Op zich is het merkwaardig dat u hier bent. Immers, ik maak geen promotie, heb geen personeel, geen prijzen, geen producten.
Wat zoekt u hier dan, wat hoopt u te vinden ?
U bent immers terecht gekomen op een blog die er in de eerste plaats gekomen is uit eigenbelang. Laat me dat meteen maar toegeven.
Wil u met mij op deze blog in discussie of dialoog treden ? Wist u dat 80% van onze dagelijkse gesprekken bestaat uit puur sociale communicatie à la "het is warm hé" en "goede morgen, alles OK ?" ? Gaat u maar even na hoe vaak u vandaag alleen al die 2 zinnetjes of gelijkaardige hebt gebruikt.
Wanneer dit minder dan 80% van uw gespreksduur was, behoort u waarschijnlijk tot een groep mensen die door anderen in het beste geval saai en in de meeste gevallen vreemd genoemd wordt. Of u behoort tot een strenge kloosterorde en bent helemaal teruggeplooid tot een dialoog met god.
Zo ver wil ik het niet drijven. En wees gerust : u bent meer dan welkom in mijn oase van stilte. Maar ga geen dialoog aan met mij, oordeel niet en ga niet over tot veroordelen of vooroordelen.
Ook niet mocht u zichzelf toevallig tegenkomen op deze blog. Letterlijk dan. Want misschien was of bent u ook wel één van de puntjes die samen mijn levenslijn vormen. En dan is de kans reëel dat ik het met u niet altijd eens was of misschien juist dat we samen wel iets formidabels heb beleefd.
Deze blog bestaat enkel uit die stille momentopnamen en reflecties over wat was, is en misschien nooit komen gaat. Het is in geen enkel geval een eindoordeel over iets of iemand. Want, zoekend als ik ben, heb ik het einde nog niet gevonden. Mijn laatste punt en komma zijn nog niet gezet.
Laaf u dus volop in mijn oase, aan mijn woorden en waarden indien u dat wenst. Maar laat mij na uw komst opnieuw alleen achter met mijn gedachten. Ik heb deze plaats zelf hard nodig om orde in de chaos te brengen, om chaos in de orde te brengen, mijn eigen weltschmerz te beleven.
Heb ik in u de kiem van het denken en dialogeren geplant, verontschuldig mij hiervoor want u loopt voortaan het risico saai en vreemd genoemd te worden Ga dan op zoek, vind een eigen plek, maak desnoods een eigen blog. Laat me weten waar je je pleisterplaats hebt gevonden, ik kom zeker op bezoek. Maar vorm niet samen met mij of anderen een karavaan. Want een karavaan vraagt organisatie, leiders, planning.
En hoewel ik er alles aan zal doen opdat u kan zeggen en schrijven wat u wil, zelfs al ben ik het niet mee eens, hier, op deze plek eis ik het recht op om alleen te zijn en te blijven met mijn woorden.
Zelfreflectie en zelfbevraging liggen immers aan de basis van het vrije onderzoek.
Peter
Zoeken in blog
...Waar het principe niet van toepassing is...
28-02-2007
Eifel-Moezeltocht met de camper
Eifel-Moezeltocht met de camper
Onze eerste "langere" tocht met ons huis op wielen. Onlangs op de motorhomologie gaf iemand ons versbakken camperaars de goede raad mee ons niet te laten afschrikken door beginnersproblemen...Deze gouden raad hadden we nodig tijdens deze anderzijds toch wel fijne vakantie...
Woensdag 21/2 Aankomst net voor valavond in Simmerath/Rursee. Een fijne, kleine MH-plaats met servicestation, zonder electro. We staan er met 1 andere MH vlak aan een stuwmeer rond hetwelk we nog een wandelingetje maken. Terwijl Ingrid en ik de bami klaarmaken gaan de kids nog keien zoeken in het nabijgelegen riviertje om deze in het meer te gaan "kaatsen", net niet op het hoofd van de zwanen. De zon gaat prachtig onder, morgen beloofd een mooie dag te worden. We testen onze nieuwe TV en bekijken Perfume vooraleer we gaan slapen. Rond 03.00u maakt Kyra ons wakker. Wat is het koud. De verwarming te laag gezet zeker ? Kyra pipi, verwarming hoger en terug onder de wol. Om 06.00 maakt Kyra ons duidelijk dat het echt te koud is op de vloer. Ik wou het nooit geloven maar inderdaad : als het gas opraakt, is dit steeds 's nachts ! In ieder geval weten we nu dat we niet bevriezen in een niet-verwarmde MH bij een buitentemperatuur van -2°.
Donderdag 22/2 Na de koude nacht hebben we toch spek met eitjes verdiend ! Rustig opkramen en op zoek naar gasflessen. De Duitse gasflessen zijn dus niet dezelfde als de onze. Ik waag het toch niet om op 1 fles verder te trekken, dus rijden we de Belgische grens over en bevoorraden ons in Butgenbach, naast de Carrefour waar je dag en nacht terecht kan (indien niet open : steek gewoon 16 euro onder de deur en bedien jezelf...) We verliezen dus wat tijd maar toch niet zoveel als Germien ons wil doen geloven : die wou ons 100km doen rijden tot Butgenbach: Tegen 11.00u komen we aan in Monschau, waar we ons op de MH-parking zetten. Alhoewel het mag is dit geen leuke plaats om te overnachten, namelijk midden in een bocht van de doorgaande weg. Het is wel maar 500m wandelen tot het mooie nabijgelegen historische stadje. Hoewel zeer toeristisch vinden we toch nog een bakkerij met de lokale harde koeken aan dewelke we niet kunnen weerstaan. Na het middagmaal in de camper trekken we verder de Eifel in. Het Pulvermaar is onze bestemming, één van de vulkaanmeren in deze regio. Er zouden 2 MH-plaatsen zijn vlakbij het meer. De eerste plaats is er inderdaad, maar volkomen verlaten en in the middle of nowhere. Hier blijven we niet alleen staan. De tweede plaats, beneden aan het meer, blijkt eveneens verlaten en de voorzieningen zijn zelfs volledig afgebroken. Wat nu ? Tja, dan maar nog wat verder trekken, naar Manderscheid waar ook 2 plaatsen zijn : één op de parking van een restaurant en één op een camping. Ik zie het niet zo zitten om op een parking te overnachten, maar het is de eerste plaats waar we voorbijkomen, dus gaan we toch maar eens kijken. Dit blijkt een zeer idyllisch plekje te zijn, bij een riviertje met watervallen en een forellenvijver, eigenlijk midden in het bos. We blijven hier met veel plezier staan. Nog effe wandelen, aperitiefje buiten onder de rood ondergaande zon, avondmaal, filmpje, wat babbelen en rond elven in bed om....
Vrijdag 23/2
...gewekt te worden door Kyra rond een uur of zes... Vandaag staan het wildpark in Daun en de 3-Maarenwandeling op het programma. Het wildpark blijkt ondanks de informatie die we hebben gesloten te zijn en we rijden dan maar direct door naar Schalckenmeren om onze wandeling te starten. Onderweg in Daun nog even onze banden laten bijpompen tot 4,8B. In Schalkenmeren is er geen echte parkeermogelijkheid en we zetten ons dan maar op een zo goed als lege parking voor auto's. De wandeling is prachtig, de landschappen verbluffend en Kyra heeft de tijd van haar leven bij de Dronkentoren. Tegen een uur of vier zijn we terug bij de MH om door te rijden naar de Moezel, zo'n 50km verderop volgens Germien. Inderdaad komen we tegen zessen aan in Ernst. De plaats bevalt ons niet echt : de vuilbakken puilen uit en ze is vlakbij de werk-en opslagplaatsen van de lokale wijnboercoöperatie gelegen. We besluiten dan maar om 15km verder te rijden naar Ediger en Ediger-Eller. Beide plaatsen blijken naast de doorgaande weg gelegen en zijn allebei volkomen verlaten. De volgende plaats is ........zo'n 10km verder. Doorrijden maar. Deze plaats blijk volledig in heraanleg te zijn en waar de MH zouden moeten staan, zijn enkel bulldozers en hopen grond en grind. Ten einde raad besluiten we dan maar naar Ernst terug te keren. We moeten wel dringend ons grijs-en zwartwater kwijt en van de aangekondigde servicepunten op de camperplaatsen was niets te vinden. Zo was het ook al in Ernst. We doen dus wat we eigenlijk niet willen en maken tegen onze zin de Moezel wat waterrijker. Tegen achten komen we aan in Ernst en omdat de stress en de vermoeidheid ondertussen behoorlijk hebben toegeslagen besluiten we maar een hapje te gaan eten. De Mozella Schinkenstube ligt op 100m en blijkt van de eigenaars van de camperplaats te zijn. De typisch overvloedige Duitse maaltijd en de fles Moezelwijn maken één en ander goed en we gaan dan toch enigszins tevreden slapen. Hoewel....we staan onder de bomen en ondertussen is het beginnen te gieten.
Zaterdag 24/2
Het weer is mistroostig. Het water stroomt met bakken uit de hemel. Op het programma : een bezoek aan Cochem, een mooi stadje met een imposante burcht. We draaien ons tijdens ons bezoek tussen de druppels door maar de Moezel maakt in dit weer toch een zeer mistroostige indruk en we besluiten dan ook meteen na de middag de terugweg al aan te vatten. Althans tot in Stadtkyll, terug de Eifel in. Daar heb ik een Landalcamping met zwembad gevonden en een telefoontje bevestigt dat ze open is. Germien beslist om er helemaal mee te kappen en het wordt dus good old fashioned kaartlezen. Na wat kaartkibbelen komen we toch aan bij Landal en betalen 33 euro.We mogen ons wel een plaatsje uitkiezen. We besluiten om niet bij de andere campers te gaan staan en en zoeken ons een erg mooi plekje bij een riviertje. De kids gaan zwemmen, Ingrid en ik rusten wat uit in de camper. Na het avondeten kijken webij een paar trappistenbiertjes naar The Illusionist, een knappe film, we praten nog wat na en kruipen onder de wol.
Zondag 25/2 Het blijft maar regenen. Als troost gaat er nog eens spek met eieren in de pan. De jongens gaan terug naar het zwembad, Ingrid, Kyra en ik verkennen de mooie camping met stijle hellingen. Tegen de middag rijden we door naar huis. We maken een tussenstop in Malmedy waar we na veel zoeken toch de MH-parking vinden die pas in het centrum zelf aangeduid staat. Wat een verschil met Duitsland : overal plasticzakken, vuil, auto's die zich kriskras voor en achter ons parkeren. Malmedy kan ons niet bekoren en we rijden al snel naar huis. Aankomst rond 17.00u.
Het was mooi, op sommige momenten zeeeer koud, gidsen blijken zeker niet 100% accuraat, foto's van MH-plaatsen kunnen zwaar bedriegen, electro hebben we genoeg, water is ook OK, de WC blijkt cruciaal, de Eifel blijft prachtig, de Moezel was grauw maar moet in de lente/zomer zeker aangenamer zijn, kortom : we hebben geleerd en we hebben ook één en ander om weer naar uit te kijken op een volgende trip.
