Ara Hayrabedian heeft ons rondgeleid op het North Karelia College Joensuu (PKKY). Dit is een school met studierichtingen die aansluiten bij de opleidingen die wij hebben op PITO. Jammer genoeg hebben we vandaag geen leerlingen aan het werk gezien, want het was 'planningsdag'. Dan zitten alle leerkrachten en de directie samen om de lesinhouden en lessentabellen van volgend schooljaar te bespreken.
We zijn er ons van bewust dat de leerlingen op PITO de kans krijgen om zich in de praktijklessen te ontwikkelen in mooi uitgeruste praktijkzalen, maar wat we hier gezien hebben was heel indrukwekkend voor ons.
Naast praktijklessen hebben de leerlingen in 'vocational education' ook veel stages: 20 lesweken. Deze stage bestaat uit on-the-job learning, company training en optioneel abroad training. Er wordt bovendien nauw samengewerkt met het beroepsleven: de leerlingen werken aan externe projecten en worden hierop geëvalueerd. Het is hier dus real life-learning.
Wat evaluatiemethodes betreft zijn de leerkrachten vrij om te kiezen voor een examen of permanente evaluatie. De leerlingen kunnen naast hun diploma ook nog kiezen voor een BAC-examen. Dit geeft een meerwaarde als ze naar de universiteit willen.
Ik ga op buitenlandse stage naar Estland en neem meeâ¦
Ik ga op buitenlandse stage naar Estland en neem mee
6PTW, twee (dit is zelf in te vullen)
leerkrachten en veel te veel spullen.
Dit jaar krijgen wij, de leerlingen van het 6de technisch
Tuinbouw, de kans om naar Estland op stagete gaan om de praktische kant van bosbouw te leren. Dus vertrekken we
vandaag,19/03, goed op tijd in
Zaventem. Nog even afscheid nemen van ons moedertje en vadertje EN vriendinneke
en tellen tot 1,2,3 en wij zijn ribbedebie.Eerst nemen we het vliegtuig naar Frankfurt, om daarna het vliegtuig naar Tallinn te nemen.
Het was voor mij de eerste keer dat ik vloog. Ik had een beetje veel stress
omdat ik niet wist wat er mij te wachten stond. Maar het is super goed mee
gevallen. Het was een beetje een raar gevoel tijdens het opstijgen en
landen.Al een geluk hadden we een piloot
die het goed deed, in tegenstelling met die van de tweede vlucht die nogal
hevig vertrok en landde.
In Tallinn aangekomen moesten we eventjes wachten voor onze
valiezen.Het was er ineens veel
frisser. Natuurlijk moesten we wachten op meneer Van Dijck omdat zijn koffer op
zich liet wachten. Toen meneer Van Dijck er was, snel de huurauto in om de
ferry in Haapsalu te halen, wat nog maar op het nippertje lukte. Deze trip door
Estland was super leuk. Zo kregen we een eerste indruk van het land. Er is veel
natuur, op een paar dorpjes na hebben we voortdurend tussen de bossen en velden
gereden. We spotten zelfs een vos die de weg overstak. Helaas konden we geen
foto nemen omdat we te snel reden.
Deze boottrip was een hele ervaring omdat de zee
bevroren was en we door het ijs moesten breken met de boot.
Na een uurtje schommelen op de boot en een lekkere maaltijd,
zijn we op Hiiumaa aangekomen en konden
we onze rit verder zetten naar onze verblijfplaats. Dit was een heel avontuur
want we wisten niet goed waar we heen moesten op het donker eiland zonder
straatverlichting, pikdonker is het hier met een mooie sterrenhemel. Maar
uiteindelijk toch goed aangekomen.
Naast Erasmus + Vocational Education and training en de jobshadowing m.b.t. leerlingenwelzijnwerking in Finland proberen we ook kennis te maken met de Finse cultuur en gewoontes. Zo hebben we deze ochtend (Finnen zijn échte ochtendmensen) een langlauftocht gemaakt van 11,5 km op het Pyhäselkä Lake.
We hebben hier een Franse
uitwisselingsstudente leren kennen: Soline (16 jaar). Zij is heel enthousiast
over het Finse onderwijssysteem en geeft aan dat ze door de verschillende
keuzemogelijkheden op school meer kansen krijgt om zich persoonlijk te
ontwikkelen. Zij ervaart deze manier van studeren als positief en vindt dat ze
hier op 7 maanden tijd al meer geleerd heeft dan tijdens één schooljaar in het
traditionele onderwijssysteem in Frankrijk.
Vrijdag 17/3 hebben we kennis gemaakt met een ander onderwijstype in Finland. We hebben deelgenomen aan taallessen in het Joensuun yhteiskoulun lukio (JYK). Dit is een lyceum, een meer algemene opleidingsvorm. De jongeren gaan naar het lyceum wanneer ze 15 jaar zijn en studeren normaal gezien af op 18. Daarna kunnen ze verder studeren.
JYK is de grootste school in Joensuu. We hebben een Franse en een Spaanse les gevolgd en hebben zelf ook les gegeven. Dat was een leuke ervaring. Een volledige les duurt hier 75 minuten. De leerlingen van het algemeen onderwijs moeten op 3 jaar tijd minimum 75 opleidingsonderdelen volgen. Daarvan zijn er 47-51 verplicht (afhankelijk van de opleidingskeuze). De leerlingen moeten bijvoorbeeld allemaal wiskunde, Fins, Zweeds en Engels volgen. De rest van de vakken mogen ze invullen naar eigen interesse. Zo kunnen ze kunst, muziek, Frans, Russisch, etc. volgen. Als de leerlingen afgestudeerd zijn krijgen ze een diploma met een overzicht van alle behaalde opleidingsonderdelen. Een jaar is onderverdeeld in 5 modules. Na elke module is er een evaluatiemoment: een BAC. Doordat er met keuzevakken gewerkt wordt, mogen de leerlingen ook stoppen met een vak wanneer ze dat willen. Dat is natuurlijk een klein nadeel van het systeem. Die leerlingen moeten er gewoon voor zorgen dat ze 75 vakken hebben behaald tegen het einde van hun schoolcarrière.
Gisteren zijn we veilig aangekomen in Joensuu
na een dagje reizen. We hebben een aangename reis gehad zonder veel vertraging.
Vandaag zijn we voor de eerste keer naar de
school Pohjois-Karjalan koulutuskuntayhtymä (PKKY) in Outokumpu gegaan. We kregen
een rondleiding en hebben al met enkele leerkrachten en leerlingen kunnen
praten.
Het was een leerrijke dag, omdat we onmiddellijk kennis maakten met het
Finse onderwijssysteem. Wat we tot nu toe geleerd hebben, is dat het
beroepsonderwijs in Finland heel nauw verweven is met het echte beroepsleven.
De leerlingen moeten als project vaak producten maken voor echte klanten.
Zo maakt de afdeling decorbouw decorstukken voor theatergezelschappen over de hele wereld.
De afdeling radio heeft ook een echte radiozender. Momenteel
ligt dat even stil, maar in april vliegen ze er weer in. Wij hebben het ondertussen
even van hen overgenomen. Speciaal voor ons willen ze enkele shows in
het Engels geven, dus allen luisteren naar Radio Kupari. In de namiddag hebben we
deelgenomen aan een healthcare-les. In het Fins onderwijs wordt niet meer les
gegeven op de traditionele manier, maar moeten de leerlingen zelf alles
ondervinden/onderzoeken door middel van teamwork. Zo leren ze zelfstandig
informatie te verwerken en tegelijkertijd in groep te werken. Deze groepen
worden samengesteld op basis van hun competenties (skills). De opleiding
bestaat vooral uit leren aan de hand van dialoog en overleg, want later op de
werkvloer zal teamwork heel belangrijk zijn. De leerkracht is hierbij een
coach. Door deze manier van werken heeft de school onlangs ook een prijs
gewonnen: ze zijn de beste beroepsschool in Finland!
Glen, Yarno en ik zijn vroeg opgestaan (4u) en dat was eventjes pikkend in de
ogen.
Normaal kwamen we elke dag om 7 uur aan op onze stageplaats maar op die laatste
werkdag
moesten we met de trein naar ons werk.
Toen we aan het station kwamen, hadden we juist onze trein gemist en moesten
een uur wachten
op de volgende trein.
Na een uur hebben we de trein kunnen nemen, maar de rit duurt half uur tot 3
kwartier.
Na de rit moesten we dan nog een kwartierke stappen.
En eindelijk na 2 uur waren we aangekomen op ons werk.
De reden waarom we zo vroeg moesten opstaan, was omdat ons busje in panne stond
sinds de vorige dag. De reden was, de V-riem was kapot gegaan....
De laatste dag stage was, buiten het te laat komen op het werk, een geslaagde
dag.
Tijdens de middag was er een kleine bbq-break, we hebben allemaal braadworst
gegeten die echt heel goed van pas kwam. We hadden namelijk geen middageten
kunnen klaarmaken.
Nadat we s namiddags nog even hard gewerkt hebben, kregen we een bedankje van
onze medewerkers.
Een zak met surprieskes erin zoals een vouwmeter, een rolmeter, pintje bier van
Saalfelder, met banaan gevulde chocolade snoepjes, en meer....
Wij hadden namelijk ook nog een kadootje. Een groot fles bier Bush Tripple en
chocolade bonbons van Merci. De werknemers waren content van ons en dat waren
wij ook omdat
we daar mochten werken.
Ik heb in deze 2 weken stage veel bijgeleerd over van alles en nog wat i.v.m.
elektriciteit.
Zaterdag:
Om acht uur ging de wekker af en daarna
aanschuiven aan tafel voor het ontbijt.
Na het ontbijt konden we nog tot 12 uur in onze kamer blijven.
Valies ingepakt en nog eens even gaan liggen deed deugt.
Tegen 12 uur stonden we voor het gebouw te wachten op ons vervoer naar huis.
En om iets na 1 uur kwam meneer Adriaensen met het busje aan.
Na een lange rit naar huis zijn we aangekomen om half 8 aan PITO.
Het waren 2 goedgevulde dagen.
Bedankt aan de organisatie en het stage bedrijf E.T. Solutions voor deze 2
leuke weken.
Lode en ik zitten in het stadje Gera , 40 km van Jena.
Niet veel te zien maar genoeg voor te overleven. Er is een groot shoppingcenter
in de buurt met een goedkoop warenhuis.
Openbaar vervoer is ook hier heel goed , een tram om de 5
minuten en bussen in overvloed.
Onze stageplaats is een renovatie van een groot, oud
ziekenhuis. De stage zelf is vrij zwaar, veel kabel trekken (4 x 16mm² en 4 x
10mm²) veel variatie is er jammer genoeg niet op onze stage.
En je merkt dat de Duitsers een andere manier van werken hebben , soms vrij lui
ook
Qua Eten en drinken is het ook goed , we trekken onze plan
hier en maken makkelijke eten , kip met puree , ravioli , .
Ons appartement is ook goed, 2 slaapkamers, een salon,
keuken met ijskast, microgolf en oven met vuur. Enkel jammer aan ons verblijf
is dat we geen draadloos netwerk hebben, dus we moeten altijd naar de Mac Donalds
voor een uurtje free Wi-Fi .
Morgen de laatste dag werken, dan terug naar België en daar
een goei pak frieten van de frituur halen !
Vandaag
dinsdag zijn we de dag gestart zoals gewoonlijk, we vertrokken naar het werk.
We zijn bezig in een oud ziekenhuis waar we het volledige elektriciteitsnet
vervangen.
Deze keer
hebben we kabels voor de halverlichting getrokken en een vuurbestendige dichte
kabelgoot. Daarvoor moesten we de geboorde gaten verder uitkappen voor de rest
valt het hier wel mee, behalve dat we geen wifi hebben in ons appartement. De
omgeving is mooi en alles is in de buurt. Eten en drinken is toch wel wat goedkoper
dan bij ons, bv hebben wij een goede pizza gegeten voor maar 66 cent.
Tot nu toe
is het toch wel al redelijk snel vooruitgegaan. Het hotel is niet zo goed, maar
dat zullen jullie ondertussen wel al te weten gekomen zijn. Dit weekend zijn we
naar Praag geweest, daar was het zoveel beter dan hier in Pilzen. We hebben
heel mooi weer gehad en verbleven daar in een luxe hotel tegenover hier in
Pilzen.
In de tijd
dat ik hier ben heb ik geprobeerd zo weinig mogelijk tijd in mijn kamer door te
brengen, anders gaat de tijd toch maar traag voorbij. Zo ben ik bijvoorbeeld
elke avond al iets gaan eten in plaats van zelf te koken, in de keuken die we
hier ter beschikking hebben. Die keuken is trouwens veel te klein en vies om in
te koken. We zijn s' avonds al veel op café geweest, meestal met Kenny en soms
ook met Bob.
In Praag
zijn we met iedereen weg geweest. Gisteren zijn we Champions league gaan kijken
in een café in het centrum van Pilzen. Vanavond zullen we dat waarschijnlijk
ook weer doen. Ik heb mezelf ook maar een fitness abonnementje aangeschaft om
mijn conditie hier toch wat te onderhouden.
Op het werk
is ook alles in orde, het enige spijtige is dat bijna niemand hier in Pilzen
Engels verstaat. Als je bijvoorbeeld in de McDonald's 'a big pack of fries'
besteld dan krijg je een 'Big Mac' op je plateau.
Het
is nog maar 3 keer slapen dus de tijd zal nu wel voorbij vliegen. Vanavond gaan
we naar een Italiaans restaurantje eten en om daarna op café voetbal te kijken.
Donderdag gaan we s' avonds nog iets eten met meneer Jacobs en vrijdagavond
zullen we nog wel eens voor de laatste keer op café gaan als leuke afsluiter.
Ik ga toch wel blij zijn om terug thuis te zijn maar het was wel een leuke
ervaring om hier op onszelf te leven. Het goedkope bier hier ga ik ook wel
missen, haha.
De dag begon met uitslapen en rustig
gaan ontbijten.
We
vertrokken om 8:20 naar Leipzig, een reis van 1u 15 min , dan lekker gegeten
zoveel je kan aan5,50 in de 100
wasser.
Dan een
citytoer in Leipzig voor een voordelige prijs in het Engels.
We zijn
begonnen aan de kerk van Bach en zo verder naar het oudste koffiehuis, waar de
eerste koffie werd verkocht in 1711.
Het was
echt leuk en echt leerrijk!!!
We hebben
ook nog wat vrije tijd gehad daar en zagen een bandje spelen met muug mooie
muziek!
We hebben
meneer Jacobs en meneer Geerolf verwelkomt en dan met de mannen van Gera nog
naar de McDonalds geweest en ze terug op de trein (tjoek) gezet. Teruggekeerd
naar het gastenverblijf en dan rustig gaan slapen.
Beter kon
de dag niet zijn geweest!!
Zonnige
groeten uit Duitsland!
Zondag:
We zijn
opgestaan om 8u om dan nog een half uur te ontbijten.
Daarna
zijn we een wandeling gaan doen in Jena,
Er is echt
veel te zien en het was echt wel leuk en lachen!!
Zotte
tijden in de stad meegemaakt en dan de Johannisberg beklommen, dicht bij ons in
de buurt een berg van 333.7m hoog!
Het
uitzicht was echt prachtig en adembenemend! We zijn daar een half uurtje
blijven genieten van het zicht!
Om 17.23u
hebben we de trein gepakt naar Gera en zijn daar gaan eten bij de Jeroen en
Lode.
Ze hebben
daar een echt bon appartement en zijn daar dan ook nog effe gaan wandelen en
een dessert gaan eten in de McDonalds!
We hebben
nog rond gestapt met zonsondergang, dan was de stad op zijn mooiste!
We hebben
rond 22u de trein terug genomen, want de dag erna was het terug werkdag!!
We hebben
nog effe gepraat en zijn dan gaan slapen na een geweldig weekend!!
Vandaag was
de eerste werkdag bij windingshop, al veel minder leuk als ons weekend in
Praag. We hebben ons weekend door gebracht in een 3 sterren hotel in Praag. Het
was er heel leuk en een heel mooie stad. We zijn daar gaan shoppen en gaan
eten. En s avonds zijn we de stad in
getrokken...
De volgende
dag zijn we nog iets gaan eten in een Italiaans restaurantje voor we de trein
terug naar Plzen pakten. In tegenstelling tot Plzenis het daar niet dood.
Onze eerste
dag in de winding shop ging goed, ik heb de wikkelingen in de stator moeten
leggen.Michiel heeft het zelfde gedaan
maar op een ander soort generator een iets grotere, Bob heeft stator
wikkelingen moeten isoleren. De volgende dagen gaan we rondleidingen krijgen
door heen de assemblage. Dit houdt in, de stator wikkelingen, de rotor
wikkelingen en de connecties.
We staan
elke morgen om half 5 op om te gaan werken. We beginnen om 6uur dus vertrekken
we rond half 6 te voet naar Brush. Vandaag moesten we alle 3 (Simon, Bob en ik)
wikkelingen van een stator voorzien van isolatie. Voorbije dagen hebben we ook
zelf wikkelingen geplooid en in de pers gestoken.
De rest van
de dag is gevuld met koken en fitnessen in een 5 sterren hotel op 5 minuutjes
stappen van onze blok. Het verblijf zelf slaagt wat tegen. Het is heel klein
met een onhygiënische keuken voor circa 800 man.
Gisteren
zijn we iets gaan eten in 'U Mansfelda' het bekendste restaurant van Pilzen.
Morgen vertrekken we rond half 10 naar Praag voor een weekendje.
Gisteren
ging het brandalarm af er waren enkele dames aan het koken! Er bleek niets aan
de hand te zijn buiten rook en direct gedoofd vuur. We hebben een film gezien
s avonds.
Vandaag zijn
we weer vroeg moeten opstaan en om 6u15 zaten we weer in het busje op weg naar
onze stageplaats. We kwamen aan om 7u en begonnen directte werken. De mensen in ons bedrijf zijn zeer
aangenaam om mee te werken.Na de lunch
rond 12u45 heeft onze baas iedereen getrakteerd op een ijsje. In de loop van de
namiddag vroeg hij of we het zien zitten om een interview te doen voor een
streekkrant om onze ervaringen te delen over de stage en het project Leonardo
da Vinci.
Om 16u15
hebben we de trein genomen om terug te keren, met ons dagelijks hopper-ticket.
Eenmaal aangekomen rond 17 u in Jena Paradies ( station Jena ) hebben we nog
een halfuur tot 3 kwartier berg op moeten wandelen tot onze jeugdherberg. s Avonds
hebben we hotdogs gegeten. We zijnnog
iets gaan drinken in het centrum van Jena.
Het verblijf
slaagt wel wat tegen, zelfs de WiFi werkt niet zoals het zou moeten. Op onze
kamers is niets te doen want er is geen tv of dergelijks beschikbaar.
Het enige
voordeel hier is dat alles héél goedkoop is tegenover bij ons in België. We
hebben zelfs met 5 een fitnessabonnement genomen hier voor 2 weken. Dit voor de
prijs van 300 Kronen wat overeenkomt met zo'n 12. Het is een nieuwe fitness
met bangelijke douches.
Anton en ik maken hier ook zeker nooit ons eten. Het is
een kleine keuken voor de hele blok gelegen op de eerste verdieping. Er is dan
ook nog eens geen refter of een plaats om te eten buiten de kamer. Op de kamer
is dan ook maar 1 stoel terwijl er 3 bedden zijn. En er zijn geen borden of
bestek.
Op Daikin gaat het wel goed. We hebben een hele uniform gekregen en
krijgen veel vrije tijd. Ik werk in het labo en heb al veel interessante
proeven meegedaan (zie foto vibratietest). En een air-flow test (foto 2).
Hopelijk wordt het weekend nog wat plezant en gaan de dagen hier snel vooruit
zodat we terug naar ons eigen landje kunnen gaan .
De dag begon om 5 uur. Iedereen was nog moe van de gezellige
avond met de bazen van de leerlingen in Duitsland. Zoals gewoonlijk bracht meneer Slembroeck ons
naar ons werk.
Het werk begon voor mij rustig met het maken van
profibuskabels en het eindigde ook rustig met hetzelfde.
Deze avond na het werk moesten we met de trein naar huis, er
was geen loket voor tickets.
We zijn opgestapt en zagen dat er een automaat stond voor
tickets, het had wat weg van een bank automaat.
Wij zijn uitgestapt in Jena Paradiese
en moesten een heel eind wandelen tot we bij de winkel waren, waar we hadden
afgesproken met Jeuran. Na de inkopen gingen we terug naar onze verblijfplaats.
We hebben daar straks een film
gekeken en we gaan nu slapen want we moeten er morgen weer vroeg uit.
Zondag
na een lange rit zijn we aangekomen in Tsjechië.
We
hebben eerst de stad een beetje verkend en een iets gaan drinken in een café.
Daarna
zijn we doorgereden naar ons appartement. De appartementen zijn langs de
buitenkant een beetje vergelijkbaar als de blokken in Luchtbal. Binnen liggen
we op een kleine kamer met drie. We hebben een kleine badkamer die we delen met
een andere student. De keuken is op het eerste gelegen en is voor de hele blok.
s Avonds zijn we een pizza gaan eten in een restaurantje. Het is hier allemaal
wel goedkoper dan bij ons. Een pizza kost gemiddeld2.
Vandaag
zijn we vroeg opgestaan om naar het bedrijf "BRUSH" te vertrekken.
Daar aangekomen hebben we een rondleiding gekregen in het hele bedrijf. Ook
hebben we een veiligheidspresentatie moeten volgen. We zijn ook langs de dokter
gegaan voor een medisch onderzoek. Eenmaal tewerkgesteld moest ik statorspoelen
maken. Communicatie is wel moeilijk in het bedrijf omdat niemand Engels spreekt
of begrijpt. Nu we gedaan hebben zijn we inkopen gaan doen in de winkel voor
eten, etc. Vanavond bak ik hier zelf een pizza van dr Oetker en de rest bakt
kip met rijst.
Vandaag zijn we om 9:10 vertrokken naar Cars Mitchell dit was
een plaatselijk engineeringbedrijf. Ze verkochten alles voor de landbouwer.
Hun motto was "alles voor de landbouwer kunnen wij bieden". Ze verkochten alles
van voedsel tot machines, ze hebben 18 winkels verdeeld over Schotland en Engeland. Zes daarvan verkopen machines.
Ze hadden hun eigen werkplaats waar alles hersteld kon worden
en 3 busjes om ter plaatsen te herstellen. Ze waren dealer van Massey
Fergusson, Fendt, Arshall, Kuhn, Kioti, Simba, Ktwo, Artic Cat, Krone, Tulip en 2de handsmachines. Deze waren
meestal in ruil voor een nieuwe machine. Vanaf dit jaar gingen ze Krone Big X
verkopen, er waren op dit moment 2 mensen op training in Duitsland om deze
machines te leren kennen. In mei kwam er een demomachine, met deze machine
gingen ze demonstreren op de velden van Newton Rigg.
Per jaar verkochten ze 600000 ton voeding voor dieren. Per
week 15 ton voedingsblokken voor schapen, hierin zitten voedingstoffen en
mineralen, dit was in de vorm van een likblok.
Dan zijn we eerst op de school een kopje thee gaan drinken en na de pauze zijn
we naar de boerderij van de school geweest. Hier waren enkel vleeskoeien, in
september begonnen ze terug met melkkoeien. Hier gingen ze deze zomer een
nieuwe stal voor zetten van 75 meter lang en 33 meter breed. Momenteel
staat er een ronde stal voor vleeskoeien, hier zijn alle zijkanten van open.
Deze stal is 2 jaar oud en ze waren er zeer tevreden over.
Na ons middag eten hebben we onze koffers genomen. Om half
twee zijn we terug vertrokken naar Askham Bryan College. En daar hebben we nog
eens goed genoten van het zonnetje.