Melilotus alba
Botanische naam : Melilotus alba Nederlandse naam : Witte honingklaver Herkomst : Bijzonderheden : Grondsoort : alle Vochtbehoefte : droog, normaal Licht : zon Groep : vast, tweejarig Gebruik : pionier, ruigte Hoogte : 0.30-0.60, > 0.60 Vorm : enkeling Bloeikleur/vorm : wit Bloeitijd : juli, augustus, september Vermeerdering : zaaien Voedingsbehoeft : matig voedselrijk, voedselrijk Concurrentiekra : groot
Standplaats: Zonnige, open plaatsen op vochtige tot droge, matig voedselrijke, omgewerkte, vaak kalkhoudende en stenige grond
Kenmerken: Deze klaversoort kan een hoogte bereiken van ongeveer 1 meter. De bladeren zijn driedelig, gedeeld en langwerpig elliptisch. De randen van de bladeren zijn gekarteld. De gelige bloemtrossen groeien in losse bloemen boven elkaar aan de stengel. De vruchten met zaden zijn geelbruin en glad. Is een één of meerjarige plant
Bloemen : Juli t/m september IJle bloemtrossen van 4 tot 6 cm met 40 tot 80 bloemen, wit, 4 tot 5 mm, de vlag duidelijk langer dan de zwaarden, vruchtbeginsel kaal, niet gesteeld (anders dan bij Citroengele honingklaver), bloemstelen 1 tot 2 mm.
Vruchten: Peulen 3 tot 5 mm, kaal, omgekeerd eivormig, kaal, dof donkerbruin, 3 tot 6 dwarsrichels, een zeer korte snavel, gewoonlijk met 1 zaad.
Planten : Akkerranden, bermen, spoorbermen, spoorwegterreinen, industrieterreinen, bij havens, braakliggende grond, parkeerplaatsen,vluchtheuvels, tussen bestrating, plantsoenen, opgespoten zandvlakten, stortterreinen, zandige dijken, ruderale plaatsen, wanden van mergel- en leemgroeven en ruigte.
Gebruik : Melilotus alba: witte honingklaver is een uitstekende bijenplant en een grondverbeteraar.
Werkzame bestanddelen: Voornamelijk in de bloemen: etherische olie, slechts 0.01%, verder melilotine, waaruit door enzymatische splitsing coumarine ontstaat.
Eigenschappen: De olie is kalmerend en krampstillend, versterkt de vaatwanden, verdrijft en doodt motten. Homeopatisch gebruikt tegen hoofdpijn, migraine, bloedneuzen. De olie wordet gebruikt als aroma en om tabak te aromatiseren en jenevers.
Toepassingen:
*bij steenpuisten, zweren en wonden: 10 druppels honingklaver mengen met een glas gekookt afgekoeld water en hiermee deppen of afspoelen.
*ontstoken en gezwollen gewrichten: meng 5-10 druppels in een eetlepel amandelolie en wrijf hiermee de pijnlijke plaatsen in.
*bij spataderen
*honingklaverthee met honing gebruiken als hoestdrank en gorgeldrank.
*bij slapeloosheid, onrust, rusteloosheid.
Vermeerderen : Zaaien
Weetjes :
Ze komt in ons land vrij algemeen voor, langs de binnenwegen en op bouwland.
Al in gebruik bij de Egyptenaren tegen oorpijn, wormen en blauwe plekken.
Ook in magische gezangen werd de klaver vermeld om de dood te bezweren.
De Grieken en Romeinen schreven de plant een kalmerende invloed toe, vooral bij dronkenschap.
Ook was het in de oudheid de plant van de schoonheid en de welsprekendheid, de plant van Apollo en zijn Muzen.
Bij hoofdpijn zette men een krans van honingklaver op zijn hoofd om zich beter te voelen.
In de Middeleeuwen werd de klaver in toverdraken toegepast en ten tijden van Molière schreven de doktoren het voor bij de meest uiteenlopende aandoeningen, zoals kolieken, tumoren, pijn in de onderbuik, jicht, urinedetentie, enz.
Vroeger was het met honing een middel tegen hoest.
De bloemen werden in kussentjes gedaan tegen de bof.
Zalf werd gemaakt van de bloemen tegen fijt en omloop met reuzel, de zogenaamde balsem van Oordt.
In Engeland wordt de plant gebruikt in de vulling van konijn, andere vullingen en worstsoorten.
Ook vroeger gebruikt in kruidenwijnen en bij het bier brouwen.
|