Ik mag je graag. Echt en welgemeend. Daarom schrijf ik je.
Omdat je mijn (voetbal)held bent.
Onlangs, op een receptie waar we allebei waren, durfde ik
bijna goeiedag komen zeggen. Bijna. Want de blik in je ogen verraadde onweer.
Ik had dezelfde uitdrukking al waargenomen na een minder goede prestatie van je
team. Dezelfde intensiteit als bij de journalist die het aandurft om een foute
vraag te stellen op een moment dat daar niet toe geschikt was. Ik denk dat
iedereen in de zaalwel kon voelen
dat je liever niet had dat ze in je buurt kwamen. Laat me gerust . Dat dacht
je wellicht. Of dat dacht ik in jouw plaats.
Daarom schrijf ik je dus. En ook omdat het niet goed gaat
met je ploeg: Royal Sporting Club Anderlecht. De trots van onze hoofdstad en
ver daarbuiten.
Dat wist je wellicht tijdens het gezellige samenzijn ook al.
Je voelde al aan je water dat de jongens niet met voldoende gedrevenheid op
het veld stonden. Niet tijdens de oefensessies en ook niet tijdens de
wedstrijden. Ik mag althans denken
dat je daarom zo bezorgd keek de hele avond.
Ik snap het wel. Als leider van de bende moet je op zoek
naar een nieuwe gemeenschappelijke vijand. Een doel. Een uitdaging. Iets waarmee
je de zure smaak van de uitschakeling voor het kampioenenbal kan doorspoelen.
Een substituut. Vind dat maar eens voor spelers die even dachten dat ze mee
gingen doen met het allerhoogste. Waar krijg je hen nog warm voor. Het
zoveelste kampioenschap? De beker van België? Ver geraken in de Europa
League? Wie heeft daar nog zin in? Ik weet zeker dat je dit raadsel wel zal
oplossen voor ons. Enkele weken geduld.
1 ding moet je me eens uitleggen. Bij gelegenheid. Op de
volgende receptie of zo. Als ik durf Ik heb het dan niet over die keer tegen Zenit.
Toen je Gillet een rij vooruit schoof en Rnic en Bernadez het vertrouwen gaf.
Dat was pokeren en het had een meesterzet kunnen zijn. Achteraf bekeken.
Nee, ik heb het over Jan Polak. Geen slecht woord over de
Tjech. Zeker geen foute jongen. Té voorbeeldig soms lijkt het wel. Voor zover
ik kan waarnemen natuurlijk. Bijna was hij weg bij je club. Maar hij bleek niet
te deugen of te duur om zijn kwaliteiten te tonen onder de Turkse zon. Nu
speelt weer bij Anderlecht. Elke week. Terwijl je succesformule net vorig jaar
ontstond op het moment dat hij zich bezeerde. Hij was voor lange tijd gekwetst
en je ploeg ging draaien als nooit tevoren.Delirium. Ik weet niet hoe hij het doet maar ik verdenk hem
ervan dat hij prutst met het evenwicht in je elftal.Voetbal-tactisch of menselijk
Je staat onder vuur en daarom steek je het hart onder de riem.
Maar ik maak me niet ongerust. Want jij bent een crack in je vak. De absolute
top. Dat heb je mij al lang bewezen. Lukaku komt sterker terug dan tevoren.
Boussoufa krijgt weer zin om te ballen. Jouw jongens worden Europees kampioen.
Daar ga jij voor zorgen.
Weg dus nu met die sombere gedachten en dat droeve gezicht.
Vertel morgen gewoon met je grootste glimlach aan Jan Polak dat hij voor de
rest van het seizoen bij Anderlecht niet meer aan de bak zal komen. Dan trakteer ik je volgende keer op een goed glas. Denk even na over wat een fantastische avond dat
wel zal worden
De mailbox van Peter Linssen
