Opnieuw een grote opkomst voor de woensdagrit. We staan met 17 aan de start op een zonnige, maar frisse woensdagavond. Aolus blaast van uit het noorden, het wordt dus wind tegen op de terugweg.
Na enkele honderden meters wordt ons peloton opnieuw versterkt door enkele Eastenders. Daarbij ook Placora's die voor de gelegenheid een groene trui hebben aangetrokken. De voorzitter is hier niet echt mee opgezet. De afspraak is immers dat beide groepen afzonderlijk rijden. Bovendien is het geen leuk signaal voor de sponsors om leden in een andere trui te zien rijden. Om nogmaals de levensraad van de PDF te herhalen: "in het leven kan je niet alles hebben: een dik wijf en veel plaats in je bed". Er zullen dus keuzes moeten worden gemaakt.
Dit gezegd zijnde: de wind zit in de rug en Dr. Cancellara heeft zich op kop gezet. De ervaren lezer weet het dus al: groot verzet en het gaat vooruit. Langs de IJzer probeert een triatleet het tempo nog verder op te drijven; Richard roept de rakker ter orde en zo kan de groep gezamenlijk verder.
Voorbij Stuivekenskerke is het dan wind op kop. Er wordt mooi samengewerkt, en wie het eventjes moeilijk heeft wordt uit de wind gezet. Een behulpzame gastrijder verricht hier ook nuttig werk.
In het lokaal serveert Samir pizza à volonté en trakteert Guy M. omdat hij twee woensdagen na elkaar heeft meegereden. Renaud V. komt nog langs met Billie (of is het nu Bollie) en Calpe-tickets. Ook Christ versterkt de rangen.
Tot slot nog het heugelijke nieuws dat Pilot Pascal en Postman Dan lid zijn geworden van de WhatsApp-groep. Hun madammen zullen content zijn.
Het weerbericht voor het weekend is weinig veelbelovend. Hopelijk zal er kunnen gereden worden.
Een rustige zondagochtend is niet meer aan een Placora besteed, zeker niet als zijn smartphone op zijn nachttafel ligt en WhatsApp op geluid staat. Vanaf kwart over zeven in de ochtend weerklinkt het vrolijk belletje met de melding dat er een bericht is binnengekomen. Allesbehalve bevorderlijk voor wie een poepertjesdag gepland heeft. Moeder de vrouw is dwars als een oorbeest, dus zit er weinig anders op dan de fiets van stal te halen en een zondagochtendrit te rijden.
Uw dienaar is in deze niet alleen. Remi, Christophe, Henk, Paul en Geert P. staan ook op de afspraak. De Van Peteghemmers willen vooral de spieren losrijden, dus gaat het aan een gezapig tempo richting Oostduinkerke. Het geeft ons de gelegenheid om de voetbalprestaties te analyseren en de gebeurtenissen van de day before te aanhoren. Vooral het akkefietje tussen Henk en Peter is een onderwerp van gesprek. Conclusie: er kan niet voorzichtig genoeg gereden worden.
In Oostduinkerke duiken we de duinen in met Calpe in gedachte. Iedere helling is er één ter voorbereiding. We hebben geluk met de wind, want die draait netjes mee zodat we op de terugweg ook van een extra duwtje in de rug kunnen genieten. Christophe heeft zowat de hele weg de kop getrokken!
Jammer genoeg kan uw dienaar niet mee naar het lokaal omwille van andere verplichtingen.
Tot slot nog droevig nieuws: we vernemen het overlijden van de moeder van onze sponsor Chris Coppin. Langs deze weg betuigt WTC Placora zijn medeleven. Veel sterkte, Chris!
Hierbij melden we het overlijden van de moeder van onze sponsor Chris Coppin. De Placora's bieden aan Chris en zijn familie hun medeleven aan. Als bijlage, het overlijdensbericht.
Op 28 april is er om 20u een bijeenkomst in het lokaal voor de Frieslandtrippers. Ter bespreking ligt in welke mate er gefierljept en gekluund zal worden.
Achttien Placora's, aangevuld met een contingent Eastenders; een indrukwekkend peloton slingert zich op woensdagavond door de polders.
Van bij de aanvang wordt er een strak tempo op na gehouden, evenwel zonder dat er iemand in de problemen komt. Er kan zelfs gekeuveld worden waarbij Paris - Roubaix, de Brabantse Pijl en de kansen van KVO en FCB grondig geanalyseerd worden.
Aan het spaarbekken gaat het nog iets vlugger; het kopwerk wordt netjes afgewisseld tussen de Placora's en de Eastenders met Richard als 'regulateur' er vlak achter.
Geen noemenswaardige incidenten. We zoeven door Stuivekenskerke en gieren door Schore. Even voor St. Pieterskapelle gaat het tempo er even uit door een obstakel op de weg. Het geeft sommigen de gelegenheid om even op adem te komen.
Voorbij de Rattevolle is het opnieuw met de gashandel open. Aan Wilskerke moet Richard een pi(t)sstop inlassen; iedereen wacht netjes gedisciplineerd en na het korte oponthoud kunnen we verder.
Dan volgt de traditionele stormloop op Leffinge, gevolgd door de spurt langs de Torhoutsesteenweg. Aan de Kromme Elleboog even commotie wanneer Renaud V. het achterwiel van Paul J. raakt. Met een Sagan-reflex weet Renaud erger te voorkomen.
Terug in het lokaal trakteert birthdayboy Danny G. voor zijn verjaardag. Iedereen is het er over eens dat hij z'n 59 jaar niet uitstraalt. Wat die leeftijd dan wel moge zijn laten we hier discreet in het midden. De pizza's smaken heerlijk, de tickets voor Calpe worden uitgedeeld, Christ en de PDF versterken de gilde.
Het was alweer een mooie avond!
Volgende zaterdag rijdt een grote delegatie de Van Peteghem Classic. Vertrek om 8u00 aan het lokaal. Uw dienaar kan er jammer genoeg, omwille van verplichtingen, niet bij zijn. Om 13u30 start hoe dan ook een lokale rit.
volgens de what's app heel wat gegadigden voor de 115 km van zaterdag we spreken om 8u af aan het lokaal iedereen die meegaat gelieve op dit bericht te reageren + of hij al dan niet vervoer heeft, kwestie van een overzicht te hebben er is een parking van 1400 plaatsen vlak aan de afrit aalst, daarna nog een 2 tal km naar départ gelieve vooraf in te schrijven en dan ter plaatse te betalen om tijd te winnen
Veertien (!) Placora's worden door het lentezonnetje verleid voor een zondagochtendrit. Kort overleg doet ons besluiten om de oude Sarah-route te rijden. Grote afwezige is Christ, die nochtans de avond voordien zijn aanwezigheid had aangekondigd. Dat niet iedereen al even lang meerijdt wordt aan Zerkegem duidelijk wanneer de koptrekkers bijna verkeerd afslaan.
Gelukkig zijn er voldoende anciens van de partij om als GPS te dienen. Er wordt aan een gezapig tempo rondgedraaid zodat zowel Richard als uw dienaar hun reiservaringen kunnen delen. Eens langs het kanaal Brugge - Oostende wordt het tempo enigszins opgetrokken naar een 33 per uur.
Langs de vaart even een kort oponthoud wanneer Richard plat rijdt. PC Johan moet doorrijden want hij moet op dienst. Enkele minuten later verschijnt hiervan op WhatsApp al het bewijs. Het gaat dan in gestrekte draf naar het lokaal waar Jessie het beste van zichzelf geeft om ons te bedienen. De PDG komt er ook bij en moet onmiddellijk de glunderende waard lik op stuk geven.
Nadat het potje gespekt is trekt iedereen huiswaarts om getuige te zijn van een spetterende Paris - Roubaix.
"April koud en nat, vult schuur en vat" zo luidt de weerspreuk! Bleven de maartse buien achterwege de aprilse grillen zijn prominent aanwezig. Het waterzonnetje en de lichte bries van de voormiddag hadden plaats geruimd voor een grauwgrijs wolkendek en een stevige westenwind, volgens captain Ronny zo'n 4-5! Bovendien werd nattigheid voorspeld rond 16.00u. Net als vorige week "slechts" een achttal aan de start om de weerelementen te trotseren. Niet eens zo weinig, als je weet dat een vijftal Placora's zo'n 120km op de kasseien van de hel van het noorden dokkerden. Paul en Guy vanaf strook 23 maar ook "choufkes" Bakker, Sjonnie en Geert zorgden voor dat exploot... respect! Evenmin een spoor van onze Eastenderdelegatie die bij zo'n weer misschien verkiest om in groen-zwarte outfit er de pees op te leggen (sic). Placora zendt haar zonen uit, mag je wel stellen. Wél present was Pascal M., leuk weerzien overigens. Net voor we vertrekken komt Remi 'in tenue' nog even gedag zeggen; hij heeft er net een winderig soloritje opzitten naar Diksmuide maar moet tijdig terug zijn om te supporteren voor blauw-zwart. Dat zijn ogeveer de kleuren die wij krijgen als we eveneens richting boterstad tegen de wind inbeuken. Al gauw wordt duidelijk dat Cancelara en C° op zondag de wind 'in 't gat' zullen hebben... wij niet dus. Al na een 10-tal km heeft Pascal M. schakelproblemen. Het zou z'n dagje niet worden want op de terugweg rijdt hij nog eens lek en heeft depaneur Dan de grootste moeite om de klus te klaren. Het is bijwijlen echt harken om in de wielen te blijven en zelfs een beer als Ronny moet ervaren dat een té volle maag en 5bft voor problemen kunnen zorgen! We waaieren richting Booitshoeke en Zoutenaaie als we in Avekapelle eindelijk rechtsomkeer maken aan herberg Mayerhof. Die andere Pascal, D. dus, laat zich plots ontvallen dat hij jarig is! De eerste tussenstop van het nog prille jaar is bijgevolg een feit. De waardin mag, jawel, 8 verschillende streekbieren serveren en de leuze indachtig 'één is geen' , trakteert onze jarige een tweede keer. Twee zatte autochtonen aan de toog peilen naar onze favorieten voor Parijs-Roubaix maar worden er met De Vlaeminck en andere Marc Demeyers niet wijzer door. Met de ijzertoren als baken nemen we de terugweg richting Stuivekenskerke waar we de doorsteek nemen naar het woensdagparcours. De laatste kilometers houden we het helaas, zoals voorspeld, niet droog. Bij Samir is naar goede gewoonte Christ, die in het ongewisse van onze tussenstop zich al zorgen begon te maken, van de partij voor de après.
2 opmerkelijke vaststellingen op deze woensdagavond : ondanks de bijwijlen stormachtige wind toch een achttal placora's op de afspraak + de vreemde gewaarwording enkele placora's getooid in de , het moge gezegd, afschuwelijk groene truien van de "eastenders" quasi samen met ons te zien vertrekken voor de traditionele midweekse rit .
onvermijdelijk besloop enkelen onder ons toch het gevoel , meermaals door de doorsnee voetbalsupporter bezongen in het lied, hierboven vemeld in de titel van dit bericht ....
aan de verstandverhouding tussen beide teams deed dit gevoel echter geenszins afbreuk, want er werd voorbeeldig rondgedraaid en zowat iedereen deed, naar eigen best vermogen, zijn deel van het werk
noch de strakke tegenwind, noch de regen/hagelbuien konden de gemoederen verontrusten : als echte flandriens trotseerden we de weerelementen alsof ons leven er van afhing
nog voor stuivekenskerke kwam er een breuk in het peloton omdat enkelen er achteraan "uitgewaaierd" werden
de kopgroep had dit niet onmiddellijk in de gaten en toen de 2de groep ook nog af te rekenen kreeg met bandenpech was de definitieve splitsing van de heterogene groep een feit
niemand die daar veel om maalde want het lastigste gedeelte was inmers achter de rug en de terugweg kon in een meer dan stevig tempo afgehaspeld worden
het weerzien met onze ploegmakkers in het lokaal was zodanig hartelijk dat we het zelfs niet konden laten hen te verrassen met een lofzang op de door hen geleverde prestatie
de pizza's van samir smaakten overheerlijk en zijn blauwogige assistente kon de bestellingen voortreffelijk snel bolwerken
meer moest dat niet zijn
enkele dapperen onder ons wagen zich zaterdag aan de hel van het noorden, de minder getalenteerden spreken af op het uur van gewente
Hier gaan we dan voor een eerste tussenstand van het nieuwe seizoen... Er waren vijf zaterdagen, inclusief de klassieke opener op het laatste weekend van februari met de omploop "Het Nieuwsblad". De maartse buien bleven achterwege zodat er iedere keer kon worden gereden! Met het zomeruur kregen we ook al één midweek op de conto zodat we aan 7 ritten komen. Erg matinaal blijken Placora's in het voorjaar niet te zijn op zondag want alleen Steve en Peter waagden zich aan een uitwaaiertje van 60km. Renaud V. en Geert G. voeren momenteel de tabel aan met 427km op de teller. Antoine, Guy en Steve M. moeten dringend iets gaan doen aan hun clean sheet!
toch heel wat belangstelling voor deze zondagmorgenrit richting passage Ronde. iets of wat onduidelijkheid waar we nu eigenlijk naartoe zouden rijden : kortemark of torhout ? de democratische meerderheid stemde ervoor om het niet te ver te gaan zoeken en dus werd het de aartrijksesteenweg in torhout alwaar we bijna een uur op voorhand toekwamen er werd geopteerd om nog een plaatselijk lusje te rijden op een godschalcktempootje om aldus niet te lang stil te moeten staan om onze helden te begroeten onze moeite werd beloond vermits we op 12 seconden tijd (zie whats app) het peloton in een flits zagen voorbijkomen ondertussen kreeg onze sterkhouder hank een telefoontje van die andere sterkhouder en (op papier) tevens zijn beste vriend wim , die wist te melden dat hij op nog geen halve kilometer van ons vandaan tevens de passage van de koers aan het afwachten was , met de vraag effen op hem te wachten zodat hij samen met ons naar het lokaal zou kunnen rijden. hank, edelmoedig zoals hij is, beloofde wim telefonisch zijn vraag aan de groep voor te leggen maar vergat dat blijkbaar, vermits hij totaal in de war gebracht was door een jonge deerne die , net als ons, wel interesse had voor de echte coureurs , maar toch ook een half oog had laten vallen op de bink van onze groep we vertrokken dus spoorslags richting lokaal, totaal in de onwetenheid dat een van onze makkers krampachtige pogingen aan het ondernemen was om toch maar aansluiting te krijgen met de hoofdmacht van de placora's . gelukkig voor hem splitste een elite-groepje af om nog een extra lusje te doen, geenszins gehinderd door godschalcktoestanden, en kon hij daar aanpikken. de gemoederen in het vliegpleintje waren aanvankelijk een beetje verhit bij aankomst van onze wim, maar na uitgebreide verontschuldigingen van zijn beste makker , kon iedereen weer verder met de dagelijkse sleur van een zondagvoormiddag in ons lokaal en konden we goed gemutst een zonnige namiddag tegemoet zien
Het lag zo'n beetje in de lijn der verwachtingen dat de opkomst voor deze zaterdagrit niet denderend zou zijn. Tal van redenen hiervoor; zo was het irriterende WhatsAppbelletje niet uit de lucht om afspraken te maken voor de passage van Vlaanderens mooiste; in die mate zelfs dat onze dienaar heel terecht hieromtrent duidelijkheid probeerde te brengen via de enige officiële weg... de Placorablog. Anderzijds hadden enkele voetbalminnende ploegenoten al om 18.00u een afspraak op Schiervelde om KaVeetje tegen 10 Bruggelingen een hart onder de riem te steken. Tot slot opteren Jean momenteel voor de Kanarische zon en baankapitein Rich voor de Dolomietensneeuw. Vandaar dat slechts een achttal de Bell&Bo-parking opzocht, weliswaar aangevuld met D.B.voor de gelegenheid in fluogeel. Ook Leo, terug van een poosje weggeweest reed z'n eerste rit als 70-er! Aolus blies, zij het heel beschaafd, uit Z-ZO. Op voorstel van Renaud VdW kozen we voor een ritje via de Zeeweg richting Zedelgem, Varsenare en Brugge om zo de Uitkerkse polders in te duiken en via een ommetje naar Meetkerke en Stalhille aan te knopen met de klassieke afsluiter langs Passendalevaart en 't Schorre. Een internationaal gezelschap ook want in ieder waaiertje van vier is er een Portugese delegatie. Achter de brede karkas van neofiet Johnny is het aangenaam toeven, er wordt goed rondgedraaid tot postman Dan een sanitaire stop inlast bij het opdraaien van de Zeeweg. Daar moeten we constateren dat D.B. die tot dan als knalgeel sluitstuk fungeerde de gelederen had verlaten. Even voorbij de fietsbrug over de expressweg rijdt Renaud achteraan lek, niet de eerste keer dit jaar, en gezien het wegtanend profiel op zijn bandjes is dit voor herhaling. Het zaterdagtempo mag dan ietsje lager liggen maar zo heeft bijvoorbeeld Paulino adem genoeg om al fietsend zijn verhaal te doen over het arsenaal aan streekbieren die hij daags tevoren na een rit in het Oudenaardse heeft mogen degusteren en om in het Portuvlaams te citeren 'nog een bitje in de koppe zitte' Na 75km bereiken we Samirs etablissement waar Chris zijn opwachting doet na een soloritje. Schrijver dezes houdt het bij één warme choco (in navolging van?...) en één 33...
Via WhatsApp bereikt het bericht dat er Placora-delegatie zondagmorgen de Ronde van Vlaanderen in Kortemark zal begroeten. Vertrek om 9u15 aan het lokaal. De doortocht is voorzien rond 11u00.
Het zal Richard leren om zijn verjaardag bekend te maken op WhatsApp: 20 (!) ploegmaats staan op de afspraak om de eerste woensdagrit van het jaar te rijden én te genieten van Rich's traktatie. Weet dan ook dat er enkele honderden meters voorbij de startplaats we nog versterkt worden door de Crelan-vrienden die graag willen kennis maken met ons parcours. Met zo'n 25 slingeren we ons door het vlakke land.
Er staat een matige bries uit het zuid-westen, de koptrekkers doen hun werk voortreffelijk, iedereen kan zonder probleem volgen. Tot aan het Spaarbekken wordt een zeer gematigd tempo gereden; vanaf dan gaat het er iets pittiger aan toe, maar zonder dat er iemand pijn onder lijdt.
We verwelkomen ook voor het eerst Den John, die over een voortreffelijke conditie blijkt te beschikken. Voorbij Stuivekenskerke neemt hij het commando over om het niet meer af te staan. Tussen de Rattenvalle en Leffinge kiest hij zelfs het hazenpad, wat niet echt volgens de clubstatuten "samen uit, samen thuis" is. We vergeven het hem voor deze keer, maar in geval van herhaling heeft Rich beloofd hem vaderlijk toe te spreken.
Uw dienaar zit te ver achteraan, ondanks een remonte, om te zien wie de eindspurt wint, maar vermoedt dat het wel Den John zal geweest zijn. Daarvoor zijn Henk en Wim te stil in het lokaal .
Samir en zijn lieftallige dienster moeten alle zeilen (en glazen) bijzetten om de toevloed te baas te blijven. Ronny toont weer zijn bereidwillige zelve door fluks achter de tap te springen. De gevolgen zijn niet te overzien wanneer na de tweede getapte Hoegaerden het vat al af blijkt te zijn!
De sfeer zit er goed in, wat beloofd voor de komende maanden. Den John verbaast vriend en vijand door bij aankomst eerst een chocomel, een spuitwater én spaghetti te consumeren. Voorwaar een primeur in de clubannalen.
Christ is er ondertussen ook bijgekomen, nadat hij gisteren en vandaag enkele duizenden kilometer door Europa heeft afgelegd. Er wordt geklonken op de gezondheid van de jarige, onder het goedkeurend oog van de PDF. Het is al 22u00 wanneer uw dienaar met wat rest van het gezelschap huiswaarts keert. Fietslichtjes zijn geen overbodige luxe!
Beste lezer, u zult mijn verslagen voor enkele ritten moeten missen vanwege een korte stage op Tenerife. Weet ook dat volgende zaterdag de klapper KVO - FCB (uitslag 2-2) gespeeld wordt. Het vroege aanvangsuur (18u00) gooit roet in het eten voor wie fietsen en voetbal wil combineren. Er zal dus moeten gekozen worden want het vertrek blijft op 13u30 staan. Hasta la vista!
) , zijn pas vernieuwde ketting aan flarden maalde , in de hoop met een sprintoverwinning, een climax, waarvan hij 
.
