deze week heb ik mij praktischgewijze gerealiseerd dat de eenheid 'cm' niet gelijk is aan 'inch' (1 inch = 2.54 cm). Menig getalenteerd vermenigvuldiger (en kennis over homothetieën is niet vereist) weet dan dat de oppervlakte een factor 6.45 scheelt. Welnu, als je een pizza besteld, kan dat tellen!!! Ik heb enkele fotootjes toegevoegd van een middaglunch die deze verkeerde inschatting weerspiegelt. Den overschot kreeg ik mee in een doosje met een wel zeer gepast opschrift!!
vorig weekend was het hier redelijk zonnig en heb ik fotootjes genomen van mijn woonplek. Ik heb een ruime slaapkamer met dressing. De woonkamer en de keuken zijn één geheel en het appartement is begroot op 2 personen. Er is ook nog een studiekamer aan (geen foto van gepost), een badkamer en een waskot. Ge-luk-kig... (denk er mijn luidop weerklinkende 'oef' en voorhoofd-zweet-afvegende-beweging bij ) hebben ze hier droogkuis en zo van die dingen! Een hemd laten wassen EN strijken kost 1200 Won (de lezer weet nu uit vorige berichten hoeveel euro dit is ). Een kostuum wassen en strijken kost 4500 Won, allez, ne mens kan er niet voor sukkelen! Ik ben al 2 keer naar den Ikea geweest om mijn appartement wat op te vrolijken! Dat tapijt in de living bijvoorbeeld lag er initieel niet en zijn aanwezigheid kan de sfeer alleen maar naar omhoog tillen! Het beddengoed dat ik initieel had was ook niet echt je-van-het! Daarom komt dit ook uit de Ikea! Ik noem die winkel den 'Ikorea'. Opnieuw... weinig gehoor bij de Koreanen... woordspelletjes zijn niet hun ding!
op 18, 19 en 20 februari was iedereen hier in verlof. Het schijnt Chinees Nieuwjaar te zijn. Ter gelegenheid hebben ze een levende geit (of een schaap, ik weet het niet precies) ergens in Songdo (aanpalende stad van Incheon en de campus, n.v.d.r.) in een café gezet om het jaar te vieren! Ik had hier maar één ding op te zeggen... 'It's a very sheep bar and the drinks are almost for free'. Weinig Koreanen begrijpen onze Europese humor, dus ik heb hier nog een bijkomende missie! Chinees Nieuwjaar wordt gevierd niet zoals bij ons met toeters en bellen, vuurwerk, etc... Neen, hier wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om familie en vrienden te bezoeken. Ook mede omdat landen zoals China zeer uitstrekt zijn en eer tripje naar familie enkele dagen duurt, doen ze dit niet of nooit tijdens het jaar. Nu hebben ze dagen om te reizen en dan moet het maar gebeuren! De Fransen hebben dat ook in zich als het vakantie is; dan moet gans het land in beweging zijn. Rijstsoep staat hier met Nieuwjaar steevast op de menu. Ik heb dit geproefd... (eufemisme in de maak...) Ik moet zeggen dat het niet echt mijn ding is.
Gezien iedereen op reis is (@ Raf, altijd op reis... de kieszak ) zat ik hier eigenlijk een beetje alleen. Dit helpt niet als je juist verkast bent uit je gekende omgeving naar iets waar je nog aan vanalles moet gewend en gewoon worden. Lichtpunt was een uitnodiging op een collega zijn appartement (ook op de campus). Lekker gegeten (én Europees ; scampi's en coquilles met risotto en als dessert een lekkere chocolade mousse). Er was lekkere wijn bij; het was Californische van 2011. Wat jong, maar zeer lekker. De prijzen voor wijn swingen hier zeer de pan (of de wok, zo u wilt) uit!! Een Médoc uit 2008 of een Barolo van 2007 kosten hier al gauw meer dan 120.000 Won (1450 Won = 1 euro)!!!
hetgeen ik niet heb verteld in vorig bericht is dat ik, een dag vóór mijn vertrek naar hier, een klein griepje had opgelopen. Daardoor was inpakken en klaarmaken niet zo gemakkelijk. Gelukkig kan ik ALTIJD rekenen op twee schatten van mensen!! Dus, eens aangekomen in Korea, liep ik nog half murf rond, ook mede door de jetlag, en in de eerste drie dagen had ik reeds twee keer rauwe vis gegeten. Mét stokjes nota bene! Ik kan u verzekeren, beste lezer, als je dit niet gewoon bent, is het een hele opgave om überhaupt iets opgetild te krijgen, laat staan het in de juiste richting te manoeuvreren. Wat er ook van zij, tijdens de eerste avonden hier in Korea kon ik makkelijk na de maaltijd nog een goed Belgisch pak friet achterover duwen. Na enkele dagen had de jetlag de benen genomen samen met dat griepje... Nu stond ik voor een tweede uitdaging! Mijn proviand was weliswaar uitgeput en diende aldus aangevuld te worden! Ik kreeg de sleutel van de auto (er is een auto ter beschikking voor het personeel op de UGent campus, n.v.d.r.) en enkele aanwijzingen om er te geraken! Het was dan nog een automatic ook! Zo ne wagen voor mensen die niet kunnen schakelen! Dus samengevat: nieuw land, nieuw vehikel én terra incognita! Man, ik kon zo een vreugdedans beginnen! Alle gekheid op een stokje; ik ben er goed geraakt, heb kunnen kopen wat ik wilde en ben weer veilig en wel op de campus verzeild geraakt. Zo een grote winkel, man toch! En voor alles hebben ze hier iemand (ik denk dat de werkloosheid in Korea 0 is)! Vriendelijk zijn ze zeker, behulpzaam en correct zeer zeker, maar ze spreken geen woord Engels! Dat is soms een nadeel als je iets wil vragen of weten. Gelukkig werken er bij ons op de campus Koreaanse collega's die af en toe meegaan. Deze vertalen dan onze Engelse vragen in het Koreaans, brabbelen wat in het Koreaans en geven een boodschap terug in het Engels. Je leert hier vlug dat 'moeilijk gaat ook' een reëele optie des levens is!
even nog vermelden dat, vooraleer ik naar het verre Korea ging, ik nog een laatste Duveltje heb genuttigd met goede vriend Christophe! Ik moet inderdaad toegeven dat ik hier in Korea nog geen dergelijke godendrank heb ontdekt. Blijven zoeken is de boodschap!
Uitgesteld relais - vliegtuigreis (10 februari 2015)
Beste lezer,
nu volgt een verslagje van de voorbije weken in uitgesteld relais. Je zou kunnen zeggen dat dit een uitgesteld relaas is. Nu zit ik wat 'op mijn effen' en heb ik tijd voor een woordje uitleg aan mijnen Vlaamschen medemens ginder ver weg van hier!
Te beginnen met de vliegtuigreis. Op 10 februari ben ik van Brussel naar Amsterdam gevlogen om dan door te vliegen naar Incheon, Korea International Airport. De vlucht had twee uren vertraging en eens we in de ijzeren vogel zaten bleek de hoofdgenerator tegen te werken. Er was geen Palm, maar iedereen bleef kalm en... we konden vertrekken met ietwat vertraging. Als alles goed zou gaan, is er ook geen fun meer aan, niet? Om 20 uur lokale tijd (11 februari) geland, vlug het nodige gaan kopen in een lokale winkel en dan richt appartement. Dit is gelegen op de campus waar ik zal werken. Alles is er feitelijk, gelijk wij zeggen, 'op ene kluit'! Ik heb een afbeelding vanuit de lucht (leve Google Earth) bewerkt met wat aantekeningen. [open de bijgevoegde pptx, druk F5 en gebruik je pijltjes] De kleine rode
cirkel is het gebouw waar ik woon (5de verdiep) en de grote rode cirkel
is waar ik werk (bureel, 3de verdiep). De groene lijn is hoe ik loop van
bureel naar appartement en vice versa. Je zal wel gelijkenissen zien
met de filmpjes (zie verder)! We zitten tijdelijk in het gebouw met burelen. Op de grote bruine rechthoek zijn ze ons
nieuw gebouw aan het zetten: 10 verdiepingen met in totaal 18000 m²!!
Ze zitten nu aan de tweede verdieping! (verdieping 3 dus, want hier
kennen ze geen '0', t.t.z., gelijkvloers is verdieping '1', rare jongens
die Koreanen... )
