Zaterdag stond ik aan de start van de 1/4de triatlon in het pitoreske Berlare. We moesten de zwemproef afleggen in het Donkmeer. Ik had beloofd vooraf om iemand tijdens het zwemonderdeel bij te staan om hem hierna naar de kop van de wedstrijd te fietsen. We kamen als 10de uit het water op zo'n goede minuut van de koplopers. Op zo'n 25" voor ons werd al snel een peleton gevormd en wilde daarom niet te lang wachten om ze in te halen. Dit lukte vrij gemakkelijk en na ongeveer 10km konden we de 1ste bijhalen. Met een kopgroep van zo'n 12 man konden we de fietsproef beeindigen. Onderweg probeerde nog wel 3man weg te geraken ( konden zo'n 25" nemen) maar na een 10 -tal kilometers kon ik had gat dan zelf kunnen dichten. Ik had een goede wissel en kon direct afstand nemen van de nadere deelnemers. Na de 1ste ronde ( van zo'n 3.8km) die wel heel lang duurde had ik zo'n 26" voorsprong op Wim Neyt ( die dit jaar al 33'08 op een 10km had gelopen). In de 2de ronde kwam hij op zo'n 16" en op het einde werd het best nog wel spannend ( hij verkleinde de kloof naar 12") maar ik kon toch als 1ste de finish overlopen.
Het was al lang geleden dat ik nog eens een triatlon kon winnen en het deed meer als deugd om nog eens bovenaan te eindigen. Ook gezien de 2 blessures, waarvan er nog 1'tje steeds niet over is ( peesscheur in de voet), waardoor ik niet veel kon lopen en nog niet echt een super seizoen kende was dit een welgekomen overwinning. Hierdoor moest ik ook een mooie ereplaats laten schieten in de triatlon van Kapelle o/d Bos waar ik moeten opgeven heb met de voetblessure ( liep op die moment 3de)
Nu is het proberen om de komende 5 dagen het scheurtje volledig te laten genezen en uitgerust te zijn voor onze triatlon in Wuustwezel waar heel het team wel wil uitblinken. 2 dagen nadien wordt het dan de belangrijkste dag van het seizoen: BK triatlon waar ik hopelijk super goed ben om zo nog een EK ticket uit de brand te slepen.
Op Zaterdag 9 Juli stond ik aan de start van de ETU-cup in Holten. Aan de startlijst te zien moest ik in staat zijn om een top 25 en misschien was punten te pakken om me gemakkelijk in te schrijven voor etu wedstrijden. Maar het weekend begon niet al te goed want 5 dagen om 6u30 opstaan was niet echt bevorderlijk voor het goede gevoel. Ook moest ik vrijdag tot 13u werken waardoor ik te laat was op de briefing en hierdoor mijn handtekening niet tijdig kon zetten. Daardoor moest ik als laatste op het pontin een plaatsje kiezen wat niet echt in het voordeel voor me was ( maar al bij al viel het best nog mee). Ik wilde ik vrijdag mijn wetsuit nog wassen in het zwembad waardoor ik hem had opgehangen uit het zicht. Hierdoor vertrok ik zonder wetsuit richting wedstrijd. Gelukkige kon ik de wetsuit van ploegmaat Stenn Goetstouwers ( die 1u ervoor de juniorwedstrijd had) gebruiken. Maar deze paste niet echt super goed aan en er kwam redelijk wat water in tijdens de start. Hierdoor verloor ik kostbare seconden en kwam pas als 19de uit het water op zo'n 16seconde op Willem Brems ( die ik in goede dagen toch moet kunnen volgen) waardoor ik net de kopgroep miste. Op de fiets kon Pieter Heemereyck het gat dichtrijden voor de 1ste heuvel die we zo'n 5keer moesten opfietsen. Ik kon goed volgen en in de 3de ronde wilde ik vooraan in het peleton plaatsnemen maar ik zag dat ik een klein gaatje had. Ik twijfelde niet en wilde dit tempo blijven verder rijden. Ik kon hierdoor zo'n kleine 5km vooraan rijden maar ik liet me daarna toch inlopen vlak voor de klim. Ik kon volgen en de rest van de 2 rondes bleef ik attend vooraan meerijden. Op het einde van de 40km reed ik opnieuw van voor om zo goed mogelijk te wisselen. Ik kwam rond de 10de plaats uit de wissel maar door het klimmetje kreeg ik een kramp in het bovenbeen, ook kwamen weer die verdomde steken naar boven waardoor ik al snel het pak moest lossen. Uiteindelijk liep ik een beschamende 37'12 op 10km en ik weet dat dit beter moet ( en ik kan het ook). De dag ervoor ben ik nog heel laat het parcours gaan verkennen wat eigelijk niet echt nodig was en me dit extra stress gaf.
Achteraf gezien was het niet al te slim van mij om mijn wetsuit te vergeten (maar dit zal iedereen wel eens meemaken denk ik) maar door examens en alle andere omstandigheden was het niet echt optimaal om aan de wedstrijd deel te nemen. Dit is allemaal geen excuus en het lopen moet VEEEL beter! Maar de focus ligt vooral op augustus en ik zal er alles aan doen om dan super te zijn!
De volgende wedstrijd is op 21 Juli in Kapelle op den bos dus ik zou zeggen, allen daarheen!
Na enkele maanden radiostilte zijn al de examens en andere zaken achter de rug en kan ik me nu terug beginnen te focussen op het wedstrijdseizoen. Door de examens ( en heb ook 2 weken een voetblessure gehad) werd ik genoodzaakt om minder te trainen en had tegen mezelf al gezegd om de climax van het seizoen in augustus te leggen met daarin het BK op 15 Augustus.
Op 3 Juli deed ik de wedstrijd mee in Kortrijk om terug wat wedstrijdritme te vinden. Het zwemmen en fietsen zaten redelijk maar in het lopen had ik totaal geen verwachtingen. Tijdens het zwemmen kon ik al snel de kop nemen en zou deze niet emer afstaan. Ik kwam samen met Joris Buyl licht afgescheiden van de groep maar al snel kwam Pieter Heemereyck bij ons aansluiten maar we besloten nog te wachten op sterke fietsers N ick Debuschere en Kjell Dehertog die kozen om zonder wetsiut te zwemmen en ongeveer 25" achter waren. Met ons zessen ( ook was Michael Rosu nog aangesloten) konden we goed rondraaien en konden we onze voorsprong op de achtervolgers uitbouwen tot ongeveer 2min. Tijdens de 2de wissel viel ik waardoor ik al snel Pieter en Michael moest laten gaan en direct in de achtervolging moest. Ik kon het snelle tempo van Pieter en Michael niet volgen en ook Joris kwam me voorbij gelopen. Maar in de bergaf en op het onverhard stukje kon ik de kloof verkleinen op mechael en in de 2de ronde naderde ik tot op 15". Maar hij herpakte zich en ik kon de kloof niet dichten. Uiteindelijk werd ik 3de op 15" van Michael en op 1' van winnaar Pieter Heemereyck.
Ik was heel tevreden over het verloop van de wedstrijd want 2 jaar geleden werd ik hier nog grandioos afgefietst van vandaag kon ik het tempo van de groep redelijk gemakkelijk volgen en kon hierna nog een degelijk loopnummer neerzetten.
De komende week moet ik heel de week van 7 tot 15u werken waardoor ik weer niet veel kan slapen. Hopelijk gaat me dat niet in het nadeel spelen in Holten op Zaterdag 9 Juli.
Op zondag 8mei ging de 1ste echte triatlon in Belgie van start. Om 15u45 doken alle heren het water in voor de 1500m zwemproef. Ik startte goed en kon vrij snel vooraan zwemmen. Ik zwom de 1ste 200m alleen maar besloot daarna toch in de voeten van Willem Brems en Kjell De Hertog te zwemme. Ik had geen problemen om mee te gaan en na een zeer snelle tijd van 16'40" kroop ik als 3de ( op 1" van de 1ste weliswaar) uit het water. Mijn fiets stond redelijk ver in de wisselzone dus ik had tijd genoeg om naar mijn fiets te lopen. Ik deed een goede wissel maar juist op het moment dat ik wilde vertrekken zag ik dat ik mijn nummer nog niet aangedaan had. Doordat ik mijn nummer langs de verkeerde kant van mijn stuur had gehangen ( de kant vanwaar ik dus niet kwam aangelopen) was ik deze vergeten aan te doen. Hierdoor verloor ik veel tijd en dus ook de kop van de wedstrijd. Ik zat toch nog in een goed groepje met Bart Colpaert en Kjell De hertog en kon hiein goed volgen. Maar op het einde van de 1ste ronde zagen we Willem voor ons rijden en en ik wilde er per se naar toe fietsen. Dit had echter wat te veel krachten gekost en na het optrekken van een 180graden bocht moest ik passen. De benen blokkeerde volledig en ik zag de groep zo weg fietsen. Omdat ik nog steeds veel voorsprong had besloot ik niet te wachten en op mijn eentje door te fietsen. Dit was achteraf gezien een domme beslissing omdat in de groep achter mij veel sterkere fietsers zaten. Doordat ik te hard had gefiets kon ik zelfs niet meer aanpikken bij deze groep en na 40km kwam ik binnen in het 3de peleton. Maar door de hitte en de zware benen die ik had van te fietsen zat er geen snelle looptijd meer in. In tegendeel zelfs, ik liep zo traag dat er mensen van het 4de peleton me ook nog voorbijstaken waardoor ik pas als 19de over de finish kwam. Na de goede loopconditie van de voorbije maanden was het wel even slikken toen ik de looptijd zag. Ik had gehoopt dat ik zelfs na een zware fietsbeurt toch nog kon rekenen op goede loopbenen;.Spijtig genoeg was dit niet het geval maar dit zal ook wel een deeltje aan het weer liggen ( warmer als 30graden) waar ik niet zo goed tegen kan.
De volgende triatlon is op 29Mei in de 1ste Bundesliga van het seizoen.
Op woensdag 13 April trokken we met team 185 en enkele wielrenners van Sunweb naar het mooie Mallorca om een stevige trainingsstage af te werken van 2 weken. De stage was vooral gefocused op het zwemmen aangezien er een heerlijk openluchtzwembad van 50m was op 100m van ons deur. Met in totaal een 60- tal km op 2weken werd er dus wast af gezwommen. Met enkele lange en stevige trainingen moest dit het extra duwtje worden in het zwemmen dat we allemaal ( denk ik) nog konden gebruiken. Ik zwom enkele goede trainingen en heb nooit last gehad van schouders of rug.
In de 1ste week stonden er niet zo veel looptrainingen op het programma maar met enkele lange duurlopen en wat fartlektrainingen kon dit ook al tellen. In de 2de week stonden er 3pistetrainingen op het programma met 1 korte stevige stukken ( 6x400m en 1km all ou en 400all out) en 2langere trainingen( 3x2km en 5km all out). De 1ste looptraining verliep vlot en kon een mooie 2'49" lopen op de 1000m en 59" op de 400m. Dit was behoorlijk goed na de 6x400 die we ook moesten lopen. De 2de en 3de piste trainingen verliepen iets minder omdat we deze week al serieus gewerkt hadden op alle 3 de onderdelen.
In het fietsen stond er in de 1ste week al 1 stevige training op het programma. We moesten 4x een klim van 5km maximaal oprijden. Het ging beter als verwacht en haalde hieruit veel vertrouwen op de fiets. Ook stonden er nog 3 lange duurritten in de 2weken op het programma die zonder twijfel ook best wel zwaar waren. In de 2de week konden we ons ook nog een verwachten aan een tijdrit. Deze ging door op een afgeleven weggetje van ongeveer 9km bergaf en windaf en 9km terug bergop en windop. Ook deden de Sunwebbers mee wat ons een extra stimulans gaf om vol door te gaan. Ik eindigde mooi 3de van iedereen op 12sec. van de 2de ( Stenn en Marten, Team 185) en op iets minder dan een minuut van Sunwebber Jiri Polnicky. Met een tevreden gevoel op het fietsen kon ik de stage afsluiten.
Op woensdag 27 April keerde we huiswaarts voor een welverdien rustweekje.
Na een goede trainingstage en enkele behoorlijke resultaten in belgie was het nu de beurt aan het echte werk. Op zaterdag 9 april stond ik aan de start van de ETU-cup in Quarteira. Ik reisde samen met Katrien Verstuyft en Tom vanderhoogerstraete donderdag af om ons optimaal te kunnen voorbereiden op de wedstrijd. Eens aangekomen in het hotel werd het al snel duidelijk dat het een vervelend zwemonderdeel ging worden waarin ik nog nooit gestart heb. Namelijk in de oceaan zwemmen. Met een strakke wind en grote golven ging het allesbehlave gemakkelijk zijn om te zwemmen. Donderdag en vrijdag hebben we al eens geporbeerd om in de zee te zwemmen en hebben we ook de startjes geoefend. Tijdens deze 2trainingen zat het gevoel nog goed en het leek alsof ik er niet teveel problemen mee had om tegen de hoge golven en de sterke stroming te zwemmen. Zaterdag hebben we dan het fietsparcours verkend en ook nog wat losgelopen. Het fietsen zat redelijk goed na de teleurstellende fietsprestatie in zowel De haan als Geluwe. Ook het lopen ging goed en hoopte om onder de 34' te lopen op de 10km.
op de dag zelf konden we nog 1st kijken naar het zwemonderdeel van de vrouwen en daar bleek het zeer belangrijk om een goede start te hebben en om na elke ronde een goede golf te kunnen nemen om zo snelheid te hebben op het einde richting strand toe. Om 17u was het dan onze beurt. Aangezien ik nog geen punten heb moest ik bijna als laatste een plaatsje kiezen en moest noodgedwongen in het midden van het pak staan. Onmiddelijk na het startsignaal spurtte ik het water in, maar daar lep het al fout. Ik dook onder de golf door maar met onder de golf te willen springen zat mijn rechter brilglaasje vol met water. Ik had ook mijn wedstrijdbril vergeten waardoor ik met potjes moest zwemmen wat ik niet gewoon was. Ik startte niet echt slecht maar door de hoge golven kon ik niet echt veel kracht op het water zetten. Ik zag de mensen rechts van mij passeren en ik kon ook niet echt recht naar de 1ste boei zwemmen. Door de sterke stroming moest ik ook nog eens de 1ste boei afsnijden ( de stroming was zo sterk dat ik nog niet eens moest proberen om de boei links van me te laten liggen). Na de 1ste ronde moesten we uit het water komen om nog eens hetzelfde te zwemmen ( met de hoge golven en sterke stroming) en in de laatste 50m miste ik net een goede golf en overspoelde de volgende golf mij waardoor nu heel mijn brilletje vol water zat. De 2de ronde probeerde ik aan de klampen in he voeten voor me om toch nog redelijk uit het water tekomen; Tevergeefs want ik kwam pas 35ste uit het water op 1min20 van de 1ste.
Het was zo'n 200m naar de wissel lopen en in het begin van de wissel valt mijn brilletje uit mijn pas. Ik wisselde snel maar moest van de scheidrechter terug om mijn brilletje te gaan halen. ik verloor hierdoor aansluiting met de groep die uiteindelijk in het peleton terecht zou komen en zat hierdoor in een kleiner pelotonetje. Ik fietse niet slecht en zat altijd mee vooraan, zelfs op het steile klimmetje was ik de beste van de groep ( brommer trainingen doen effectief hun werk :) ) en kon meestal als 1ste bovenrijden.
De 2de wissel verliep niet zo vlot en had problemen om in mijn schoenen te komen. Ik snelde de wissel uit en had een goed gevoel, ik kon de 1ste ronde een snel tempo lopen. Maar na 3km was het weer zo ver. Die verdomde steken ( van waarschijnlijk weeral teveel sportdrank te drinken) verhinderde me om nog te lopen en bij elke stap die ik zette kreeg ik een nieuwe steek. Ik stoptte even en hoopte zo dat het over zou gaan maar zonder resultaat. Ik staptte uit de wedstrijd omdat dit niet veel zin meer had ( waar je achteraf altijd spijt van hebt en je een verschrikkelijk slecht gevoel geeft), met de moraal tot in de schoene druipte ik af om terug naar belgie te vliegen de volgende dag. daarvoor moet je naar portugal zijn gekomen dacht ik:).
Maar uit de slechtste wedstrijden leer je altijd het meest zeker. Het enige goede was dat ik wat ervaring heb gekregen met het zee zwemmen en dat het fietse met enkele intensieve trainingen een pak verbeterde. Zondag kwam ik terug thuis maar niet voor lang want op woensdag gingen we met team 185 en enkele wielrenners van Sunweb op stage naar het mooie Mallorca.
Groetjes, Peter
P.S: Bedankt voor de super fiets aan Trek, oostvogels en de super wielen van FFWD!
De morgen na de de wedstrijd in De Haan werd ik wakker met toch wel zware benen. Maar met wat rond te wandelen en op te warmen voor de wedstrijd veel het beter mee dan ik verwacht had. Enkel de versnellen 15min voor de start deden toch pijn. Ik startte zonder enige ambities en wilde enkel nog een goede training doen. Ik vertrok als de snelste en kwam in de 1ste ronde als 1ste door. Ik deed in de 2de ronde heel de tijd haasje over met snelle loper Jelle Geens maar aan het eind van de 2de ronde versnelde de Waal Julien Brzay waarop ik geen antwoord had. In de 3de ronde viel ik wat plat maar ik kon toch nog als 3de op de fiets kruipen met 15seconde achter de 1ste. Ikzelf had niet veel zin om te rijden en aangezien het veel belangrijker was voor de ploegmaats ( EK selectie voor de jeugd) heb ik geen enkel keer op de kop gereden. Pieter Heemeryck was toch weer sterk op de fiets en deed het grootste deel van de kop. Op het einde van de 2de ronde viel hij met pech uit waardoor Jelle Geens al het kopwerk moest doen. Maar ik zag dat onze snelle fietser Geert Lauryssen op kop reed dus ik wist dat ze zonder fout gingen terugkeren. Eens ze terugkwamen ging ik op kop het tempo onderhouden. Vlak voor de brug versnelde ik maar de rest van het peleton kon volgen. Zelfs zo goed dat wanneer ik de benen stil hield, zij nog eens versnelde en ik weeral moest passen. Ik moest passen maar kon zelf nog redelijk goed het tempo onderhouden waardoor de achterstand beperkt was. Ik had een goede wissel waardoor ik toch als laatste nog uit de wissel lopen. Spijtig genoeg liep ik niet mee aan de kop van de wedstrijd waardoor ik niet goed het tempo van de 1ste kon inschatten. Ik liep nog naar een verdienstelijke 5de plaats met een 3de looptijd. Achteraf zakte de moraal in fietsen wel wat waardoor ik deze week zeker hard ga werken op het fietsen.
Achteraf gezien kan ik wel zeggen dat dit een zeer goed weekend was. De loopconditie is nog nooit zo goed geweest en ook het zwemmen zit goed; Deze week een paar zware fietstrainingen afwerken waardoor ik er hopelijk volgende week niet zal worden afgefietst. Ook is Stijn Noens geselecteerd voor het EK junioren waarvoor een super proficiat. Ook de ploegsfeer zit super goed en iedereen weet wat hij moet doen, dit zag je wel in deze wedstrijd!
Dit weekend stonden er 2wedstrijden op het programma. Ik wilde er een stevig weekend van maken met in het vooruitzicht de ETU-cup in Portugal. Ik moest om 11u50 het zwembad inspringen om een 500m maximaal te zwemmen. Alle snelle zwemmers waren reeds voor mij gestart waardoor ik goed kon inschatten waar ik zou staan met mijn tijd. Kjell De hertog en Adam Lambrecht zwommen een strakke 5'28", Nick debusschere en Willem Brems zwommen allebei een mooie 5'31" dus ik wist wat me te doen stond. In 2009 had ik de snelste tijd in 5'35" dus als ik mee wilde zijn moest ik toch ook rond de 5'30 zwemmen. Ik startte redelijk optimistisch ( 1'01") en kwam door op 400 in 4'23" ( 1sec trager als op de zwemwedstrijd in kapelle op den Bos) maar in de laatste 100m heb ik nog veel verloren en kwam "pas" aan de kant in 5'32" wat goed was voor een 5de plaats. Ik was best wel tevreden omdat ik, weeral hetzelfde verhaal als in het lopen, met nog geen 20km zwemmen in de week 3sec sneller ben als 2jaar geleden( zwom toen 25 à 30km). Ik kon dus met een gerust gemoed beginnen aan het fietsen en lopen. Het was pas starten om 3u dus ik maakte van de gelegenheid gebruik om eens langs de zee te passeren. Een uurtje voor de start heb ik wat intensiever gefietst als anders zodat ik het snelle tempo beter aan zou kunnen in het begin ( althans dat dacht ik toch). Om 3u werd de start gegeven, ik kwam als 3de uit de wissel en fietste onmiddellijk naar de kop. Dit had ik achteraf beter niet gedaan want de 3smo'ers waren in het voordeel. Op de stukken windop zette ze iedereen op de kant en versnelde Willem Brems. Ik moest op dat moment passen want ik kwam juist van de kop waardoor Nick Debusschere, Pieter Heemereyck en Willem Brems alleen konden wegrijden. In de achtergrond kreeg ik niet veel steun en moest zelf 1toer alleen op kop fietsen. Ik hoopte nog dat het zou stilvallen bij de 3 koplopers maar na 1 toer besefte ik dat dit niet het geval was. Na 1.5ronde kwam Geert Janssens bij ons aansluiten waarna we iets beter konden ronddraaien. Maar ons tempo was niet hard genoeg om het 3de peleton voor te blijven met daarin goede lopers zoals Lander Dircken, Pieter Helin, ... . Maar ik liet de moed niet zakken en had vertrouwen in mijn lopen. Na een goede wissel kon ik als 1ste van de groep beginnen lopen. Ik vertrok zo snel ik kon maar omdat ik nog geen koppeltraining had gedaan liep het niet zo vlotjes als anders. Maar ik kon toch weglopen van de rest van de groep. Enkel Pieter Helin ( die mij in 2009, samen met nog andere atleten, er vlotjes af liep) kon nog 1 ronde aanpikken. Na 1ronde kon ik ook al de 3de in koers inhalen wat me wat meer moed gaf. In de 2de ronde begonnen de beentjes wat beter aan te voelen en begon ik te versnellen. In de verte zag ik ook nog Willem Brems wat mijn doel werd tijdens de koers. Ik zette alles op alles om de kloof op Willem te dichten. Ik passeerde veel gedubbelde atleten en ook Willem werd altijd maar groter en groter. Zelfs tot in de laatste rechte lijn was het nog altijd mogelijk geweest om hem in te halen maar 500m voor de meet kijkt hij achterom en begint te versnellen. Ik versnelde ook maar dit was niet snel genoeg om hem nog van een 2de plaats te weerhouden. Ik vond het zeer jammer dat ik heb moeten lossen tijdens het fietsen ( wat normaal nooooooiiit mag gebeuren) maar met de 1ste looptijd in 29'09 ( zo'n 33'40 op 10km en exact nagemeten met de fiets) kan ik niet anders dan tevreden zijn. Nadien nog wat losfietsen en hopelijk zou dit niet teveel effect hebben op de duatlon in Geluwe morgen
Dit weekend stonden er 2wedstrijden op het programma. Ik wilde er een stevig weekend van maken met in het vooruitzicht de ETU-cup in Portugal. Ik moest om 11u50 het zwembad inspringen om een 500m maximaal te zwemmen. Alle snelle zwemmers waren reeds voor mij gestart waardoor ik goed kon inschatten waar ik zou staan met mijn tijd. Kjell De hertog en Adam Lambrecht zwommen een strakke 5'28", Nick debusschere en Willem Brems zwommen allebei een mooie 5'31" dus ik wist wat me te doen stond. In 2009 had ik de snelste tijd in 5'35" dus als ik mee wilde zijn moest ik toch ook rond de 5'30 zwemmen. Ik startte redelijk optimistisch ( 1'01") en kwam door op 400 in 4'23" ( 1sec trager als op de zwemwedstrijd in kapelle op den Bos) maar in de laatste 100m heb ik nog veel verloren en kwam "pas" aan de kant in 5'32" wat goed was voor een 5de plaats. Ik was best wel tevreden omdat ik, weeral hetzelfde verhaal als in het lopen, met nog geen 20km zwemmen in de week 3sec sneller ben als 2jaar geleden( zwom toen 25 à 30km). Ik kon dus met een gerust gemoed beginnen aan het fietsen en lopen. Het was pas starten om 3u dus ik maakte van de gelegenheid gebruik om eens langs de zee te passeren. Een uurtje voor de start heb ik wat intensiever gefietst als anders zodat ik het snelle tempo beter aan zou kunnen in het begin ( althans dat dacht ik toch). Om 3u werd de start gegeven, ik kwam als 3de uit de wissel en fietste onmiddellijk naar de kop. Dit had ik achteraf beter niet gedaan want de 3smo'ers waren in het voordeel. Op de stukken windop zette ze iedereen op de kant en versnelde Willem Brems. Ik moest op dat moment passen want ik kwam juist van de kop waardoor Nick Debusschere, Pieter Heemereyck en Willem Brems alleen konden wegrijden. In de achtergrond kreeg ik niet veel steun en moest zelf 1toer alleen op kop fietsen. Ik hoopte nog dat het zou stilvallen bij de 3 koplopers maar na 1 toer besefte ik dat dit niet het geval was. Na 1.5ronde kwam Geert Janssens bij ons aansluiten waarna we iets beter konden ronddraaien. Maar ons tempo was niet hard genoeg om het 3de peleton voor te blijven met daarin goede lopers zoals Lander Dircken, Pieter Helin, ... . Maar ik liet de moed niet zakken en had vertrouwen in mijn lopen. Na een goede wissel kon ik als 1ste van de groep beginnen lopen. Ik vertrok zo snel ik kon maar omdat ik nog geen koppeltraining had gedaan liep het niet zo vlotjes als anders. Maar ik kon toch weglopen van de rest van de groep. Enkel Pieter Helin ( die mij in 2009, samen met nog andere atleten, er vlotjes af liep) kon nog 1 ronde aanpikken. Na 1ronde kon ik ook al de 3de in koers inhalen wat me wat meer moed gaf. In de 2de ronde begonnen de beentjes wat beter aan te voelen en begon ik te versnellen. In de verte zag ik ook nog Willem Brems wat mijn doel werd tijdens de koers. Ik zette alles op alles om de kloof op Willem te dichten. Ik passeerde veel gedubbelde atleten en ook Willem werd altijd maar groter en groter. Zelfs tot in de laatste rechte lijn was het nog altijd mogelijk geweest om hem in te halen maar 500m voor de meet kijkt hij achterom en begint te versnellen. Ik versnelde ook maar dit was niet snel genoeg om hem nog van een 2de plaats te weerhouden. Ik vond het zeer jammer dat ik heb moeten lossen tijdens het fietsen ( wat normaal nooooooiiit mag gebeuren) maar met de 1ste looptijd in 29'09 ( zo'n 33'40 op 10km en exact nagemeten met de fiets) kan ik niet anders dan tevreden zijn. Nadien nog wat losfietsen en hopelijk zou dit niet teveel effect hebben op de duatlon in Geluwe morgen
2 zondagen geleden stond ik aan de start van de 10miles van BTT. Ik deed de 8km om eens te zien of ik hierop een mooi temp kon lopen. De dag na de stage hadden we een verplichte rustdag waardoor de spieren de dagen erna de stage begonnen te voelen. Vanaf maandag begon ik een zwaar gevoel te krijgen en ik zag het niet zo goed zitten om zondag een zware loopwedstrijd te doen. Maar vanaf vrijdag ( na de 1ste zwaardere training) begon het gevoel wat te beteren. Zaterdag deed ik eeen zware fietstraining en zondagmorgen voelde ik dat er al terug wat meer kracht in de benen zat. Om 14u werd de start van de wedstrijd gegeven. Ik wilde zo snel als ik kon vertrekken om te zien hoelang ik de inspanning kon volhouden en/of ik door de mand zou vallen in de laatste kilometers. IK vertrok goed en kan redelijk snel van de rest van de deelnemers weglopen. In het begin was het moeilijk om echt door te gaan aangezien de atleten van de 10miles zo'n 500m voor ons gestart waren. Daardoor moest ik de 1ste 3km alle deelnemers passeren wat me toch ietsje vertraagde. Na de 3km kon ik eindelijk alleen lopen en begon ik me te focussen op de kopgroep van de 10miles. Vooraf wist ik dat er enkele goede atletene meeliepen en ik had voor mezelf het doel om deze nog voor de finish in te halen. Na de 1ste ronde had ik al een groot deel van die achterstand ingehaald maar moest toch nog zo'n 2-300m inhalen. Ik kwam onder de 12'30" door op 4km wat me vertrouwen gaf. In de 2de ronde kreeg ik wel een klopje van de snelle start en tussen km 5 en 6.5 haalde ik de 1ste niet veel meer in. Ik wilde kost wat kost de 1ste atleet inhalen en de laatste 1.5km kon ik me nog herpakken. op 1km van de finish kon ik de 2de in koers inhalen en op zo'n 150m van de streep haalde ik nipt de 1ste atleet in. Ik was blij omdat ik enerzijds de 1ste atleet ingehaald heb en anderzijds omdat ik een mooie eindtijd had neergezet. Ik had 26'05 waarmee ik in de 3edities van de stratenloop de snelste was en wat ik eigelijk niet kon geloven. Met veel minder training als de vorige jaren loop ik nu zo'n 3 à 4minuten sneller. Ook vergelijken met de 10km in hofstaden voor de stage, loop ik nu 1.5min sneller wat toch wil zeggen dat ik een super stage achter de rug heb.
Ook Jolien heeft tot nu toe haar beste loopwedstrijd gelopen. Met een eindtijd van 15'05 liep ze ongeveer 3'45" per kilometer wat haar beste resultaat is. Eindelijk zit er een beetje progressie op ons lopen en kunnen we beginnen uitzien naar de triatlons.
Ikzelf heb volgende week 2 wedstrijden ( De haan en Geluwe) waar ik hopelijk deze loopvorm kan behouden en een mooie plaats behaal. Daarna nog 2weken vooraleer ik vertrek naar de ETU-cup in Portugal waar ik vooral ervaring zal opdoen om op de ETU in Brasschaat te kunnen knallen voor een selectie voor het EK belofte.
De voorbije week trokken we met team 185 naar het sportcomplex in club La Santa. Het was de 1ste maal voor mij dat ik naar Lanzarote ging. Door de verhalen die ik hierover hoorde ( veel wind en een Sahara zon) beloofde het allesinds een zware stage te worden en we werden uiteraard niet gespaard. Op de 1ste dag stonden er al 3 trainingen op het programma met een lactaattest in het lopen ( 3 x 2km opbouwen tot max),
Een zwemtraining van om en bij de 5.5km in het openluchtzwembad.
En een rustige fietstraining van 2u in het prachtige landschap van lanzarote.
Tijdens het verdere verloop van de stage konden we 's morgens altijd rekenen op een stevige piste of fartlektraining met daarna een zalige zwemtraining in openlucht. In de namiddag stond er soms een fietstraining of stabilisatietraining op het programma. Ik heb heel de week zonder problemen kunnen trainen en heb ( denk ik) de beste en zwaarste stage afgewerkt als triatleet en hopelijk levert dit enkele goede resultaten op. Ook de fietsomgeving was super mooi en het was dus altijd genieten op de fiets.
Op 1 April vertrek ik waarschijnlijk naar de ETU-cup in Antalya en een weekje later naar de ETU-cup in Quarteira waar ik (hopelijk) op één van deze 2 wedstrijden eens punten kan pakken zodat ik later eens in een wereldbekerwedstrijd kan starten. Tijdens de paasvakantie vertrekken we dan opnieuw met 185 naar mallorca voor een 2 weke lange stage om me voor te bereiden op een bundesliga wedstrijd, ETU Brasschaat en de niet stayer triatlon in Brugge! Goede vooruitzichten allemaal en hopelijk kan ik een paar mooie resultaten neerzetten op één van deze wedstrijden!
Groetjes, Peter
( Sprintje op de Timanfaya/ vuurberg = is een berg midden in de lavavelden)
Nu de examenperiode achter ons ligt kan ik me terug beginnen te focussen op het komende wedstrijdseizoen. Alle transfers zijn afgerond en ben nu officieel lid van SP-TC ( sterke peer + team 185) en Tus Griesheim in Duitsland. Tijdens de examenperiode heb ik me beperkt tot 1 training per dag waardoor de conditie wat minder was, na de examens kreeg ik ook een weerbots van de mentaal en fysiek uitputtende examens. Ik had ongeveer 2 weken nodig om helemaal terug in orde te zijn maar sindsdien is alles terug zoals het was.
Dit weekend stonden er enkele testen en een kennismaking met het duitse team op het programma. Vrijdagmiddag vertrok ik samen met Jolien naar Duitsland. In de avond konden we een uurtje gaan lopen en daarna nog een uurtje loszwemmen om hopelijk een goed te krijgen voor de 400m zwemtest en de looptest van morgen. Daarna gingen we nog iets eten en wat bijpraten met sommige teamleden. De volgende dag stond er dus een 400m test op het programma. Ik had een redelijk goed gevoel tijdens de opwarming dus ik kon redelijk ontspannen aan de zwemtest beginnen. We moesten met 2 naast elkaar staan en ik had misschien wel de pech om met een tragere zwemmer te moeten starten. Ik zwom ( na de weinig te zwemmen de voorbije weken, 3x/week) een 4'19 ( 3sec. boven mijn besttijd) maar had vooraf iets meer gehoopt waardoor ik wat teleurgesteld was. Na de zwemtest bleek toch dat ik de beste zwemtijd had waardoor ik me toch wat beter voelde.
In der namiddag stond er dan een looptest op het programma. In de club hadden ze reeds 15jaar de gewoonte om alle atleten te testen op een 2km parcours ( met 2 klimmetjes erin) in het bos. Er waren al vele goede atleten gepasseerd met als grootste naam Frodeno. Hierdoor konden ze mijn tijd goed vergelijken met alle atleten van de voorbije 15 jaar. De eigenlijke test bestond uit 4x 2km opbouw tot maximaal, mijn tijden waren 8'30 -7'44 - 6'38 en 6'14. Ik vond de tijd zelf niet zo schitterend maar de atleet die 5'44 ( en record over de 15jaar had) liep dit weekend vertelde me dat hijzelf tussen de 6'15 en 6'20 liep op mijn leeftijd. Na de test vertrokken we terug naar huis want ik had de volgende dag een 10km wedstrijd in blosodomein te hofstade ( mijn vaste loopplek) en wilde dit heel graag meelopen.
De volgende morgen stond ik nog met een redelijk fris gevoel op en had wel zin om eens een 10km te lopen. Om 3u gingen ongeveer 150 lopers van start voor een 5 en 10km. Ik had een goede start en kon als 3de het bos indraaien. Maar na ongeveer 2km kreeg ik een klopje ( had niet opgewarmd) waardoor ik ongeveer 100m verloor op de 1ste. Ik liep op dat moment in 2de stelling en hoopte dat er iemand in da achtergrond kwam om het gat dicht te lopen. Dit was ook zo maar hij liep met te snel voorbije waardoor ik niet kon aanpikken. Na een goede kilometer kon ik mezelf terug hertstellen en had het gevoel dat ik terug korter kwam. Na 4.5km kon ik terug aansluiten bij het kopgroep van 2. Een van de 2 lopers liep de 5km waardoor we na 5km met 2 overbleven. Ik kon spijtig genoeg het tempo van de 1ste niet volhouden ( die later ook 1ste werd in 32'56", het zal waarschijnlijk wat te kort geweest zijn vrees ik) en moest 1 minuutje prijsgeven. In het bos zelf verloor ik het meeste tijd omdat ik niet meer de kracht had, door de test van gisteren, om een hoog tempo te ontwikkelen in de zwaardere stukken. Daardoor kon er nog een andere atleet me voorbijlopen die uiteindelijk ongeveer 20-25" voorsprong had. Ik was zeer tevreden over de tijd ( 33'50, maar het was wel wat te kort) die ik gelopen had in het bos en hopelijk kan ik deze lijn doortrekken naar het wedstrijdseizoen.
Mijn 1ste wedstrijd begint in De Haan of Wachtebeke om daarna te kunnen starten in de ETU cups in Antalya en Quarteira waar ik hopelijk eens punten kan pakken om makkelijker te kunnen starten in de Europese wedstrijden . We vertrekken ook op 5maart naar Club La Santa in Lanzarote met team 185 om een zwaar weekje af te werken in het goede weer. Daarna staan er de eerder genoemde wedstrijden op het programma om daarna terug te vertrekken naar Mallorace voor 2 weken. Met andere woorden: zalige vooruitzichten en hopelijk kunne we de stages goed afwerken om te kunnen knallen in de wedstrijden.
Vorig weekend moesten we in, waarschijnlijk, de slechtste omstandigheden starten waarin ik ooit heb deelgenomen. Zaterdagavond was het nog aan het sneeuwen en zondagvoormiddag was de temperatuur boven het vriespunt geklommen waardoor het is beginnen te regenen. Daardoor lag er op het parcour een dikke ijslaag en diepe plassen met ijswater. Het parcour verkennen zat er dus niet echt in waardoor ik niet goed wist hoe het allemaal precies in zijn werk ging. Om 13u45 werd dan uiteindelijk de start geven. Het was 1st een kleine aanloopstrook op het asfalt waarna we met een scherpe bocht het bos ( veld) moesten indraaien. Ik kon als 1ste de bocht in lopen waardoor ik de verschillende valpartijen kon missen. Het 1ste stuk klein stukje van het loopparcours was in het veld waarin diepe plassen water stonden. Hierdoor werden de voeten klets nat en was het niet echt aangenaam om te lopen. Op het 2de stuk ( grootste deel) lag er een dikke ijslaag afgewisseld met diepe plassen ijswater. In de 1ste ronde kon ik de plassen nog min of meer ontwijken maar het koste me meer moeite om ze te ontwijken dan er gewoon door te lopen. Ik wist dat Paul Embrechts een zeer goede fietser was en wilde een zo groot mogelijke kloof uitbouwen. In de 1ste ronde lukte dit aardig en had zon 10sec. voor op dichtste achtervoliger Stijn Noens. Ik wist dat hij aan de duo meedeed wat in mijn voordeel kon zijn als ik met zijn fietser kon meerijden. In de 2de ronde kon ik de kloof uitbouwen naar zo'n 15sec maar ik zag dat Embrechts was opgeschoven tot bij Stijn. Ik had een redelijk trage wissel omdat ik wat extra kleren had aangedaan voor het fietsen waardoor ik kostbare seconde verloor. Vanaf de 1ste moment voelde ik dat het fietsen niet zo goed zat. Ik kon weinig kracht zetten en ik verloor vrijwel onmiddelijk enkele plaatsen. Na een halve ronde begon ik ook wat last te krijgen van mijn onderrug die naarmate de wedstrijd vorderde erger zou worden. Ik kon hierdoor niet veel kracht zetten op de pedalen en al snel verloor ik veel plaatsen. Omdat ik het niet echt kou had , Marc ( en mijn familie) speciaal komen kijken waren en 185 voor doorzetting en nog vele andere dingen staat ben ik ( met pijn) blijven fietsen en heb ik me vooral gefocusd op het 2de lopen. Ook had ik de dag ervoor 3trainingen gedaan met een stevige cranktraining waardoor ik me al niet zo fris voelde.Tot mijn grote verbazing ging het 2de lopen nog goed en had ik niet veel last van de rug. Tot nu toe is er nog geen uitslag verschenen en kan ik niet zeggen of ik nu echt nog snel heb gelopen op niet maar het gevoel zat allesinds goed.
Ondanks het mindere resultaat kan ik toch tevreden zijn met de goede loopconditie. Met weinig te lopen ( 2x/week) heb ik het gevoel dat ik fel verbeterd ben t.o.v. vorig jaar. Ook hebben we vorige zaterdag nog een 400m broken ( 400m opgesplist in 100den met wat rust tussen) gezwommen waar ik een mooie 3'56" zwom. Hopelijk kan ik dit doortrekken naar een volledige 400m en tegen het seizoen aan een goede tijd halen op de 800 of 1500m.
GELUWE - Peter Denteneer schreef zaterdag in Geluwe de winterduatlon op zijn naam. De 19-jarige triatleet uit Duffel was ook het snelst weg. Tom Vander Hoogerstraete, die als tweede wisselde, zou wat later de strijd staken. Daarna volgden Bart Verkaemer, Jurgen Boterberge, Jeroen Snick en Glen Vermander. Wim De Waele fietste vervolgens vanuit elfde stelling naar de leiding, maar hij kon slechts een kloof van een halve minuut slaan op Denteneer, die in de slotloop opnieuw orde op zaken stelde. Verkaemer werd afgescheiden derde voor Rinus Holvoet en Niki Devoldere. Bij de vrouwen zegevierde Stefanie Adam met drie minuten voorsprong op Martine Van Hoolandt. (GOW)
Dit weekend stond ik aan de start van mijn allereerste winterduatlon.Ik wilde vooraf graag een goed 2de loopnummer neerzetten waar ik het voorbije seizoen in de triatlons toch wat moeite mee had om na het fietsen nog goed te lopen. Ik kwam na lang zoeken een beetje laat in Geluwe aan waardoor ik enkel een stukje van het moutainbike parcours heb kunnen doen. Het was een afwisselend parcours met de helende stroken op asfalt of op kasseien en enkele zware stukken in het veld. Het was een ideale temperatuur en gelukkig had het vorige week wat minder geregend waardoor alles wat minder zwaar lag. Zonder goed opgewarmd te zijn kon de wedstrijd om 14u van start gaan. Ik kende maar weinig van de atleten maar ik wist dat Tom Vanderhoogerstraete en Wim De Waele de atleten waren die ik moest volgen. Er moesten 3 toeren worden afgelegd van zo'n 1,2km :met een afdaling op het harde en de helling oplopen op het onverharde. Tom ging er als 1ste vandoor en liep ( spurtte) de 1ste 500m geweldig hard. Ik probeerde aan te klampen en voelde dat ik niet opgewarmd had tijdens het lopen. Tijdens de 1ste helling kon ik wat plaatsen goedmaken en ben resoluut naar de kop gelopen. Ik wist dat het lopen redelijk goed zat ( werd 3 weken geleden tijdens een cross nog 2de na 3 weken trainen) en wilde graag al het verschil maken met het peleton in de 1ste run. Tot mijn grote verbazing kon ik in et begin van de 2de ronde een kloofje slagen en ben dan beginnen te versnellen waardoor de andere atleten moesten passen. In de 3de ronde moest ik wat gast terugnemen maar ik kon toch met zo'n 12sec voorsprong de wisselzonde binnenlopen. In de 1st 2 ronde ( van de 4) kon ik profiteren van een atleet van een duo-team. Deze reed zeer goed en we konden onze voorsprong behouden op een sterk fietsende Wim De Waele. Maar ik voelde dat ik toch de minder van ons 2 was en op het einde van de 3de ronde maakte ik een stuurfout en belandde tegen de grond. Weg was de voorsprong op de belangrijkste concurent. Ik kon nog gelukkig het gaatje dichtrijden met Wim en kon zo 1,5 toer volgen in het wiel. Maar op het einde van de 3de ronde viel ik weeral tegen de grond waardoor Wim zo'n 35sec voorsprong had na het fietsen. Ik voelde me al niet meer zo sterk na de 3de ronde en vreesde al voor het lopen. Ik wist niet of Wim een goede loper was maar ik putte nog vertrouwen uit het feit dat ik in de 1ste run een kleine voorsprong had in het lopen. Na enkele 100den meters kon ik zien dat ik al een beetje korter kwam en wilde mijn krachten niet dirct verspelen om naar Wim te lopen. Op het einde van de 1ste loopronde kwam ik bij Wim aan en ik voelde dat ik nog wat over had en liep stilletjes van hem weg. Na de 3 loopronde had ik zo'n 25" voor en kon de wedstrijd op een 1ste plaats beeindigen. Dit was buiten alle verwachtingen en met een 1ste looptijd in de 1ste run, een 4de fietstijd ( met vallen en opstaan ) en een 2de looptijd ( van duo's en solo's) in de laatste run hoop ik dat ik deze goede looptijden ook zal kunnen halen in de triatlons.
Na de wedstrijd moest ik me dan snel haasten naar de teamvoorstelling en galaparty van 185 in het Casino van Knokke. Ik vond het een unieke ervaring om voor zo veel mensen je doelstelling en andere zaken te bespreken met op het einde nog een verassing dat Kim Clijsters en Joel Smets de " meter en peter" van het team zullen worden. Hopelijk kunnen ze eens wat tijd maken om een wedstrijd van het team bij te wonen.
Na een rustperiode van ongeveer 2 weken heb ik er nu de 1ste cyclus van 3 weken trainen opzitten. De komende maanden zal dit het vaste stramien worden waarin we gaan werken. De 1ste trainingsweek viel zwaar tegen. Ik had een slecht gevoel in het water, ook het fietsen viel tegen en het lopen was weer wat wennen. Dit kwam voornamelijk omdat ik nu met Marc bij een andere looptrainer zit. Deze leert ons een hele andere techniek aan dan dat ik reeds 3 jaar moeten leren heb op topsportschool en het 1ste jaar bij de beloftewerking. In die 3 jaar moesten we van de trainers op onze voorvoet landen, maar aangezien dit de techniek is voor mensen die boven de 20 km/u lopen of voor 400,800 en 1500m loper was dit natuurlijk volledig fout. Dus de voorbije 3 weken is de techniek helemaal verandert en probeer ik in elke duurloop hieraan te werken. Met deze techniek zou ik in staat moeten zijn om toch 1min (of meer) sneller te lopen op een 10km. De volgende weken, maanden zullen we blijven doorwerken op het lopen en zullen de kilometers serieus de hoogte in gaan. Het zwemmen gaat gewoon rond de 4 - 5 trainingen zijn waardoor er tegenover vorig jaar toch wat meer tijd is om te lopen. Deze 4-5 trainingen zullen wel iets intensiever zijn dan wat ik gewoon ben waardoor ik zonder 40 -50km te zwemmen( zoals sommige vorig jaar) ook aan een goed zwemniveau kan geraken. Op het einde van de 2de week ging het zwemmen al een stuk beter en zwom 3x1000m opbouw tot 1'11" of ( 9'27") zonder me te forceren ( wel met paddels ). Ook in het fietsen ga ik, in tegenstelling tot vorig jaar, minder kilometers moeten maken in de winter. Maar de trainingen gaan wel veel specifieker zijn, 1x in de week ga ik met het team, veldrijders, triatleten, motocrosser, ... gaan trainen in de Molenbergen ( trainingsplaats van Kevin Pauwels) waar er gaat gewerkt worden op kracht en snelheid ( startjes, trappenlopen, ... ). De 2de trainingen gaat dan op de spinningfiets worden waar er vooral blokkentrainingen worden gedaan. Ook heb ik vorige week al een fietstest gedaan waar ik redelijk tevreden mee was. Ik trapte 273watt op 4mmol en wat ongeveer een 4watt/kg is . Voor de mensen die niet goed weten wat een lactaattest juist is, hierover een klein beetje uitleg
Zuurstof is nodig voor de volledige, aerobe stofwisseling van glucose. Glucose wordt dan met behulp van zuurstof omgezet in energie, water en kooldioxide. Bij anaerobe stofwisseling wordt glucose in zonder zuurstof omgezet in energie, kooldioxide en melkzuur. Dit melkzuur wordt vervolgens uit de spieren getransporteerd en gaat via het bloed naar de lever voor verdere afbraak of omzetting terug naar glucose.
De hoeveelheid lactaat in het bloed kan dus iets zeggen over de intensiteit van de inspanning.
Lage lactaatwaarden (kleiner dan 2 millimol per liter) in het bloed duiden op een lage inspannings-intensiteit; het lichaam maakt nog in overwegende mate gebruik van de aerobe stofwisselingssystemen.
Bij toenemende intensiteit van de inspanning zullen de spieren meer gebruik gaan maken van anaerobe systemen, en zal door het toenemende uitstoten van lactaat in het bloed de concentratie toenemen. Lactaatafvoer via het bloed is dan nog in evenwicht met de opname in de lever en vervolgens de verwerking ervan.
Bij verder toenemende intensiteit is op een bepaald moment de lever niet meer voldoende in staat om het door de spiieren gevormde en in het bloed uitgestoten lactaat op te nemen voor verdere verwerking. Het lactaat hoopt zich op in het bloed. Dit wordt geassocieerd met het gevoel van 'verzuring'. Het punt waarop de lactaat-curve fors begint te stijgen, noemt men het omslagpunt en wordt geassocieerd met de anaerobe drempel.
Je kan op de 3 disciplines lactaattesten doen.
1. Fietstest op de rollen met verhoging van wattage. Deze test gebeurt met eigen fiets en geeft perfect weer in welke zones er zou moeten getraind worden.
2. Looptest is in eerste instantie een veldtest waar 3 of 4 keer een 2000 meter moet worden gelopen in oplopende snelheid tot de 4 mmol waarde kan berekend worden.
3. Zwemtest. Bij het zwemmen kan je 2x400 zwemmen waarvan 1 ste tempo vlot zwemmen is en de 2 de volluit. Of je kan ook 1x 400m zwemmen aan het 4mmol tempo en 1x 100m max.
Lactaattesten geven perfect weer in welke zones er moet worden getraind om progressie te maken richting je doel. Maar ik weet uit ervaring dat bv een atleet die een pak meer wattage kan trappen dan een ander atleet daarom niet zeker een beter wielrenner is. Sommige atleten stijgen tijdens een wedstrijd zo ver boven zichzelf uit en kunnen zo diep gaan dat zij met een mindere test toch betere resultaten halen.
Ik ben er van overtuigd dat deze nieuwe aanpak me een serieuze stap voorwaarts zal helpen en ook de positieve sfeer binnen het 185 team en het professionalisme zal niets anders dan positieve effecten op al de atleten hebben. Hiervoor nog eens ontelbare keren bedankt aan Marc Herremans die dit op zijn eentje voor elkaar heeft gekregen.
Na een degelijk seizoenseinde met een belgische titel op het ploegenkampioenschap en een 5de plaats op de triatlon in Mechelen waar ik een super gevoel had op de fiets ( en op het einde nog kon wegrijden) en voor het 1ste dit seizoen een 35' kon lopen. Maar globaal gezien moet ik toch durven zeggen dat dit niet mijn beste seizoen was. Ik was super goed begonnen met een paar zeer mooie plaatsen in de Bundesliga wedstrijden maar door examens in Juni en Augustus heb ik er voor gekozen deze te laten voorgaan op de triatlonwedstrijden. Zo moest ik de ETU-cup in Geneve en het EK beloften links laten liggen, ook kosten de examens me meer energie dan gedacht en waren de wedstrijden niet zo'n succes dit seizoen. Omdat het nieuwe er nu wat vanaf is kan ik mijn jaar en het seizoen voor 2011 beter plannen wat me hopelijk betere resultaten gaat opleveren. Ook ga ik nu definitief bij Marc Herremans trainen waar de begeleiding en omkadering SUPER professioneel is waardoor ik er zeker van ben dat seizoen 2011 een stuk beter gaat zijn! Ik heb gisteren ook tehoren gekregen dat ik als 6de atleet in het 185 team kan beginnen waardoor de begeleiding nog een stapje hoger wordt!
Ik wil nog Argon 18 bedanken voor het topmateriaal dat ze me dit jaar hebben gegeven, ook kon ik voor het 2de seizoen op rij op FFWD rekenen die me voorzien van topwielen en natuurlijk als trouwste sponsor TRIATLONSHOP die me al 3 jaar op rij aan materiaal ondersteunen! Bedankt hiervoor en hopelijk kunnen we volgend seizoen blijven samenwerken!
Ik ga deze winter ook proberen om meermaals een berichtje te posten zodat jullie weten waar ik zoal mee bezig ben!
Na een lange tijd niets meer van me te laten horen hebben, heb ik toch eindelijk tijd gevonden om nog eens een berichtje te plaatsen. De voorbije 5 weken stonden voornamelijk in het teken van de herexamens. Hiervoor heb ik zelfs ( met enorm veel spijt in het hart) het EK -23 en de ETU-cup in Geneve laten vallen. In de plaats daarvan heb ik gekozen om in Wuustwezel ( de wedstrijd van trainer Marc) en de dag erna in Izegem te starten om zo weinig mogelijk tijd te verliezen voor het studeren. Omdat het toch altijd zeer veel energie vraagt om het studeren en te leren had ik niet veel van deze 2 wedstrijden verwacht.
In Wuustwezel zat de kans er in om voor het 1st dit seizoen een overwinning te pakken. Maar dit was echter buiten de talentvolle Maren Van Riel gerekend die tijdens het zwemonderdeel " rustig" in mijn voeten kon blijven liggen, op de fiets niet moest onderdoen en waar we met z'n tweeen konden wegblijven en me ter plekke achterliet tijdens het looponderdeel. Ik werd toch nog 2de met een zwak looponderdeel.
De volgende dag kon ik dankzij Bart Colpaert en de organisatie van ITC nog starten op de mooie triatlon in Izegem. Voor de wedstrijd wilde Bart en ik graag de handen in elkaar slaan en hopelijk zo onze voorsprong, die we konden opbouwen tijdens het zwemmen, behouden in het fietsen. De dag er voor was er de afterparty in Wuustwezel waardoor ik die nacht niet veel heb kunnen slapen. Met een moe, maar toch redelijk goed gevoel vertrok ik naar Izegem. Het zwemmen voelde soepeler aan als gisteren en gedurende de 1ste 500m kon ik relatief rustig in Bart zijn voeten liggen. Maar ik zag dat er nog een paar atleten konden volgen en wilde die graag achter me laten; Met een tempoversnelling zwom ik naar de kop en kwam samen met Bart ongeveer 35" voor Joris Byl uit het water ( die de strijd moest staken na een ongelukkige val met de fiets) en ongeveer 1'30" achter de grote favoriet Lander Dircken en Yeray Luxem. Omdat we niet wisten hoeveel voorsprong we hadden en omdar Bart zich niet 100% voelde waren we de 1ste 5km aan het discussieren of we gingen wachten of niet. Ik zat met goede benen maar omdat ik het alleen niet kon halen tegen een peleton besloten we te " wachten" . Omdat wachten het de achtervolgers iets te gemakkelijk zou maken probeerden we nog deftig te fietsen en zo 1 ronde te volmaken. Na 1 ronde kwam het peleton met alle favorieten bij ons maar de samenwerking viel volledig stil. Op het einde kon David De Groof een kloofje slagen en kwamen we zo'n 20" na David in de wissel; Ik had een goede wissel en kon net achter David ( die een probleempje had tijden de wissel) beginnen te lopen. Ondanks de wedstrijd van gisteren had ik een goed gevoel in het lopen en kon de 1ste ronde een 3de plaats vasthouden na Lander en Yeray die niet super ver wegliepen. Maar in de 2de ronde moest ik toch wat gas terugnemen waardoor Tom Mets en Pieter Heemeryck me voorbij liepen; In de 3de ronde ging het terug ietsje beter waardoor het kloofje op Tom en Pieter ietje kleiner werd maar ook Bart had blijkbaar zijn goede loopbenen terug gevonden en kwam me nog voorbij in de laatste 2km. Ik wilde nog spurten voor de 5 plaats maar de talrijke supporters hadden Bart gewaarschuwd waardoor hij ook begon te spurten en de kloof te groot was om de 5de plaats te bemachtigen. Een hele toffe wedstrijd en met een 6de plaat overal en een 3de plaats bij de beloften kon ik toch tevreden zijn over het weekend.
Op de nationale feestdag was er mijn 2de ND wedstrijd van het seizoen. Na mijn mindere wedstrijd in Retie ( waar ik 7de werd en veel tijd verloot in het fietsen) wilde ik het dit keer beslist beter doen. Aangezien ik sinds vorige week bij Marc Herremans train is het nog wat zoeken wat training betreft maar ik ben zeer benieuwd welk effect deze andere methode van training gaat hebben op mijn conditie. Dankzij hem ( en ook de winkel Oostvogels die ik zeer dankbaar ben) kon ik dit keer ook met een vol wiel van start gaan. Hij had me al gezegd dat dit me een extra boost zou geven waardoor ik op de fiets in staat zou moeten zijn om sneller te rijden dan in Retie. De dag zelf kwam ik ontspannen aan en had rustig de tijd om alle zaken in orde te brengen voor de wedstrijd. Om 17u10 werd het signaal gegeven voor de zwemstart. Vooraf had ik gedacht dat Stijn Goris en Victor Campenaert na 1500m in mijn voeten gingen liggen maar dit was tot mijn grote verbazing niet het geval. Ik had ongeveer 20 voorsprong op dit duo, 110 op Marc Geerts en Lander Dircken en zon 220 op Bruno Clerbout wat toch de grote namen waren op de wedstrijd. Ik wisselde zo snel ik kon en kon al snel mijn ritme vinden op de fiets. Natuurlijk kon ik de 2 hardrijders achter mij niet afhouden en nog voor ik 5km had kwamen ze al over mij. Mijn 1ste doel was om deze 2 ongeveer 1 toer te volgen maar tot mijn grote verbazing ging het iets beter als verwacht ( misschien ook wel omdat ik af en toe iets dichter zat als 10m maar er zullen zonder twijfel nog ook wel andere atleten zijn die te dicht reden). De 2de ronde was voor mij de lastigsteomdat campenaerts enkele stevige versnellingen plaatste om mij eraf te krijgen. In de 3de ronde kwam er dan toch die verdomde gele kaart waardoor ik tijden het lopen een lusje op de piste extra moest lopen. Maar misschien was ik wel meer tijd verloren als ik was moeten lossen bij deze 2. Na de gele kaart moest ik dan ook even inhouden waardoor Goris en Campenaerts enkele metersnamen die ik niet meer dicht kreeg. Na 3 rondes had ik een gemiddelde van 42km/u wat toch niet slecht is. Maar 500m voor de meet had ik voor het 1st sinds lange tijd nog eens een platte band. Ik twijfelde nog om op de velg door te rijden maar besloot dan toch om het vol wiel niet kapot te rijden en ben dan beginnen lopen waardoor ik toch een kleine minuut verloot op de 2 koplopers. Onder applaus ( dank u daarvoor) kwam ik al lopend de wisselzone binnen en kan ik beginnen aan de afsluitende 10km. De 1ste ronde had ik een slecht gevoel en stond dan ook geparkeerd tijdens het lopen, dan kwam er nog die extra loopronde bij waardoor de moraal tot een dieptepunt zakte en ik ook geen gevoel meer had waar ik me ergens bevond in de wedstrijd. De 2de ronde kwam ik er toch stilletjes aan door en de 3 de vond ik dan toch mijn ritme terug en kon dan toch met een goed gevoel de wedstrijd op een 9de plaats beëindigen. Hopelijk blijft mijn loopvorm verbeteren en kan ik nog enkele mooie resultaten behalen. Met mijn nieuwe trainer ben ik dan ook super gemotiveerd om hieraan hard te werken!
Op 31 Juli staat er weer een Bundesliga wedstrijd op hetprogramma en hopelijk geeft de Duiste bodem, zoals in het begin van het seizoen, weer goede zwem, fiets en loopbenen!
) en een 2de looptijd ( van duo's en solo's) in de laatste run hoop ik dat ik deze goede looptijden ook zal kunnen halen in de triatlons.
). Ook in het fietsen ga ik, in tegenstelling tot vorig jaar, minder kilometers moeten maken in de winter. Maar de trainingen gaan wel veel specifieker zijn, 1x in de week ga ik met het team, veldrijders, triatleten, motocrosser, ... gaan trainen in de Molenbergen ( trainingsplaats van Kevin Pauwels) waar er gaat gewerkt worden op kracht en snelheid ( startjes, trappenlopen, ... ). De 2de trainingen gaat dan op de spinningfiets worden waar er vooral blokkentrainingen worden gedaan. Ook heb ik vorige week al een fietstest gedaan waar ik redelijk tevreden mee was. Ik trapte 273watt op 4mmol en wat ongeveer een 4watt/kg is . Voor de mensen die niet goed weten wat een lactaattest juist is, hierover een klein beetje uitleg
