|
Hola!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In België is het naar het schijnt heel warm, maar hier is het ook niet mis. Puro verano, puur zomer, zoals ze hier zeggen. Eindelijk is de modder opgedroogd en kunnen we onze laarzen aan de kant laten staan!
Het leven in Yalanhuitz
We hebben het vrij druk, er zijn dagelijks tussen acht en achttien patiënten. Maar we kunnen afwisselen met Peter, de Duitse student, zodat we toch nu en dan eens een namiddagje vrij hebben. We zijn ook naar Pojom geweest, een naburig dorp, om prenatale consultas te doen. In dat dorp zijn ze nu bezig met een nieuw kliniekje te metselen, waar Hanne en Kurt de komende jaren een tweede post van Vivir en Amor gaan uitbouwen.
Sinds kort hebben we aan onze buurkinderen het spelletjes `Uno` geleerd. Ze vinden het heerlijk, en vragen nu elke dag of we willen kaarten (Vamos a jugar cartas??). We proberen het in te perken tot een keer om de twee dagen, kwestie dat we er niet verslaafd aan geraken J.
Patiënten naar de stad
We zijn intussen weer een paar keer naar Huehuetenango geweest met patiënten. Een van hen was Eulalia, een vrouw van 20 die in arbeid was. Ze had al een volle dag contracties en de vliezen waren gebroken, maar het hoofdje zakte niet. Dan maar een auto gezocht (die van het kliniekje was er niet) en gevonden, en vanachter in een pickup de vijf uur durende rit naar het ziekenhuis afgelegd. Een prachtige sterrenhemel en volle maan, maar wel ijskoud. Om middernacht kwamen we aan in het ziekenhuis in de stad, waar ze onmiddellijk een keizersnede hebben gedaan. Er kwam een jongetje van een goeie vier kilo uit! Gezien de grootte van het (kleine) vrouwtje, begrepen we waarom de baby er niet op normale wijze uit kon. En zo is Diego geboren, het zoveelste jongetje (van alle bevallingen die we hier al meegemaakt hebben was er nog geen enkel meisje!).
Speciale gebeurtenissen
Mexico! Een paar weken geleden zijn we op een warme zondag gaan paardrijden met Javier. Via steile bergpaden staken we de grens over en kwamen we in Mexico aan een pracht van een rivier. Zo blauw kun je het niet bedenken! Er was een gigantische hangbrug, waar ook auto´s over kunnen rijden. Op de terugweg vonden de paarden het echter een beetje te lastig worden, waardoor we een heel stuk te voet mochten gaan, de paarden achter ons aan trekkend.
Monterrico! We hebben ook voor een paar dagen Monterrico bezocht. Dat is een dorpje aan de Pacifische kust, met een zwart vulkanisch zandstrand. We hebben er schitterende zonsondergangen gezien, heerlijk gezwommen, en veel (oude) Humo´s gelezen. Een paar dagjes lui dus.
Keuze volgend jaar! We hebben onze keuze voor het vierde jaar arts ingediend. Hoewel huisarts ons allebei meer en meer begon aan te spreken (daar zitten die consultas hier voor iets tussen) blijven we na lang twijfelen toch bij onze eerste keuze. Bene gaat als coassistenschap met pediatrie beginnen, Pieterjan met kinderpsychiatrie.
Vooruitzichten
De tijd kort in
Morgen komen Hanne en Kurt toe, en zij gaan werken in het naburige dorpje Pojom. Ze gaan er een nieuw kliniekje openen, met de bedoeling vooral de nadruk te leggen op zwangere vrouwen. Kurt zal zich ook bezighouden met Adelante, ons projectje voor onderwijs. Het is al drie maanden geleden dat ze hier vertrokken, ongelooflijk! We verlangen om hen terug te zien.
De eerste week van april gaan we voor zes dagen zeilen op de Caribische Zee. We gaan er vissen, snorkelen, zwemmen
Daarna nog drie weken Yalanhuitz, en op 4 mei staan we in Zaventem!
We hebben geleerd dat...
-Humo het beste tijdschrift van België is.
-Uno wereldwijd geapprecieerd wordt.
-een paard oververhit kan raken.
Groetjes,
Bene en Pieterjan
|
