Hallo allemaal!
Na 2 dagen in ons dorp koutienso zijn we een weekendje Segou aan het doen, we kunnen nu dus ook onze blog weer wat bijvullen.
Om te beginnen bij het begin Donderdag morgen zijn we met de bus naar koutienso vertrokken. De busrit viel veel beter mee dan verwacht. Enkel ons Linda was ziek, maar alle mensen snelden haar ten hulp! Eens we van de bus afwaren was ze dan ook weer veel beter.
Op de bus kreeg ik het leuke smsje dat ik (kirsten) tante van rune was geworden! Een hele hele dikke proficiat aan Inge en Koen.
Toen we stopten met de bus stonden we in het midden van nergens, we wisten niet waarnaartoe, al snel kwamen er veel kindjes op ons af gevlogen die vervolgens ons hielpen met de bagage en ons naar het dorp te brengen. Zr Anesthesie verwelkomde ons (ze was vriendelijk, zou een uitzondering zijn!). Onmiddellijk mochten we aan tafel. Méééhééé Geit, en volgens de medestudenten zal dat vaste kost worden, wij dus vegetariër! :D
Onze lieve medestudenten van Antwerpen en van de PHL waren er ook om ons op te vangen! Ze hebben ons goed rondgeleid en we zijn samen met hen onmiddellijk meegesprongen in het dorpsleven. Na 1 uur zaten we kindjes te wassen, en 2 uur thee en biessap(afgekookte bloemen te drinken bij het schoolhoofd!
Het dorp is echt leuk! Héél vriendelijke mensen, er lopen allemaal koeien, kippen, geiten, los, maar we kunnen het aan! Enkel ons Jolientje werd verrast door een onverwacht bezoekje! Terwijl we even moesten wachten op haar toen ze naar het toilet ging kwam ze er gillend uitgelopen, een vleermuis vloog door het toilet!
De nachten in Mali zijn hot, hot, hot! De dagen ook, onze grootste bezigheid is drinken en zweten!!!
Onze eerste werkdag is supergoed meegevallen voor iedereen! Het is wel héél wat anders als bij ons natuurlijk, vooral op vlak van proper/vuil/steriel ? onder wat kan je steriel materiaal van 1994 rekenen ? laat het ons weten !
Ook hebben we voor de 1e keer onze kleren zelf gewassen, toen we ze na een uurtje van de draad gingen halen (ze drogen super snel) stond de diepvries in brand, wij maar roepen op iedereen, zr Anesthesie kwam zelfs niet bij ons kijken, een man kwam snel aangelopen en doofde het vuur, daar ging onze logie bijna!!!
Hier in segou zitten we in een hotel met zwembad een vuil zwembad maar een zwembad! eindelijk verkoeling. Leuk, leuk! Vanaf maandag kunnen we dan echt beginnen aan het werkleven in mali !
We hebben dan namiddag wat in het stadje (twee of drie straaten rondgelopen) en wat souvenirs gekocht, zelfs ik (Linda deze keer) ben verleid geweest tot aankoop van wat leuks !! Hier is het ook niet moeilijk om iets te kopen, ze staan hier meteen met 7 man rond u om te kunnen verkopen. Héél wat gedoe daar rond, en dan natuurlijk ook altijd wat afdingen van de prijs, wat altijd wel héél leuk is om te doen !!
Nadien zijn we gaan eten in het hotel (de eerste keer sinds aankomst dat ik, Linda, echte middag gegeten heb) en natuurlijk zijn we dan ook gaan zwemmen, zalig gewoon !!
Nadien nog even enkele winkeltjes langs en dan konden we gaan avondeten, ook héél lekker! De rest is nu wat naar Djembe kijken/luisteren.
Tot gauw
De al wat bruinere Mali dames
Omdat we vanaf morgen in het dorp zitten kunnen we misschien deze week nietmeer op internet, zosnel als mogelijk brengen we iedereen weer op de hoogte natuurlijk!
PS: Jolien die wel per sé die laatste vitaminnen wilde.... had geen glas water nodig om de constipatie te verhelpen en is bij gevolg alle vitaminnen kwijtgeraakt aan de toiletpot! (ik, kirsten dus blij dat ik er niet ben aangegaan!)
Om onze leerachten goed en correct in te lichten:
Verpleegprobleem: Risico op constipatie (pagina nummer helaas niet terug te vinden!)
Actueel of potentieel: Actueel (toch na 3 dagen!!!)
Vandaag ons 2e dagje in Mali. Aclimatisatie 100%, we wennen tot nu toe aan alles! Liefdesverklaring, Nagetoeterd worden, nagekeken worden,...
De 1e echte nacht viel goed mee, goed geslapen. Jolien had wel wat nood aan affectie in haar onderbewustzijn, want ze kwam lekker tegen mij aangekropen!
Vanmorgen zijn we naar het nationale park van Mali geweest, we hebben een taxi genomen die iemand van de B&B voor ons is gaan halen. Onderweg worden we tegengehouden door de politie, blijkbaar waren zijn papieren niet in orde, de politie neemt de papieren af, maar de man mag gewoon verder rijden (we snapte er het dus niet zo goed van)
Het nationale park was heel mooi! Ook het museum eraan vast. Er waren ook vooral veel toeristen daar, en de enige speeltuin met buitenfitnis van waarschijnlijk heel Mali! Jolien en ik hebben ons ook laten verlijden tot de eerste souvenier, een malineese armand, Linda speelt safe en wacht nog even af.
Vandaag hebben we ook al veel contacten met de lokale bevolking gelegd, iedereen wilt wel weten wat we komen doen, en hoe het in ons belgie landje eraan toe gaat. In het nationale park hebben we zelfs beveiligingsdiensten aangeboden (er kwam opeens een man ons achterna om te zeggen dat zijn baas ons wilde spreken, we wisten niet waarvoor dat zou zijn maar gingen toch maar mee, de man zat gewoon in het park) gekregen door de bewaking dat was niet nodig, maar hebben toch vriendelijk bedankt. Verder wilden ze graag ons nummer, maar dat deden we toch maar niet, creatief als ze waren gingen ze ons zoeken met bleuthoot!!!! Niet te geloven! Linda heeft zelf seen nummer meegekregen voor moesten we hun nodig hebben.
Na het park en het museum zijn we onze visums gaan afhalen, amai!!!!!!!! In Belgie kregen we een gewonen stempel, hier een stiker met onze gegevens en onze foto's (we hadden het eerder omgekeerd verwacht). Erna wat fruit gaan halen en postzegels. Vervolgens vroeg onze chauffeur of het zo goed was, hij was denk ik bang dat we de hele markt willen afschuimen.
De ontdekking van de dag, de malineese post: In de stad huurt iedereen een postvakje kort bij het postkantoor, daar kan je brieven uithalen dat (een postbus dus).
Eens terug hier zijn we snel een hapje gaan eten, honger honger honger!!! Daar leerden we een Canadese Ashley kennen die alleen hier op rondreis was, een leuke vrouw, en fijn om haar verhalen te horen. Ik (Kirsten), heb zelfs ontdekt dat Syndney niet in Canada ligt! haha! Ge kunt niet alles weten natuurlijk!!!!!
Het eten was goed, buiten de fruitsalade. We vroegen zonder yougurt, maar kregen die er toch op, op zich niet zo erg. Die van Jolien was lekker, die van mij... BAH! Ik denk dat ik nog het oude had en Jolien een nieuwe fles ofzo, die van mij was ook helemaal geschift, en het verse fruit was bruin voor ongeveel 50% iets wat jolien wel op at ! haar laatste kans op fruit misschien Beschaamd het bord wel laten staan (morgen een busrit naar Koutienso, ziek worden willen we niet), verder durven we hier zeker niets te verkwisten, je ziet echt hoezeer andere mensen vele dingen zouden kunnen gebruiken.
S' avonds even wat telefoontjes plegen of een computertje plaseren, een overdag spelen we ook wel eens een spel uno als we even rusten.
Vandaag de valiezen terug gepakt, morgen vertrekken we naar koutienso en beginnen we aan onze stage. Spannend!!!
De tip van de dag: Geconstipeerd..... Drink een glas kraanwater, het probleem zal waarschijnlijk opgelost worden! Met dank aan Jolien!!!
Verder is de lucht in de stad heel stoffig en ruikt het heel erg naar benzine, de mensen dragen allemaal zo een slaapding voor op je ogen voor hun mond, en geloof me, het is echt slim! (Vies detail, maar geeft de toestand goed weer: wijn snot ziet zwart van het stof).
De mensen hier hebben ongeloofelijk leuke kleren aan, het is echt een kleurrijk tafereel op straat. En soms leuke opschriften, 1 is zeker de moeite waard, Linda heeft hem ontdekt: The worst of anything is better then the best of school Haha!
Onze voetjes moeten wel nog wennen aan de grond, vooral ons Linda heeft er last van, maar alles komt goed! De mensen leven hier zo rustig, en eigenlijk neem je die rust zo over!
ps: de vraag van de dag: hoe komt het dat de douche bij kirsten kei veel lawaai maakt en bij linda en mij niet ? is dat dan zo moeilijk !
nu onze papaya aansnijden en ons beddeke in ! slaapwel
des grandes bisous
les trois infirmieres !
Het geld hier klinkt zo een groot bedrag, 1 euro is 650 CFA, je denkt dat ge veel geld uitgeeft, maar als je omrekent... We betaalden gisteren voor de hele dag met taxi enzo nog geen 10000 CFA, eten en drinken inbegrepen, dat is dus ongeveer 15 euro.
Nu gaan we genieten van onze laatste avond in de stad, veel groetjes!!!! Jolien, Linda en Kirsten!!!
Om twintig na 1 zijn we geland in Bamako! Nadat we al onze valiezen hadden opgehaald konden we de luchthaven verlaten, of toch bijna... Ons Jolien zag er blijkbaar heel verdacht uit, we mochten aan de kant gaan staan en gaan uitleggen hoeveel en wat voor bagage we bij hadden, (daar stonden we weer met 2 zakken teveel) Maar omdat de zakken nog samen verpakt waren zijden we toch maar 6 stuks, en lachte we vriendelijk, waarna we gewoon mochten doorgaan.
De warmte viel buiten op mij (kirsten) maar niet op Linda en Jolien, net als de lokale bevolking. 1 minuut buiten en zeker 10 mensen rond ons, en geen Djeebee te zien, nog te bereiken. Daar was ook meteen de eerste liefdesverklaring voor mij (Kirsten). Omdat de mensen alleen maar op ons toe bleven komen besloten we om binnen op Djeebee te gaan wachten en hem even te bellen. Dat bellen bleek onmogelijk met onze telefoon, waardoor iemand van de omstaanders hem in onze plaats had opgebeld. (Hoe ze aan zijn nummer kwamen... Geen idee). Na een kwartier kwam hij aan, we gingen met hem naar de taxi, en ook alle mensen kwamen mee. Eens in de taxi vertelde hij dat hij te laat was door auto pech, geen probleem zeggen we, maar toen hij vertelde dat zijn remmen nietmeer gingen en hij een stuk van zijn rem lieten zien konden we nietmeer van het lachen. Elk roodlicht was spannend.. Komen we optijd stil? Maar er was weinig verkeer en dus geen probleem. Het viel meteen op dat veel mensen hier 's nachts op de straat leven en slapen. Na een tussenstop voor een controle door de politie kwamen aan in BenB waar de nachtwaker ons heeft binnengelaten. Deze viel duidelijk voor Linda, waarna hij ook een traditionele openingszin gebruikte voor haar: "Ken ik u van ergens, heb ik je nog al gezien?" Haha! Ik kon nietmeer! Hoe grappig!!!
Toen we allemaal op de kamer lagen moesten we toch lachen met de avonturen die we al hadden meegemaakt. 1 seconde: Iedereen wil onze bage dragen, 1 minuut: controle door douane, 5 minuten: Eerste liefdesverklaring, 7 minuten: een auto zonder remmen, 10 minuten: politiecontrole, 15 minuten: Linda wordt verliedt met de traditionele zin!!!! Onze kamer ziet er mooi uit bij An, ik en Jolien delen een bed, Linda ligt alleen. Maar wel allemaal samen op de kamer hoor! Toen begon onze eerste nacht hier, met veel geluiden op de achtergrond!
Vanmorgen waren ze aan het vertellen dat het voor hen hier koud is, wel, voor ons, hééééééééééél warm! We zijn onze visums gaan halen, een Mali telefoon kaart en nu onze dagboeken en blog aan het invullen.
Op de vlucht ontdekte we gelijkenissen tussen verpleegkundigen en steawards:
- Ze komen als je belt, en lachen ook al is het per ongeluk (hé Jolien), maar bij een tweede bel is dat een stuk minder!
- Iedereen kan bellen, ook op het toilet (komt bekend voor!)
- Voor het vertrek van de vlucht geven ze GVO ( wat te doen om de gezondheid te behouden of ziekte te voorkomen!)
- Ze dragen allemaal hetzelfde pakeje
- Ze bedelen het eten
Nu rest de vraag van Jolien... zouden ze u echt komen helpen op het toilet???
Hééééééél véééél groetjes!!!! Van de 3 witte miekes!!!
Goedenacht allemaal,
Hier zijn we dan !!! Eindelijk aangekomen in Bamako, Mali !! Het was een hele trip hoor !! We zijn vandaag, of beter gezegd gisteren, samen gekomen aan het bord met de vertrekuren in de inkomhal van het vliegveld !! Om 3 uur konden we dan inchecken, een héél gedoe dat inchecken hoor. We hadden blijkbaar teveel tassen mee. We mochten maar twee tassen meenemen per persoon en nu hadden Kirsten en Jolien per ongeluk drie tassen per persoon meegenomen !! Nu zo een grote ramp bleek het uiteindelijk niet te zijn. We hadden een hele lieve jongen aan de incheckbalie. We mochten van hem eventjes naar de plastiek-inpakman gaan om het overschot aan valiezen bijeen te laten pakken zodat we schoon aan ons aantal valiezen kwamen. Uiteindelijk zijn we dan mogen vertrekken, aan de paspoortcontrole was het aan natte bedoening hoor !! Er zijn wat traantjes gevloeid. Daarna was het op naar de security om onze handbagage te laten controleren. Ging bij mij toch niet de metaaldetector af, en hupsakee, ik werd gefouilleerd, voor alles is een eerste keer zullen we maar zeggen! Bleek het gewoon mijn MP3 speler te zijn die nog in mijn broekzak zat en ik vergeten was er uit te halen !!! Ons Kirsten dat was een heel ander verhaal, zij had nog een schaar in haar bagage zitten, wat een gedoe allemaal, dat schaartje ligt nu nog altijd op Zaventem, Jammer hé !! (En het was een ROZE!!!)
Alleen ons Jolien is niet aan de kant moeten gaan, zij was braaf. (of toch braver !!!)
Dan de vlucht zelf, deze was met wat vertraging vertrokken, niet zo erg hoor !! Hat waren maar 10 minuutjes dat we hebben moeten wachten ! Bij het opstijgen hebben we Kirsten wat aan de praat moeten houden, zij vond het hele gedoe niet zo leuk !
Persoonlijk moet ik zeggen dat het vliegtuig eten toch niet zo lekker is !! Enkel de rijst en het broodje heb ik opgegeten !!
Aangekomen in Casablanca, onze tussenstop !! De security daar, is ook maar wat minder vergeleken met bij ons, ze zagen er ook niet zo vriendelijk uit als bij ons!!
Daar zaten we dan in Casablanca, 2 uur te vullen. Dus hebben we ons pak uno maar bovengehaald en een paar spelletjes gespeeld tijdens het wachten. Ook een wandeling en wat drinken halen was zeker noodzakelijk na een goeie drie uur in het vliegtuit gezeten te hebben.
Natuurlijk vertrok onze tweede vlucht ook met vertraging, een goed kwartier of zelfs 20 minuten was het bij deze !!Het eten op deze vlucht was ook niet veel soeps !! Hoewel ik denk dat ik de enige ben die dit dacht. In elk geval, ik denk niet dat ik nog vlug nood heb aan een vliegtuig maaltijd. In elk geval deze vlucht was een slaapvlucht, ik denk dat het voor iedereen nodig was om toch een beetje uit te kunnen rusten voordat we in Mali aankwamen. (En ik kirsten, wilde vooral slapen om de turbulentie niet te voelen!)
Zoals jullie nu wel zullen weten zijn we dan ook veilig aangekomen.
Ik ga maar eens afsluiten, we hebben allemaal ons bedje nodig, het worden nog een aantal drukke dagen denk ik voor dat we naar Koutienso kunnen vertrekken !!
Bonne nuit a tout le monde et a la prochain !!!!
Jolien, Linda en Kirsten
Het spannende moment is aangebroken! Mali is nog maar enkele uren van ons verwijderd
Na een lange tijd wachten zijn we er nu bijna! De laatste dagen waren spannend en leuk, maar toch ook een beetje triest (het afscheid nemen). Ik ga iedereen heel erg missen! En aan iedereen bedankt voor het leuke feestje de zaterdag!!!
Inge en Koen en Febe heel veel geluk met de kleine baby als hij geboren wordt, ik ga van ginder heel trots zijn op mn tantekindje! Laat zeker alles weten op het gastenboek!!!
Aan mn kleine Wimbertje ook een dikke zoen! Je meter gaat je missen!
En natuurlijk mijn lieve schatje Joris ook hééééééééééél erg! Maar er zal wel goed voor hem gezorgd worden!
Toitoi aan alle pivh'ertjes een goede uitslag volgende week!
Verder nog een dikke zoen aan iedereen! We proberen jullie zo goed als mogelijk op de hoogte te houden ginds!!! xxx
Vandaag is dus de grote dag, om 5 uur deze namiddag vertrekken we richting Mali, of beter gezegd richting Cassablanca (Marokko) waar we moeten overstappen voor de vlucht naar Mali !! In Mali zelf komen we pas om 1 uur 's nachts aan, Belgische tijd is dit 2 uur 's nachts. Dus hebben wij nog een hele vliegreis voor de boeg, we hebben al een spel kaarten en uno mee voor tijdens de vlucht. Hoewel ik denk dat we misschien te nerveus gaan zijn om een spelletje te kunnen spelen. Ik ben in elk geval al 'gezond' nervous, een beetje zenuwen voor het vertrek, denken van 'ik heb toch alles wel bij' of 'heb ik niet teveel bij', maarja, voor zo een tripje lijkt me dit wel normaal.
Als ik straks de andere dames zie, zal ik ze ook een stukje hierop laten zetten !!
