Maandagmorgen zijn we rustig opgestaan, even langer geslapen want een fris hoofd was belangrijk... Waarom? We hadden nog een doel te bereiken!!! Shop till the mony is op!!! (Of betergezegd shop till the CFA's are op!) . 

Na ons ontbijt in de B&B zijn we met ons drietjes eerst boodschappen gaan doen in de supermarkt (bij wijze van ook wat essentiele zaken te kopen met de laatste CFA's). In de winkel werden we lichtjes overgoten met een Belgisch gevoel... Lay's, Lu, Cote do'r, Kinderbueno, Nivea en nog zoveel andere Belgische productjes (zelfs everyday, het belgische colruyt merk!).

Vanuit de winkel namen we een taxi naar 2 marktjes, die ook volgens An van de B&B ook goed te voet te bereiken waren... Maar 1 uurtje wandelen! (In t° boven de 40°C verkiezen we tochwel een taxi) In onze taxi waren we heel blij dat we voor de optie taxi waren gegaan want anders hadden we dat marktje nooit gevonden. net bij een modderplas zette de taxichauffeur ons af en zei hier begint de markt ( het leek meer op een bouwwerf dan op een markt maar na het eerste winkeltje waren we toch al onder de indruk). we hadden van souveniertjes niks meer ECHT nodig waardoor het afpingelen verassend goed ging. kirsten en jolien waren ontzettend volhardend en de verkopers zeiden dat we op ambetante senegalezen leken. wij antwoorden gewoon ' belgische vrouwen zijn nooit gemakkelijk'. maar bij terugkeer erg voldaan van onze buit het voelde elke keer aan als een overwinning. na ons enkele weken in het zak te laten zetten hebben we het wel geleerd. :D we zeiden dan ook redelijk vaak 'we zijn al 7 weken in mali , we kennen de prijs'. toen we alle kraampjes van de eerste markt gezien hadden en we al begonnen tellen of we nog genoeg over hadden om 's avonds te eten zochten we een 2de taxi die ons naar de artisanale markt wou/kon brengen. helemaal ingeburgerd als we zijn staken we gewoon onze arm omhoog naar elke auto die geel was (iets wat we de eerste week nooit gedurft hadden) en pingelden we af en dreigden een andere taxi te zoeken (hoewel dit de eerste taxi was die ons mee wou nemen van de tien) maar het lukte ! 1000 cfa armer stonden we met wandel instructies op de artisanale markt.

Op de artisanale markt werd de missie alleen maar groter, nogmeer kraampjes, nog minder CFA's!!! Met het motto van ons Jolientje "alleen drinken is noodzakelijk" gingen we op pad. Linda vond de sleutelhangers die ze zo leuk vond na 6 weken pingelen ook voor de juiste prijs. Jolien heeft zelfs nogmaar 10% van de eerste prijs (dat verlichtte de pijn van haar afwezigheid op hakketakken hopelijk een beetje!) moeten geven voor een kraal (die ook wel véél te duur geprijst was!). Kirsten had bijna roze slippers gekocht (het feit dat ze gehoord had dat er thuis ondertussen een grotere schoenenkast staat werkte motiverend), maar het pingelen duurde zo lang, dat ze ze op het laatste toch nietmeer wou!

Toen we naar huis wilde zij er een man tegen ons dat we de taxi verderop moesten nemen, want op de plaats waar we stonden zou het onmogelijk zijn. Maar hij kende ons nog niet, in amper 3 minuten hadden we een taxi versiert!!!

Terug bij Tounga vroeg An ons hoe de marktjes waren meegevallen, en we waren héél trots te vertellen dat we echte koopjes hadden kunnen doen! (En voor ons ego goed te doen hebben we er maar niet verder aan gedacht dat we al die keren dus wel teveel hebben betaald) 's Avonds hebben we nog wat gegeten en een fris doucheke genomen. Om de overgang van Koutienso naar Bamako niet te groot te ervaren, heeft het lot ervoor gezorgd dat we hier ook een avondje zonder internet en elektriciteit zaten, maar we waren dat nu wel gewoon!

Vandaag wensen we alle vrouwen een megasuperfantastische vrouwendag!!!! Hier in Mali zou het goed gevierd worden hebben we gehoord, maar eigenlijk hebben we er in Bamako niet veel van gezien. In ons dorp zou er vandaag wel een heus feest zijn, waar de vrouwen zelfs kledij aangepast aan de dag dragen. Onze vrouwendag brachten we vooral binnen door, de temperatuur was super warm! In de kamer in de B&B waar de airco al de hele dag opstaat is het 36°C. We sliepen lekker uit (buiten vroege vogel Jolien gerekend!), kregen bezoek van een Belg met de vraag of we wat van zijn bagage mee konden nemen naar Belgie, zochten lekker eten in de buurt van de B&B (er werden zelfs frietjes als ontbijt gegeten!!!!), maakte de valiezen, namen een uitgebreide douche en vulde de blog aan. Dit dan ook nog voor de laatste keer!

Vanavond gaan we nog wat eten zoeken, nog een laatste doucheke en klaar zijn we! Om half 12 vertrekken we naar de luchthaven en zullen morgen om 15.55 uur terug op Belgische grondgebied zijn. Het idee eraan geeft ons een glimlach want tegen de vlucht kijken we toch een beetje op (zo hopen we nogsteeds dat we tot belgie geflitst worden). Maar Jolien zegt net dat het feit dat ze nog 2 vliegtuigmaaltijden krijgt haar wel vrolijker maakt, we kijken alvast uit naar de smeltende kip die we op de vlucht hiernaartoe kregen!

So long, farewell, vaarwel, auf wiedersehn, goodbye, au revoir, kambufo.....

ABANA!!!!