|
EZC & U23 te Waasmunster.
Een affiche in stijl.
SVEN WIELANDT IS STERKSTE FINISHER !!!
De overtuigende zege van Sven Wielandt. Jurgen Guns kreeg geen schijn van kans.
Sven Wielandt met de tweede palm van het seizoen.
Aan de Ruiter organiseerde Wielerclub Vlug en Vrij Waasmunster de jaarlijkse wedstrijd met aankomst in de Groenselstraat. De club maakt er telkens een groots gebeuren van en sedert de cafés daar nabij de N70 verdwenen zijn, worden er gezellige tenten geplaatst waarin de onmisbare tapinstallatie voor de dranken zorgt. En net buiten de feesttent, hangt de rook en de geur van het varken aan het spit.
In een zuiver wit tentje kregen de afgevaardigden van WBV hun plaatsje. Daar schreven bij Johan De Wolf 98 renners in. Mooi aantal toch. Ze moesten er 21 ronden afleggen voor een totaal van 118 Km. Er waren 32 beloften aanwezig. Elke ronde was er een premie van 8 euro en zoals het meer gebeurt, er wordt daar wel een inspanninkje geleverd om het geld te pakken.
Alvorens van start te gaan werd hulde gebracht aan de streekrenner uit Zele, Matthias Ongena, omdat hij provinciaal kampioen was geworden. Hij werd in de bloemen gezet door Vlug en Vrij.
Voor de start werd Matthias Ongena in de bloempjes gezet als eerbetoon voor de titel van Provinciaal Kampioen
Zo gingen ze van start met vooraan links Guy Van Broekhoven en rechts Tony Heirbaut.
En dan gingen ze op weg en Thomas Ongena liet zich al onmiddellijk opmerken door de greep naar de premie. De eerste ronden bewezen het dat enkel het afvlaggen der premies voor enig aanvalswerk zorgde. Alles bleef dan ook samen terwijl we het gebeuren konden omschrijven onder de noemer: snelle koers. We waren al in de 8ste ronde toen we vaststelden dat er nog altijd geen ontsnapping was geweest.
Thomas Ongena gaat voor de premie en Sven Wielandt volgt.
Sam Christiaens licht voorop na een premie.
Die kwam er dan toch eindelijk toen Dries Vannevel, Kris De Kock en Timmy Van Cleemputte een actie opzetten. Ze bleven gedurende een ronde of drie voorop maar het was duidelijk dat de groep, indien ze echt wilde, de drie zo terug kon grijpen. Rond half koers was het liedje uit toen onder leiding van Guy Smet een groep van vijftien kwam aansluiten om de kopgroep van achttien man sterk te vormen. Naast die drie waren er ook bij: Bart Heirewegh, Jurgen Van Haverbeke, Guy Van Broekhoven, Erik Magnusson, Jurgen Guns, Sven Wielandt, Jonathan Gormley, Kristof Dhollander, Patrick Van Himst, Bart Van Speybroeck, Guy Smet, Kris De Block Kris, Matthias en Thomas Ongena, Franky Weemaes en Raf Van den Keybus.
Een ontsnapping met drie die ruim drie ronden stand hield: Dries Vannevel (r) met de ploegmaats Kris De Kock
en Timmy Van Cleemputte.
In de kopgroep van vijftien: het duo Wielandt-Weemaes.
Franky Weemaes voor het eerst terug bij de EZC en reeds mee in de goede vlucht.
Guy Smet die stilaan de goed forme te pakken heeft.
Een valpartij, waarin Melselenaar Van den Keybus zichzelf als schuldige aanwees, betekende ook het einde voor Kris De Kock en Van Himst. Nog vijftien leiders. In de 14de ronde zetten de Nederlander Tonny Siemons en Lokerenaar Kristof Wielfaert even een achtervolging in maar dat leverde niks op.
We hielden het bij vijftien leiders en negentien achtervolgers in de 15de ronde. In totaal dus 34 renners en de rest zat al op ruim 3 minuten. Maar bij de vijftien koplopers ging het wel goed en de winnaar moest uit hun midden komen.
Pech voor de plaatselijke renner Stefan Ott.
We noteerden een achtervolgingsnummertje van Valentijn Martens. Hij hield het een paar ronden vol maar vooraan geraken was utopie. Maar door het initiatief van de Stekenenaar, is hij toch weer wat sterker uit deze koers gekomen. Zo moet men het ook bekijken.
Valentijn Martens in een eenzame achtervolging.
De vijftien gingen de laatste ronde in en het was uitkijken wie er nog een actie zou opzetten om zich naar de zege te fietsen nadat de anderen verschalkt worden. Het was Jurgen Guns (Denderhoutem) die het initiatief nam en in de tegenwind een kloof sloeg van toch wel een honderd meter. Sven Wielandt spong er heen wat zeker geen makkie was want pas waar de nadarafsluiting begon, kwam hij in het wiel.
-We zaten allebei kapot. Het was dan ook even wat terug op adem komen en dan sprinten. Ik heb alles of niets gedaan. Normaal had ik er al aan gedacht om, moest alles samen zijn gebleven, de laatste kilometer iets te proberen, zo vertelde Sven Wielandt na afloop.
Maar dat gebeurde niet en Sven Wielandt zegevierde opnieuw. Op een schitterende manier, want Jurgen Guns had geen schijn van kans. Jurgen wist dat er op het einde nog twee snelle bochten waren en hij meende daar Sven Wielandt kwijt te spelen. Dat lukte niet.
-Ik had geen verhaal op die jongen, zei Guns die zelf niet echt ontgoocheld was bij die 2de plaats.
Guy Smet pakte nog de 3de plaats voor Thomas Ongena en Guy Van Broekhoven.
De nummers 1 en 2: Wielandt en Guns.
Guy Smet houdt Thomas Ongena achter zich voor de 3de plaats.
Sven Wielandt glunderde . Hij vond dus vorige week al de weg naar de overwinning en hij volgde die weg nu ook in Waasmunster. Meesterlijk, hoe hij de wedstrijd bekeek en op het laatste toe sloeg. Sven heeft er een stuk meer vertrouwen in dan vroeger. Dat wordt nu zijn sterkte.
Hij werkte het in Waasmunster goed af, ook al waren er heel wat sterke renners zoals de broers Ongena, Guy Smet, Bart Heirewegh, Guy Van Broekhoven
- Ge moet dan wel wat geluk hebben, het juiste moment afwachten en
een beetje gokken.
Het begon de week voordien in Wolvertem waar hij voor het eerst won.
-De eerste is altijd de moeilijkste, zeggen ze. Nu weet ik hoe het moet! Hopelijk volgen er nog en kan ik de huidige conditie houden of ze nog wat verbeteren. Ik wil ook in de interclubs eens een goede uitslag behalen. Dat zou voor mij heel belangrijk zijn.
Sven geeft toe dat hij meestal te veel werkt in de koers of te veel in de aanval gaat.
-Vorige week, in Wolvertem was ik niet zo super en ik reed wat afwachtend en ik won toch, aldus de nu 22 jarige Beverenaar van het Josan Team.
Ook op de Ruiter koerste hij zo: mee in de kopgroep en niet te veel werk doen. Daar voegde Sven dan de hoop bij dat ze vooruit zouden blijven en dat hij het op het einde het zou kunnen afmaken.
Meest tegenstand verwachtte hij van Guy Smet en Thomas en Matthias Ongena. Sven benadrukte het nog eens:
-Ik heb wel iets meer macht nu en zo ben ik ook een sterkere finisher en in de finale is dat dan wel iets gemakkelijker. Ik deed altijd veel te veel in de koers en nu sleep ik iets meer en probeer ik in de finale toch een goede prijs te rijden.
Jurgen Guns, de geklopte, loofde Sven Wielandt en had er geen probleem mee te zeggen dat de beste had gewonnen.
-Voor mij blijft het een mooi hobby. En het komt wel goed. Ik ben al een tijdje op zoek naar een overwinning en als het zo verder gaat komt die er wel. Neen, ik ben nu zeker niet ontgoocheld. Wielandt reed het gat op mij dicht en dat betekende dat hij iets sterker was. Het voordeel voor hem was dat hij een mikpunt had. Ik viel gewoon stil en om naar de meet te komen, had ik maar weinig reactie, aldus nog Guns die als 2de toch een prachtige herinnering kreeg uit handen van sportraadvoorzitter Rie Maes.
De 33-jarige Jurgen Guns was nog prof van 1999 tot 2002 en reed voor Vlaanderen T Interiim. Als belofte won hij in 1998 nog de Ronde van Vlaanderen.
Sportraadvoorzitter Rie Maes overhandigt een gemeentelijk aandenken aan Jurgen Guns.
Tekst en fotos : flvdv
|
