Eerlijk gezegd, ik was
geschokt toen ik gisteren een campagnefilmpje van de Amerikaanse
presidentskandidaat Bernie Sanders zag. Op een campagnerally zei hij: er is
iets grondig mis wanneer de rijkste één tiende van één procent van de bevolking
evenveel rijkdom bezit als de onderste negentig procent. Lees die zin maar
eens opnieuw, ik geloof dat u hem twee keer moet lezen om de volle draagwijdte
ervan te beseffen. Inderdaad: in de VS bezit de rijkste 0,1% van de bevolking
vandaag evenveel als de armste 90% (al kan men natuurlijk de vraag stellen of
men nog kan spreken over de armste wanneer men het heeft over negen tienden
van de bevolking!).
Ik geloofde dit niet. Ik
dacht dat Bernie Sanders zich vergiste. Ik wist uit andere statistieken dat in
de VS de rijkste één procent van de bevolking 43% van de rijkdom bezit. Sprak
dit de cijfers van Bernie Sanders niet tegen?
Het antwoord vindt u
hier: http://www.theguardian.com/business/2014/nov/13/us-wealth-inequality-top-01-worth-as-much-as-the-bottom-90.
En het antwoord is dus neen. Bernie Sanders heeft gelijk. De rijkste 1% bezit
43% van de rijkdom, de rijkste 0,1% bezit 22% van de rijkdom. Dat betekent dus
dat niet alleen bijna de helft van de rijkdom geconcentreerd zit bij de rijkste
1%, maar ook dat binnen die rijkste 1% de meeste rijkdom ook nog eens
geconcentreerd zit bij de rijkste 0,1%. En geloof me: binnen die rijkste 0,1%
zit ook nog eens de meeste rijkdom geconcentreerd bij de rijkste 0,01%, en ga
zo maar door.
Aan de andere kant bezit
60% van de bevolking minder dan 2% van de rijkdom. En 90% bezit inderdaad
ongeveer evenveel als de rijkste 0,1%. Wat betekent dit? Heel simpel: er is
geen middenklasse meer in de VS. En een gelijkaardig fenomeen begint zich
trouwens ook bij ons voor te doen.
De redenen hiervoor
zijn, algemeen gezegd, de globalisering en de financiële crisis van 2009. Maar
dat interesseert me zelfs niet echt, de vraag is wat eraan gedaan kan worden.
Moeten we nu teruggrijpen naar de aloude linkse recepten van hogere
belastingen, bestrijding van de fraude en hogere uitkeringen? Neen! Ons systeem
van sociale zekerheid is door een door rot, het werkt gewoon niet meer en het
sluit mensen op in de armoede. Bovendien is tegenwoordig bijna iedereen arm,
zoals bovenstaande cijfers bewijzen. Ik ben dan ook een overtuigde voorstander
van een basisinkomen voor iedereen. Gedaan met al de inefficiënte
controlemechanismen die moeten controleren dat mensen niet werken (anders pakken we hun uitkering af!), gedaan met de
tweedeling tussen de profiteurs en de werkenden, gedaan met goedbedoelde
minimumlonen die de industrie wegjagen. Geef gewoon iedereen een basisinkomen
en laat mensen daar bovenop verdienen wat ze willen.
Maar dit moet natuurlijk
wel gefinancierd worden. En hogere belastingen voor de rijken, u mag rustig
verder dromen maar dat werkt niet. Dat leidt tot een voortdurende wedren tussen
de belastingdienst en de fiscale consulenten, waarbij de ene zal proberen om de
achterpoortjes te sluiten en de andere zal proberen om er nieuwe te vinden.
En alleen de rijksten of de grootste ondernemingen kunnen zich die consulten
betalen, waardoor zij precies minder belastingen betalen en we dus eigenlijk
een omgekeerde herverdeling krijgen.
Grote ondernemingen betalen hun belastingen in Panama en hun auteursrechten in
Nederland, maar verdienen hun geld bij ons. Iemand stelde ooit de vraag aan
Ronald Reagan wat de grote Amerikaanse ondernemingen General Electric,
General Motors, American Express, enz... met elkaar gemeen hebben. De
President had natuurlijk geen idee. Maar het antwoord was dat ze geen
belastingen betalen. Uw secretaresse, mijnheer de President, zo zei de man,
heeft in het afgelopen jaar meer belastingen betaald dan al deze grote
ondernemingen samen. En dat geldt ook vandaag nog: Google, Microsoft,
Citigroup, ze betalen amper belastingen. En als men één van de achterpoortjes
sluit, wordt er automatisch een ander geopend. Het is zon beetje als
rechtstaan op een waterbed. Apple is ervoor gekend dat het nooit een dividend
uitkeert want daarop moeten belastingen betaald worden. Als u uw winst wil
incasseren, verkoop dan uw Apple-aandelen. De winkelier in uw dorp daarentegen,
kan natuurlijk niet weigeren om een dividend uit te keren want dan heeft hij
geen inkomen!
En wat als we nu eens proberen
om de controlemechanismen overbodig te maken? Wat als we nu eens ook hier
proberen om een systeem te verzinnen waarbij fraude niet meer mogelijk is? U
zult dit utopisch vinden, maar ik meen werkelijk een oplossing gevonden te
hebben waarbij fraude niet meer mogelijk is, achterpoortjes geen probleem meer
zijn en controle bijna overbodig is. Laat de grote ondernemingen frauderen,
laat ze hun winsten parkeren op de Kaaimaneilanden, laat ze weigeren om een
dividend uit te keren. We zullen er hoe dan ook voor zorgen dat de gemeenschap
zijn eerlijke deel van de koek krijgt.
Hoe? Eenvoudig: we
schaffen de winstbelasting af. Geen winstbelasting meer, en dus ook geen
aftrekposten of uitzonderingen meer, net zo min als al de controlemechanismen
die dit moeten controleren. De winst is volledig
voor de onderneming. Maar de gemeenschap krijgt automatisch een aandeel van vijf
procent in elke onderneming. Eén twintigste. Van elke twintig aandelen die er
gecreëerd worden, zij het door de oprichting van de onderneming, een
kapitaalverhoging of een incentive voor het management, moet er één aandeel aan
de overheid geschonken worden. En laat de overheid deze aandelen in een fonds
storten. Dit fonds mag deze aandelen nooit verkopen (dat doen de miljardairs
trouwens ook nooit) en mag nooit deelnemen aan een algemene vergadering of een plaats opeisen in de Raad van Bestuur. Het
is niet de bedoeling dat de overheid zich mengt in de normale werking van een
onderneming. We zijn geen communisten. Maar als de onderneming een dividend
uitkeert krijgt de gemeenschap haar deel, zoals alle aandeelhouders. Ook
wanneer de koers van het aandeel stijgt profiteert de gemeenschap daarvan mee,
net zoals wanneer de onderneming opgedoekt wordt en iedereen zijn deel krijgt,
of wanneer een deel van de activa in geld omgezet wordt. Laat de onderneming
dus gerust geld verdienen door op haar centen te blijven zitten, deze centen te
parkeren in Monaco of door belastingen te ontduiken. We zullen er allemaal mee
van profiteren.
Laat dit ook onze
vermogensbelasting zijn. Want wat is tegenwoordig vermogen? Dat zijn
aandelen! Als Bill Gates dit jaar vijf miljard dollar verdiend heeft, dan is
dat niet doordat hij een tweede inkomen uit arbeid verdient, of doordat hij
landerijen gekocht heeft. Dat was zo onder het Ancien Régime. Nu worden mensen
rijker doordat de waarde van hun aandelen stijgt. Als de maatschappij haar deel
van de aandelen krijgt, wordt dus meteen ook de rijkste 0,1% belast. Eindelijk!
Ik gruwel dan ook van de
ouderwetse idee van een vermogensbelasting zoals die op dit moment gepromoot
wordt: lijsten aanleggen van wat iedereen bezit, dure controlemechanismen
opzetten om te controleren of de lijst wel klopt, samenwerken met andere landen
waar de vermogenden hun vermogen zouden kunnen verstoppen, en ga zo maar door.
Men heeft het allemaal lang geleden al eens geprobeerd en het heeft niet
gewerkt. Stop met dingen te belasten! Geef de gemeenschap haar deel, laat ons
aandeel mee profiteren van het harde werk van de ondernemers en laat die mensen
voor de rest met rust! Gedaan met al die dure consultenten en hun tegenspelers
bij de fiscus, boekhoudkundige trucjes en het sluiten van poortjes. Geef de
maatschappij haar eerlijke aandeel en geef de onderneming opnieuw haar
vrijheid.
Voor de onderneming
hoeft dit systeem niet duurder uit te vallen aangezien dit systeem in de plaats zou komen van alle vormen
van winstbelasting. Bovendien zijn we er op deze manier zeker van dat elke onderneming belast wordt en niet
alleen de KMOs die zich geen consulenten kunnen veroorloven. Voor de
maatschappij heeft het het voordeel dat elke vorm van winst belast wordt (ook
meerwaardes en winsten die in het buitenland gemaakt worden aangezien die ook
de waarde van de aandelen doen stijgen). En voor beide heeft het het voordeel
dat een hoop boekhoudkundig werk overbodig wordt.
Is dit utopisch?
Misschien. Ik heb op internet gezocht naar economen die al met dit idee gekomen
zijn maar ik heb ze niet gevonden. Nochtans kan ik mij moeilijk voorstellen dat
ik de eerste zou zijn die hieraan denkt. Heb ik dan verkeerd gezocht? Of zit er
een addertje onder het gras? Dat zou kunnen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat
dit strijdig is met het recht op eigendom. Dat het opeisen van één twintigste
van de aandelen neerkomt op diefstal en dus verworpen zou worden door het
Grondwettelijk Hof. Maar ik zou dit vreemd vinden, aangezien dan toch elke
belasting zou neerkomen op diefstal. En zijn kapitaalsubsidies dan niet
eveneens diefstal, maar dan omgekeerd, van de gemeenschap?
Ik vind dit idee bijna
te mooi om waar te zijn. Daarom ben ik heel geïnteresseerd om te weten wat uw
bedenkingen zijn.
Ik hoop dat u mij kunt horen van daarboven en dat u het niet
te druk hebt met uw 72 maagden. Eerlijk gezegd denk ik van niet, want die hele
idee van een leven na de dood lijkt mij sowieso nogal stupide. Denk eens even
na; alle religies ja, ook de mijne vertellen ons dat de hemel of de hel
voor de eeuwigheid zijn. De eeuwigheid.
Hebt u er ooit bij stilgestaan hoe lang dat is? Dit Aardse leven duurt met wat
geluk een goede negentig jaar. En als ik in die negentig jaar iets verkeerds
doe, mag ik dus branden voor duizend, tienduizend, honderdduizend, zelfs een
miljoen jaar. Beeld u in: een dinosaurus uit het Jura, die toen een dinosaurus
besprongen heeft die niet zijn wettige echtgenote was, zit dus nu nog altijd te branden. Toen de eerste
apen begonnen te lopen, brandde hij, toen uw profeet geboren werd brandde hij
nog steeds, toen Amerika ontdekt werd nog steeds, en tijdens de Franse
revolutie nog steeds. Herinnert u zich uw eerste schooldag nog? Wel, toen
brandde die dinosaurus ook. Toen u vorige week een Joodse supermarkt
binnenstormde brandde hij nog steeds. En lang nadat u uw 72 maagden allemaal al
duizend keer genomen zult hebben, zal hij nog steeds branden. En dat allemaal
omdat hij tijdens het Jura op de verkeerde dinosaurus gekropen is, misschien na
het eten van wat hallucinogene bladeren. Om u maar te zeggen, ik vind heel die
idee van een leven na de dood behoorlijk absurd.
Maar men weet natuurlijk nooit. Ik weet niet wat er na de
dood komt, dus misschien heeft uw heilige boek wel gelijk. Maar zelfs in dat
geval vrees ik dat het wel eens zou kunnen tegenvallen voor u. Om eerlijk te
zijn: ik geloof niet dat ik al 72 vrouwen gehad heb tout court, en bovendien ben ik vergeten te vragen of ze allemaal
nog maagd waren. Sorry daarvoor. Maar ik kan wel tellen. De hemel waar u nu
zit, beste Amedi, is voor de eeuwigheid. Dus pakweg binnen 7200 jaar zult u
daar nog steeds zitten. En dan zult u ze alle 72 al eens honderd jaar gehad
hebben. Honderd jaar dezelfde! Lijkt u dat een prettig vooruitzicht?
Natuurlijk, ik weet wat u gaat zeggen. U gaat ze niet allemaal voor honderd
jaar nemen. U zult een beetje afwisselen, nietwaar? Vandaag Rachida, morgen,
Lamia, overmorgen, Bouchra, of misschien Fathia, Aischa, Dunya en Farah
tegelijk, dat is allemaal mogelijk. Maar zelfs dan, beste Amedi, dan hebt u ze
na zevenduizend jaar allemaal echt wel gezien hoor. Wat gaat u dan doen? Zult u
in het paradijs ook nog eens op zoek gaan naar een Joodse supermarkt, om er 72
nieuwe te krijgen? Dat zou ook wel eens kunnen tegenvallen want ik geloof dat
uw profeet geen Joden toelaat in zijn paradijs. Of gaat u misschien een paar
maagden pikken bij een collega-jihadist? Pas maar op! Als hij u betrapt en van
kant maakt, zou het wel eens kunnen dat hij er 72 nieuwe krijgt, terwijl u op
uw kin mag gaan kloppen in de hel. Al heeft dat natuurlijk het voordeel dat u
daar misschien wel weer een Joodse supermarkt kunt vinden.
Nee, mijnheer Coulibaly. Ik vrees dat u echt niet goed
nagedacht hebt toen u daar die supermarkt binnenstapte. En nu we er toch over
bezig zijn: waarom pikken jullie er eigenlijk altijd de Joden uit? Is het botte
jaloezie? De Joden zijn behoorlijk succesvol, nietwaar? Een derde van de
Nobelprijzen gaat naar Joden, terwijl ze met een goeie 15 miljoen zijn op een
wereldbevolking van 7 miljard. Dat is 0,21% als u kunt tellen. Als men mij
vraagt om een Joodse componist op te noemen, dan lukt dat zonder problemen. Mendelssohn,
bijvoorbeeld. En ik weet nochtans bitter weinig over klassieke muziek. Joodse
miljardairs gaat al wat beter: Steven Spielberg, Mark Zuckerberg, George
Soros... Joodse acteurs? Fysici? Chemici? De lijst is eindeloos. Maar probeer
hetzelfde eens te doen met Moslims. Ik betwijfel of u het zelf kunt.
Daarom vind ik dat wij in Europa onze Joden moeten
koesteren. Het doet me pijn dat u die mensen bang maakt en verplicht om te
emigreren naar Israël. Dat is talent dat hier verloren gaat! En het ergste is
dat er mensen zoals u voor in de plaats komen. Hebt u eigenlijk ooit gewerkt,
mijnheer Coulibaly? Hebt u überhaupt ooit iets nuttigs gedaan tijdens uw Aardse
leven? t Is maar een vraag. Misschien goed om eens over na te denken terwijl u
ze daarboven allemaal druk aan het ontmaagden bent.
Wat mij ook pijn doet, is dat zowel u als uw twee collegas
die Charlie Hebdo overvallen hebben, naar een televisiezender hebt mogen
bellen, en dat degene die u aan de lijn gekregen hebt zelfs geen kritische
vragen gesteld heeft. Voor politici die geen vlieg kwaad doen zijn ze zo
kritisch, maar een mensen zoals u laten ze vrolijk hun lesje opzeggen. We doen
het voor de profeet, vrede zij met hem. Serieus? Het is een beetje jammer dat
ik geen tekentalent heb. Anders zou ik wel weten hoe mijn cartoon eruit moet
zien. Kunt u hem misschien even tekenen voor mij? t Is een makkie, als u kunt
tekenen. Een jongetje kijkt naar boven en vraagt:
-O, grote Allah! Hebt u echt een heel universum
geschapen?
-Ja, mijn zoon.
-Met een quadriljoen sterren?
-Zeker, mijn zoon. Met een quadriljoen sterren.
-En hebt u ook al die dieren, planten, vogels,
vissen en bacteriën op deze aardkloot geschapen?
-Ja, mijn zoon, dat heb ik allemaal gedaan.
-En ook die zeven miljard mensen rondom ons?
-Ja, mijn zoon, ook die zeven miljard mensen.
-En hebt u tijdens uw vrije tijd ook vier Joden
omgelegd in een supermarkt?
-Dat? Euh... dat was te moeilijk. Daarvoor heb ik
een imbeciel moeten aanspreken.
Hahaha! Vindt u ze goed? Voor alle duidelijkheid: ik lach
niet met uw slachtoffers, ik lach met u! Waarom heeft uw grote Allah die Joden
trouwens eigenlijk geschapen, als hij ze toch liever kwijt dan rijk is? Me
dunkt dat ze tegenwoordig zelfs geen verstandige goden meer maken.
Ik vrees ook, beste Amedi, dat uw profeet, vrede zij met
hem, diep teleurgesteld is in u. U hebt ocharme vier Joden gedood, die niet
eens gewapend waren. En dat voor een heilige strijder! Misschien zal uw
profeet, vrede zij met hem, u daar wel eens op aanspreken. Weet u wat u dan
moet zeggen? Beste profeet, vrede zij met u, doe het in het vervolg zelf! Veel
kans dat hij u dan die 72 maagden afneemt, maar ja, binnen zevenduizend jaar
zou u ze toch allemaal beu zijn, nietwaar? En nog een eeuwigheid te gaan!
De Algemene Centrale van het ABVV heeft op
zijn statutair congres in Blankenberge opgeroepen tot 'stakingen en acties tot
de regering haar oren en ogen opent'.
Beste leden van het statutair congres van
de Algemene Centrale van het ABVV, weet u hoe ze zoiets noemen? Chantage. Doe wat
wij zeggen of wij staken het ganse land naar de verdoemenis. Gelukkig maakt u wel
een kleine opening: als de regering een vermogensbelasting invoert, dan zult u stoppen
met staken, nietwaar?
Beste vakbonden, ik ben tegen een
vermogensbelasting. Omdat ze het laatste restje ondernemingslust uit dit land
wegpest, omdat we allemaal al genoeg belastingen betalen, maar vooral ook:
omdat ze niets opbrengt. In de landen waar men het geprobeerd heeft, is men
ervan teruggekomen. In Frankrijk bracht ze veel minder op dan verwacht, maar
kapitaalkrachtige Fransen zijn wel hun land ontvlucht. Gerard Dépardieu is nu zelfs
een Rus! En in Nederland heeft de vermogensbelasting 2 miljard euro opgebracht,
op een totale begroting van 150 miljard. Peanuts
dus! U kunt daarover janken zoveel u wilt, maar vermogen valt gewoon niet te
belasten. Als men het belast is het weg.
Maar mijn mening over een vermogensbelasting
doet zelfs niet terzake. Waar het om gaat is dat u doodeenvoudig eens moet
leren van u met uw eigen zaken te bemoeien. Uw zaken, dat zijn, grosso modo, onze
arbeidsvoorwaarden en het loon dat wij krijgen. De manier waarop dat loon
belast wordt, is een politieke
beslissing. Dat is de job van onze politici, die gekozen worden bij
verkiezingen. En het is blijkbaar nog altijd niet goed bij u doorgedrongen maar
u hebt die verkiezingen verloren. De SP.a
heeft 14 procent van de stemmen gehaald. In volle crisistijd! Weet u wat dat
betekent? Dat betekent dat de meerderheid van de Vlamingen uw praatjes niet
meer wil horen. Maar dat houdt u niet tegen om het nog altijd beter te weten,
nietwaar? De kiezer heeft het weeral niet begrepen. Ik vraag me af waar u die arrogantie
vandaan blijft halen. De kiezer heeft u zeer
goed begrepen en heeft u een toek op uw smoel verkocht, dat is wat hij gedaan
heeft!
En ik wil nog eens iets herhalen dat al zo vaak
gezegd is, tot groot jolijt van velen, maar eerlijk gezegd: ik kan er niet
genoeg van krijgen. Wat hebt u in de afgelopen 26 jaar in de regering eigenlijk
gedaan, behalve zonnepanelen gesubsidieerd? Als die vermogensbelasting dan toch
zon mooi toverstokje is, waarom hebt u ze dan niet lang geleden al ingevoerd? Nu
plotseling, nu u niet meer in de regering zit, nu ziet u het licht. Hoe belachelijk
is dat?
En waarover gaat het dan eigenlijk? Wat maakt
u dan zo kwaad? Ten eerste één onnozele indexsprong die van de mensen gevraagd
wordt, na decennia van loonstijgingen.
En die wordt dan ook nog eens sociaal gecorrigeerd, zodat er bijna niks meer
van overblijft. Ik ga niet akkoord met deze indexsprong. Ik vind dat ze er meteen
een stuk of drie zouden moeten doen. Dat hebben ze in de jaren 80 trouwens ook
gedaan. En dat heeft ons toen geen windeieren gelegd.
En ten tweede de verhoging van de
pensioenleeftijd naar 67 jaar. Ocharme toch! Hebt u eigenlijk kinderen, beste
vakbondsleden? Ik heb er twee, en ik zie ze doodgraag. Ik hoop dat ik niet meer
moet zeggen.
Als ik u zou vragen met wie u zich in
Amerika het meest verwant voelt, zou u waarschijnlijk antwoorden: Obama, of de
Democratische Partij. Maar dat is verkeerd. Weet u aan wie u mij het meest
doet denken? Aan Fox News. Fox News heeft alleen bange, blanke, bejaarde
aanhangers, net als u (het gemiddelde vakbondslid is een verschroeiende 54 jaar
oud). De partij waar zij voor stemmen verliest verkiezing na verkiezing, maar dat
accepteren ze gewoon niet. Ze zijn dogmatisch en onbuigzaam, en ze blijven merkwaardig
sterk overtuigd van hun Grote Gelijk. Alles was Obama voorstelt wordt meteen
afgebrand, voor ze het zelfs maar bekeken hebben. Hun kiescampagnes zijn een
grote hoop leugens, bangmakerij en persoonlijke aanvallen. En ze schrikken er
niet voor terug om het tot een shutdown te laten komen wanneer ze niet
krijgen wat ze willen. Dat daarbij het hele land lamgelegd wordt, kan hen geen
moer schelen... Weet u, beste vakbonden, u doet mij eigenlijk angstwekkend veel
aan die mensen denken.
Waarschijnlijk zult u morgen komen
vertellen dat de staking een overweldigend succes was omdat bijna niemand op
zijn werk verschenen is. En weet u, ik ben zelf ook in dat geval. Ik werk namelijk
van thuis uit, omdat ik door jullie blokkades toch niet op mijn werk geraak. Maar
leid daar alstublieft niet uit af dat ik iets voel voor jullie acties. Ik vind
jullie een bende bejaarde, kortzichtige egoïsten. En ik zou veel liever gewoon
gaan werken.
"Ieder voor zich, is dat de
samenleving die we willen?" Dat is de veelzeggende titel van een pamflet
dat gepubliceerd werd door Hart boven hard, een burgerinitiatief van 340
middenveldorganisaties dat zich verzet tegen de besparingspolitiek van de
regering-Bourgeois. Daaronder vinden we Welzijnszorg, het ABVV, Vooruit, Kif
Kif, CM, De Roma en nog een hele reeks anderen.
Eén van de ondertekenaars van dit pamflet zijn
dus de Christelijke Mutualiteiten. Wel, ik ben daar lid van, en ik kan u met de
hand op het hart vertellen dat mijn mening werd zelfs niet gevraagd werd. Kom
dus vooral nooit zeggen dat u in mijn naam spreekt. En kom ook niet vertellen
dat er naar u geluisterd moet worden omdat u zoveel leden telt. Ik heb op 25
mei bepaald wie mij mag vertegenwoordigen, bij democratische verkiezingen. En
ik heb daar geen advies bij nodig, dank u. Ik betaal lidgeld aan u om een
ziekteverzekering te hebben. Niet om in mijn plaats verstarde, conservatieve
standpunten in te nemen. Als u in mijn naam wil spreken, moet ik inspraak
krijgen in wat u er gezegd wordt. Als ik die niet krijg, mag er ook niets
gezegd worden.
En natuurlijk krijgen we hier weer een
staaltje stemmingmakerij te lezen: alles wat de huidige regering voorstelt is
hard, rechts, een kille samenleving, ieder voor zich. Wat links voorstelt daarentegen,
is warm, open en sociaal. Lees de eerste zin van het pamflet: Een welvarend
land, met welzijn en geluk voor iedereen. Dat is waar regeringen en
minister-presidenten voor gaan. Ik word er helemaal warm van vanbinnen!
Zoals gezegd: er zijn in dit land verkiezingen die moeten bepalen wat voor
samenleving wij willen. En daarin heeft de SP.a niet meer dan veertien procent gehaald. Dat is de
realiteit. Maar dat is natuurlijk niet omdat de SP.a ongelijk heeft! Nee, de boodschap is alleen niet overgekomen. Ze
hebben het gewoon slecht uitgelegd.
Denkt u nu echt dat wij dom zijn? Zou het
dan echt niet kunnen dat de Vlamingen de boodschap van links zeer goed begrepen hebben, en dat ze
geoordeeld hebben dat dit niet is wat
we nodig hebben? Natuurlijk: dat zou betekenen dat de doorsnee-Vlaming wel voor zichzelf kan denken en dat u
het niet altijd beter weet. Dat zou
natuurlijk straf zijn, maar laten we for arguments sake toch eens even
uitgaan van deze veronderstelling.
Er is een tekort: 17 miljard bij de
federale overheid en 1,2 miljard bij de Vlaamse. Je kunt blijven discussiëren
over waarom dat zo is, maar de zaken zijn nu eenmaal zoals ze zijn. Dus zijn er
twee mogelijkheden: ofwel bespaar je op de uitgaven, ofwel hef je nieuwe
belastingen. En ja: ik weet wat u nu gaat voorstellen: de
vermogensbelasting!Dat is aan de
linkerzijde altijd het wondermiddel; ze levert miljarden
op maar ze treft alleen de rijken en de modale werknemer voelt er niks van!
Ja maar, hoor ik u nu al zeggen, want ik
ken het liedje, wij willen helemaal geen nieuwe
belastingen, wij willen een verschuiving
van de belastingen. Dezelfde belastingdruk dus, maar dan door vermogen te
belasten in plaats van arbeid. Maar dan levert die vermogensbelasting
natuurlijk geen nieuwe inkomsten op! Hoe gaat u daarmee de tekorten dan
oplossen? Of maakt u mij iets wijs, in de hoop dat ik het niet zou snappen? Cut the crap, mensen: u wil wel nieuwe belastingen, en liefst zo
veel mogelijk. Misschien begrijpt de burger uw boodschap wel beter dan u ze
zelf begrijpt.
Als u niet anders meer kunt dan eerlijk toe
te geven dat u wel degelijk nieuwe belastingen wil, gaat u natuurlijk komen
zeggen dat die alleen de rijken mogen treffen. De sterkste schouders,
nietwaar? Het valt om te beginnen wel op dat de leden van deze organisaties
natuurlijk nooit deel uitmaken van
die sterkste schouders. Belastingen verzinnen die alleen anderen treffen is
gemakkelijk, nietwaar? En vooral: het is een mooie illustratie van net dat
egoïsme dat u aan anderen verwijt. Bent u dan vergeten dat het net die rijke
ondernemers zijn die in dit land de groei creëren? Winston Churchill heeft
gezegd: als we een rijke samenleving willen, zullen we moeten leren leven met
rijke mannen.
En ten tweede: een belasting die alleen de
rijksten treft levert ook helemaal niks op! Er zijn in dit land namelijk bijna
geen rijken meer. De rijkste Belg is Albert Frère, een oude mens die zijn geld
bijna uitsluitend verdiend heeft door verstandig te beleggen. Dat is zo
ongeveer het enige dat men hier nog durft: beleggen. En daar heeft hij dan
ocharme 2 miljard euro mee verdiend. Ik vind dat eerlijk gezegd een beetje
zielig. Waarom bestaat er geen Belgische Facebook, geen Belgische Google, zelfs
geen Belgische autofabriek? Omdat ondernemen hier beschouwd wordt als iets vies. Ik ben het eerlijk gezegd een
beetje beu om te horen hoe fantastisch ons sociaal model wel is. Ik zou nog
wel eens graag een succesverhaal
willen horen; een Belg die tien miljard verdient door één of andere munt in de
dieperik te speculeren en daarmee dan een commerciële vlucht naar Mars
organiseert, om maar iets te zeggen. Zou dat niet fantastisch zijn?
Bedenk ook dat de SP.a hier in totaal 26
jaar aan de macht geweest is. 26 jaar!
Als een vermogensbelasting dan toch alles oplost, waarom is ze er dan nog
altijd niet? Ik zal het u zeggen: omdat men vermogen gewoon niet kan belasten. Als men het belast is het weg. Overal waar men het geprobeerd
heeft (Nederland, Zweden,...) is men ervan teruggekomen. U kunt daarover janken
zoveel u wilt, maar zo is het nu eenmaal. We leven in een geglobaliseerde
wereld en een miljard is met één muisklik gemakkelijk naar Panama te verhuizen.
Maar dat geldt natuurlijk niet voor het vermogen van de middenklasse. Albert
Frère kan constructies opzetten om zijn vermogen ergens anders te parkeren, maar
een hardwerkende mens die een appartementje verhuurt? Dus bij wie gaat u
uiteindelijk terechtkomen met uw vermogensbelasting?
Weet u wat u bereikt met die belastingen
die alleen de rijken moeten treffen? U pest het laatste restje
ondernemingslust weg uit dit landje. Jaar in jaar uit zakt België weg op de internationale
competitiviteitslijst (http://trends.knack.be/economie/bedrijven/belgie-blijft-zakken-op-hitlijst-competitiviteit/article-normal-219073.html).
En uiteindelijk gaan wij daar de
prijs voor betalen. De middenklasse dus. Degenen die u beweert te
vertegenwoordigen. Hetzelfde geldt trouwens voor die verguisde indexsprong. U
verzet zich daartegen, omdat dat de gewone man zou treffen. En als de
ondernemingen hier wegtrekken, omdat wij te duur geworden zijn? Wie wordt
daardoor getroffen, denkt u?
Als ik op één of andere manier toch moet
betalen, heb ik liever dat men mij dat eerlijk zegt. Hou toch op met te denken
dat ik dom ben! Dus ja: maak de kinderopvang maar wat duurder, maak de
voetbalclub wat duurder, neem mij een indexaanpassing af, trek mijn
pensioenleeftijd wat op, doe maar! Echt waar! Het enige dat ik vraag is: als u
snijdt, snij dan diep genoeg. Geen halfbakken maatregelen à la Generatiepact.
Snijden! Sociaal zijn betekent in de eerste plaats dat de rekeningen kloppen.
Ik heb liever dat ik ze nu moet betalen dan dat mijn kinderen het binnen
twintig jaar moeten doen.
Nu ik toch op dreef ben, ga ik er nog één
ding bijnemen: de legeraankopen. De onderhandelaars van de Zweedse coalitie
lijken een voorkeur te hebben voor de aankoop van F35s om onze F16s te
vervangen. En Groen staat natuurlijk onmiddellijk op de achterste poten: wel
investeren in peperdure vliegtuigen, maar niet in de gezinnen, hoe durven ze!
Kijk, dit is nu wat je krijgt als je jarenlang investeert in de gezinnen en
nooit in materiaal: bijna al onze gevangenissen dateren uit de negentiende eeuw. Het justitiepaleis in
Brussel is vervallen en ligt vol duivendrek. Onze wegen zijn een maanlandschap
(rij eens naar Nederland of Frankrijk en u ziet meteen het verschil). Onze
scholen zijn vervallen en onze kinderen moeten les krijgen in containerklassen. Dat is iets dat ik zou
verwachten in Oeganda, niet in België. En last
but not least: ons leger schiet met materiaal dat tot op de draad versleten is. Defensie is jarenlang de melkkoe
geweest. Want wie investeert er nu in wapens? Dat is des duivels! Maar mag ik u erop wijzen dat ons leger nog nooit zo
actief geweest als nu? Overal ter wereld neemt het deel aan vredesoperaties. En
op dit eigenste moment is onze luchtmacht bezig met het bombarderen van
stellingen van de Islamitische Staat.
Natuurlijk: de F35 is een peperduur
toestel. Maar het is wel onzichtbaar op radar. Ik hoef geen militair te zijn om
te snappen dat zoiets een gigantisch tactisch voordeel oplevert. Onze soldaten
worden goed betaald, maar hun leven wordt in gevaar gebracht doordat ze moeten
werken met verouderd materiaal. Onze leerkrachten worden goed betaald, maar
moeten lesgeven in containers. Letterlijk alles in dit land is oud en
versleten. Dus ja: investeer alstublieft eindelijk eens wat minder in de
gezinnen en wat meer in materiaal. Schaf u die F35s gerust aan, we zijn een
beschaafd land!
Beste leden van Hart boven hard, geloof
me: ik heb niet gestemd voor een harde, een kille of een egoïstische
samenleving. Ik heb gestemd voor een samenleving die bespaart in plaats van te belasten. Ik heb gestemd voor politici die
mij de factuur durven presenteren in
plaats van te zeggen dat de rijken ze wel zullen betalen. Ik heb gestemd voor
een regering die ondernemen beloont
in plaats van het weg te pesten. Daarvoor heb ik gestemd, bij democratische verkiezingen. Laat de
politici die ik verkozen heb nu dus maar gewoon hun werk doen. U mag zich met
uw eigen werk bemoeien. En kom alstublieft niet meer vertellen dat u in mijn
naam spreekt, zonder mij daarover eerst te raadplegen.
Ik ben geen politicus, ik ben een
helpdesk medewerker, maar geloof me: een mens leert zo wel eens problemen
oplossen op een manier waar politici niet altijd aan denken. Sta mij dus a.u.b.
toe om u wat raad te geven die u hopelijk van pas zou kunnen komen bij uw
moeilijke informatie-opdracht.
Wat ik in het leven al geleerd heb
is: een probleem kan al voor drie vierden opgelost worden door het duidelijk te
analyseren. Geloof mij: een duidelijke weergave van wat het probleem precies
is, is vaak al een groot deel van de oplossing ervan. Vaak stelt men in zon
geval zelfs vast dat er eigenlijk helemaal geen probleem is! En ik heb het gevoel dat dit hier ook zou kunnen helpen. Als we
de zaken duidelijk op een rij zetten lijkt uw opdracht mij eigenlijk helemaal
niet zo moeilijk als iedereen beweert. Wat zijn de gegevens?
Ten eerste is er een alternatief
voor u: de klassieke tripartite. Iedereen zeurt daarover, iedereen spreekt over
het midden van het bed en dergelijke, maar eigenlijk is het gewoon niet meer
dan een simpel feit, dat u alleen maar moet accepteren. Gewoon iets eerlijk
beseffen maakt het vaak al veel minder bedreigend. Three thousand bees buzzing
in my head... I let the sun of awareness shine to set them free.
Tweede gegeven: u wilt geen
regering met de PS. Dan komen we in ellenlange onderhandelingen terecht waarbij
er weer op elke slak zout gelegd kan worden, en die u niet kunt winnen
aangezien ze u toch niet echt nodig hebben (zie ons eerste gegeven). Vergeet
die mogelijkheid gewoon.
Derde gegeven: wat blijft er dan
over? Ofwel een coalitie met aan Vlaamse kant NVA, CD&V en VLD, en aan
Franstalige kant alleen MR. Dat heeft federaal een meerderheid, echt waar! Niet
aan Franstalige kant, maar dat is niet verplicht. Ofwel een coalitie met
dezelfde samenstelling aan Vlaamse kant, en met aan Franstalige kant het CDH er
nog bij. Dat heeft ook nog steeds geen meerderheid langs Franstalige kant maar
is wel iets ruimer.
Zo simpel is het dus eigenlijk. Wat
moet u dus doen? U stelt aan MR de vraag of ze in een coalitie stappen met
henzelf als enige Franstalige partij. U biedt hen daarin het premierschap aan.
En aangezien de wet voorschrijft dat een Belgische regering, behoudens de
Eerste Minister, evenveel Franstalige als Nederlandstalige ministers moet
tellen, kunnen zij in die formule op hun eentje bovendien ook de helft van de
ministerposten leveren. Dat moet hen als muziek in de oren klinken, zelfs als
dat betekent dat ze er op Waals en Brussels niveau niet bij zullen kunnen zijn.
Vervolgens gaat u een dagje met de kinderen naar Plopsaland. Laat de
Franstaligen nadenken, overleggen en een antwoord klaarmaken.
Zeggen ze dan ja op deze formule,
dan kunt u zondag al naar de Koning gaan met de vraag om Didier Reynders als
federaal formateur aan te stellen, en dan wordt u formateur voor de Vlaamse
regering. Aangezien u normaal gesproken pas dinsdag een afspraak hebt met de
Koning, zou u hiermee ook de boodschap geven dat u snel en efficiënt werkt,
zelfs sneller dan het schema.
Zeggen ze toch nee, en willen ze
per se het CDH erbij, dan stelt u de vraag aan het CDH: wilt u meestappen in
een regering met NVA, CD&V, VLD, MR en CDH, met een Franstalige liberaal
aan het hoofd? Aanvaard geen ontwijkende antwoorden à la wij willen kijken
naar de inhoud of wij zijn niet geïnteresseerd in de postjes. Dat is quatch. Achter de schermen mag men
eerlijk zijn. Eis dus een duidelijke ja of nee. En ook in dit scenario kunt
u vervolgens een dagje naar Plopsaland, dat willen we u zeker niet onthouden.
Is het dan ja, dan kunt u
eveneens zondag aan de Koning voorstellen om Reynders als federaal formateur
aan te stellen.
Zegt het CDH op deze formule nee,
dan kunt u niets meer doen. Dan gaat u zondag naar de Koning, maar dan om uw
informatie-opdracht terug te geven. U zult dan in geen enkele regering zitten
maar u zult nog steeds de boodschap geven dat u snel en efficiënt werkt, dat u eerlijk
bent, en vooral: dat u uw best gedaan hebt. Niemand zal u in dat geval iets
kwalijk nemen.