ondanks, of net dankzij, mijn beperkte relatie- ervaringen, meen ik een degelijk zicht op de soorten relaties/koppels te hebben. Ik zou ze vandaag willen opsommen en kort toelichten:
Het velpon- koppel: ah ja, de soort die je nooit apart tegenkomt. Altijd en overal zal je beide partners tegelijk tegenkomen. Ze lijken onafscheidelijk te zijn: op elk feestje, in elke samenkomst onder vrienden zijn ze met twee. Het kan zelfs zo ver gaan dat ze steeds in 1ste persoon meervoud over zichzelf spreken: "We zullen dit doen", "we zullen daar naartoe gaan". Een special act: als ze dan toch eens opgesplitst worden (soms wel voor de volle dag ), wordt er telkens een scène uit één of andere oorlogsfilm nagespeeld waarbij de ene partner naar het front vertrekt en de andere niet weet of ze elkaar ooit nog terug zien.
metafoor: ze plakken aan elkaar
Meer dan ooit is hier het volgende van toepassing:
De titanic- relatie: één of beide partners denkt deze keer de relatie voor het leven te hebben gevonden. Hierbij nemen ze niet in rekening dat ze het nooit lang volhouden, en binnen de kortste keren ligt de relatie dan ook aan diggelen. Let wel: deze personen hebben al veel relaties achter de rug, waarbij ze telkens hetzelfde verklaarden.
metafoor: de titanic werd als onzinkbaar beschouwd, maar zonk al op haar eerste vaart.
Het knipperlicht- koppel (of niet- koppel): intussen een bekend fenomeen. Van zodra iedereen op de hoogte is dat ze samen zijn, moet men ingelicht worden dat het intussen uit is. Maar tegen het ogenblik men dat weet, is het weer terug aan. Zeer vermoeiend, niet in de laatste plaats voor de vrienden!
metafoor: het aan- uit gaan van de relatie volgt de interval van het knipperlicht.
De klimop- relatie: de partners zijn al sinds mensenheugnis bij elkaar, en zullen dat ook blijven. Iets opvallend voor jongeren, doch uiterst waardevol, mits het niet louter uit gewoonte is.
metafoor: zoals een klimop zich rond een boom draait, zijn ook de partners niet meer te scheiden. (een klimop is wel parasitair, dus de metafoor klopt niet helemaal, maar goed!)
Het romkom- koppel: het koppel dat steeds vanalles meemaakt, vaak het stomste eerst, en er toch altijd beter uitkomt. Het kan zijn dat het een soap is vooraleer ze samen zijn, of tijdens hun relatie. Maar ze menen het altijd goed, en het is steeds buiten hun macht om dat het gebeurt: de calimero's onder de relaties!
metafoor: net zoals een ROMantische KOMedie ontwikkelen de gebeurtenissen zich, en voor de vrienden is het duidelijk dat het toch goed afloopt.
De kolonie- relatie: een verschrikkelijk tafereel. De ene partne promoveert zich als heersende partij, en maakt van de andere de overbekende "sloef". Hoewel het zich later kan ontwikkelen, is vaak reeds bij of voor het begin van de relatie duidelijk dat de ene partner de andere zal verdringen. Hoewel het zo'n vaart niet altijd loopt (het kan ook in zachtere mate zijn), is het toch geen ideale situatie.
metafoor: de heersende partner gedraagt zich als koloniale macht ten opzichte van de andere. Indien het in minder sterke mate is kan men ook spreken van een dominion- relatie.
Het Victoria- Albert- koppel: de ene partner adoreert de andere, terwijl vice versa eerder sprake is van een zekere genegenheid, of zelfs uit opportuniteit. Daar waar men (volgens ondergetekende) geacht wordt voluit voor een relatie te gaan, houdt de ene partner toch voorbehouden, of reserves. Deze laatste gaat wel mee, maar niet volledig zoals de eerste. Dit verstoorde evenwicht zal leiden tot een breuk, of tot een vastgeroeste relatie (vaak omdat de eerste partner steeds voor de tweede blijft gaan).
metafoor: deze situatie kwam voor tussen queen Victoria en prins- gemaal Albert. Zij het dat Albert toch nog enigszins verliefd was, en uiteraard via Victoria een wereldrijk bestuurde.
Dit lijken mij de opvallendste categorieën te zijn. Er zijn er uiteraard vele gewone, die ik hier niet vermeld. Maar nogmaals: ikzelf heb amper ervaring, en spreek louter als criticus. Maar het blijft frappant hoezeer de categorieën gerespecteerd blijven. Welke de meest voorkomende is blijft voorlopig onduidelijk, maar misschien komt ook daar ooit nog wel een studie over.
), wordt er telkens een scène uit één of andere oorlogsfilm nagespeeld waarbij de ene partner naar het front vertrekt en de andere niet weet of ze elkaar ooit nog terug zien.
