Inhoud blog
  • The one where it all began ...
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    duikblog
    mijn blog vanaf mijn eerste duikstapjes...
    03-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The one where it all began ...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Dag iedereen

    vooraleerst, welkom op mijn blog, hopelijk beleven jullie hier veel plezier ...

    Het begon allemaal op mijn vakantie in Lanzarote. 3 Dagen voor vertrek richting Belgiƫ kwam er een ploeg van Padi langs. De gelegenheid om voor de eerste keer onder water te ademen. Natuurlijk kan je een zwembad niet vergelijken met 'open water' maar toch, het was een begin.
    Na een rondje in het zwembad smaakte het naar meer, nl. een introductieduik in de zee op 5 meter diepte. Aangezien we al snel terug naar huis vertrokken had ik weinig bedenktijd. Misschien was dit wel iets positiefs. De volgende dag, na een stevig ontbijt, kwamen 2 instructeurs ons ophalen met een nogal schramel, omgebouwd camionetje. Het zag er weinigbelovend uit maar eens we aangekomen waren in de plaatselijke duikschool waren we dit al vlug vergeten.

    Na een introductie van ongeveer een 30-tal minuten trokken we ons gerief aan en gingen richting zee. We wisten niet hoe we iets moesten bedienen, als we in nood waren konden we niet op eigen houtje terug naar de oppvervlakte, ... we konden ons masker een beetje klaren en het 'ok-teken' en 'opstijgen-teken'. That's it ... We kregen ons pak, jacket, duikbril en vinnen, lood en we vertrokken.

    Boven water was het nog volop stress, moeilijkheden om je gerief aan te krijgen, ... maar eens ik mijn hoofd in het water stopte viel alle stress weg. Complete rust ...

    Het was een rustige duik met ongeveer 8 personen en een 3-tal begeleiders. De begeleiders hadden visvoer mee waardoor de vissen tot tegen ons masker kwamen gezwommen. Door de hoeveelheid lood die we aankregen en het feit dat we ons jacket niet konden bedienen lagen we als bakstenen op de bodem. Na een 40 minuten onder water stegen we vanzelf. De begeleiders bedienden namelijk onze jacket zonder dat we hier iets van merkten.

    Eens terug aan de oppervlakte was ik laaiend enthousiast ...

    03-08-2008 om 00:00 geschreven door pieterscuba  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)

    Archief per week
  • 28/07-03/08 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs