We hebben al een paar keer vandaag proberen in te loggen maar het lukt
niet. Mijne Maurice zal dit er dan opzetten zogauw het lukt.
Allemaal bedankt voor de leuke, grappige, onderhoudende weetjes die ons
op de hoogte hielden van het reilen en zeilen in Belgie. Het was heel
leuk voor ons, we keken er altijd naar uit. We zijn al in de luchthaven
dus dit is echt het einde van onze reis. Jullie hebben al wel gemerkt
dat we er klaar voor zijn... Er volgt nu echter nog een zwaar stuk, de
vlucht en deze keer is ze nog een beetje langer.
Mates thank you all and see you soon!
Australia, you beautiful country
we've seen a lot of you
we've had lots of fun
we've had lots of sun
we didn't surf but enjoyed looking at the surfies
we saw a lot of water beautiful, beautiful water we loved the waves in the hot and in the cold rough seas
Now it's time to say goodbye
it brings tears to my eye
see ya mate
Eerst hebbben we afscheid genomen van ons rood autootje. We hebben dan de zelfwandel knop op gezet en zijn vertrokken. We waren
daar vlakbij het Daimaru center en daar zijn we eerst binnengegaan. Het
was er wel verandert veel drukker en andere winkels maar dat is normaal
he , de klok hing er nog. Vroeger vonden ons kindjes dat heel plezant,
nu vond ons Marijke er maar niks aan. de klok gaat van onder open en
speelt Waltzing Mathilda en er zitten kakatoes en gala's in ja veel is
het inderdaad niet hoor en nu heeft het helemaal geen effct nie meer.
Zo kun je helemaal shoppend verder wandelen tot aan het station, dat is
een eindje hoor. We hebben op een hoekje frieten gegeten op z'n
belgisch gebakken, maar ze moeten toch nog wat leren .
We hadden gedacht van een Neighbours toer te doen, maar het was een
beetje te duur, ik ben er trouwens al geweest.
Verder langs federation square, dat bestond 13 jaar geleden nog niet.
Naar Southgate dan, ook iets gegeten, dat had ik niet mogen doen.
Koppijn, meer moet ik niet vertellen zeker. Naar huis dan en in mijn
bed gekropen. Marijke heeft dan gewassen gedroogd en gestreken. Naar de
winkel geweest en ze heeft nog wat ingredienten gekocht voor mijn
verjaardag. Ballonnekes, taart(in de vorm van 2 donuts), eikes voor het
ontbijt. Ze had ook een kroon gemaakt en de tafel feestelijk gedekt.
Leuk om zo te ontwaken.
Jammer, maar nu heeft Marijke koppijn... We zullen wel zien waar we dan
vandaag uitkomen...
We hebben dagticketjes gekocht voor het openbaar vervoer we kunnen
rijden waar we maar willen.
DE ZON SCHIJNT. See ya
Na een heerlijke nacht slapen in een splinternieuw huisje, en gebrubbeld te hebben vertrokken we op zoek naar een boot die ons kon overzetten van Sorrento naar Geelong. We reden dan voor een stuk langs Port Philip Bay om er dan over te varen. Dat viel al mee om te beginnen want we waren er 2 minuten voor 11 en om 11 uur vertrok de ferry. Soms mag je ook wel een keer geluk hebben he. De vaart duurde zo'n 40 minuutjes, het zonnetje scheen, prachtig dus. Eenmaal aan de overkant kon de mooiste rit van de wereld beginnen. The great ocean road, mochten ze die naar Belgie verleggen ik ging er direct langs wonen, zo schoon. Weer een tekort aan bijvoeglijke naamwoorden, maar vraag maar eens aan ons Hilde. We stuurden haar een berichtje om te laten weten waar we waren en ze viel bijna van hare fiets van jaloezie, je kan je inbeelden. We keken naar de surfers inTorquy en Bells beach, de 2 bekendste surfstranden, aten ondertussen een meatpie. Zo zijn we onderhand toch nog echte true blue Aussies. In Bells Beach kregen we daar nog een schone regenboog bovenop. Dus we hadden wel eens een buitje maar tussendoor ging het genoeg. We reden tot aan Appollo Bay, waar we een slaapplaats vonden. We wilden wel internetten maar in de ene plaats moest je eten en we hadden zin in pizza, de andere plaats waren ze aan't schilderen... Toen was het al wel efkes aan het regenen, en tijdens de nacht deed het dat nog veel meer. We stonden echter op met de zon, dat was goed, maar we waren nog maar net vertrokken of daar was weeral de eerste bui. Men had er 2 voorspeld, ze hebben het niet goed geweten... Amai zo nat dat was al lang geleden, nog van in Belgie! We hebben de apostels dus in de regen gezien, efkes stopte het wel eens tussendoor maar we hielden het niet droog. Dat duurde tot gisterenavond 7 uur. Ik moest dus in de donkere van Warnambool naar Geelong rijden. In de regen en met tijden serieuze regen, SPANNEND. De wegen zijn daar niet verlicht en regelmatig zijn er putten in de weg, dan hangt er ene in uw gat te boren.... Na Colac was het gelukkig over we waren dan half weg. Een beetje meer ontspannen dan toch. Ik moet zeggen deze nacht bijna 7 uur aan een stuk geslapen, dat was lang geleden. Ik kijk al uit naar donderdag, weer slapen in mijn eigen bedje. Vanmorgen om half 10 richting Melbourne, geen spatje regen natuurlijk. Eerst naar de Victoria Markets want ik moest nog enkele cadeautjes vinden. Daar zijn we goed in geslaagd. Inchecken in ons appartementje voor de laatste dagen, het is niet geweldig, maar 't is maar om te slapen. Je wordt er wel een beetje depri van hoor. Winter enzo.We hebben al wat rondegtoerd hier op zoek naar een internet plaats en zoals je ziet hebben we ze gevonden. Marijke is fotoos aan het downloaden maar het gaat niet zoals ze wil, jullie zullen wel zien wat erop komt en anders na donderdag he. Gisteren ook nog geprobeerd, we hadden een half blad vol geschreven en ineens was alles weg. We hebben dan niet meer opnieuw geprobeerd, we waren daar bij Mc Donalds. Niet ideaal dus, het was er zeer druk. We komen bijna aan het eind van onze reis, het wordt stilaan tijd. Seffes gaan we nog wat wassen en dan ons valiezen wat organiseren. Morgen moet de auto terug, we rijden nog eens langs ons Waltham streetje, ons eerste huis hier in Melbourne. Amai dat is hier verandert, maar ja het is dan ook14 jaar geleden dat we hier waren. Okee tot een volgende, see ya,
Vanmorgen afscheid genomen van Lakes Entrance met een zonnetje. Richting Pinguinnekes gereden, we gingen dan van de highway af en volgden een andere route. Hoe dichter we kwamen des te meer wolken er waren... zelfs druppeltjes ,ja ik heb de ruitenwissers moeten gebruiken. Ons humeur daalde dus onder het nulpunt, stilte in de auto hoewel we dat wel meer hebben. We hebben in een leuk cafeetje gegeten, Marijke chicken souvlaki en ik ricotta en spinach canneloni. Het was lekker. We waren niet ver meer van ons eindpunt, nog 45 km. Over de brug naar Philip Island en recht naar de pinguins gereden. Eerst betalen uiteraard, maar dat geld dan nog voor vanavond, al eens goed rondgekeken. Daarna reden we verder naar Nobbies point, om naar de zeehonden te kijken, die kan je alleen zien door een verrekijker, waar je voor betaalt. Maar amai dat water hier, het is vandaag heel winderig, dus ruwe zee. Hier zijn allemaal rotsen, waauw dat is keiferm als je dat zo van bovenaf kan bekijken. Die golven hebben nogal kracht hoor. Ik heb er weer vershillende fotoos van maar weer zullen ze niet kunnen weergeven wat we nu zagen. Heb ook een keer gefilmd maar nu kunnen we geen fotoos niet meer pakken straks. Seffes rijden we terug naar de pinguins want als je niet op tijd bent zul je achteraan moeten zitten he. Waar we zullen slapen vannacht is nog de vraag... See ya
Gisteren hadden we een motel met zwembad en spa,
daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, vooral Marijke anderhalf
uur. Toen moest ze eruit komen, want ze was helemaal verrimpeld. We
hadden ook een keukentje dus hebben we zelf eten gemaakt. Buiten een
prachtige kustlijn was er niet veel te zien in Eden. Jammer genoeg
scheen de zon niet, er zouden ook dikwijls walvissen te zien zijn.
Gisteren niet. Vanmorgen vroeg! vertrokken (negen uur). Je kan je
het ochtendhumeur voorstellen. We hebben de grens overgestoken en reden
gans de tijd door enorme eucalyptusbossen. Die bomen kunnen wel hoog
zijn hoor. We waren hier dan al op de middag en vonden al snel ons
hotel. Na de lunch internetten en seffens gaan we naar het strand. Of
we alle negen mijl zullen wandelen, valt sterk te betwijfelen. Weinig
nieuws dus, morgen rijden we naar de pinguinekes. See ya,
Zondagmorgen dus, omdat we onze cabana proper
gekregen hebben, wilde ik hem ook proper achterlaten. Dus poetsen en
wassen op zondag. Marijke kreeg nog een mooi aandenken van Pauline.
Enkele foto's nog genomen en dan was het tijd om afscheid te nemen van
Tom, Alec en Reece. Tim was gaan werken en Pauline bracht ons naar onze
huurauto in de stad. Een laatste keer over de brug gereden ...
Deze auto is wel een beetje kleiner, minder luxueus, maar hij doet
het. 'T is trouwens ne nieuwe rode Hyundai. Nog eens langs Kensington
gereden, tot aan ons appartement, Hans zijn schooltje. En dan onze
tocht verdergezet richting Wollongong. Onderweg stopten we om te
lunchen met zicht op de vertrekkende vliegtuigen, we waren dan in
Brighton-le-sands. Na een lekker pistoleetje en de niet meer
ontbrekende Caesar salade verder. Onze eerste stop was dan een scenic
view over Wollongong. Prachtig!! En zo naar Kiama. Waar we dan maar
besloten van te blijven slapen. Maurice heeft een mooie foto gevonden,
er was maar om het half uur een klein fonteintje. De zee was veel te
kalm. Een kamer gezocht, klein maar fijn. Een wandelingetje door het
dorp en langs het strand, waar de VOLLE MAAN! opkwam. Lekker gegeten in
het Mexicaans restaurant. Na een verkwikkende nachtrust nog effkes
langs de Blowhole, geen verbetering in zicht. Op naar het volgende
mooie park, wel te verstaan een zeepark, Jervis Bay (foto). Als de zon
schijnt en dat deed ze, fantastische mooi kleuren van water, mooie
strandjes, schelpjes gevonden, gepicknickt. En weeral verder naar onze
slaapplaats Batemans Bay. Ook zeer mooi gelegen aan een baaitje. De
pelikanen kunnen ons altijd verrassen. grappig dat ze zo vlak boven je
hoofd vliegen. Zolang ze maar niets laten vallen. We hebben daar
verhalen over gehoord. Gelukkig had ons bed een elektrisch deken, want
het was een koude nacht. Goe gedoucht, lekker ontbeten, bij de VVV
gestopt om te internetten. Eden, here we come! See ya,
Volgens de laatste SMS berichtgeving verblijven onze ozzies in Kiama.
Bekend om zijn "Blowhole"
Een blowhole is een opening of spleet in de rotsen dat aan de onderkant in verbinding staat met de zee. De golven worden met onregelmatige tussenpozen door het gat omhoog geblazen en het water komt er als een fontein aan de bovenkant weer uit. De reisgidsen beweren dat het water wel zestig meter hoog kan komen. Hoe hoger de waterstand en hoe sterker de golfslag, des te hoger de waterfontein.
Marijke and me want to thank you again for the lovely time we had at your place. For all the wonderfull, well prepared meals ,all the new flavours. For the very cosy and beautiful cabana. For the nice and warm bed. For the great showers. For the very nice and sweet taxi driver. We will remember it fondly, THANK YOU AGAIN,
Vandaag zijn we naar Paddington market geweest. Alec moest gaan voetballen aan de andere kant van 't stad, dicht bij Paddington en wij konden meerijden. Om iets voor de middag werden we en Reece dus afgezet in Paddington. We hebben dan over de markt gewandeld, waar ze heel veel mooie dingetjes hadden, voor vrouwen vooral. Reece ging maar naar de pub, want hij vond het niet echt iets voor hem. We hebben dan natuurlijk ook iets gekocht, een cadeautje voor Pauline, omdat ze ons zo goed ontvangen heeft en we hier twee weken mochten logeren. We hebben een blauw armbandje en blauwe oorbellen gekocht en ze vond ze prachtig. Na de markt zijn we dan nog langs Chatswood geweest om inkopen te doen voor vanavond. Daar hadden we ook nog koffie met Margi en John. Omdat het vandaag onze laatste avond is, hebben we ook al wat ingepakt. De grote valies zit al vol met voornamelijk souvenirtjes. Na het inpakken was het dan tijd om te beginnen aan het eten. De paprikasoep was al klaar, maar de guacamole en de voorbereidingen voor de mosselen moesten nog gebeuren. Om iets na 7 kwamen onze gasten, Linda, Debbie en Irene, we begonnen met een aperitiefje en guacamole, daarna de soep, die ze allemaal heel lekker vonden. De mosselen waren next, die vielen ook heel erg in de smaak en als afsluiter was er natuurlijk Belgische chocolat (cote d'or) en als verrassing (voor ons mama hare verjaardag) ... chocoladetaart met frambosencoulis met kaarsjes op en wat werd er gezongen... Happy Birthday. Den afwas is gedaan. Het is 5 na 11, we gaan nu nog Dr. Who zien. See ya
Amai dat was een lekker ijsje, banana split, met chocolade saus en fudge saus, die vond ik lekkerder, banaan en nootjes. We hadden eerst een ceasar salad, Marijkes favoriet, en pasta bake gegeten, dus pasta saus(potje) met gehakt en dan in de oven, jammie. Die serie met aussie hunks, Beach patrol, zal bij ons ook wel op tv komen binnenkort zeker. Kunnen we thuis ook wat zitten kw... dromen, is een beter woord. Daarna naar ons bed, Marijke heeft dan de controle over de zapper en kijkt dan graag naar Will en Grace of kookshows. Rond 11 uur ga ik dan slapen, zij vind dat meestal nog te vroeg, maar 's morgens is het ook altijd te vroeg he. Vandaag a change of plans, Pauline is gaan werken, jammer. We zouden voor morning tea gaan met haar vriendin. Reece, Paulines broer, is al eens bij ons op bezoek geweest, komt seffes aan. We moeten nog wat gaan winkelen, ik maak straks witloof, morgen paprikasoep en mosselen. Chocolade olifantjes mogen ook niet ontbreken. Speciaal voor Marijke ook nog guacamole. Morgen is dus ons afscheids diner voor de lunchmeisjes. We zullen de familie Knapp missen volgende week, het zal weer aanpassen worden want hier zijn we echt verwend hoor. Ik heb het al dikwijls gezegd ook he. Het zal dan ook weer stiller worden op de blog want nu staat de computer altijd klaar... De poetsvrouw is aan het stofzuigen en Angel de hond is daar bang van, zij zit nu tussen de computer en de bureau. Je zal het niet geloven maar wij zien dat engeltje graag. see ya,
Oiets na half elf zijn we in Paulines auto(lees taxI) gestapt en reed zij ons naar Palm beach(lees Summer Bay). Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen en er was alleen mr blue sky. Eerst een wandeling over het strand, een foto bij de surf club. Er waren daar nog fans! Her was weeral een eind na de middag ondertussen dus tijd voor de lunch. Pauline at een kegelvormig rijst en groentjes ding met sla. Marijke en ik beef pie met sla. Lekker, maar nog plaats voor capucino en dessert. Marijke chocolate chip scone en ik een cakje met framboos. Pauline heeft van ons beider dessert geproefd. Alles was lekker. We zijn dan teruggereden naar nog enkele mooie strandjes om te eindigen in Manly. Pauline wist daar een leuk strandje, en dat was het ook eerst even een wandeling en in het midden op die wandeling was er toch een heeeeel leuk en ferm winkeltje zeker. Pauline vond daar een paar oorbellen voor haar vriendin. Terwijl we verder wandelden verschenen er allerlei leuke versierselen op de rotsen in metaal. Slakkenhuisjes, duikers, inktvis, zeedraken, die zitten daar blijkbaar in het water... Op het eind is er daar een leuk strandje met uiteraard een koffieshopke waar we nog iets gedronken hebben, na een plasje keerden we dan weer naar onze auto. Om terug geld in de meter te stoppen en dan nog even door Manly te wandelen. We moesten nog een beetje food shoppen, dus via Chatswood (wijnegem shopping in 't heeeeel groot). Mijn ijsje is klaar dus even weg en dan naar allemaal schoon mannen kijken op tv die over de mooiste blauwe wateren varen.....
Ja, ja, we hebben gehopt vandaag, eerst hop op de trein, hop op een andere om naar de haven te rijden. De volgende hop was naar de overkant, Kirribilli, daar woont de eerste minister. Daar waren 3 stops en dan terug naar Circular Quay. De volgende hop was naar Darling harbour. Het was fantastisch weer, het werd zelfs 21 graden. We hebben het gevoeld, gelukkig waren we al wat lichter gekleed want met momenten was het zelfs heet! De volgende hop was naar Watsons bay, die hopten we met de bus, we hadden eigenlijk een lunchdate met Linda. Die belde af want Lucy is ziek en heeft met momenten hoge koorts. Griep waarschijnlijk. Dan hebben we maar met z'n tweetjes fish en calamari en chips gegeten. Dan een snelle hop terug naar C Q, om vandaar naar Manly te varen. We hebben daar een ijsje gegeten en de bus naar Chatswood genomen. We gaan dat niet meer doen, je moet je voorstellen hier is er een bushalte om de 50 meter... De wegen zijn hier stijl en de bussen oud. Kan je er een tekeningske bijmaken? Voor de laatste hop hadden we de trein terug naar Roseville, dat was nog maar 1 stop. We hebben vanavond lasagne gegeten, en seffes als dessert pannekoeken. Heb net nog getrakteerd op chocolade, we hadden bij david Jones( zo een winkel als de'n Inno) Jacques blokken gevonden puur en melk. Ik denk dat ze al bijna half op zijn, behalve die van Pauline dan. Morgen gaat ze weer met ons uitrijden. We gaan kijken daar waar ze Home and Away filmen, Palm Beach. See ya
Vandaag hadden we gepland om te gaan hoppen, je weet wel hop on the bus , hop of the bus. Marijkes hoofd had echter andere plannen, het deed namelijk zeer. Bij het ontbijt dan maar een pilleke gepakt, en dan ging ze terug op bed liggen. Na een uurtje of anderhalf was ze weeral genezen. Dan was het dus al middag, we hebben dan de trein genomen richting stad en zijn net voor de brug afgestapt, om erover te kunnen wandelen. Er was wel een nadeel, het was overtrokken, dus geen mooi blauw water... Onderweg hebben we dan ook 1 van de pilonen beklommen. 200 trappen naar boven en daar heb je ook wel een mooi uitzicht. We waren al 3 security mensen tegegekomen en daar boven stond er ook ene. Ik vroeg hem of hij daar altijd was en ja sinds 11 september is er altijd wacht, omdat het het kenmerk van Sydney is en met dan ook nog het Opera house ernaast. We hebben dan in de Rocks gegeten en zijn door de stad naar Pitt street gewandeld om nog winkels te bekijken maar we hebben er niet veel gedaan, zouden we aan overdaad gedaan hebben????? De trein terug naar huis, maar is Roseville heb ik nog naar een kapper gezocht, en al rap gevonden. Het was uiteraard een Aziaat, maar amai hij kan goed masseren, eerst 2 keer wassen en daarna inmasseren met , wie weet wat, but he did it very well. We hebben vandaag Indisch gegeten, lekker, Pauline is een heel goeie kok. Kip met botersaus, kwam wel uit een potje, met komkommer in yoghurt, banaan met of zonder kokos en rijst en naan brood. Lekker, eerst aten we mijn pompoensoep. Dat was het weer voor vandaag, morgen hoppen we dus, voelen we ons echt kangoeroes, he Lise. See ya,
Gisteren zijn we op zoek gegaan naar een cadeautje voor de little Miss Campanga. We hebben eventjes rondgeneusd in de dollarshop met allemaal leuke kleine dingetjes. Maar daarna gingen we naar de ABC shop, waar ze schattige kleine pyjama's hadden van de Bananas in Pyjamas. Natuurlijk hebben we er dan zomaar ene gekocht. Daarna terug naar huis om te lunchen en te beginnen bakken. We hebben muffins met ajuinen en kaas en scones gemaakt omdat thuis de scones van Marijke altijd mislukten. Maar Pauline was een goede lerares en ze kwamen mooi en fluffy uit de oven. En met boter en jam waren ze echt heerlijk! Terwijl we van die heerlijke scones en muffins aan het eten waren, waren John en Margi, vrienden van Pauline, en hun zoon met zijn vriendin op bezoek. John, of Jan, is een Hollander en hij wou ons graag eens ontmoeten,want dan kon hij Nederlands praten. Dat hebben we dan ook gedaan. Hij woont al in Australie van zijn 8 jaar, maar kon toch nog goed Nederlands. Tom moest dan ook vertrekken naar Melbourne, vanavond komt hij terug. En daarna zijn we naar de cinema geweest, we hebben Harry Potter gezien. Maar daar zullen we niet te veel over vertellen, voor de anderen die hem graag willen zien. Marijke is nu ook volop aan het lezen in de nieuwe laatste Harry Potter boek, zoals iedereen hier. Altijd kom je wel iemand tegen die op een bankje den boek zit te lezen. Vandaag zijn we dus op bezoek geweest bij Linda en Miss Campanga. Tim zette ons af in Rose Bay, want hij moest naar de universiteit en dat was op zijn weg. We kochten nog een bloemetje en gingen dan naar haar huis. Ze woont nog altijd in het blauw en witte huis. We hebben bij haar in de tuin, het was zalig weer buiten een stralende zon en 18 graden, een tasje thee gedronken en wat gepraat. En daarna trakteerde zij ons op lunch bij Europan. Daar aten we een lekkere pizza en een Grieks slaatje. Daarna nam ze ons mee op een touristische drive langs de kust, we zagen Watsons Bay, mooie zichten van de harbour en Bondi. We moesten Lucy nog oppikken aan de balletschool en dan zetten ze ons af bij Miss Campanga. We werden daar goed ontvangen. Ze was zeer blij om ons terug te zien en was benieuwd naar wat we nog gedaan hadden over de jaren. Ze had ook een heel schattig zoontje, Luca, en hij was heel blij met de pyjama en Miss Campanga ook. We kregen daar ook een lekkere appelcake en iets hartig met ricotta en bieslook. We bleven daar een paar uurtjes en dan was het weer tijd om te vertrekken. Miss Campanga bracht ons naar het centrum van de stad en daar namen we afscheid en gingen we op zoek naar iets om te eten.We gingen nog eens kijken naar de David Jones, waar we Belgische chocolat vonden, voor de party op zaterdag. En dan kwamen we nog in centrepoint waar we ook nog wat rond keken. Dan gingen we eten bij de Pizza Hut, er zijn er hier niet meer zoveel, en het eten was niet zo lekker als in Belgie. Dat was het voor vandaag. See ya!
Bij ons is hij al bijna achter de rug, maar jullie kunnen nog lang genieten! We hebben hem op gepaste wijze gevierd, een etentje in een ''Belgisch restaurant''. Er hingen slingers in onze driekleur en ballonnen. Er werd door ons stoofvlees gegeten met frietjes of puree, videe en varkensvlees. Als dessert chocolademousse, dame blanche, luikse wafel, de eerste 2 heel lekker, de wafel absoluut niet. Ik heb nu precies wel een beetje last van de mousse. Al de porties waren enorm groot. We hebben dan ook nog een tripel gedeeld, maar die viel blijkbaar niet in de smaak. Het was wel ingericht met van alle atributen uit Belgie, zoals stoelen, fotoos, bierreclames, vanalles van de duivensport... De moeder van Tom was ook mee, zij is Duitse dus er kwam van alles boven. Zij kende onze Boudewijn uit de geschiedenisles. Probeerde alles te lezen, op de muur stond er ook in grote letters uitleg over Adolf Sax. De eigenaar is een Waal dus dat verklaart dat waarschijnlijk. Dit is dan ook een zeer bekende Belg. Eddy Merckx was er ook al geweest. Onze Philip en Matilleke hingen ook aan de muur. Nu is er weer rugby op tv, het zijn de Wallabies tegen de Kiwis. Australie tegen Nieuw Zeeland dus, moeilijk voor ons om te supporteren, Pauline is voor de all blacks en Tom is voor de Aussies. Goei weer vandaag, niet te koud en een zonnetje, voor de komende week voorspelt men 19 graden, amai we zullen zweten. Marijke heeft ook een afspraak gemaakt met haar juf van hier, zij vond het zeer plezant om haar te horen. Zijn benieuwd naar maandag. Morgen gaat Marijke leren scones bakken met Pauline en na de middag komen de vrienden met Nederlandse man op bezoek.
Eerst hebbben we afscheid genomen van ons rood autootje. We hebben dan de zelfwandel knop op gezet en zijn vertrokken. We waren
daar vlakbij het Daimaru center en daar zijn we eerst binnengegaan. Het
was er wel verandert veel drukker en andere winkels maar dat is normaal
he , de klok hing er nog. Vroeger vonden ons kindjes dat heel plezant,
nu vond ons Marijke er maar niks aan. de klok gaat van onder open en
speelt Waltzing Mathilda en er zitten kakatoes en gala's in ja veel is
het inderdaad niet hoor en nu heeft het helemaal geen effct nie meer.
Zo kun je helemaal shoppend verder wandelen tot aan het station, dat is
een eindje hoor. We hebben op een hoekje frieten gegeten op z'n
belgisch gebakken, maar ze moeten toch nog wat leren .
We hadden gedacht van een Neighbours toer te doen, maar het was een
beetje te duur, ik ben er trouwens al geweest.
Verder langs federation square, dat bestond 13 jaar geleden nog niet.
Naar Southgate dan, ook iets gegeten, dat had ik niet mogen doen.
Koppijn, meer moet ik niet vertellen zeker. Naar huis dan en in mijn
bed gekropen. Marijke heeft dan gewassen gedroogd en gestreken. Naar de
winkel geweest en ze heeft nog wat ingredienten gekocht voor mijn
verjaardag. Ballonnekes, taart(in de vorm van 2 donuts), eikes voor het
ontbijt. Ze had ook een kroon gemaakt en de tafel feestelijk gedekt.
Leuk om zo te ontwaken.
Jammer, maar nu heeft Marijke koppijn... We zullen wel zien waar we dan
vandaag uitkomen...
We hebben dagticketjes gekocht voor het openbaar vervoer we kunnen
rijden waar we maar willen.
DE ZON SCHIJNT. See ya
Nog 3 ...
Vanmorgen afscheid genomen van Lakes Entrance met een zonnetje. Richting Pinguinnekes gereden, we gingen dan van de highway af en volgden een andere route. Hoe dichter we kwamen des te meer wolken er waren... zelfs druppeltjes ,ja ik heb de ruitenwissers moeten gebruiken. Ons humeur daalde dus onder het nulpunt, stilte in de auto hoewel we dat wel meer hebben. We hebben in een leuk cafeetje gegeten, Marijke chicken souvlaki en ik ricotta en spinach canneloni. Het was lekker. We waren niet ver meer van ons eindpunt, nog 45 km.
Gisteren hadden we een motel met zwembad en spa,
daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, vooral Marijke anderhalf
uur. Toen moest ze eruit komen, want ze was helemaal verrimpeld. We
hadden ook een keukentje dus hebben we zelf eten gemaakt. Buiten een
prachtige kustlijn was er niet veel te zien in Eden. Jammer genoeg
scheen de zon niet, er zouden ook dikwijls walvissen te zien zijn.
Gisteren niet.
Marijke and me want to thank you again for the lovely time we had at your place.
Vandaag zijn we naar Paddington market geweest. Alec moest gaan voetballen aan de andere kant van 't stad, dicht bij Paddington en wij konden meerijden. Om iets voor de middag werden we en Reece dus afgezet in Paddington. We hebben dan over de markt gewandeld, waar ze heel veel mooie dingetjes hadden, voor vrouwen vooral. Reece ging maar naar de pub, want hij vond het niet echt iets voor hem. We hebben dan natuurlijk ook iets gekocht, een cadeautje voor Pauline, omdat ze ons zo goed ontvangen heeft en we hier twee weken mochten logeren. We hebben een blauw armbandje en blauwe oorbellen gekocht en ze vond ze prachtig. Na de markt zijn we dan nog langs Chatswood geweest om inkopen te doen voor vanavond. Daar hadden we ook nog koffie met Margi en John. Omdat het vandaag onze laatste avond is, hebben we ook al wat ingepakt. De grote valies zit al vol met voornamelijk souvenirtjes. Na het inpakken was het dan tijd om te beginnen aan het eten. De paprikasoep was al klaar, maar de guacamole en de voorbereidingen voor de mosselen moesten nog gebeuren. Om iets na 7 kwamen onze gasten, Linda, Debbie en Irene, we begonnen met een aperitiefje en guacamole, daarna de soep, die ze allemaal heel lekker vonden. De mosselen waren next, die vielen ook heel erg in de smaak en als afsluiter was er natuurlijk Belgische chocolat (cote d'or) en als verrassing (voor ons mama hare verjaardag) ... chocoladetaart met frambosencoulis met kaarsjes op en wat werd er gezongen... Happy Birthday.
Amai dat was een lekker ijsje, banana split, met chocolade saus en fudge saus, die vond ik lekkerder, banaan en nootjes.
Oiets na half elf zijn we in Paulines auto(lees taxI) gestapt en reed zij ons naar Palm beach(lees Summer Bay). Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen en er was alleen mr blue sky. Eerst een wandeling over het strand, een foto bij de surf club. Er waren daar nog fans! Her was weeral een eind na de middag ondertussen dus tijd voor de lunch. Pauline at een kegelvormig rijst en groentjes ding met sla. Marijke en ik beef pie met sla. Lekker, maar nog plaats voor capucino en dessert. Marijke chocolate chip scone en ik een cakje met framboos. Pauline heeft van ons beider dessert geproefd. Alles was lekker.
Ja, ja, we hebben gehopt vandaag, eerst hop op de trein, hop op een andere om naar de haven te rijden. De volgende hop was naar de overkant, Kirribilli, daar woont de eerste minister. Daar waren 3 stops en dan terug naar Circular Quay. De volgende hop was naar Darling harbour. Het was fantastisch weer, het werd zelfs 21 graden. We hebben het gevoeld, gelukkig waren we al wat lichter gekleed want met momenten was het zelfs heet! De volgende hop was naar Watsons bay, die hopten we met de bus, we hadden eigenlijk een lunchdate met Linda. Die belde af want Lucy is ziek en heeft met momenten hoge koorts. Griep waarschijnlijk. Dan hebben we maar met z'n tweetjes fish en calamari en chips gegeten. Dan een snelle hop terug naar C Q, om vandaar naar Manly te varen. We hebben daar een ijsje gegeten en de bus naar Chatswood genomen. We gaan dat niet meer doen, je moet je voorstellen hier is er een bushalte om de 50 meter... De wegen zijn hier stijl en de bussen oud. Kan je er een tekeningske bijmaken? Voor de laatste hop hadden we de trein terug naar Roseville, dat was nog maar 1 stop.
Vandaag hadden we gepland om te gaan hoppen, je weet wel hop on the bus , hop of the bus. Marijkes hoofd had echter andere plannen, het deed namelijk zeer. Bij het ontbijt dan maar een pilleke gepakt, en dan ging ze terug op bed liggen. Na een uurtje of anderhalf was ze weeral genezen. Dan was het dus al middag, we hebben dan de trein genomen richting stad en zijn net voor de brug afgestapt, om erover te kunnen wandelen. Er was wel een nadeel, het was overtrokken, dus geen mooi blauw water... Onderweg hebben we dan ook 1 van de pilonen beklommen. 200 trappen naar boven en daar heb je ook wel een mooi uitzicht. We waren al 3 security mensen tegegekomen en daar boven stond er ook ene. Ik vroeg hem of hij daar altijd was en ja sinds 11 september is er altijd wacht, omdat het het kenmerk van Sydney is en met dan ook nog het Opera house ernaast.
Bij ons is hij al bijna achter de rug, maar jullie kunnen nog lang genieten! We hebben hem op gepaste wijze gevierd, een etentje in een ''Belgisch restaurant''. Er hingen slingers in onze driekleur en ballonnen. Er werd door ons stoofvlees gegeten met frietjes of puree, videe en varkensvlees. Als dessert chocolademousse, dame blanche, luikse wafel, de eerste 2 heel lekker, de wafel absoluut niet. Ik heb nu precies wel een beetje last van de mousse. Al de porties waren enorm groot. We hebben dan ook nog een tripel gedeeld, maar die viel blijkbaar niet in de smaak. Het was wel ingericht met van alle atributen uit Belgie, zoals stoelen, fotoos, bierreclames, vanalles van de duivensport... De moeder van Tom was ook mee, zij is Duitse dus er kwam van alles boven. Zij kende onze Boudewijn uit de geschiedenisles. Probeerde alles te lezen, op de muur stond er ook in grote letters uitleg over Adolf Sax. De eigenaar is een Waal dus dat verklaart dat waarschijnlijk. Dit is dan ook een zeer bekende Belg. Eddy Merckx was er ook al geweest. Onze Philip en Matilleke hingen ook aan de muur.
