Zowat twee weken
geleden, wanneer ik allang in mijn bedje had moeten liggen (!), in den ochtend
van 1 mei, besloten mijn partner-in-crime () en ik om ne ke zot te doen! (@ Brenda: Doe ke
zot!) We besloten in de vroege ochtenduurtjes om voor drie dagen naar Japan te
gaan en, zo gezegd zo gedaan, we boekten onze vlucht. Waar Cinder bar allemaal
niet goed voor is!
En dus, beste
lezer, de week daarna (7 mei), maakten we ons klaar om te vertrekken naar
Osaka, Japan. Dit liep niet zoals verwacht... Omstreeks 11 uur bedacht ik mij
dat ik nog even naar de winkel moest gaan. Mijn phone was redelijk plat en ik
liet deze achter in mijn buro om op te laden; ten andere, wat kon er gebeuren?
Die rit heb ik al honderd keer gedaan! Wat wil het toeval, ik sta aan het
kruispunt vlakbij de winkel, ik heb groen licht (over de verkeersregels zal ik
later iets posten deze regels zijn ietwat anders dan bij ons in België
vergis U niet als U Korea bezoekt) en rijd rustig den afslag naar links in. Tegelijktijd
komt er van den andere kant een wagen ingevoegd (het was rood voor hen, maar
invoegen naar rechts kan altijd, dus ook als je rood hebt, als je het
reglementaire verkeer niet hindert). Er zijn drie rijstroken per rijrichting
(inderdaad, beste lezer, de Koreaan is voorzien op verkeer is wat anders dan
in België!!). Ok, ik voeg in en houd me op de meest linkse rijstrook, omdat ik
weet, uit ervaring, dat sommige chaufffeurs daar twee rijstroken nodig hebben.
Meestal zijn ze bezig op hun phone en verliezen ze de baan uit het oog. Welnu,
die dag had ik contact met een Koreaanse (t was wel een schone, maar dát
contact had ik liever vermeden hoor!). Ze was namelijk bezig mét haar telefoon
én hare kleinen op de achterbank en... gevolg.... dit type had drie rijstroken
nodig!! Hoeft geen betoog dat ik niet meer verder naar links kon (ik reed al
uiterst links) en voor en achter mij waren wagens. Ergo, collisie was een feit!
Mijn eerste auto accident in Korea (en hopelijk mijn laatste). Goed, gedane zaken
nemen geen keer en ik stap uit... De vrouw vraagt aan mij:Korean? en toen
wist ik dat ik serieus gesjareld was, want, herinner U, mijn phone lag op het
werk. In Korea u verplaatsen zonder phone is evengoed als E605 drinken en
denken dat het een lekker tonicsken is, not done dus! Nu goed, na een half uur
kon ik haar phone gebruiken en haalde ergens uit mijn zakken een nummer van een
collega. Die gebeld en ze gingen afkomen. Ik dacht dat de vrouw het op mij zou
steken (zoals in België allicht wel zou gebeuren). Plots stonden daar verschillende
wagens rond ons en afgevaardigden van beide verzekeringsmaatschappijen met ipad
en toestanden. Direct werd een een schets gemaakt, er werd geluisterd naar
beide partijen en op een bijkomend half uur was de zaak geklonken in een
sneltempo! In België kunnen deze papieren weken tot maanden duren; hier in
Korea is het dit! Afgehandeld en opgeruimd! Dit is pas efficiëntie en
anti-burocratische bedrijfsvoering! Ik was dus, voor Uw aller zekerheid beste
lezer, 100% in mijn recht en ze heeft het niet afgestreden. Koreanen zijn
doodeerlijke mensen, dit moet U weten. De wagen teruggereden (hij was nog
doenbaar) naar de campus en aan het bekomen van het voorval, realiseerde ik me
dat ik nog naar de winkel moest gaan! J Heb dan maar een fiets van iemand geleend en me met
alle voorzichtigheid opnieuw aan dat kruispunt gewaagd. Als fietser is dit
handiger, want er zijn keibrede stroken voor fietsers én vootgangers, opnieuw
een infrastructurele aanbeveling van Korea!
Nu goed, achter
deze passage, de valies verder gemaakt en om 17 uur zijn we vertrokken! Op de
luchthaven verliep alles zeer vlottekes en gesmeerd, naar Koreaanse normen.
Onze maatschappij was Peach, met hun typische kleur... Alles in het roze...
Ik kan U verzekeren dat je het leven bij hun door een roze bril ziet, amai! J Na een goede vlucht, zijn we goed geland in Osaka in
de late avond.
Het was nog een
heel zoekstandje om ons hotel te vinden! Ook de voorafgaande te nemen bussen
was wat zoeken... Na drie maanden Koreaanse lettertekens gewoon te zijn was het
Japans een hele andere ervaring! Te meer omdat in Japan om 12 uur s nachts de
treinen ophouden te rijden. U kan dit letterlijk nemen, beste lezer: 12 uur en
in het volgend station (eender waar!) is het Eruit De Cock!. Dus we waren
ietske later in ons hotel dan verwacht, maar kom, alle leute erbij genomen was
dit niet zo heel erg! Ons hotel trouwens.... iets bizar... de kamer had gene
sleutel! Dus dan weet U alras in wat type hotel we zaten (bij boeken op Google
niets van te merken). Het was hilarisch!! Accomodatie voor dergelijke
activiteiten hadden we nog nooit gezien! Muziek, licht en al de rest was
regelbaar vanuit het bed... Man man man... In wa voor ne wereld leven wij! (@
Cois J) Maar kom, de aanwezige honger oversteeg onze
bedwelming van het verschieten en wijlen, hop, naar een lokale noedelboer.
Keilekkere noedels met een fris pintje bij, kan deugd doen, beste lezer! Daarna
nog een leuk cafeetje tegengekomen en wijlen daar binnen... Het was leeg, maar
op de pancarte stond open till 5 am, en dit hebben wa dan maar letterlijk
genomen! :-p Na een nacht van veel te weinig slaap (J) reisden we verder naar Kyoto, eens gaan kijken hoe
het ginder met de normen gesteld zou zijn! J Japans vervoer is super! Alles is op tijd en loopt
gesmeerd! Wel moet ik zeggen dat de concentratie niet-Japanners in Japan
kleiner is dan de concentratie niet-Koreanen in Korea (of toch het gedeelte
waar ik verblijf). Dit maakt communicatie er niet altijd gemakkelijk op. Aan
den andere kant, de weinige mensen die je dan aanspreekt zijn even avontuurlijk
als jezelf en je komt de gekste verhalen tegen van over de ganse wereld! Ieren,
Amerikanen, Scandinavieërs, noem het op, we komen ze allemaal tegen! Maar we
hebben goed onze plan getrokken, met uitbeeldende armen en benen geraakt ne
mens al heel ver!
In Kyoto
aangekomen zijn we, recht van ons hotel na inchecken, naar een sushibar gegaan.
Amper 1 dollar voor een schotelke, ne mens kan daarvoor niet sukkelen! Het was
zo een bar waar de schotelkes uwe neus voorbij komen om de lopende band (gelijk
als in de film). Keilekkere vis, man man! Heb zelfs wasabi geprobeerd (In België
moet ik dat niet hebben, maar hier in combinatie met overheerlijke vis = de
max!). Beetje rondgewandeld, beetje de lokale horeca gesponsord (@ Billie) en
dan iets gaan eten. U raadt het al... noedels op zn Japans... ze blijven
keilekker! Het werd avond en, nachtuilen als we zijn, begonnen we ietske meer
leven in ons te krijgen. We hebben de sfeer gesnoven door enkele pintjes in ne
winkel te gaan kopen en op ons gemakske aan de boord van de rivier Kamo te
nestelen. Supertoffe sfeer en de sterrekes weerspiegelden in het kabbelende
water! Spijtig dat het gras waarop we zaten kunstgras was (echt waar!)... Mijne
compagnon had zich een ureke daarvoor nen typische Japanse kimono gekocht (zo
met ne strik achter op de rug en in van die stijve stof zo), echt heel schoon!
Ze had besloten deze aan te houden tijdens ons avondje uit! Had wel iets... Leuke
uitgaansbuurt gevonden en zo omstreeks 2 uur dachten we dat we het gezien
hadden en het tijd was om hotelwaarts te schrijden... Ja, gij niet zenne, toen
kwamen we Zaza-pub tegen in Kyoto! Ambiance (zie één van de fotos)! Goede
muziek en companie bestond uit 1 Japanner, 1 Schot, 1 Amerikaanse (mijne
sidekick... euhm... chick), 2 Fransen en nog enkele Filipijnse meisjes. U ziet,
Ghent global campus doet er alles aan om global te gaan, nietwaar?! :-p Na
weer een dolle nacht was het weer veel te vroeg ochtend... Wijlen ons hotel uit
en een gans dagje in Kyoto enkele tempels, Boeddhas en begraafplaatsen
bezocht. Indrukwekkend moet ik U zeggen. Begraafplaatsen ín de stad zijn er
niet. Deze liggen allemaal in de periferie en meestal in de heuvels (of
bergen). Zo zijn de geesten dichter bij de hemel, zo zegt men. In Korea hebben
ze dezelfde gewoonte van geloof.
Van Kyoto zijn
we dan weer naar Osaka gereisd om de dag erna onze vlucht terug te hebben. Geen
sinecure als U het mij vraagt. We hadden een route uitgestippeld die ons op
hooguit 1 kilometer van onze vestemming zou brengen. Hoop doet leven, maar
errare humanum est! Mijne collega () had zich miskeken en we stapten uit om halftwaalf in
een hol van Pluto in Japan en we wisten dat onze vlucht 7 uur later zou
opstijgen. Twee opties waren ons deel: paniek of nemen gelijk het komt. In
Vlaanderen was ik allang dwars door het dak gegaan (en verder..., U kent mij
een beetje allicht) en had ik al drie valia genomen. Koreaanse mentaliteit
heeft me ietwat veranderd en het heeft me geleerd dat je alles (of toch veel)
moet nemen zoals het komt en we hadden nog nooit zo gelachen (zo ook het geval
met het auto ongeluk ik bleef warempel kalm en genoot van het stralende
Koreaanse zonnetje op mijn aangezicht terwijl we aan het wachten waren op de
collegas en de verzekeringsmensen, strange, but true)! Ook al wisten we in de
verste verte niet waar we waren! We hebben wel een app op onze smartphone die
ons zei waar we waren, maar veel waren we daar niet mee... Tijdje rondgelopen
in het stilgevallen een doodgebloed Japan, mét bagage, op zoek naar nen taxi.
Eindelijk ene gevonden, maar die wist niet waar we moesten zijn (bij het lezen
van het adres van ons hotel)... Dan maar besloten om hotel over te slaan en
rechtstreeks naar de luchthaven te gaan... Lange rit.... dure rit... Maar we
waren op de goede weg. Eens we er bijna waren, zagen we waar we waren en
behielpen we ons door de taxichauffeur met handen en voeten uit te leggen waar
ons hotel was. Eindelijk daar geraakt en na 3 uur slaap, wijlen richting
luchthaven! Alles liep smooth en vlotjes!
Na een goede
vlucht van zowat anderhalf uur en opnieuw briefkes ingevuld te hebben dat je
geen drugs, porno of andere zaken vervoert terwijl je Korea binnenkomt, is het
o-zo-roze vliegtuig veilig en goed geland. Nen bus, nen anderen bus én nen taxi
later waren we weer op campus en ik kon gezwind naar mijn appartement gaan!
Geen tijd te verliezen, want op maandag had ik les!
Vele groeten,
Uw levenslustige
wereldreiziger met de phone steeds op zak en weeral een ervaring rijker, Veters
na het lekkere taartje had ik weinig tijd om er ten volle van te genieten, want een half uurtje later kreeg onze Universiteit een bezoekje van een Koreaanse meisjesschool. Potentiële (evenals huidige) studenten moeten verzorgd worden, nietwaar! Ik had voorgesteld om een kleine proef te doen in de laboratoria en één van mijn collega's ging net hetzelfde doen. Alles opgesteld, alles voorbereid, we waren er klaar voor! Ik moet U bekennen, beste lezer, nu weet ik hoe Justin Bieber zich moet voelen... Ik kwam uit mijn laboratorium gestapt richting de groep en deze ging volledig wild! (the crowd went bananas!) Ongelooflijk! Uitzinnig waren ze... Ik had nochthans niet mijnen 'ej-schatje-gaan-wis-botsen' plastrong aan! (https://www.youtube.com/watch?v=PXQ-7kYViHs) Die hou ik voor 's avonds! (lol) Niet te doen... en achteraf wilden ze allemaal een naamkaartje van mij! Dringend ne manager nodig! hahaha Dan maar met een gedeelte van hen buiten op de foto gegaan, en ze waren zo gelukkig.... Ocharme de dutskes!
eergisteren was het in Korea 'teacher's day'. De studenten hadden voor de professoren taart gekocht. Ik moet u melden dat de Koreaanse patisserie meer dan meevalt. Proper afgewerkt en goed van smaak! Eens in onze lounge bar, U weet dat we die hebben, beste lezer, aangekomen met het oog op een lekker stuk (taart ) bleken de vorken en messen op te zijn. Dit is uiteraard no problemo voor VJ Tony! (inclusief gegesticuleer!) Gezwind nam ik stokjes en at het op met deze stokjes! Nog nooit gedaan, maar het lukte heel goed en ik vind het praktischer dan mes en vork, als U het mij vraagt. Het was een lekker stukje taart.
U gelooft het niet, maar ik heb sinds kort een bijnaam gekregen! Sommigen onder U zullen verbaasd zijn dat het zolang geduurd heeft! De Amerikaanse studenten van Utah University noemen mij 'Macklemore'. Ik had daar natuurlijk nog nooit van gehoord! Een chopin-adept met een vleugje pure Vlaamse trancemuziek kent de rap niet uit Amerika (de man aan de machine... die kent dat niet @ Raf). Na even gegoogeld te hebben begreep ik het... (http://en.wikipedia.org/wiki/Macklemore) Nu ja, beide kapsels hebben een gelijkenis, kwestie dat hij het niet zo strak kamt. Zijn 'stagename' is Professor Macklemore, dus een betere gelijkenis.
Ik kon een slechtere bijnaam getroffen hebben, nietwaar beste lezer? Echter, aan het rappen ga ik mijn niet wagen (bij mij gaat het meestal ietske trager lol)
vorige vrijdag (17 april) zijn we met z'n allen naar Gangnam afgezakt voor een nachtelijke sessie! De sfeer zat er al goed in de auto (onze 'Party Van'). Aan elk rood licht schudde deze heen en weer! We moesten zelfs een keertje ophouden omdat er een combi van de Koreaanse politie achter ons stond, zo grappig! Tijdens het rijden, de smartphones op youtube gezet en naar keigoeie muziek geluisterd! Silke, die is van Aalst afkomstig, dus er galmde doorheen onze Party Van muziek zoals 'Twas men madam' en 'Int Oilsjters'! Keiwijs! Na de rit hadden we een Koreaanse BBQ, de beste die ik totnogtoe heb gehad. Daarna zijn we aan de Karaoke geslagen! Man, wat een belevenis! En die Koreanen, ik garandeer U beste lezer, als ze gaan, dan gaan ze dus hé!!! Den drank bij het zangspel was regular bier met.... whiskey! What a combination!! Niet te doen! Na 2 uurtjes de longen uit ons lijf te hebben gezongen, nu ja, zingen...eerder geluidsgolven produceren, zijn we uit geweest in een typische Koreaanse club! Hier zijn geen beelden van want.... What happens in Gangnam, stays in Gangnam! Ik kan U wel zeggen dat het, opnieuw, een aanrader is! Nog een geluk dat de vogeltjes al gedaan hadden met zingen 's morgens, anders hadden ze me wakker gemaakt in het naar huis keren! (lol)
De groeten,
Philippe
P.s. geïnteresseerden kunnen de aangehaalde muziek beluisteren op: https://www.youtube.com/watch?v=7JH1jVyVnQM en https://www.youtube.com/watch?v=Fvn9ywnuwwU en https://www.youtube.com/watch?v=axnr_1xfxKA (nu begrijpt U waarom de Van heen en weer ging )
twee weken geleden zijn we Vietnamees gaan eten, Le Lot in Songdo! Aanrader dat restaurant! Goed gerief, niet te straf! Het leuke aan uit eten gaan in Korea is dat alles 'Uri' is, dit wil zeggen 'alles is van iedereen'. En je hebt dan een persoonlijk kommetje en alle schotels staan op tafel (gekozen door verschillende mensen). En dan eet je maar wat je wil, dit is een echt belevenis hoor! Thomas, onze campusdirecteur, en zijn vrouw hadden hun zoontje, Bob, meegenomen bij gebrek aan babysit. Later zijn Thomas en Bob huiswaarts gekeerd (dit heeft een reden, zie volgend bericht) en hebben wij er nog een lap op gegeven in de Cinder Bar bij Warren (THE place to be in Songdo). 't Was weeral een goedje, moet ik toegeven! Spijtig dat de deuren van het gebouw waar we verblijven (al) om 3 uur sluiten! (lol)
De groeten,
Philippe
P.s: ik rapporteer alleen de leuke dingen, beste lezer, ik zal het hier niet over het werk hebben. Vergis U niet, de rest van de tijd wordt hier duchtig gewerkt - ook in de weekends; een cursus uit de grond stampen in combinatie met onderzoek opstarten is gene kattepis (@ Jan Becaus). Dan zijn deze afleidingen des te leuker!!
hoe goed de lunch ook was daarnet, na enkele uren was deze allang verteerd. Een namiddag gewerkt en een lezing van Prof. Verstraete later kon ik gerust opnieuw iets substantieels gebruiken! Na de lezing was er een drink in onze lounge bar (ja, beste lezer, we zijn zeeer goed voorzien in Korea). En er is daar Stella Artois! Is een keer iets anders dan Hite of Cass, de typische Koreaanse bieren, om maar te zwijgen over de Duitse ingevoerde bieren (nu weet ik precies waarom deze uitgevoerd worden in Duitsland ). Vele mensen van andere universiteiten waren hier aanwezig. Het is dan ook niet te verwonderen dat ik 's avonds (opnieuw!) in een restaurant zat met één van hen (*). (Ik moet zeggen, ik heb al met andere êtres en sujets de tafel gedeeld @ Raf) Merk op: de blaadjes, recht van de bomen geplukt, om je vlees en kruiden en de rest van de zooi op te leggen. Na het avondmaal zijn we gaan poolen en eens goed uitgeweest! Songdo on fire!! Freak out today (I want you here to say
- blijft een vangschijf!)!!!!!
De groeten,
Philippe
(*) En NEEN, ik ben nog geen 25 kg bijgekomen, ingeval U dit zou denken bij het zien van zoveel copieus gedrag!
enkele weken terug hadden we groot bezoek. Prof. willy Verstraete was op doorreis en vond het een leuk idee om onze campus eens te bezoeken. Over de middag zijn Jozef, onze President, Stephen, een collega prof, Prof. Verstraete en ik gaan eten in een typisch Koreaans restaurant, waar je in aparte ruimtes zit. Er is een belletje en bij de kleinste aanraking zoeft er iemand met gepaste tred de ruimte binnen om te helpen waar nodig! Beste lezer, Korea is dus daadwerkelijk een klantgerichte maatschappij, dit kunnen wij U allemaal volmondig verzekeren. Lekker gegeten trouwens; het bleef maar komen... en komen.... Als U rijst krijgt dan zit U aan de laatste gang! Daarna nog een theetje als afsluiter en we konden er weeral is ne keer tegen!
we moeten niet altijd de deur om fun te hebben!! Mijn buurvrouw, Silke, heeft onlangs een Vlaamse Avond georganiseerd! Ge-wel-dig idee! Mosselen met frietjes en achteraf aardbeikes! Mmm.... De sfeer zat goed, toffe bende, als als U goed kijkt ziet U in het hand van Silke (naast mij) een wondermooie fles Duvel! Hoera, hoezee! De Graal gevonden!! Zo een fles kost hier veel te veel, maar is soms toch de moeite waard!! Het was een rijkelijke avond met gin-tonic, witte wijn én Duvel!
(btw, in de bar waar we soms naartoe gaan, heet de Gin: 'Hendrick's Gin', uitstekende keuze als U het mij vraagt! )
De groeten,
Philippe
P.s. het was een goed feestje, ik moest niet ver meer naar huis.... (3 stappen) P.s.2 Merk op dat de Tsaar van Rusland onder ons was.... (voor diegenen die gezichten herkennen... ) (zdorov'ye!!)
een professor organische chemie staat soms in het labo. Bij deze een impressie hiervan! De studenten doen goed hun best, al zijn er hier en daar 'uitsmijters' in het spectrum
onze studenten kunnen de professoren altijd bezoeken in hun kantoor voor vrage over de cursus, oefeningen etc... Welnu, enkele weken geleden komt er een student bij mij en heeft enkele vragen. Ik begin hierop te antwoorden en teken enkele grafieken. Ik had maar één kleurtje bij de hand dus ik differentieerde de verschillende lijnen als 'vol', 'gestippeld', etc... En het sprong mij in het oog dat er op de Koreaanse vlaag ook verschillende lijntjes opstaan. Ik had deze vlag destijds gememoriseerd en ik tekende zomaar, ineens, op het blaadje van de Koreaanse student, de Koreaanse vlag! Die kerel was stomverbaasd! Te meer, omdat hij zelf twijfelde aan de vlag; zoek ze maar eens op, het zal U dagen waarom!
U vraagt zich allicht af waarom dit item 'Tricolor' heet en ik een hele paragraaf wijd aan de Koreaanse vlag. Wel, hier komt deel twee van het verhaal! De dag daarna, 19 maart, was het de dag van de Heilige Jozef. U moet weten dat onze President, de chef van den Ugent hier, Jozef heet en belang hecht aan deze dag. Ik had ervoor gezorgd dat we met z'n allen een cadeautje bijeen gelegd kregen. Een fles Franse Cognac (120.000 K Won) was gepast volgens de collega's. Dit item had ik in een gele zak gestoken. Ik moest nog enkele andere items verplaatsen van mijn appartement naar mijn buro en deze had ik in een rode zak gestoken. U voelt het al aankomen.... Mijn pc zit in een zwarte zak en ik liep gezwind over de campus richting burelen. Die student van gisteren kwam me tegemoet en zei me, redelijk verbaasd, dat ik de belgische vlag droeg en zowaar... Hij had gelijk! Mijn arendsoog was nog in dromenland, maar ik liep met de nationale Tricolorover de campus. Een grappige toevalligheid kan soms pretoogjes veroorzaken!
na mijn bezoek aan de kapper zijn Wesley (een collega van me) en zijn Koreaanse vrouw gezellig op de BBQ toer gegaan! Niet zomaar een BBQ, maar een Koreaanse BBQ! Dé max! Echt top! 8000 verschillende kommekes met vanalles lekkers in! Het vlees wordt aan tafel versneden (hier gebruiken ze de schaar voor deze opdracht; op het eerste zicht raar, maar uiteindelijk wel zeer praktisch). Eten met stokjes, natuurlijk! En een kom kokende Kimchisoep (n.v.d.r. Kimchi = opgelegde kool met keiveel rode peper). Na de eerste schep stond mijn mond in brand! Blijkbaar is het de gewoonte hier om op een blaadje sla een beetje vlees te leggen (bereid aan tafel zelf op een knalhete plaat), gevolgd door nen teen look en andere kruiden! Hier worden speciale kommetjes met zout aangevoerd op de tafel om wat 'bij' te kruiden (lol).... Daarna... alles in één keer naar binnen! Gezellig ze! Maar wel keilekker! Dus, beste lezer, in Korea zijn de maaltijden redelijk spicy! Ik begin er aan gewoon te geraken (ik moet wel, anders gene fret ) Op het einde van de maaltijd was ik de kom rode soep aan het uitlepelen en heb ze bijna geleegd, man, keilekker!
Het is toch Godgeklaagd! Dan maakt hij een blog en laat deze zomaar eventjes 5 weken onaangeroerd! Dringend tijd voor een update!
Om te beginnen... Enkele weken geleden ( ) ben ik naar de Koreaanse kapper geweest! Ik moet U bekennen... een belevenis! Je komt het kapsalon binnen en je haar wordt gewassen (so far, so good; ik zag een parallel met Vlaanderen). Je krijgt hierbij een uitgebreide hoofdmassage, hetgeen voor mij een dikke plus is! Dan neem je plaats in je stoeltje en raapt al je moed bijeen om uitgelegd te krijgen wat je wil! Ze spreken namelijk geen Engels.. Ik had mijn voorzorgen genomen en aan mijn kapper gevraagd bij mijn laatste Vlaams bezoek om afbeeldingen te nemen zodat ik een 'visuele' uitleg bij de hand had. Dit laatste ging iets minder vlot dan verwacht, maar allez bon... Ze begon er met goede moed aan! Terwijl de kapster bezig was, stond er een collega van haar naar mij met een sponsje ingeval er toch maar 1 haartje in mijn gezicht zou kleven! Luxe, ik verzeker het U! Na het knippen kwam het styleren met gel. Geen sinecure (In Korea zijn het niet zozeer gelgebruikers). Even geduld aan de dag gelegd, maar ze vonden het beter dat ik de kam ter hand nam! Zo gezegd zo gedaan en alles lag in zijn plooi! Ik wilde opstaan om te betalen, maar dan plots was er grote commotie! Dit zou gene wet zijn! Beste lezer, ik was stomverbaasd! Ik moest opnieuw aan de wastafel en mijn haar werd een tweede keer gewassen!! (dus vanaf hier geen parallel met Vlaanderen te trekken!) Daarna opnieuw in die stoel! Het haar werd gelegd zoals tevoren, mits aanbrengen van één of ander stijlproduct, zeer welriekend een aangenaam op de huid! De boodschap is dat de klant het salon niet mag verlaten met de 'kleine' haartjes, zoals wij dat ALLEMAAL in Vlaanderen doen. Top! Rekening voor dit prachtig evenement was ~ 11 euro. Ik kan over meer klagen als dit!
enkele weken geleden ben ik op zaterdag (overdag) naar Gangnam geweest met de bus! (Whoppa Gangnam style!) Opnieuw een belevenis hoor! bij het wachten op de bus viel het me op dat iedereen keurig op een rijtje aan het wachten was en als de bus arriveert, stapt iedereen volgens die wachtlijn op. In vlaanderen... NOT! Ongeveer een uurtje rijden en ik was er!
Samen met een collega zijn we eerst Bulgogi gaan eten, dat is rundsvlees dat aan tafel gekookt wordt (in fijne reepjes) met, als U het bericht over de Koreaanse BBQ hebt gelezen), opnieuw een scala aan kruiden, kommekes en diesmeer. Het was zeer lekker!! Daarna hebben we de metro gepakt en zijn we naar Gyeongbokgung Palace geweest. Een eeuwenoud gebouw waar de heersers van het destijdse Korea vertoefden. Grote tuinen en grote gebouwen, de moeite! In de namiddag hebben we de tijd genomen om een typisch Koreaanse thee te drinken, en ik moet U zeggen, deze was overheerlijk! Omija thee, een aanrader voor toekomstige bezoekers van dit land!
Het was een zeer aangenaam bezoek aan een typische stad in Korea! Trouwens op straat zijn er hier overal optredens (kleinschalig) van goochelaars, groepjes, .. Zeer aanstekelijk om te toeven!
Dit bezoek vraagt uitdrukkelijk om een nachtelijke heruitgave!!
wat je hier allemaal in Korea meemaakt, ik geloof het zelf niet! Hier worden appartementsblokken gebruikt om winkels, bars, cafeetjes, gyms, noem het op, in te huisvesten. Overal lichtreclame en verspilling van energie! Airco's op 'vollenbak' en de deuren open, en zo van die toestanden! Wij maar sorteren en zien dat ons lampeke uit is in Vlaanderen... Laat staan dat er zijn die tv kijken zonder lamp! Zo is er een 'love bar' ergens op het vierde verdiep en een verdiep eronder kunnen zware gelovigen hun ding doen in één of andere Bijbelclub! Whiskeybars zijn er hier ook veel en de prijzen liegen er niet om (je moet blijkbaar bij binnenkomen een fles bestellen.) ... (ja, u leest het goed, een hele fles en die kost dan ongeveer 300.000 Koreaanse Won) Ook zijn er naast die zogenaamde 'love bars' zaken die bv. Taekwondo aanleveren voor schoolgaande jeugd (<15j). Wat een bonte mix! En dat loopt hier blijkbaar allemaal vlotjes!! Ogen-trekken, dat doe ik hier!!
Ook hebben de bars bijvoorbeeld geen toilet in de zaak. Je moet buitengaan en zien dat je het opgelost krijgt! Er zijn publieke wc's. Redelijk deftig, moet ik wel toegeven. Dus, zoals enkele dagen geleden, als het buiten 's avonds -7°C is, is dit geen pretje. Aan den andere kant doet dit mij denken nostalgie. Voor velen denk ik.. Toen we vroeger ook buiten moesten gaan ...euhm.. om te gaan.. Naar 't 'huske'!!
De foto die jullie zien is waarschijnlijk hoe de meesten van ons de anderen percepteerden gisterenavond! Nee, grapje, de gelukte foto's zijn opgeladen in WORD document. Toffe bende in de Cinder bar, hartje Songdo. Merk op dat de jongens vrijwel statisch aanwezig zijn (als je de foto's over elkaar laat flippen) en de meisjes huppelen en springen dat het ene lust is!
By the way, het is reeds mijn vijfde weekend hier! Time flies when you are having fun!! Nu het semester begonnen is, vliegen de dagen! De semester telt 12 weken en, niet zoals in vlaanderen met één of andere vakantie of vrijen dag ertussen, gaan we all-the-way! Zonder vakantie, 12 weken alles geven! Weekje blok en dan examens! Ja, de Vlaamse student zou hier zijn tenen moeten uitkuisen!
Allez, den dezen gaat nog een beetje aan zijn cursus werken; tot in den draai,
iedereen kent het vervolg van dit kinderversje! ....piano!! Ik ben een gelukkige mens! Ik heb mij hier in Korea een piano aangeschaft (zie bijlage)! Nu kan ik werken afwisselen met wat getokkel! Net zoals thuis, en ik moet zeggen, het werkt! Su-per-zalig!!
Anna (een Koreaanse collega die iedereen zoveel mogelijk probeert bij te staan als het op 'Koreaanse' aangelegenheden aankomt) heeft me geholpen om een winkel te vinden en den uitleg te doen, want mijn Koreaans in nog niet zo super! Het was een winkel temidden van een hele hoop karaokebars en love hotels! The real Korea popped up for a second! Man, niet te geloven! Bon, de winkel was degelijk en de service ook! Blijkbaar in Korea kan je op de meeste zaken (niet in supermarkt en zo) afpingelen! 23% korting gehad! En pas achteraf gevraagd naar een bankje, en ja, dat was dan gratis! Lol! (with some skills of Stefaan geraakt ge hier ook aan opportuniteiten )
bij deze een vlugge foto van mijn werkplek, t.t.z., kantoor. In de labo's is er nog veel werk, dus daarvan fotootjes later!! Ik heb zelfs een frigootje staan! Is handig om yoghurt in te zetten, dan kan ik daar ontbijten! Mijn plantjes doen het redelijk goed! Dit waren de grootste 'echte' planten in Ikea, Seoul! Al de rest is plastieken brol!! (b, r, o, l.... brol!!! @ Eilandkenners)
Ik heb deze week een bord kunnen scoren! Succes! Een eigen bord in mijnen buro!! A dream comes true!! Ik heb namelijk 'office hours', dit wil zeggen dat studenten bij mij kunnen komen met vragen... Dan is het handig om zo'n bord te hebben. Ik werk met kleuren (@ Raf en alle andere Toon Hermans fans)!! Fotootjes worden later gepost! (nu ja, ... en bord is nu ook niet direct iets sexy om te posten, maar allez kom...)
Beste lezer, 
