We zijn er weer.
We waren op tijd vertrokken in Melbourne en na een hobbelige vlucht kwamen we voor op ons schema in Hong Kong. Waarom hobbelig, wel er was net een tyfoon geweest, is dat niet hetzelfde als een orkaan??? Volgens de stewards was het maar een nr. 1, die ene had eens een 5 meegemaakt, wow. Komt daar bij dat Hk de kortste en moeilijkste landingsbaan ter wereld heeft! Maar de wind was noordwaarts gedraaid en zo konden we toch landen . Mocht dat niet het geval geweest zijn zouden we in Manilla geland zijn.
Het was nog donker toen we daar aankwamen, half 6 plaatselijke tijd en alles was er nog gesloten. Niet veel te beleven dus. We vonden wel een internet automaat, maar konden niet op de blog, jammer dat die er de laatste dag uitlag , maar daar konden we niets aan veranderen.
Terug vliegtuig in dus richting Londen. Om te beginnen was het weer hobbelig maar dat beterde wel. Nu vlogen we de ganse tijd met de dag en boven de wolken schijnt die fel hè. We moesten allemaal ons gordijntjes toedoen, zodat er nog mensen kunnen slapen en zodat we tv zouden kunnen kijken. Maar daar was ook iets mis mee dus het aanbod aan films en tv programma's was zeer beperkt. Niet leuk dus, gene romantische film gezien. Gelukkig was er sudoku en op tijd eten en drinken. Ik kan je verzekeren 12 uur in een zetel zitten is lang, gelukkig hadden we exit seats gevraagd. Die staan aan de nooduitgang en daar is wat meer beenruimte dat maakt toch wel een verschil. De olifanten poten zijn er nu ook wel maar toch.
Weer op tijd in Londen, om half 2 en om 20 na 4 was onze volgende vlucht, een beetje rondgelummeld daar veel volk allerlei soorten, genoeg te zien dus.
Kwam de tijd dat we moesten inchecken, onze gate kwam niet op het bord... wachten vol ongeduld. Westmalle riep... wachten, uiteindelijk naar de British airways balie en daar kwam dan het bericht dat het vliegtuig er was. Rap rap ernaar toe, moest dat natuurlijk nog gelost worden en onze bagage moest er natuurlijk ook nog op geraken. Bleek dat het vliegtuig dus al 45 min geland was maar dat er geen gate was om te lossen, Heathrow is echt veel te druk en overbezet, dat is daar altijd hetzelfde. Toen we dan uiteindelijk aan boord gingen en we klaar stonden voor vertrek om 5 uur, vertelde ze ons nog 10 minuten. Dat werden er dan weer 40. Als je graag naar huis wil duurt dat wel lang hoor. De vlucht duurde dan maar een kleine 3 kwartier dus dat viel mee. vlug door de douane en dan op onze koffers wachten, daar was een kleine verassing. De kleinste was gewoon open gescheurd en van de grote was het oor af, maar die was overladen 25 kg en 17 kg. Die gaan dus naar de valiezen hemel, we zijn hen zeer dankbaar.
Daar stonden onze 3 Aussie style mannen dan, ze hadden alle 3 hun nieuwe t-shirts aan. Ontroerend weerzien...
Al goed dat het typisch Belgisch weer was, hoewel, we zijn beter gewend. Thuis gekomen kwamen de rellies al vlug langs en er werd weer uitvoerig geknuffeld en gekust. Cadeautjes werden van eigenaars verwisseld en enthousiast ontvangen, er was cake en ander lekkers. Iedereen is weer tevreden.
Dit was dan ons groot avontuur, nogmaals bedankt voor de interessen en kom nu maar eens langs he. En zoals de meesten wel weten gaan jullie dit nog jaren horen, in Australie doen ze .............
