erg klein was maar omdat er geen telefoontje gekomen was om dat te bevestigen togen we toch maar naar Lommel. Onderweg, ergens in de buurt van Mol Rauw kregen we al de volle lading... hemelwater met bakken. Geen weer om een hond door te jagen, ook geen vrijwilligers die rolstoelen met bewoners duwen.
Niet getreurd, in Lommel weten wij altijd wel wat te doen. Eerst naar Swa en Monique, die laatste was gisteren jarig en daar was nog wat taart en wijn over, leuk gezelschap was er ook en we hebben gezellig bij gekletst. Dan werd het tijd om naar de Brugwachter te gaan voor een dagmenu. Een bezoek aan het centrum om daar een en ander te fotograferen was het volgende punt op het programma en tenslotte sloten we af met een Duvelke in het Trefhuis in het gezelschap van Nick, neefje van het vrouwke en begenadigd gitarist.
Uit de foto-oogst deze plaat van uit een super laag standpunt. Het plein met fonteinen voor het cultureel centrum Adelberg bekeek ik deze keer eens op de buik liggend. De voorbijgangers vonden het vreemd maar daar trek ik me nooit iets van aan... :)
Het gaat vandaag eigenlijk helemaal niet over de kwaliteit van de foto.
Ik was nog eens met het vrouwke meegegaan naar het shoppingcentrum in Olen omdat ik me ook enkele dingen moest aanschaffen, o.a. een USB3-snoer. Het verhaal van de ezel en twee keer dezelfde steen wil ik vermijden en een geheugenkaartje in de PC vergeten zal mij niet meer zo snel overkomen. Ik zal de nieuwe 5D-Mk4 voortaan rechtstreeks met het benodigde snoer aansluiten. Ik liep dus binnen in een van die giga electronica-zaken, ik meen dat het Krëfel was, en toen ik in de rekken het ding gevonden had viel het me op hoe solide de verpakking weer was.
Het leek wel of de inhoud minder waard was dan wat er rond zat. De overdaad aan plastic, niet één maar twee lagen asjeblieft en karton in diverse keurig in vorm gesneden inlays waren samen goed voor een meesterwerkje in verpakkingskunde, dat geef ik toe, maar dan moet je ook een ace in uitpakkunde zijn om je gewenste product uiteindelijk in de handen te krijgen. Je moet daar de nodige bijscholing voor gevolgd hebben of zoals in ons geval beschikken over een grote scherpe schaar want met de blote hand lukt het niet.
We kunnen daar natuurlijk een beetje meewarig grapjes over maken maar de pertinente vraag die we hier bij moeten stellen is of dat nu echt nodig is. Moet alles dubbel en dik verpakt zitten in plastic, moeten we niet proberen de afvalberg een klein beetje af te toppen en is de verpakkingsindustrie zich zelf niet aan het voorbij lopen?
Er was eens FC Stenen, ploeg die enkele jaren geleden er mee ophield. Stenen kermis, van oudsher samenhangend met de voetbalploeg bleef evenwel voortbestaan en langzaamaan evalueerde dat naar Rock-Stenen, een lokaal festivalletje dat de dorpse sfeer nooit ontgroeid is maar waar toch telkens weer een hoop fun te beleven is. Dit jaar gaan wij met de fotoclub het hele event fotograferen van opbouw tot opruimen om daar dan een AV-fotoreeks van te maken die zal geprojecteerd worden op ons fotosalon. Vandaag ben ik op de locatie al eens een kijkje gaan nemen, kwestie van wat omgevings- en sfeerbeelden te maken vóór de drukte en de loeiende gitaren. Misschien is dat wel leuk om de reeks mee te beginnen. Toen ik daar helemaal alleen ongestoord rondliep viel mijn oog op de vervallen ingang van de kleedkamers, een detail dat de projectie waarschijnlijk wel niet zal halen maar dat ik toch leuk genoeg vond om als foto van de dag te dienen.
Binnen onze fotoclub hebben we gedurende het ganse jaar een heel gevarieerde resem aan activiteiten en hoewel het niet de enige reden van bestaan is, we werken telkens weer naar ons fotosalon toe. Rond Allerheiligen tonen wij ieder jaar aan de buitenwereld waar wij mee bezig zijn en we proberen telkens ook onze verbondenheid met onze streek, ons dorp op een of andere manier in de spotlight te zetten. Zo gaan we volgende week Rock Stenen fotograferen om daar een AV-reeks van te maken die zal geprojecteerd worden om het uur. Eén van de andere onderwerpen is dat we dit jaar interessante Lichtaartse mensen gaan fotograferen, een vijftigtal willen we dan als zwart-wit portretten in de gang hangen. Ik heb mijn lijstje al een tijdje samengesteld, een aantal opnames heb ik al gemaakt en een aantal andere laat ik afhangen van het moment, liever in een natuurlijke omgeving dan in studio-omstandigheden.
Miel is iemand die wij tijdens onze dagelijkse wandelingen in de Smallebroeken regelmatig tegenkomen en ik had hem al een hele tijd geleden verteld over ons plan tijdens de korte babbels die we maakten telkens we weer eens met onze woefkes op dezelfde plaats waren. Vandaag vond ik dat het tijd was om mijn toestel uit de tas te halen en actie te ondernemen. Ik had weliswaar niet de meest geschikte lens er op staan - een 16-35 mm - maar met wat croppen ( lees uitsnijden ) kon ik hier toch ook wel een leuk portret van maken. Uiteraard is dit niet de enige foto die ik maakte en binnenkort komen we hem nog vaker tegen, daarenboven wordt de foto voor het salon een zwart-wit omzetting. Niets wijst er voorlopig op dat dit de definitieve opname van Miel wordt maar ik vind hem voorlopig toch al best geslaagd.
Tijdens de dagelijkse wandeling in de Smallebroeken hebben we vele ontmoetingen. Het zijn vaak dezelfden die we tegenkomen en na al die jaren hebben we met de meesten al wel eens een praatje gemaakt. Naast de wandelende medemensen zijn er uiteraard ook de paarden, koeien en schapen die de diverse weiden bevolken. Occasioneel zien we ook wel eens een konijntje, een haas of één enkele keer zelfs een ree... vogeltjes, vlinders, insecten... mountainbikers... Foto onderwerpen zat dus. Over de schapen in de wei naast de boomgaard van Nelly wilde ik het vandaag hebben. Ze hebben blijkbaar toch voldoende schapenverstand om in dat kleine hoekje schaduw te gaan liggen als de zon schijnt. Waarom zou ik die dan niet een keer de hoofdrol gunnen in deze dagelijkse rubriek?
Iedereen mag vandaag stommerik, oen, kieken, uilskuiken of ergere dingen tegen me zeggen. Dit is de tweede keer in één week tijd dat me iets vergelijkbaars overkomt. Vorige dinsdag ging ik naar Aarschot om het springkastelen-event te fotograferen en toen ik daar bij aankomst merkte dat ik geen batterijen in mijn toestel had werd ik gelukkig gered door schoonbroer Dreeke die aanbood om een van zijn toestellen maar een tijdje te gebruiken. De nieuwe 5D Mk4... dat zag ik wel zitten. Onrechtstreeks is wat me vandaag overkwam het gevolg daarvan.
Ik verbind mijn toestel altijd met een USB snoer aan de PC om iedere dag mijn fotos over te zetten, maar dat nieuwe toestel gebruikt USB3 en dat snoer had ik nu toevallig niet liggen... geheugenkaartje in de PC dus, niks aan de hand ... maar dan vergeet deze jongen domweg dat kaartje ook terug in het toestel te stoppen. Bij de eerste fotomogelijkheid tijdens een prachtige geocachetocht kom je er achter dat er iets mankeert... BAAAALEN !!!
Dan geldt weer de oude regel dat het beste fototoestel datgene is wat je toevallig bij hebt, in dit geval de iPhone. Uit de verzameling shots koos ik voor deze zwanenfamilie..
Vanmiddag kregen we even bezoek. Jef Kiek en Weeltje hadden de kleinkinderen bij en zoals altijd had Phaido een onweerstaanbare aantrekkingskracht op het jonge volkje. In het bijzonder Ryan, de jongste, bleek erg geïnteresseerd in onze viervoetige huisgenoot. Tussen het spelen, vangen en snoepjes geven door overlegden ze ook regelmatig wat ze nu weer eens zouden ondernemen en dan ging het er even heel serieus aan toe.
Ik vermoed dat dit een unieke plek is in Vlaanderen, misschien zelfs in Europa... Het kanaal Herentals - Bocholt en het kanaal Schoten - Dessel kruisen hier en dit is dus een kruispunt van kanalen. Als fietser kennen we de overkant maar al te goed maar van af deze kant bekeken ziet het er ook wel interessant uit.
Op vrijdag rijden we als het aanvaardbaar wandelweer is altijd naar Lommel om met de bewoners van Hoevezavel een tochtje te doen en als dat zoals vandaag gecombineerd wordt met een zesmaandelijks tandartsbezoek moeten we erg vroeg van huis. Dan doen we er nog een schepje bovenop qua vroeg want Phaido staat ook op zijn rechten wat ochtendwandeling betreft. Vandaag hadden we weer eens de parking bij de Kleppende Klipper gekozen als uitgangspunt en een fikse tocht langs het kanaal en door het bos was het decor waarin we samen met onze woef een deel van de dagelijkse stappen op de teller zetten.
De Sas4-toren is op de foto makkelijk te herkennen, de fiets- en voetgangersbrug rechts daarvan en de Pannenkoekenboot ook, links van de toren zie je het ophaal-brugje over sas 4 en nog verder naar links het clublokaal van de waterskiclub. Ik pleeg wel eens wat beelden aan elkaar te plakken om een brede panoramafoto samen te stellen maar in dit geval is dit één enkele groothoekopname. De 16-35 gaf me ruim voldoende breedte om alles in één take vast te leggen.
Uitvluchten zijn er om gebruikt te worden ( vrije vertaling van een bekend Frans gezegde ). Ik heb de gloednieuwe Canon 5D Mk4 een tijdje in bruikleen van mijn schoonbroer en met de waarschijnlijk beste camera in zijn categorie die op het ogenblik beschikbaar is kan je geen slechte of minder goede fotos maken ... wél dus !!! De mogelijkheden en instellingen van dat ding zijn zo overweldigend uitgebreid dat ik er voorlopig nog mee moet worstelen en liever dan een van de automatische, veilige voorinstellingen te gebruiken vond ik dat ik maar meteen als een echte prof mijn voorkeuren moest ingeven in de menus, zeer foute inschatting zou blijken.
Als Lichtaart-gerelateerd onderwerp gaan we dit jaar Rock-Stelen fotograferen met de fotoclub en vanavond kwam er iemand van de organisatie daarover praten tijdens onze wekelijkse vergadering. Ik zag meteen een onderwerp voor mijn dagelijkse blog, haalde het toestel boven en maakte een opname, één enkele... Op het schermpje zag ie er wel oké uit maar thuis op de PC bleek de scherpte toch onder mijn normen te liggen, voor alle duidelijkheid, ik heb het dus niet over de lens-eigen groothoekvervorming aan de zijkanten. Ik heb met de trukkendoos van Photoshop, Nik en aanverwanten nog wel een en ander kunnen de goede kant op sturen maar helemaal blij ben ik er niet mee... Dat zal me leren te denken dat ik al een geroutineerde goede fotograaf ben...
Ik heb de laatste tijd vrij veel contact met fotomaatje Alex. Niet alleen zien we elkaar wekelijks in de club en trekken we er regelmatig samen op uit maar als Apple-fanaat staat hij me ook met raad en daad bij in mijn kennismaking met en de omschakeling naar de nieuwe iMac, wat ik zeer apprecieer trouwens.
Vandaag had hij samen met zijn Leentje een ballonvaart geboekt en dat vond ik dan weer leuk om te volgen. Ze zouden vanavond opstijgen in de buurt van Happyland tussen Herentals en Herenthout. De wind uit het noord-westen zou ze richting Aarschot voeren en omdat ik de regio vrij goed ken was het niet eens zo moeilijk ze te volgen met de wagen. Als ik ze even uit het oog verloor kon ik wel inschatten waar ik ze enkele minuten later kon verwachten. Onderweg kon ik ook enkele keren stoppen om de nodige fotos te maken. In de buurt van Houtvenne gingen ze wel erg laag en daar schoot ik dit beeld, een ballon in de avondzon, mooi ingekaderd in een uitsparing tussen de boomkruinen.. Toen ik terug in de wagen was en aan het rijden, waren ze nergens meer te zien. We zijn nog verder gereden tot bijna in Aarschot maar toen kreeg ik een telefoontje dat ze inderdaad in de buurt van Houtvenne-Begijnendijk geland waren, niet ver van de plaats waar ik die laatste foto had gemaakt. De doorgestuurde GPS-coördinaten brachten me snel naar de goede plaats en zo konden we ze oppikken om weer samen naar huis te rijden.
Nog tot 9 juli wordt er aan het Wolf café in Langdorp bij Aarschot de zomer in gesprongen. Op een voetbal terrein hebben ze daar een stuk of twintig ( ruwe schatting ) giga springkastelen neergezet en de jeugd kan zich daar prima komen amuseren, de iets rijperen ook trouwens, niet voor niets hebben wij bvb. vorig jaar het topbier van de Wolf-brouwerij, "Carte Blanche" als speciaalbier geserveerd op ons fotosalon. Wij waren er vandaag met enkele van de kleinkinderen en met het jaarlijkse fotoalbum in gedachten heb ik er weer duchtig op los geschoten. De keus was weer groot en moeilijk... dit is één van de vele leuke plaatjes van vandaag. Pieter en Hannelore springen de zomer in.
Het wordt een beetje eentonig. Na een groot gedeelte van de dag met behulp van specialist ter zake Alex de nieuwe iMac van zijn geheimen ontdaan te hebben en na een tussentijdse vergadering van de AV groep binnen de fotoclub was het weer vandatumme... nog geen foto gemaakt vandaag...
Dan is mijn lievelings model altijd paraat om te poseren natuurlijk. Ik loop al een tijdje rond met het plan een reeks portretten te maken vanuit een hoog standpunt met een groothoeklens op zoek naar onnatuurlijk grote hoofden en kleine lichamen. Dit is alvast een poging om dat procédé eens toe te passen op Phaido. "Zit voor" is het bevel dat daar voor nodig was en zie eens hoe flink hij is.
Het is kwakkeltijd qua fotografie op het ogenblik in huize Pol en Josee. Ik ben een episch gevecht aan het voeren met de iMac. Na de crash van de PC heb ik na lang twijfelen beslist dan maar over te stappen naar Apple... een iMac zal mijn nieuwe vriendje worden. Die overstap verloopt niet zo vlot als ingeschat en er schiet niet veel tijd over om naast nieuwe routines aanleren ook nog creatief bezig te zijn. De dagelijkse wandelingen met Phaido gaan natuurlijk nog steeds wél door, prioriteiten moeten er zijn. Vandaag zijn we er zelfs twee keer op uit getrokken want in de loop van de namiddag kwamen Swa ( broer van het vrouwke ) en Monique met dochter Jill en woef Rox op bezoek en dus hebben we nog eens de grote ronde Smallebroeken gedaan. De ingang en het welkomsbord bij het speelbos domein Rulheyde langs Ossengoor bezorgden me even genoeg inspiratie om Phaido te laten fungeren als waakhond. Phaido als waakhond... hahahaha... meer surrealistisch moet het niet worden.
