Deze morgen eens lang uitgeslapen. Een stevig ontbijt en weer het bed in voor een uur... Daarna hebben we onze spullen gepakt en een plekje gezocht aan de kust van Costa Teguise. We kozen hetzelfde plekje uit waar we vorig jaar na de wedstrijd met onze vrouwtjes in de zon lagen. Vol heimwee naar onze schoonheden lagen we daar aan het strand. Tussendoor hebben we met de wetsuit anderhalve km gezwommen in zee. Wel spannend. Met Philip in de buurt voelde ik me wat veiliger maar het is toch altijd iets speciaals zo in de open zee...
Na een pizza te hebben verorberd trokken we toch weer naar club La Santa. Daar genoten we nog eens enkele uren van de zon om daarna een zeer kort loopje te doen. Philip kon het niet laten om even de boksbal er van langs te geven. Je kan dat bekijken op youtube onder deze link: (we zijn niet bekend met youtube en proberen de film te uploaden. die is echter 27MB, we proberen verder maar misschien kan iemand ons tips geven om te comprimeren)
Na de bokssessie genoten we nog van een Ironman shake en dan moesten we ons spoeden naar huis. Om 20u30 hadden we afgesproken met Gunter en Leen om lekker te gaan eten in de kantine... Geitenvlees, konijn, calemaris, Iberico varken en kaas waren ons deel.. hhhmmmmmm met een flan als dessert...
Speciaal voor de ouders van Leen die ook trouwe bezoekers zijn van onze blog deze foto. Dan hebben jullie er ook weer eentje voor op de schouw
Hier komt enkel de plaatselijke bevolking eten. Het valt ons op dat men hier heel laat nog eet. Toen wij om 23u30 vertrokken kwamen er nog mannen aan om te eten. Meestal blijkbaar zonder vrouwen... zo gaat dat hier..
Nu duiken we de koffer in want morgen wordt het een zware dag
slaap lekker
vandaag was een rustdag... Het verslag komt later deze avond, we moeten ons zeer erg haasten om op tijd op de afspraak te zijn bij Leen en Gunter. Vanavond gaan we immers eten in een plaatselijk restaurant...
Martin, we genieten van je reacties in het gastenboek.
Voor Jonas een makkelijke prijsvraag voor jou alleen...; Hoeveel is één???
In afwachting van een verslag kunnen jullie al genieten van de foto's
Zo ziet onze Kalos er nu uit (na 8 dagen) (ingesmeerd met chocolade)
Een klein loopje rond La Santa
Even stretchen nadien
Philip herbeleeft zijn jeugd maar deze keer niet op het gezicht van een ander
Deze morgen was het anders, na onze recupdag van gisteren hadden we allebei benen om erin te vliegen! Om 7uur liep de wekker af, een kwartierke later was de koffie al aan het brobbelen en het brood(die we dit keer niet vergaten) al gesneden. Eerst en vooral de drinkbidons in de houders steken want een ezel stoot zich .
We vertrokken om 8u35 richting noordkant van het eiland! Het weer was weeral zwaar bewolkt met in de verte een zonneschijn.Wind was er minder dan gisteren. De benen voelden goed aan en met de gedachte dat ik normaal op dinsdag van 7uur tot 20 uur werk zijn we fluitend aan onze route begonnen. De gedachte spookte door mijn hoofd dat we toch wel geluk hebben dat dit alles kan en mag van onze schatjes in Belgie. Natuurlijk lijken 10 dagen ver weg, maar de vitamientjes en de trainingen die we hier kunnen opdoen en de nodige rust zorgen toch altijd voor een geslaagd seizoen. En met Johan als coupin en trainingspartner kan het gewoon niet stuk!! Ik herken zoveel van mezelf in hem! beiden 2 zusjes,1 ouder,1 jonger, allebei geboren in 68. En allebei oog voor orde en netheid!
De kilometerkes gingen vlot en om 16 uur landen we terug op Tinago waar we als 2 bezetene in de frigo storten om vanalles en nog wat naar binnen te werken! Man wat kan dat smaken na zo,n tochtje! Na 7 uur fietsen was bestelling 180 klaar aan de beenhouwerij!
Nu gaan we nog zo,n 2,5 km loszwemmen in La Santa. Daarna gaan we naar El Golfo om er een lekkere visschotel van de dag naar binnen te spelen, we kijken er al naar uit.Groetjes Philip ..
Vandaag dus de verbeterde uitgave van gisteren wat een mooie tocht. Met herinneringen aan de laatste keer dat we hem reden: vorig jaar 24 mei tijdens de wedstrijd. Het was genieten zonder einde. Het weer, voornamelijk de wind, was ons goed gezind. Er was wel maar één wolkje in heel Lanzarote te bespeuren maar die deed blijkbaar ook juist de Ironmanroute
De drankjes en de bars die Charlotje voor me kocht zijn echt super. Een goed gevoel dus bij thuiskomst. Ware het niet dat we zojuist het nieuws vernamen dat Ward in aanrijding kwam met een toeschouwer tijdens de wedstrijd. Hij kon er niets aan doen Goed gevoel voorbij ..we voelen met hem mee..
Langs deze weg willen wij Bert een gelukkige verjaardag toe wensen. Hij wordt 35. Ook Jeroen (vriend van Charlotte's zus) werd de afgelopen dagen 35. Jongens... geef er nog een lap op...
Het is iets wat we ons al jaren afvragen... Een inwoner van België is een Belg, een inwoner van Guatemala is een Guatemalteek, we weten ook dat een inwoner van Lanzarote een Spanjaard is, maar hoe heet eigenlijk een inwoner van Lanzarote??? Is dat een Lanzaroteek of een Lanzaroot of Lanzarotekaan .... Wij denken dat Pol ons kan helpen maar suggesties van de anderen zijn ook welkom.
Even een blik op het appartement
living
keuken
badkamer: venster stond nog open bij de felle regenbui... WC rollen staan nog te drogen
kamer Philip
kamer Johan
Deze morgen om 7uur liep de wekker af. Al onmiddellijk voelden de beentjes niet goed aan,even checken bij Johan die ook 2 zware benen vaststelde! Waarschijnlijk was de training van gisteren iets te zwaar geweest om vandaag de ironman route te rijden! Toch vertrokken we vol goeie moed om er minimum 180 op onze teller te zetten! Het weer was barslecht, zwaar bewolkt en ongelooflijk veel wind (4a5 beaufort). In de verte zag je de haria volledig in de wolken liggen. Na 30km beuken tegen de wind namen we het wijselijk besluit om vandaag met morgen te wisselen en terug te keren naar Tinajo. Op deze manier verder fietsen had geen zin! Benen en rug waren gewoon choco! Gelukkig dacht Johan er net zo over. Vandaag word dus recupdag met 50 fietsen,en tegen avond zwemmen. Nu gaan we wat rusten.
Philip.......................................................................................................
Inderdaad... ik voelde het net zo aan. We waren elkaar de hele tijd aan het overtuigen om weer naar huis te rijden of dan toch maar door te gaan... Maar we zijn verstandig geworden (uh uh)
Het begon allemaal weer op zijn Pinschels... Om 7u liep ook mijn wekker af maar ik dacht "laten we nog even snoozen, Pinketje zal wel met frisse moed opstaan en dan zien we wel". We wilden eigenlijk om 7u30 vertrekken om dan na 7 km al halt te houden voor het ontbijt in La Santa. We waren namelijk vergeten boodschappen te doen!!
Om 7u30... nog steeds geen reactie in de andere kamer... om 8u ook nog niet.. Ik ga even plassen en hoor zelfs geen beweging in die kamer, zelfs geen gesnurk... even dacht ik dat hij daar dood in zijn bed zou liggen... Hoe zou ik dat in godsnaam op de blog zetten.. en met of zonder foto erbij?? Maar gelukkig hoorde ik gekreun... hij was wakker, gezond en wel maar stemde onmiddellijk in om ons vertrek uit te stellen (was trouwens al te laat). Na veel gemekker en geklaag, over de benen en het weer, stapten we toch op onze fiets. Het bleef op zijn Pinschels want bijna in La Santa aangekomen voelde ik iemand tikken op mijn rug en naar beneden kijken richting bidonhouders.... Ja hoor.. Pinketje was er in geslaagd om zijn drinkbussen thuis te vergeten... Terugkeren zag geen van ons zitten (te veel bergop) dus wilden we nieuwe bussen kopen in La Santa... Dat lukte ook maar we hadden energiepoeders willen kopen voor in deze bussen en toen ze gevuld waren merkten we op dat het recuperatiedrank was met chocoladesmaak... dus eigenlijk gewoon niet te drinken op de fiets (zie foto)
We namen ontbijt in La Santa en zetten onze tocht voort... Het vervolg kennen jullie... Ik ben nu net wakker van mijn middagdutje en de zon schijnt weer helemaal. Philip ligt al te bakken aan het zwembad en ik ga hem vlug vergezellen. Ondertussen merk ik hier op dat alles hier "topoverkloten" ligt zoals ze dat zo mooi zeggen... Ik breng daarover gauw verslag uit..
tot zo
Johan
Deze mooie (Iron)man uit Roeselare.. een man die in vele fronten thuis is en blijkbaar ook iets afweet van brokkelauto's... Onze auto is idd een CHEVROLET type KALOS...
Ik begrijp dat de verliezers ontgoocheld zullen zijn maar we vroegen niet hoe deze auto vroeger heette of nog zal heten en wie wat niet kon uitspreken...
Maar Pol.. blijf aub reageren want wij genieten dagelijks van je commentaar!!!
Vandaag zijn we pas om 13 uur vertrokken naar La Santa om er 40Min. te lopen,80 te fietsen en 50 min;te lopen.
Het lopen ging me goed maar vandaag tijdens het fietsen heb ik enkel Johan van zijn schoonste kant gezien,zijn achterkant!!Amai,ik kon net dat wiel houden!Johan reed heel sterk vandaag!Ik moest de hele tijd denken aan onze kabel van 70 meter die we mee brachten voor internet!Ik had er beter 10 meter van afgedaan en aan zijn zadelpen gebonden!Ook de wind was heel krachtig.We waren pas om 18 uur terug binnen in La Santa!Normaal moesten we nog 3500meter zwemmen maar dat werd rust in de plaats! Morgen 205km fietsen, we zijn voorzien om vroeg te vertrekken zodat we rond 17 uur terug thuis zijn!Hopelijk valt het weer wat mee!groetjes philip
De depressie van gisteren is over.. Dit komt door mijn beste vriend Philip... Hij is er met zijn technische pollen in geslaagd om ook mijn hartslagmeter naar de vaantjes te helpen... Dus joepieeeeee... ik had vandaag geen enkele keer een te hoge hartslag....
Gisteren hebben we nog lekker gegeten in de Mezza Luna. We hadden er heel diepzinnige gesprekken over het leven na de triatlon en zo.... Ik hang het wel niet aan jullie neus waarover we het zoal gehad hebben...
Vandaag deden we een combitraining: we reden met pak en zak naar La Santa (zie foto) 40 min lopen, 80 km fietsen en dan weer 50 min lopen. Mijn rug was niet beter dan gisteren maar ook niet slechter... dat is zeker al positief.. Ik deed wat oefeningetjes op de piste ipv lopen. Morgen heb ik een afspraak met Gunter.. Het fietsen daarentegen ging wel vlotjes en ik kon profiteren van het feit dat Philip gisteren zo zwaar getraind heeft.. voor één keer moest ik niet afzien in zijn wiel.. Toch kon hij makkelijk mee hoor..
De zwemtraining van deze avond is gecanceld.
Het weer was iets minder vandaag: partly cloudy, maar toch meestal zon..
De nieuwe koptelefoon werkt goed. Ik heb hem vandaag uitgetest...
Het slaapkleed van oma heeft ook al zijn dienst gedaan... de fiets blinkt weer helemaal!!!!
Verder wens ik Ineke succes bij haar examen WO nu ze weet waar Lanzarote ligt
Ik hoop ook dat Pol snel weer nuchter is zodat hij beseft dat hij geen CEO is die de r niet kan uitspreken..
Sorry Pol maar je hebt de prijs niet gewonnen... Je krijgt wel een chocolaatje bij ons thuis (of mocht dat niet meer??)
Hier nog een fotootje van onze licht bevuilde bolide. Kom op... nu weet je het!!!
Eén reepje van de chocolade tablet hebben we er vanaf genknabbeld
We vertrekken nu voor een combitraining
groeten,
Johan en Philip
Vandaag 4,3 zwemmen in de voormiddag, daarna iets gegeten en dan 18km gelopen met 5x800meter hoge intensiteit om daarna nog 4,3km te zwemmen;Ik moet zeggen, het was zalig.
Zwemmen was mijn jeugdsport en vandaar dat zwemmen voor mij als ontspanning mag gezien worden. Ik geniet van de lanzarotische zon in dat woelige 50meter bad. Echt, ik zou nooit ophouden! Het lopen ging in tegenstelling tot Johan zeer goed, ik had echt superbenen vandaag en moest mij ook echt nooit forceren. De 5x800 meter liep ik een hoog tempo zonder echt diep te gaan, een zeer goed gevoel. Ik zat er wel een beetje mee dat het voor Johan zo moeilijk ging. Je hebt soms van die dagen dat het echt lastig is, dan is het beter naar het lichaam te luisteren en gewoon te rusten. Morgen kan het net andersom zijn. Nu gaan we een pizza eten, vanavond vroeg slapen om morgen eerst 40 minuten te lopen, daarna 80 km fietsen en terug 50 min.lopen. Niet te onderschatten op dat winderig eilandje hier!Slaapwel.xxx
Alweer dag 4... amaai gaat dat snel!!! Deze morgen goed uitgeslapen en ik dacht dat het een rustige trainingsdag zou worden. Pinketto had me verteld dat er voor zaterdag 5x 800 lopen opstond en zwemmen. Ik dacht dus dat dit ook voor mij zou lukken en dat er nog heel wat tijd zou overblijven om andere dingen te doen zoals boodschappen en slapen... Maar toen werd het duidelijk..... Het was 2x 4000m zwemmen en anderhalf uur lopen met daarin 5x 800. De eerste zwemtraining was zeer aangenaam.... rustig en in de zon... Daarna een lekkere sandwich "Ironman" aan de Poolbar en goed insmeren want de zon was ons aan het wegsmelten.. Die kleur van op de foto's van gisteren ziet er vandaag anders uit.. Na een kort zonnebad (zie foto's) riep de plicht om te gaan lopen. Ik wist dat anderhalf uur nog veel te hoog voor mij gegrepen was, maar het werd een regelrechte ramp. Mijn benen wilden, mijn hoofd wilde maar mijn rug en mijn hart wilden niet... Het werd een loop van niet meer dan 10km want ik moest stoppen van de rugpijn maar ook mijn conditie blijkt alles behalve.. Normaal moet in een duurloop mijn hartslag 136 zijn en nu heb ik deze 10km gelopen aan een gemiddelde snelheid van 10,6 per uur (wat bijna kruipen is) met een gemiddelde hartslag van 143.... De sportieve moed is me dus volledig in mijn crocques gezakt... Maar goed... er zijn veel ergere dingen in het leven en ik heb dan maar genoten van mijne maat die wel in topvorm zit. Voor de mensen die er nog aan twijfelden Pinketje is nog niet afgeschreven (in tegenstelling tot mezelf). Ik heb hem nog nooit zo goed weten lopen (en ik ken hem al een tijdje)... Hij wist van geen stoppen en dat tempo!!! en dat zonder enige moeite... Daarna is Philip nog gaan zwemmen en ben mezelf eventjes gehorizontaliseerd.. Nu zijn we klaar om iets lekkers te gaan eten in de Mezza Luna
Speciaal voor de ouders van Leen die ook trouwe bezoekers zijn van onze blog deze foto. Dan hebben jullie er ook weer eentje voor op de schouw
Hier komt enkel de plaatselijke bevolking eten. Het valt ons op dat men hier heel laat nog eet. Toen wij om 23u30 vertrokken kwamen er nog mannen aan om te eten. Meestal blijkbaar zonder vrouwen... zo gaat dat hier..
Nu duiken we de koffer in want morgen wordt het een zware dag
slaap lekker
Een klein loopje rond La Santa
Even stretchen nadien
Philip herbeleeft zijn jeugd maar deze keer niet op het gezicht van een ander
Philip op de Haria
uitzicht op de stad Haria
fotoshoot op Mirador del Rio
keuken
badkamer: venster stond nog open bij de felle regenbui... WC rollen staan nog te drogen
kamer Philip
kamer Johan
Deze morgen om 7uur liep de wekker af. Al onmiddellijk voelden de beentjes niet goed aan,even checken bij Johan die ook 2 zware benen vaststelde! Waarschijnlijk was de training van gisteren iets te zwaar geweest om vandaag de ironman route te rijden! Toch vertrokken we vol goeie moed om er minimum 180 op onze teller te zetten! Het weer was barslecht, zwaar bewolkt en ongelooflijk veel wind (4a5 beaufort). In de verte zag je de haria volledig in de wolken liggen. Na 30km beuken tegen de wind namen we het wijselijk besluit om vandaag met morgen te wisselen en terug te keren naar Tinajo. Op deze manier verder fietsen had geen zin! Benen en rug waren gewoon choco! Gelukkig dacht Johan er net zo over. Vandaag word dus recupdag met 50 fietsen,en tegen avond zwemmen. Nu gaan we wat rusten.
Philip.......................................................................................................
Inderdaad... ik voelde het net zo aan. We waren elkaar de hele tijd aan het overtuigen om weer naar huis te rijden of dan toch maar door te gaan... Maar we zijn verstandig geworden (uh uh)
Het begon allemaal weer op zijn Pinschels... Om 7u liep ook mijn wekker af maar ik dacht "laten we nog even snoozen, Pinketje zal wel met frisse moed opstaan en dan zien we wel". We wilden eigenlijk om 7u30 vertrekken om dan na 7 km al halt te houden voor het ontbijt in La Santa. We waren namelijk vergeten boodschappen te doen!!
Om 7u30... nog steeds geen reactie in de andere kamer... om 8u ook nog niet.. Ik ga even plassen en hoor zelfs geen beweging in die kamer, zelfs geen gesnurk... even dacht ik dat hij daar dood in zijn bed zou liggen... Hoe zou ik dat in godsnaam op de blog zetten.. en met of zonder foto erbij?? Maar gelukkig hoorde ik gekreun... hij was wakker, gezond en wel maar stemde onmiddellijk in om ons vertrek uit te stellen (was trouwens al te laat). Na veel gemekker en geklaag, over de benen en het weer, stapten we toch op onze fiets. Het bleef op zijn Pinschels want bijna in La Santa aangekomen voelde ik iemand tikken op mijn rug en naar beneden kijken richting bidonhouders.... Ja hoor.. Pinketje was er in geslaagd om zijn drinkbussen thuis te vergeten... Terugkeren zag geen van ons zitten (te veel bergop) dus wilden we nieuwe bussen kopen in La Santa... Dat lukte ook maar we hadden energiepoeders willen kopen voor in deze bussen en toen ze gevuld waren merkten we op dat het recuperatiedrank was met chocoladesmaak... dus eigenlijk gewoon niet te drinken op de fiets (zie foto)
We namen ontbijt in La Santa en zetten onze tocht voort... Het vervolg kennen jullie... Ik ben nu net wakker van mijn middagdutje en de zon schijnt weer helemaal. Philip ligt al te bakken aan het zwembad en ik ga hem vlug vergezellen. Ondertussen merk ik hier op dat alles hier "topoverkloten" ligt zoals ze dat zo mooi zeggen... Ik breng daarover gauw verslag uit..
tot zo
Johan
')
