We zijn van start gegaan met een nieuw initiatief een PEUTER- en KLEUTERVIERING. Ieder van ons kent het, met je peuter(s)/kleuter(s) naar de kerk komen is soms een hele beproeving. Op een stoel blijven zitten, woorden horen die nog veel te moeilijk zijn, dat zijn voor hen hele uitdagingen, misschien wel onmogelijke opdrachten. Daarom willen hen een kort, zinvol momentje aanbieden in de kerk, zodat ook zij kennismaken met wat die kerk (of beter wat de boodschap van Jezus) ons mensen vandaag nog te bieden heeft. De peuter- en kleuterviering is bedoeld voor kinderen van 0 tot 6 jaar, maar natuurlijk zijn hun ouders, grootouders, broers en zussen ook van harte welkom. Een gebedsmomentje duurt maximum 30 minuten. Tijdens dit moment zijn er een aantal eenvoudige handelingen die we samen doen, enkele korte gebedjes, en een verhaal uit de bijbel.
Bij de viering van september trokken we naar buiten. We kwamen samen in de tuin van de Kapucijnengemeenschap Herentals en luisterden naar het scheppingsverhaal. En genoten van de omgeving en de ontmoeting met elkaar in kleine groep.
Tijdens de viering van 18 januari was Rita Boeren van Braambos bij ons en nam enkele fragmenten van de viering op. De opname was te horen op de uitzending van 20 januari om 20 u. op radio 1 in het programma Braambos. Hier kan je ook nog even meeluisteren...
De foto's spreken voor zich. We waren met een hele hoop om samen kerstmis te vieren. Tijdens het verhaal kwamen alle figuren van de Heilige familie aan bod. En het kerstkind Jezus strekt zijn armen uit om ieder te omhelsen.
Na het verhaal ging ieder op zijn eigen manier aan de slag: de ene door te tekenen, de andere door te kleuren, of in een boekje te kijken, of met de figuurtjes te spelen...
Nadien vierden wij de geboorte van Jezus met suikerbonen.
Bij de laatste peuter- en kleuterviering gingen we op een andere manier aan de slag dan bij de voorbije vieringen. Voor diegenen die het kennen noemen we de methode bij naam 'godly play'. Een creatieve vertelmethode die de inhoudelijke rijkdom van Bijbelverhalen dichter bij kinderen wil brengen, maar eigenlijk ook nog volwassenen kan boeien. Met eenvoudige materialen en figuren komt het verhaal tot leven. Zo vertelden we het verhaal van Abram en Saraï. Het hele verhaal speelt zich af in de woestijn, dus lieten we de figuren bewegen in het zand. Bij het einde van het verhaal mogen we ontdekken dat wij deel zijn van grote familie van Abraham en Sara. Er werd geboeid gekeken en geluisterd. Na een momentje van persoonlijke verwerking, vierden we ons samenzijn. Door het samen eten en delen van druifjes. 'Mmmm... Lekker!'
Op paasdag, 20 april, kwamen we samen in de kerk van Morkhoven. Het kerkgebouw zelf wekt nieuwsgierigheid op bij de kinderen. Want er kwamen mensen speciaal eens een kijkje nemen in de kerk, omdat het dochtertje dat toch wel eens wilde zien. De oma gaf graag uitleg. Na een korte kennismaking gingen we van start met de viering. We vertelden aan onze peuters- en kleuters in grote lijnen de verhalen van de goede week tot en met Pasen. Het verhaal begon met Jezus die Jeruzalem binnenrijdt op een ezel en wordt toegejuicht. Daarna werd verteld over het laatste avondmaal, het verraad van Judas en Jezus die sterft op het kruis. Jezus wordt in het graf gelegd en dan het grote mysterie van Pasen en de verrassing van de vrouwen als ze zien dat het graf leeg is. Jezus leeft, alleluia! In de schatkist zat deze keer brood om te delen met elkaar, net als de leerlingen van Jezus deden bij het laatste avondmaal en wij nog doen als we eucharistie vieren. Maar voor de kinderen is het brood ook gewoon lekker en leuk om te mogen delen met mama, papa of oma. We zongen voor Jezus van 'Lang zal hij leven' en riepen luid: 'Alleluia'. Want met Pasen mag dat blije woord vol overtuiging klinken. Na het luiden van de bel, lag er nog een verrassing klaar voor de kinderen. De klokken hadden ook naar de kerk chocolade-eieren gebracht.
Tijdens de peuter- en kleuterviering in maart lazen we een typisch Bijbelverhaal uit de vastentijd. De tocht van de Israëlieten door de woestijn, waar ze mochten ontdekken dat God hen gedurende de hele tocht steeds nabij was. Onze peuters- en kleuters gingen daarna zelf wat op toch in de kerk, over een bruggetje en op moeilijke stapstenen door een gevaarlijke rivier. De tocht eindigde bij het beloofde land. Jammer genoeg werden er geen foto's genomen en kunnen we jullie nu niet verwennen met beelden uit de viering.
Tijdens de peuter- en kleuterviering in maart lazen we een typisch Bijbelverhaal uit de vastentijd. De tocht van de Israëlieten door de woestijn, waar ze mochten ontdekken dat God hen gedurende de hele tocht steeds nabij was. Onze peuters- en kleuters gingen daarna zelf wat op toch in de kerk, over een bruggetje en op moeilijke stapstenen door een gevaarlijke rivier. De tocht eindigde bij het beloofde land. Jammer genoeg werden er geen foto's genomen en kunnen we jullie nu niet verwennen met beelden uit de viering.