|
|
|
|
|
|
24-05-2010 |
Kinderen in de bloemetjes |
Ciao a tutti
Weer een nieuwe episode uit Piombino città. Deze week vierden we het feest 'Bimbi in fiori', een volksfeest met 4 avonden aan een stuk optredens. Ik ben de eerste twee avonden gaan kijken. Donderdag stonden er sketches op het programma van de cabaretgroep 'I durei', afgewisseld met performances van de drie Piombinese moppentappers. 'I durei' waren fantastisch. Ze gaven een 'best off' van hun repertoire. De schaatsact (compleet met nummertjes zoals 'de stervende zwaan' en 'de titanic') vormde het hoogtepunt van hun show. De (soms wel zeer aangebrande) moppen deden ook hun werk. Vrijdag traden er twee muziekbands op. Ik ben gaan kijken samen met Giovanni, Daniele en Ruggiero van de 'compagnia'. De eerste groep speelde popmuziek en daarvan hebben we genoten. De tweede groep probeerde het met hardrock maar deze kon mij minder bekoren.
Daarna: het weekend. En wat voor één. Zaterdag is Jennifer uit Rome op bezoek gekomen en heb ik met haar de hele dag in Venetië rondgelopen. Geen vierkante milimeter hebben we overgeslagen. Na San Marco, Rialto en vijfentwintig 'che bello's bezochten we het noorden van de stad, en ontdekten we monumenten waar zelfs Ilaria het bestaan niet van afwist.
Zondagmiddag stond er een picnic op het programma met de uitwisselingsstudenten uit de omgeving, hun gastfamilies en Jennifer. De Giro d'Italia, die juist die dag door Mestre passeerde, liet de organisatie een beetje in het honderd lopen. Claire, Viktoria en ik ontmoetten elkaar in het station, maar we wisten niet op wie we nog moesten wachten en hoe we op onze bestemming zouden raken. Na tien pogingen nam onze coördinatrice dan toch op, gaf ons het adres en zei dat we maar een taxi moesten nemen. Zo bevolen, zo gedaan en uiteindelijk raakten we waar we moesten zijn. Als iedereen was aangenomen begon het bufet en het uitwisselen van ervaringen. Daarna een spelletje voetbal-tennis-badminton italianen vs rest van de wereld. Op het einde maakten we nog gauw de laatste plannen om samen te doen alvorens iedereen weer naar zijn eigen landje vertrekt.
Ciao, un abbraccio a tutti
Pieter
24-05-2010, 19:32 geschreven door Pieter
|
|
|
|
01-05-2010 |
Tussen Rovigo en Turijn |
Ciao cari,
Tussen Pasen en vandaag is er een hele tijd verlopen. Hoog tijd om jullie te laten weten 'wat hij daar allemaal aan het uitspoken is'.
Pasqua en Pasquetta Naast Kerstmis is Pasen hier één van de belangrijkste familiefeesten. Het programma: Paaswake met het koor in de basiliek van het episcopaat van Treviso, de volgende morgen paasconcert in de ochtendmis. Daarna een uitgebreide 'pranzo' met de familie, de vicenti's en tante Patrizia: innovatieve voorgerechtjes (resultaat van een intense voorstudie van Sara) zoals brustangolitaartjes of bresaularolletjes met filadelfia en peperoni. Daarna een lekkere pasta, gebraad, en tot slot reuzegrote paaseieren. Na deze gastronomische ontdekkingstocht gingen we langs bij de familie van Sergio om ook daar te klinken op deze dag. Paasmaandag (Pasquetta) is het de traditie om met vrienden te gaan picknicken bij de bronnen van de Sile, op een tiental km van Piombino. Met Riccardo, Dodo, Enrico en de rest van de compagnia maakten we een picknick klaar, maar de donkere wolken doorkruisten onze plannen. We bleven dan maar bij Riccardo thuis. In de vroege namiddag konden we nog in de tuin zijn nieuwe luchtgeweer uitproberen, maar dan barstte de regenbui los en nestelden we ons met z'n allen in de sofa voor de Piraten van de Caraiben.
Sergio 60 Al voor Pasen had Sergio de kaap van 60 jaar overschreden, maar zijn feestje hield hij de daaropvolgende zondag. Hij nodigde twee bevriende families uit voor een pranzo in de agriturismo van Piombino. In de namiddag liet het koor weer van zich horen. Met twee andere koren uit de omgeving hielden we het verbroederingsconcert 'Coro in Coro'. Het was een groot succes en zodoende hield Matteo, de dirigent, vorige week vrijdag een buffet om iedereen te bedanken voor de geslaagde voorstelling.
Rovigo en Fratta De zondag daarop organiseerde de bibliotheek een culturele uitstap naar Rovigo, een stadje in de buurt. Daar bezochten we een tentoonstelling van Venetiaanse schilderkunst in het '700. Daarna kregen we een rondleiding door de stad. 's Middags aten we in een restaurant in Rovigo en vroeg de gids me een spoedcursus voor de uitspraak van de namen van Nederlandse en Vlaamse artiesten die ze zou noemen in haar gidsbeurt in de namiddag (Rogier van der Weyden, Hans Memling, ...). In de namiddag bezochten we een Palladiaanse villa in Fratta, nabij Rovigo. Na dat bezoek hielden we een laatste gelato-stop en reden we terug naar Piombino.
Groene vingers Vorige week zaterdag werd het gras gemaaid. Renata met de bosmaaier, Sergio en ik met de grasmaaier. Al snel kregen we hulp van het petekindje van Sergio, Elia, die met zijn plastieken grasmachien achter ons aan reed en zelfs als alles mooi geëffend was, niet van ophouden wilde weten. Zondag vierde diezelfde Elia zijn derde verjaardag. En als cadeau gaf Sergio hem een bosmaaiertje cadeau. De hele namiddag was hij bezig in de tuin en zijn verjaarsdagstaart zou pas gegeten worden als Elia het gras had afgereden, de planten had gesnoeid en nieuwe bloemen geplant. Een tuinman in spé is het minst wat je kan zeggen.
Venezia Dinsdag vierde Castelfranco zijn patroonheilige, San Liberale. Dat betekende een vrije dag voor iedereen die in deze stad naar school gaat. Ik maakte er een dagje Venetië van. In de stralende zon maakte ik een toertje langs de mooiste wijken, met als uiteindelijke bestemming de gallerijen van de Venetiaanse Academie, waar eveneens Venetiaanse kunst wordt tentoongesteld. 's Avonds maakte ik mijn valies want de volgende ochtend om zes vertrok de schoolbus richting Turijn voor een driedaagse schoolreis.
Torino Na heel wat 'confusione' over de studiereis van dit schooljaar
(We gaan op schoolreis naar Rome - Neen, we gaan niet op schoolreis als protest tegen de schoolhervorming - Niet de hele klassenraad is akkoord met zo'n protest, dus we gaan toch op reis, als er begeleidende leerkrachten worden gevonden - Het initiatief moet door de leerkrachten genomen worden, dus de schoolreis naar Rome, vergeet het maar - De godsdienstleerkracht komt met het voorstel Turijn, maar er worden geen begeleidende leerkrachten gevonden - dan moeten we ons associëren met een andere klas, maar we geraken niet met z'n allen in één bus, en dus vertrekken we niet - ... - We gaan naar Turijn.)
is het er toch van gekomen. Om zes uur 's ochtends vertrekken we met drie klassen, en vier begeleidende leerkrachten naar wat ooit de hoofdstad van Italië wa. De busrit (toch een grote bus gevonden) duurt zes uur, maar als je met zijn vieren geconcentreerd bezig bent met kaartspelletjes en het vervloeken van de tegenpartij, vliegt de tijd snel voorbij. Eenmaal aangekomen staat er een bezichtiging van de heilige lijkwade (de Sindone) op het progamma. Ziehier hoe je een hele namiddag kan verspillen: twee uur en een half aanschuiven (mét reservatie, ik mag er niet aan denken wat het zonder reservatie zou zijn) om de lijkwade een halve minuut te zien te krijgen, terwijl je het - van net iets verder - kan bekijken zolang je wil vanuit de dom zelf, die je naar believen binnen- en buiten kan stappen. Daarna volgde het 'museum van de Sindone', waar ze ons dezelfde presentatie lieten zien die werd afgespeeld in een van de antichambres tijdens het aanschuiven. Verder was er niet veel te zien. We sliepen bij een vrijwilligersorganisatie, de Sermig, die goedkoop maaltijden en slaapplaatsen aanbiedt, maar in ruil vraagt om deel te nemen aan een presentatie van de organisatie, een presentatie die de hele donderdagvoormiddag en ook een stuk van de namiddag. Tegen drie uur werden we vrijgesteld en bezochten we een tentoonstelling en de tuinen van de Veneria Reale, een soort Versailles in het klein. Dit bezoek was zeer de moeite waard. Vrijdag was de interessantste van de drie dagen. We maakten een gegidste stadwandeling door het centrum en bleven stilstaan bij de belangrijkste toppers van de Piemontese eetcultuur: café Pepino, waar het ijsje werd uitgevonden en het enige café waar nog op artigianale wijze gianduia wordt gemaakt. Daarna bezochten we het Egyptemuseum, het grootste ter wereld na dat van Cairo. Tegen drie uur was het afgelopen en keerden we huiswaarts.
Tot zover Italië
Un abbraccio
Pieter
01-05-2010, 15:21 geschreven door Pieter
|
|
|
|
07-03-2010 |
E la vita continua |
Cari amici
De laatste twee weekends waren hectisch, maar superplezant. Vorig weekend stond er zaterdag een tweede badmintontoernooi op het programma. Het was een geslaagde namiddag met spannende matchen die op het scherpst van de snee gespeeld werden. Met drie op de vier gewonnen partijen en een vijfde plaats keerde ik tevreden naar huis terug. Enig minpunt: het duurde een uur langer dan voorzien en bijgevolg had ik bij thuiskomst slechts een luttele twintig minuten om mij van de door zweet doordrenkte sportuitrusting te ontdoen, een deugddoende douche nemen en mij feestelijk uit te dossen voor een fuif ter gelegenheid van de achttiende verjaardag van Edoardo. Tot diep in de nacht hebben we de macarena gedanst en onze rug verrokken bij het limbospelen. Om in schoonheid te eindigen met het eendrachtige gebrul van het italiaanse volkslied. Veel tijd om uit te slapen zondag werd me echter niet gegund. 's Morgens was het immers feestmis voor het 'pensioen' van Don Aldo, die na vijftig jaar de mis te lezen ermee ophoudt. Natuurlijk werd er in het lang en het breed gespeecht en het muzikaal gedeelte werd verzorgd door het befaamde kerkkoor van Piombino, inclusief ondergetekende. Na de mis keerden we terug naar huis voor een snelle hap, om daarna met het koor naar Padova te vertrekken voor een bezoek aan het burgelijke museum (publiekstrekker: een tijdelijke tentoonstelling over Caravaggio en zijn volgelingen) en aan de CAPELLA DEGLI SCROVEGNI, een familiekapel van boven tot onder geaffresceerd door Giotto. De tentoonstelling was interessant en werd zeer goed gegidst. Ook de Capella degli scrovegni was zeer de moeite waard. Na het bezoek maakten we een korte stadswandeling, tot het tijd was om terug te keren en afgemat maar zeer voldaan in bed te kruipen.
Gisteren was het weer feest. 'Festa della banda' deze keer, een diner met de muzikanten van de harmonie, familie en sympathisanten. Na een goddelijk negengangenmenu was het tijd voor de loterij, georganiseerd door het kerncomité, waar Sergio de plak zwaait. En zodoende kregen we allemaal een rolletje: Sara mocht met haar onschuldige hand, de nummers trekken; Ilaria, een vriendin van Ilaria en ik speelden de 'valleti', we stelden de prijzen voor en deelden ze uit aan de gelukkigen. Grappig waren de supporters, die spontaan enthousiast begonnen te applaudiseren als 'il ragazzo di Bruxelles' een nieuwe prijs voorstelde.
En zo komt de droom van de band uit: "beroemd worden tot in Brussel".
Bacci e Abbracci
Pieter
07-03-2010, 18:58 geschreven door Pieter
|
|
|
|
22-02-2010 |
Twee maal Venetië en Piombino |
Ciao a tutti,
Wat kun je op Carnavalszondag beter doen dan ... naar Venetië gaan? Toch niet. Dé carnavalsstad bij uitstek was zondag zo vol, dat niemand meer voor- of achteruitkwam in die mensenmassa. Wij hielden het klein maar gezellig in Piombino Dese met een stoet Venetiaanse edelen (voorproefje), musikaal begeleid door de piombinese harmonie. 's Avonds hielden we gemaskerd bal in de parochiezaal.
Natuurlijk kan de carnaval-in-Venetië-ervaring in een geslaagd uitwisselingsjaar niet ontbreken. Daarom sprak ik dinsdag af met Frances, een australiaanse uitwisselingsstudente uit de buurt, haar gastzus Petra en haar vriendin Giulia. De heenreis begon een beetje problematisch: 1) twintig minuten vertraging 2) eivolle trein, smeken aan degenen die al in de deuropening staan om alstublieft hun buik in te trekken zodat je er ook nog op geraakt. 3) eens in de trein, twee haltes verder wordt de vriendin van Petra onwel en moeten we ons een weg banen om op tijd uit te stappen 4) volgende trein, 55 minuten later, komt 's middags goed en wel aan in Venetië En het loonde de moeite! Twee andere vrienden van Petra, die Venetië door en door kennen, loodsen ons zonder problemen naar het San Marcoplein. Een hele middag lopen we heen en weer, foto's makend en confetti strooiend tussen de traditionele Venetiaanse pakken en hypermoderne uitrustingen zoals Shrek en Avatar. 's Avonds keren we voldaan naar huis terug. 's Avonds drinken we nog een carnavals-chocolademelk voor woensdag de vasten beginnen.
Woensdag was onze laatste vakantiedag. Donderdag en vrijdag moesten we naar school, maar als "brug" werd er de 'cogestione' georganiseerd (studenten organiseren activiteiten voor studenten). Ik koos voor Megatwister en trillygame (muziekquiz), amusant de eerste dag, maar vrijdag konden we niet meer veranderen en werd het een beetje langdradig.
Zaterdag staat er opnieuw een dagje Venetië op het programma: met het dorpskoor (en familie) bezoeken we het operagebouw 'La Fenice'. In de voormiddag mogen we een open repetitie van het orkest bijwonen en in de namiddag krijgen we een gegidste rondleiding door dit prachtige gebouw.
Daarmee is ook deze vakantieperiode definitief afgesloten.
A la prossima
Bacci e abbracci
22-02-2010, 17:18 geschreven door Pieter
|
|
|
|
31-01-2010 |
eindejaarsfeesten en januari |
Voor allen die veel te lang op hun (lees)honger zijn blijven zitten, een overzichtje:
Kerstfeest: Natale all'Italiano: 's Ochtend samen met Bea naar de kerk om te zingen in de kerstmismis. Daarna kerstmaaltijd bij ons thuis met de Vicenti's (Bea, Mattia, tante Rina en nonkel Maurizio) en tante Patrizia. Het was een echte feestmaaltijd, waar reeds van lang tevoren was over nagedacht. Als voorgerecht warme hapjes met zelfgemaakte sausjes, daarna twee verschillende soorten lasagne, een met gehakt, de ander met radicchio di Treviso (een speciale groente van uit de streek). Dan de hoofdschotel: gebraad met groenten, gevolgd door exotische fruitbrochetten en als afsluiter koffie en dolci. Daarna vertrokken we naar de familie van Sergio in Padova en 's avonds gingen we langs bij vrienden van Sergio.
Camposcuola: De volgende ochtend vertrok ik met de parochie op Camposcuola, een driedaagse in de bergen. Helaas zonder sneeuw, maar hoe dan ook heb ik mij goed geamuseerd en veel nieuwe mensen uit het dorp leren kennen.
Oudjaar: Fuif in het Oratorium met iedereen die op camposcuola is gegaan, met performance van Ricardo en Simone met hun Michael Jackson-act. Vandaar is het idee gegroeid om de vijfde januari de vakantie af te sluiten met een jaren'80-fuif, eveneens geweldig georganiseerd en geëntertaind door Ricardo en Simone.
Kerststallen-spotting: Zeg nooit zomaar 'kerststalletje' in Italië! De traditie van 'presepe' of 'presepio' is hier ongelooflijk uitgegroeid. In het begin van de vakantie was ik verbaasd over ons eigen 'kerstlandschap' in de woonkamer (een opstelling vergelijkbaar met een märklin-miniatuurwereld, maar alles zelf gemaakt), maar dat was niets vergeleken met de presepi die ik de volgende dagen te zien heb gekregen: - Pallù: dat is een deelgemeente van Piombino. 'De vrienden van Pallù', hebben onderhouden sinds eeuwen een middeleeuws huis, waar ze elk jaar hun presepe van maken, compleet met werkende watermolen, een smidse, een weverij, en de standbeelden van de heilige familie, geflankeerd door os en ezel. - Camposampiero: een presepio onder de kerk in een geconstrueerde grot, met bewegende figuren die een hele stad voorstellen, inclusief het variëren van dag en nacht en het reizen van de driekoningen achter een geprojecteerde staartster. - Villa del Conte: gebaseerd op hetzelfde principe als het presepio van Camposampiero, maar met verschillende bijbelse fragmenten, van de zondeval tot Christus' eerste mirakel (water in wijn veranderen)
Donderdag de zevende: een dagje school tussen de vakantie en een tweedaagse met WEP in.
8 en 9 januari: met WEP naar Firenze Viva trenitalia: alle treinen die vrijdag om drie uur in Firenze moesten aankomen hadden vertraging. Tegen een uur of vier waren eindelijk allemaal in het station aangekomen en gingen we naar ons hotel. Daarna maakten we een avondwandeling door Firenze en gingen we eten in een goed restaurant. De volgende dag bezochten we het Palazzo Vecchio en daarna hadden we vrije tijd. Tomas, Carolina, Gabo, Paulo en ik hebben dan een blitzbezoek gebracht aan de Uffizi. Daarna (veeeeeeeeeeeeeel te snel) was het weer voorbij en gingen we onverbiddelijk richting station.
Tomba Brion (San Vito) en Asolo: De daaropvolgende zondag heeft Sergio me meegenomen naar de graftombe van een invloedrijke Asolaanse familie: I Brion. In de jaren '70 hebben zij een heel grafmonument laten ontwerpen door de Veteniaanse architect Carlo Scarpa. Dit grafmonument, geheel met kapel, vijver en bidpavilioen was zeker de moeite waard. Daarna reden we naar Asolo en beklommen we de citadel. Vanop deze citadel kan men op heldere dagen tot aan venetie (op 50km) kijken. Helaas was het die dag mistig.
Bacci e abbracci,
Pieter
31-01-2010, 10:07 geschreven door Pieter
|
|
|
|
|
Padova en Badmintontoernooi |
Ciao Tosi, Sinds gisteren ben ik officieel lid van de Italiaanse badmintonliga. Dit houdt in dat ik eindelijk mag meedoen aan regoniale toernooien! Die kans heb ik natuurlijk niet laten liggen. Gisterenmiddag werd er een 'gara' gehouden in Lazzo, nabij Este (zo'n 100 km ver van Piombino Dese, maar met Antoniella, Andrea en Shikchain hebben we er een leuk uitstapje van gemaakt). We spraken af in Padova op de Prato della Valle, het grootste plein van Europa, waar op zaterdag traditioneel markt wordt gehouden. In afwachting dat Antoniella ons kwam ophalen, bezochten we ook de Santo-basiliek, de rijkste kerk in de omgeving. Tegen twee uur vertrokken we richting Lazzo. Daar aangekomen kregen we een truitje van de club en een koker veren shuttles. Dan begon het toernooi. Iedereen heeft vier wedstrijden gespeeld en op basis van het aantal punten werd een klassement opgemaakt. Ik hield mooi de kerk in het midden: twee keer gewonnen, twee keer verloren en een zesde plaats van de twaalf deelnemers. Andere badmintonners van onze club werden tweede, derde, achtste en negende. Een uur later dan voorzien keerden we naar Padova terug. Probleem, de trein richting piombino dese was net vertrokken en de volgende zou pas vertrekken om half tien. Gelukkig moest Antonielle dezelfde richting uit en kon ze me een lift geven. Nu is het uitkijken naar het volgende toernooi, dat zal doorgaan in Verona.
Bacci e abbracci,
Pieter
31-01-2010, 09:17 geschreven door Pieter
|
|
|
|
30-12-2009 |
FELICE ANNO NUOVO |
MIJN ALLERBESTE WENSEN VOOR EEN ONVERGETELIJK 2010
30-12-2009, 17:46 geschreven door Pieter
|
|
|
|
13-12-2009 |
Milaan |
Ingrediënten voor een onvergetelijke dag:
- veel te vroeg opstaan (vijf uur)
- busrit naar Milaan, entertainment verzorgd door Matteo, de dirigent van het koor en tante Pipi, die, dankzij het spelletje 'vraag stellen, papier omplooien, en de ander laten antwoorden zonder dat die de vraag gelezen heeft' ontdekte dat ze binnenkort de prins van haar dromen ontmoet en maar niet ophield daarover te fantaseren.
- bezoek aan de dom van Milaan
- wandeling op het dak van de dom, met een prachtig uitzicht over de piazza, zicht op een levensgroot kunstwerk bestaande uit purperen plastieken slakken, zicht op een van de vele metershoge kerstbomen (Milaan is geweldig tijdens deze kerstperiode: overal gekleurde lichten, kerstbomen is alle soorten en maten en kerstmannen die snoep uitdelen)
- metrorit naar Chiesa Sant'Ambrogio, die helaas tien minuten voor onze aankomst de deuren sloot
- Warm broodje in een gezellige bar, samen met Stefanie, een Duitse uitwisselingsstudente die in Milaan woont en even langs wilde komen.
- Musical 'La Bella e la Bestia' in het Teatro Nazionale (scusate voor de vergissing in mijn vorig berichtje, de Scala zal voor een andere keer zijn, al moet het Nationaal Theater niet onderdoen): ONGELOOFLIJK SPECTAKEL. Het was een prachtige musical, met schitterende kostuums, choreografiën met de ene salto na de andere en veel vuurwerk (Een van de personages, Lumière de kandelaar, kon zijn kaarsen naar believen aan- en uitdoen, met zalige humoristische effecten)!
Insomma: Supergeslaagde dag (understatement)
Baci e abbracci
13-12-2009, 15:08 geschreven door Pieter
|
|
|
|
08-12-2009 |
Roma - Padova - kerstmis |
Ciao a tutti,
Alweer een maand voorbij. Hoogtijd dus voor een update.
De Rometrip met WEP eind november was fantastisch. Donderdagnamiddag treinreis heen. Maar liefst drie treinen om in Rome Termini te geraken. Eerst Camposampiero-Padova, dan Padova-Bologna, samen met Cassidy, een Amerikaanse uitwisselingsstudente waarmee ik ook in Verbania ben opgetrokken, daarna Bologna-Roma met het merendeel van de andere uitwisselingsstudenten. Om zes uur waren we in Rome. Vrijdag moesten we vroeg opstaan om op tijd aan de Vaticaanse musea te zijn. Daar kregen we een rondleiding door de gallerijen, de Sixtijnse kapel en de Sint-Pietersbasiliek. Na een korte pizzastop hebben we een wandeling gemaakt door Rome, langs Castel Sant' Angelo, de Spaanse trappen, het Pantheon en natuurlijk mocht ook de Trevi-fontein niet ontbreken. Daarna terug naar het hotel, eten, kamerfeestje met Daniel, Alexander, Tomasj, Gabo, Mack en Pedro en tegen middernacht in bed om toch nog een beetje uitgerust te zijn voor de volgende dag. Zaterdag maakten we een rondrit in een sightseeingbus, langs het Colosseum, het Vaticaan, de Campidoglio en een paleis waarvan ik enkel de bijnaam heb onthouden (de typmachine). We stapten af aan het Colosseum. Daar hebben we gepicknickt, het Forum Romanum bezocht en daarna het Colosseum. Zondagochtend was het helaas gedaan en moesten we al vroeg het hotel verlaten. In het station was er nog een halfuurtje tijd voor een cappuccinootje of een pocketcoffee (een walgelijk snoepje waar al drie maanden reclame voor wordt gemaakt op tv, maar slechts 1 van de 29 weppers vond het eetbaar). Daarna treinreis terug. Spijtig, het had best wat langer mogen duren, maar in januari is er een WEPtrip naar Firenze voorzien.
Zondag ben ik met mijn gastouders naar Padova gegaan. We lieten onze auto staan aan het station en beslisten om de metrobus te nemen richting centrum. Foute beslissing. Alles wat fout kon gaan, ging fout. Sinds dit weekend is de lengte van het traject meer dan verdubbeld om ook de periferie van vervoer te voorzien, maar het aantal metrobussen is gelijk gebleven. Gevolg: metrobussen om het halfuur ipv om de tien minuten en daarenboven overvolle wagons, zodat we de eerste metrobus die langskwam niet eens binnenkonden. Na drie kwartier hebben we ons dan in de volgende metrobus gewrongen en zijn we heelhuids aan Santo geraakt. Dat is de belangrijkste kerk van Padova. Na een bezoek aan het graf van Sant'Antonio in deze kerk, gingen we ook nog even langs Santa Giustina en over de Prato della Valle, het grootste plein van Europa. Daarna namen we de winkelstraat, waar er standjes stonden opgesteld uit Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland en zelfs België. Na een warme chocolade keerden we terug naar de auto (te voet, NIET meer met de metrobus) en na een tussenstop bij de moeder van Sergio keerden we terug naar huis, dat Sara ondertussen van boven tot onder versierd heeft voor kerstmis (hier kennen we geen sinterklaas, dus kerstmis begint vroeger). In een namiddag heeft ze: de kerstboom versierd, de ramen beplakt met kerstfiguren en het 'kerststalletje' opgezet (het 'kerststalletje' bestaat uit een kamergroot landschap met modelfiguurtjes, landschappen,een weg in kiezelsteentjes, een blauwbesterde achtergrond en uiteindelijk de kerststal zelf)
Gisteren en vandaag hebben we vakantie. Vandaag dachten we naar Verona te gaan, maar dat plan is letterlijk in het water gevallen. Hopelijk klaart het deze middag wat op, zodat we toch nog ergens naartoe kunnen gaan.
En zaterdag gaan we naar de Scala van Milaan voor de musical 'Belle en het beest' daar kijk ik ernorm naar uit.
Baci e abbracci
08-12-2009, 10:28 geschreven door Pieter
|
|
|
|
09-11-2009 |
Oltre i muri - zusammen über die Mauern |
Ciao a tutti,
Vandaag was vierden we de Val van de Berlijnse muur samen met twee andere klassen Scientifico d'Europa van andere scholen. De voorbije twee maand hebben we tijdens de lessen Duits liederen en gedichten over de BRD en DDR gelezen en vandaag mocht ondergetekende, als vertegenwoordiger van de Europese ideologie en identiteit (niet mijn woorden, maar die van onze signor Preside), ons project voorstellen (slik). Kriebels in de buik overwonnen en na de presentatie beloond met een hartelijk applaus. Daarna was er taart en op het einde hebben we met z'n allen een papieren muur neergehaald en mocht iedereen een stukje muur mee naar huis nemen.
Gisteren ben ik tante Pipi naar een toneelstuk van Goldini gaan kijken. Zoals gewoonlijk half Italiaans, half Veneciàn. Beetje bij beetje begin ik er mijn weg in te vinden. Daarna een stop voor een broodje en 's avonds pizza!!!!
Eergisteren was er het verjaardagsfeestje van Alessandra. Met de hele klas hebben we 's avonds afgesproken aan de beste pizzeria van Castelfranco. Na de pizza zijn we 'in piazza' gegaan en na een wandelingetje door het centrum hebben we nog een warme chocolademelk gedronken in een lounge van een of andere poepchique bar met leren ligzetels, waar de obers al knielend komen vragen 'wat het mag zijn'. ZAAAAAAAAAAAAAAAAAAAALIG
Eer-eergisteren: zo ver kan ik me niet meer herinneren.
Baci e abbracci, xe sjentemo
Pieter
09-11-2009, 17:37 geschreven door Pieter
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|