Bonjour! comment ça va? Bien, et vous? Echt, hoe vriendelijk zijn die hier?! Thuis lopen we elkaar zomaar voorbij, en gunnen we de ander geen blik. Dat kan hier niet door de beugel.. de moslims hier zijn uitermate vriendelijk!! iedere mens wordt begroet en bevraagt of het wel goed gaat.. zalig volkje.. we zijn ondertussen al in onze tweede week, en hoe goed de eerste week verliep, zo slecht verloopt deze precies.. ZIEK ZIEK ZIEK van dat gekruid eten!! slap als een vod, wc-papier vliegt erdoor, en soms vervloeken we dat gekruid kieken en die rare vissen die ze elke dag op ons bord geven. hopelijk geraken we hier snel door of we komen heeeel mager terug
We hebben wel een topweekend achter de rug waar we nog veel aan terug denken en dit moet hier even ook in vermeld worden.. want het is niet enkel werken hier, in het weekend houden we lekker vakantie!!! even weg van die voeten, en het strand op. surfplank waxen, pakje aan en gaaaaaaaaan die golven in.. nice waves man.. damn dat was plezant!! we want more!!
maar de weekdagen zijn er om te werken, en daar hebben we ook zin in.. meer precies als die afrikanen.. zoals ik eerder al zei, kijken die niet op hun klok, en hun voeten en handen gaan al evenmin vooruit.. slenteren tegen 2km per uur, even lekker bijkletsen, languit uitrekken om dan op het dode gemakje één zool te maken. Ik verveel me daar dus een beetje als hyperactief zijnde, en dan zegt er nog ene tegen mij dat hij heel hard heeft gewerkt dus hij gaat een uur vroeger naar huis want hij is er moe van! what the hell je hebt één paar orthesen gemaakt op een ganse dag!! doe normaal... maar wat ik ze wel bewonder, burnout en stress op het werk, dat kennen ze niet. geen deadlines, geen druk, lekker relaxed en gelukkig! zeker op vrijdag want dan stopt alles om 13u want om 14u is het bidtijd, en dat is hier uiterst belangrijk!! ze moeten bidden aan Allah voor goede tijden om hun 4 vrouwen en massa's kinderen te kunnen onderhouden tenslotte..
Het is hier dus heel speciaal.. maar ik begin deze mensen echt al graag te hebben, toen ik van de talloze toiletbezoeken nog amper op mijn benen kon staan, schoten ze me allemaal te hulp en vragen ze constant of het wel met me gaat. de compassie is eerlijk af te lezen op hun gezicht.. inzitten met je medemens, schaars soms in europa en hier de normaalste zaak van de wereld..
Zo hebben we ook een nieuwe vriendin hier, ze wil zelfs als onze grote zus gezien worden!! 'kom maar mee met mij naar de markt! ik help jullie met leuke spulletjes aan eerlijke prijzen..' markten als hier vind je thuis nergens.. op een kleine vierkante meter wordt er vanalles aangeboden dat typisch Senegalees is, en gekocht!! GEKOCHT GEKOCHT!!! senegalese lange kleden, juweeltjes, bloesjes, you name it, we have it!!
wat een toptijd al, veel tegenstrijdigheden met de warmte en de stank, de vriendelijkheid maar ook de corruptie en afzetterij, de verschrikkelijke voeten maar ook de dankbaarheid.. een wervelwind aan gevoelens nog steeds.. maar het weekend komt er weer aan, dus ik voel de vakantie weer komen!! keep you posted xxx
SPANNEND!!!! vandaag was het zover, eerste dag op stage in een ander land, op een ander continent. Wat gaat dat geven?? Ik en Kirsten zijn naar het ziekenhuis gegaan naar de diabetesafdeling, en Elke en Lies zijn gestart in het orthopedisch centrum dat een paar kilometer vererop ligt. Blijkbaar dragen Senegalezen geen horloge of zijn ze niet zo gestressed als wij Belgen, want wij waren netjes op tijd.. en als enige daar! Rustig kwam iedereen daar toe, ging langzaam als een dieselmotor aan de gang, en deed het verband los van: Voeten? zijn dat nog voeten??? de geur was ondraaglijk, het uitzicht was al evenmin smakelijk.. Hoe kan dit zover zijn gekomen?? We dachten bij onszelf: 'dit is wel extreem, dat gaan we niet snel niet meer zien'.. tot de volgende binnenkwam in een rolstoel waar geen banden aan waren.. op ijzeren wielen werd een oude man binnengebracht, met een vuil verband gewikkeld rond zijn voet. Ook daar werd bij elk beetje wanneer het verband werd verwijderd, de stank harder! en ja... er kwam geen einde aan! De wachtzaal was overladen met volk. Buiten nog een lange rij, allemaal hopende op hulp. Ze hebben hier duidelijk handen en middelen te kort. Ik wil soms mijn eigen schoenen en sokken afgeven, en heb spijt dat we maar 4 valiezen materiaal hebben meegenomen. We hebben een oproep geplaatst bij onze collega studenten om zoveel mogelijk materiaal weer te verzamelen en naar hier te zenden.. We hebben vandaag ook kennis gemaakt met dokter Maïmouna, de liefste vrouw van Senegal!! Ze vertelde dat ze voor ons gaat zorgen als een mama, hoe lief is dat!!! We kijken nu al uit naar morgen!
Elke en Lies die bij ortopedie stonden hadden geen wonden gezien, maar wat een voeten!! of zelfs, geen voet meer!! een amputatie later en een vrouw die voor de eerste keer langskwam om een prothese te passen, deed die gewoon aan en hopla, weg was ze! C'est bon, merci.. stress moet in Senegal nog uitgevonden worden blijkbaar.. Hoe rustig dat de mensen daar leken, werk hebben ze toch verzet. Overweldigd dat de meiden waren en vol enthousiasme! Maar geen foto's genomen.. vergeten door al die spanning.. foto's van orthopedie volgen dus!
SPANNEND!!!! vandaag was het zover, eerste dag op stage in een ander land, op een ander continent. Wat gaat dat geven?? Ik en Kirsten zijn naar het ziekenhuis gegaan naar de diabetesafdeling, en Elke en Lies zijn gestart in het orthopedisch centrum dat een paar kilometer vererop ligt. Blijkbaar dragen Senegalezen geen horloge of zijn ze niet zo gestressed als wij Belgen, want wij waren netjes op tijd.. en als enige daar! Rustig kwam iedereen daar toe, ging langzaam als een dieselmotor aan de gang, en deed het verband los van: Voeten? zijn dat nog voeten??? de geur was ondraaglijk, het uitzicht was al evenmin smakelijk.. Hoe kan dit zover zijn gekomen?? We dachten bij onszelf: 'dit is wel extreem, dat gaan we niet snel niet meer zien'.. tot de volgende binnenkwam in een rolstoel waar geen banden aan waren.. op ijzeren wielen werd een oude man binnengebracht, met een vuil verband gewikkeld rond zijn voet. Ook daar werd bij elk beetje wanneer het verband werd verwijderd, de stank harder! en ja... er kwam geen einde aan! De wachtzaal was overladen met volk. Buiten nog een lange rij, allemaal hopende op hulp. Ze hebben hier duidelijk handen en middelen te kort. Ik wil soms mijn eigen schoenen en sokken afgeven, en heb spijt dat we maar 4 valiezen materiaal hebben meegenomen. We hebben een oproep geplaatst bij onze collega studenten om zoveel mogelijk materiaal weer te verzamelen en naar hier te zenden.. We hebben vandaag ook kennis gemaakt met dokter Maïmouna, de liefste vrouw van Senegal!! Ze vertelde dat ze voor ons gaat zorgen als een mama, hoe lief is dat!!! We kijken nu al uit naar morgen!
Elke en Lies die bij ortopedie stonden hadden geen wonden gezien, maar wat een voeten!! of zelfs, geen voet meer!! een amputatie later en een vrouw die voor de eerste keer langskwam om een prothese te passen, deed die gewoon aan en hopla, weg was ze! C'est bon, merci.. stress moet in Senegal nog uitgevonden worden blijkbaar.. Hoe rustig dat de mensen daar leken, werk hebben ze toch verzet. Overweldigd dat de meiden waren en vol enthousiasme! Maar geen foto's genomen.. vergeten door al die spanning.. foto's van orthopedie volgen dus!
wow.. wat..een..shock!! van de moment dat we aankwamen in de
luchthaven van Dakar, wordt je overspoeld door zwarte mensen die zich aan je
opdringen. Voorkruipen en duwen aan de bagage, éénmaal buiten constant taxi
taxi horen roepen, je zou al willen omdraaien en terug naar huis vliegen! Maar
een diepe zucht, opnieuw onze glimlach bovenhalen en hop de hitte in!
We hadden via airbnb een appartement gevonden maar dat geeft
natuurlijk niet dezelfde zekerheid als een hotel via een reisbureau. Wat hadden
we stress naar wat we gingen aantreffen! De straten zijn zanderig en er heerst
een grote chaos! Je zou al verlangen naar de files van de ring van Antwerpen
als je dat hier zou zien! Al de autos (rommelbakken die bijna uit elkaar
vallen) die door elkaar liggen rijden en als het niet snel genoeg gaat, rijden
ze toch gewoon over de stoep! Maar we zijn er levend geraakt, aan het
appartement! Langs buiten een schraal gebouw maar éénmaal binnen: dik in
orde! We hebben onze 4 kamers met op elke kamer een tweepersoonsbed, een
badkamer met een douche en een apart bad in een slaapkamer. De opluchting was
groot! De keuken is heel basic maar het functioneert dus we maken er het beste
van!
We zien het helemaal zitten! We hebben er een redelijke
nachtrust opzitten ( er is al een gebed om 5.30u!) maar dat houdt ons niet
tegen! We spreken af om elke ochtend yoga te doen om zo helemaal zen de dag in
te gaan. We kleden ons aan en gaan op verkenning. We lopen maar wat rond en om
de 5 min worden we wel aangesproken of we geen taxi willen. Non merci! En we
wandelen verder. We zoeken eten en hopen op lekker fruit van de lokale
kraampjes. Pingelen is niet ons ding, dus we worden licht geïrriteerd als we
merken dat ze ons veel te veel aan rekenen. We gaan ons moeten hard maken! Na
een hele dag te liggen rondwandelen, rondkijken en eten zoeken, komen we aan in
het appartement om ons allevier verbrand te bekijken in de spiegel! Zelfs een
factor 30 heeft de zon niet weerhouden te braden op ons bleke lichaam. Een
douche, lading aftersun en lekker koken, onze tweede avond in Dakar was een
succes!
Het is zondag, en maandag start onze eerste stagedag! Het
lastige is dat we amper wifi hebben, dus het zoeken naar het juiste adres was
een opgave. Maar we zijn met 4 en niet tegen te houden. Dus na onze yoga,
hebben we een wandeling van 9 km gedaan om de twee stageplaatsen te gaan
verkennen. Hier hebben we wel een wake up call gehad. Onderweg hebben we een
groep vrouwen gezien met allemaal kinderen die met zen allen van één pot aan
het eten waren. Armoede was nog nooit zo dichtbij geweest. Geiten die mager
gewoon overal op straat stonden, kinderen die bedelen, mannen die uitgemergeld
op straat slapen, het is schrijnend om te zien. We zijn na de wandeling in het
appartement gebleven, en hebben de namiddag genomen om ons Frans te oefenen en
wat woordjes Wolof te leren, de taal van de Senegalezen!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
