Een boemeltempo, dat is een goeie naam voor de snelheid van onze nachttrein naar Nanjing : 14u over 800 km, traaaaag naar Chinese treinnormen. We hebben gelukkig weer hardsleepers want ons bezoek aan de softafdeling kon ons niet enthousiast maken voor deze "klasse".
Het is nochtans luxe in vergelijking met de levensomstandigheden van de bejaarden in hun tehuis dat Jeff gisteren als extraatje aanbood. Het is een kleine staatsinstelling, dus ongetwijfeld weer grote luxe tov de echte toestand met bejaarden. We maken verder een wandeling door het oude Luoyang. Nog 2-3 straten zijn ervan over en die worden aan sneltreinvaart platgelegd. De jongeren willen er niet meer wonen, de ouderen sterven uit. Wievolhoudt wordt verzocht te verhuizen naar nieuw Luoyang want daar staan appartementen leeg en de investeerders moeten nog meer verdienen... We houden halt aan winkeltjes met papieren attributen die ouderen meenemen naar het hiernamaals. Had je tijdens je leven geen tv : hier kan je familie er 1 voor jou kopen voor je afterlife. Een porsche ? Idem ? Venetiaanse gondel ? Ja hoor.... We sluiten af met een bezoekje aan een kleuterschool waar de kinders een maar dansjes voor ons doen en we wie wil lock you mee blullen. Opeen bord zelfs een paar woordjes engels voor de piepkuikentjes : apple en banana... We slaan de hoek om en zijn bij de KFC in een ledgouden avenue. New China welcomes you.
Eerder op de dag kregen we daar ook een mooi staaltje van : Bij de oudste budhistische tempel van China , de wittepaardentempel, werd een paar jaar terug een pompeuze nieuwe ingang aangelegd mét parking. Dat vonden de eigenaars van de soukhs bij de vorige ingang niet leuk en plots had de tempel een paar sponsors minder. Vandaag wordt de oude ingang weer gebruikt en moet je weer op en af langs de stalletjes.
De tempel is mooi en typisch, met een hele verzameling budhas en geassorteerde monniken. We wagen ons geluk en onze rugspieren bij het geldplasje en keren terug naar de bus, hop naar het station. Onderweg pikken we nog een prachtige tempel mee of was het een zoveelste klokkentoren ?
De trein boemelde ons de nacht door die weer werd voorbereid met de nodige alcohol. Geen gezangen echter.
Op dit moment zijn we in Nanjing in het Mandarinhotel, wat uitrusten voor een stadsbezoek, gevolgd door een massage volr Ingrid en wat zwemmen voor mij.
Deze ochtend waren we nog in Xian. Vroeg op, om 0800u weg naar de grote moskee en de wijk errond. Deze moskee lijkt helemaal niet op wat wij er ons bij voorstellen. Er is geen echte minaret en het geheel oogt volkomen als een kleine Chinese tempel, inclusief drempels tegen de slechte geesten, een heilige weg enz. Slechts een kleine minderheid vd Chinezen is Moslim, dat wil zeggen, iets van een 15 miljoen (ocharme Dewinter en co) ! Officieel is er trouwens godsdienstvrijheid in het moderne China. Veel bijzonders is er niet te beleven, en toch hangt er een bijzonder serene sfeer in deze vredevolle haven temidden van zowaar een chinese versie van ern echte soukh. Ingrid vindt een mooi bloesje en we laten het niet hangen. Overal zijn er weer allerlei eetkraampjes met de meest vreemde dingen. Het mooist is toch wel een Arne Quinze achtig "kunstwerk" met afgekloven satéstokjes. Hop de bus op, we krijgen een lunchpakket van bij de subway en rijden naar het giganieuwmoderne station van Xian voor een rit van een goede 2u naar Luoyang. De valiezen verhuizen we deze keer zelf. Niet zo evident met een groep van 23 maar : when the going gets though.... De trein rijdt snel maar stopt ook lang in de vijf tussenstations. De lunchbox smaakt, we gooien de valiezen uit de trein en vinden onze lokale gids Jeff. Hij blijkt niet zo efficiënt. De bagage kan namelijk niet in de bus en we sleuren alles dan maar zelf aan boord. Het is zo'n 38g. We vertrekken naar de Longmengrotten en rijden door het nieuwe Luoying, een nieuwe stad voor 7 miljoen mensen die op 10 jaar tijd werd gebouwd. De oude stad (Luoyang) werd te klein, de industrie te vervuilend. 70% vd appartementen is verkocht. Prijs ongeveer 700 euro per m2. Een gemiddelde inwoner verdient 500 yuan (65 euro) per maand.Slechts 10% vd app is bewoond. Men heeft namelijk (nog) geen scholen, voedingswinkels, restaurants enz gebouwd....speculatie zal er ook wel voor iets tussenzitten. De Longmengrotten zijn spectaculair. Ze liggen rustig langs de Yi rivier, 1 vd langste van China en een zijrivier vd Gele Stroom. We rijden een eind over de niet meer gebrukkte parkings met electrische wagentjes en moeten noh hetzelfde eind lopen voor we aan de grotten zijn. Het is te zeggen : dit zijn door de mens uitgehakte nissen met daarin tiendukzenden budha's waarvan allerlei westerse mogendheden er duizenden gestolen hebben rond 1930. De kleinste is 7cm, de grootste is 17m. Ik voel me heel kleintjes. We varen terug met een bootje, niet zonder een stevige discussie met Jeff omdat hij geen groepsprijs wil/kan bedingen. Op 1 jaar tijd ging de prijs voor het bootje van 10 naar 25 yuan (3 euro) zegt Maria. Voor die prijs gaan we toch geen 3km teruglopen maar het zegt iets over de mercantiele geest van sommige chinezen. Terug naar het hotel voor opnieuw de roulette, dit keer toch met wat meer variatie en....met zowaar frietjes !!!! De vijs in mijn spinazie kan de pret niet drukken. Aansluitend een verjaardagstaart geschonken door Maria. Om 1 of andere reden krijg ik een extra groot stuk We slepen ons op haar aangeven nog naar het plein voor ons hotel. Honderden Chinezen staan zich uit te leven. De ene met een zeer lange zeep, de andere met vergankelijke waterkaligrafie op de straatstenen, een andere doet een op zich belachelijk ballet maar krijgt er luid applaus voor. De meeste dansen echter en de dames uit de groep doen mee. Ingrid en ik doen ook een walske onder de skyline van Luoyang. Wij langneuzen wordeb spontaan aangesproken door heel wat nieuwsgierige Chinezen. Moeders vragen of ze hun kindjes dag mogen laten zeggen. Overal lachende gezichten. We worden er zelf erg blij van. En moe. Morgen uitslapen en pas om 11u45 naar de lunch, de witte paardentempel en een bejaardentehuis en kindercreche. Dan de nachttrein op naar Nanjing. Hopelijk gaat dat even vlot als de vorige keer. Tot binnen een dag of twee !
Internetten is hier niet zo simpel. Enerzijds vanwegende wisselende beschikbazrheid, anderzijds vanwege de sneltreinvaart van onze reis. Van sneltrein gesproken : deze ochtend om 0800u zijn we met de nachttrein uit Peking aangekomen in Xian. Snel naar het hotel om wat te verfrissen, een verplichte stop jij een terracottalegerfabriek , lunch -roulette- en door naar the real stuff. Erg indrukwekkend, hoewel ik meer krijgers verwachtte. Na 2,5 uur langs de chinese versie van eenmegasouk naar de bus, kort bezoek aan de stadspoorten en muren. Andermaal: indrukwekkend. Vanavond weer roulette.we kopen 2 bananen op straat waar het echtd chinese leventje zijn gangen gaat,want voor de rest is fruit beprrkt tot oprotmeloen.
Maar de afgelopen dagen zaten we dus nog in Peking. het is echt teveel,om alle herinneringen neer te schrijven.
donderdag : de Heilige weg en de Minggraven, een eerste intense beleving. Daarna door nazr de muur. God wat het verkeer in Beijing verschrikkelijk. Bijna 2u voor 40km later doemt de muur in Badaling op. Het lijkt hier wel een pretpark, inclusief gigaparking, cafeetjes, restaurants... Maar 1 keer op de muur vergeet je dat allemaal. Dit is echt heeel intens, zowel fysiek bij 37g als emotioneel. Sommige stukken zijn 45g stijl, maar we halen ons verre doel : de eerste wachttoren. Anderhalf uur terug en daarna peking duck diner. Zeer lekkere roulette met 2 duckschotels mazr veel leute en plezier.
vrijdag : drukke dag in Peking city in het verschiet : zomerpaleis, tien anmenplein, verboden stad. Alleen dat eerste zal lukken want net op het einde van ons bezoek aan het uitgestrekte zomerpaleis gaan alle hemelsluizen open. Het is 10m stappen nazr de bus. We zijn doornat en gaan zo rouletten. De reisleidster annuleert de rest vd bezoeken zonder een alternatief voor te stellen en krijgt ook te maken met rebelie vd buschauffeur. Helemaal verbaasd zijn we hier niet over. Wanneer we droge kleren aanhebben gaan we zelf met de metfo nazr het plein vd hemelse vrede. Het regent immers niet meer en we zijn er bijna alleen. We brengen er toch 1,5 uur door en gaan ook alleen naar hetzelfde restaurant van gisteren voor the real duck experience. Llllekkkeerrrr !
Zaterdag dan : inhaalbeweging : de groep crosst in 15m het tien anmenplein over, snel snel groepsfoto, oor naar de verboden stad. WAUW !!! Dit is écht onvergetelijk indrukwekkend ! Door voor een riksjatoer door de hutongs (oorspronkelijke wijken), diner in de living bij een chinese madame, door naar het olympisch stadion, door nazr Silk Avenue, door naar het station voor de nachttrein. De nodige mooie en andere eerder schuine liedjes en een paar liters wijn en whisky later kan iedereen proberen te slapen. Mij lukt dat bijzonder goed
Morgenochtend bezoek aan de moskee en wijk in Xian en door met de sneltrein voor Luoyang met oa de Witte Paardentempel. Internet ??
?
