Ik open deze blog om mezelf.
I.

Genieten van de kleine dingen kan men pas als jij je doel berijkt hebt,
net zoals verlijden leuker is dan het rezultaat!

Stil nu eens en luister even mee,
luister mee naar de oorverdovende stilte in m'n hart!

Eén maal in mijn leven was niets meer gewoon,
alles glansde, alles zong,
zienderogen stroomde ik vol met licht,
ik voelde toen dat ik leefde,
heviger dan ooit leefde ik....toen!

Er zijn weinig gaven waarmee je in het leven zoveel goed kan doen,
dan met eenvoudige vrolijkheid!

Een vriendelijk woord voor iemand die het moeilijk heeft,
werkt vaak als een wissel op het spoor;
het kleine verschil tussen een ramp en rustig verder reizen.

Je mag best ruimte en tijd nemen om te parkeren in de zon!
Je mag best koesteren wat het leven je gaf
aan goede gedachten en lieve herinneringen,
maar ook oud zeer,
ja..ook dat mag!

Ja...heel vaak werd men afgeblaft,
maar wees gerust...
ook tegenwind gaat eens liggen!

Ik troost mezelf,
de tijd is onverbiddelijk,
maar de tijd kan ook een vriend zijn.
Het leed dat ongeneeslijk leek neemt af in scherpte.
Het verlangen naar het onbereikbare wordt gedempt.
De bitterheid van een niet fijne herinnering vervaagt.

Mijn taak in het leven is....
leven!

Dit lees ik telkens weer als er mij iets niet zint....
of als een dag wat belazerd begint....
hoe zou ik het vinden
- en dat vind ik zeker niet fijn -
als die dag helemaal niet begonnen zou zijn?

Zij die veel lezen weten veel...
zij die kijken
weten soms nog meer!