Hier ben ik weer. Het is een tijdje geleden dat ik nog heb geschreven maar Marjolein was op vakantie dus kon ze niet voor mij typen en zelf kan ik het nog niet zo goed! Ik woon nog steeds niet bij Marjolein maar nog altijd in de garage van mijn mama. Ik ben ondertussen wel bang van mensen geworden. Ze komen mij nooit aaien en dan ineens willen ze mij pakken om mij 'tam te maken' (wat dat ook mag zijn). Dat klinkt niet zo fijn dus dan kruip ik fijn onder de diepvriezer. Mijn mama heeft gezegd dat ze mij zaterdag komen halen. Ik heb wel zin om naar dat huis te gaan. Ik krijg mijn eigen kamer!!! Overdag mag ik door het hele huis lopen, behalve in de slaapkamers van de jongens en die van de ouders. In die van Marjolein mag ik wel, ik mag zelfs op haar bed slapen!! Maar ik weet niet of ik dat allemaal zo leuk zal vinden, ik ben tenslotte nogal schuw. Maar Marjolein heeft gezegd dat ze de eerste dag bij mij in de kamer komt! Ze heeft ook ergens gelezen dat als ze bij mij in slaap valt ik wel zal komen kijken. En daar heb ik eigenlijk wel zin in. Als ze slaapt kan ze mij toch niets doen en dan kan ik haar eens goed bestuderen. Maar het is nog niet eens helemaal zeker of ik daar wel mag blijven want het baasje van mijn mama denkt dat ik een meisje ben (weet niet wat dat is) maar ze weet het niet helemaal zeker. Dus komt Marjolein me halen en dan moet ik 2 nachtjes slapen en dan gaan we naar de dokter voor een spuitje. Dan gaat die ook kijken of ik een meisje ben. Als ik geen meisje ben wil de mama van Marjolein me niet! Dat vinden Marjolein en ik verschrikkelijk!!!!! Ook moet ik al iets minder schuw zijn als Marjolein weer naar school moet, maar dat duurt nog 5 weken dus dan zal ik al wel een beetje vooruitgang geboekt hebben.
Ik kan al niet meer wachten tot zaterdag en Marjolein ook niet, maar ik ben wel een beetje bang want ze zullen mij in een mand moeten steken en daarvoor moeten ze mij pakken en dat wil ik niet!
ik ben een kattinetje van 5 weken oud. Ik woon in West-Vlaanderen. Ik woon samen met mijn mama, mijn 4 zusjes en mijn broertje in de garage van mijn baasjes. Laatst waren de kleinkinderen van de buurvrouw hier. Ze wilden wel eens naar ons komen kijken. Toen pakte ons baasje mijn zusje op en zei: "Deze is al besproken" ik heb geen flauw idee waar ze het over had maar daarna deed ze hetzelfde met mijn broertje. Toen vroeg de mama van de kindjes of de anderen, waaronder ik dus, meisjes waren. Toen ons baasje 'ja' zei, begonnen de mama en het meisje ons één voor één op te tillen en te knuffelen. Was best wel fijn. Alleen vind ik het een beetje eng om zo met mijn pootjes boven de grond te zweven dus zette ik mijn nageltjes altijd in de trui van het meisje, Marjolein heet ze geloof ik. Dus Marjolein zei dat ik wel schattig was en dat vond de mama ook. Ik ben namelijk grijs met zwart gestreept en heb blauwe oogjes. Ze moesten wel heel goed kijken om het verschil te zien tussen mij en mijn zusje, die al 'besproken' was, we lijken nogal op elkaar. Ons broertje is dan weer helemaal anders, hij is zwart en heeft als enige lang haar. Mijn andere drie zusjes zijn lapjeskatten. Toen zeiden ze dus dat ze mij zouden 'nemen'. Toen stond het broertje van Marjolein, Jasper of zo, te huilen. Ik dacht al dat ik niet lief was. Dat had Marjolein ook meteen door. Daarom nam ze me op en begon ze te zeggen dat ik lief was, ik kreeg zelfs kusjes! Man, wat waren de anderen jaloers. Maar bleek dus dat Jasper mijn drie-kleurig zusje mooier vond maar dat vond de mama niet, ik had best veel medelijden met hem. Later die dag kwamen Jasper en Marjolein terug met hun oma, de buurvrouw, en Sander, nog een broer! Ze zijn wel met veel! En ik hoorde ze zeggen dat er ook nog een vader was! Dat zijn er al 5! Wat een drukte!! Marjolein begon me weer te knuffelen en kusjes te geven, ze is wel lief. En toen hoorde ik de buurvrouw zeggen dat ik in de hoofdstad mag gaan wonen. Dat lijkt me best ver weg. Maar ik ben nog te jong om weg te gaan bij mijn mama. Mijn broertjes en zusjes mogen voor de grote vakantie weg, maar mijn nieuwe baasjes gaan op vakantie dus ik moet nog 3 weekjes langer wachten. Over twee weken komen ze terug!! Ik kijk er al naar uit! Oh, ja bijna vergeten, ze zeiden dat ze me Poekie gaan noemen dus,
Nadat Cico is overleden heb ik mijn mama er eindelijk van kunnen overtuigen dat ik goed voor een huisdier kan zorgen en mijn mama heeft zich laten overhalen. Sindsdien ben ik gek van katten.
Zaterdag was het eindelijk zo ver! Weken lang heb ik elke dag van alles en nog wat opgezocht op internet. Ik weet ondertussen zo ongeveer alles. Je kunt me gerust geobsedeerd noemen. We kunnen ons katje pas thuis opvangen in juli dus we zochten een katje dat nu ongeveer een weekje oud was. Een collega en een vriendin van mijn mama hadden alletwee een nestje en we waren van plan daar eens te kijken. Deze zaterdag waren we bij mijn oma in West-Vlaanderen. Ze vertelde ons dat de buren katten hadden maar dat de meesten al besproken waren. We wilden toch nog eens kijken. (niet eentje kiezen want de beste waren waarschijnlijk al weg). Het bleken 1 katertje en 5 kattinnen te zijn van 4 weken oud. We wilden een kattinnetje dus dat kwam eigenlijk wel goed uit. Mijn oma bleek zich vergist te hebben. Er waren er pas 2 besproken: het katertje (maar dat was voor ons toch geen optie) en een grijs-zwart gestreept kattinetje. Er waren 3 drie-kleurige katten en dat vonden we niet zo mooi dus die kwamen eigenlijk niet in aanmerking. Toen kwam er uit een doosje nog een grijs-zwart gestreept kattinetje gekropen. Ze was iets donkerder dan de andere en had blauwe oogjes. Mijn mama en ik keken elkaar veelbetekenend aan en we wisten alletwee dat dat ons katje zou worden.
We hadden helaas geen fototoestel ofzo bij ons dus een foto hebben we nog niet. Over drie weken gaan we terug en dan zal ik een foto maken en hier plaatsen.
Overigens zou ik graag weten hoe groot een katje van 12 weken ongeveer is dus als jij zo'n katje hebt of kent mag je haar foto hier achterlaten. Ze zal niet openbaar gemaakt worden tenzij je dat vraagt.
Toen ik vier jaar oud was heb ik voor het eerst tegen mijn mama gezegd dat ik een katje wou. Mijn papa was wel akkoord, tenminste dat zei hij, maar mijn mama niet. Mijn mama heeft het niet zo voor huisdieren. Later bleek dat mijn papa er ook niet zo voor was maar hij zijn dochtertje niet teleur wou stellen. Mijn mama dacht dan weer dat ik er na 3 weken niet meer naar zou omkijken . Toen ik acht was had mijn leerkracht een hamstertje en elk weekend mocht iemand die mee naar huis nemen. Na een paar keer vond ik dat ook wel een lief huisdiertje en het was zo'n beetje het enige diertje dan ik misschien mocht houden dus na een paar maand zeuren kreeg ik voor mijn negende verjaardag een hamstertje, Snuffeltje. Na anderhalf jaar is hij helaas gestorven. Ik had er goed voor gezorgd dus mijn mama was vrij snel akkoord met een nieuwe hamster. Het werd een albino. Ze had haar naam dus ook niet gestolen, Witje. Daarna hebben we nog eens een tijdje gezeurd voor een katje maar dat was zonder succes . Ik wou geen hamster meer omdat ik vond dat je daar eigenlijk geen band mee hebt omdat ze de hele dag in een kooi zitten en bovendien nachtdieren zijn. Dus zijn we een stapje verder gegaan en hebben we een cavia genomen. Cico stond op mijn kamer omdat mama hem niet in haar buurt wou. Met hem had ik wel een goeie band. Hij is helaas gestorven op 26 december 2007 aan een ziekte, hij was pas 1,5 jaar. (bovenaan dit bericht staan een paar foto's van hem).