Vertrokken uit Brugge met de trein rond 4 uur naar Brussel Zuid dan aansluiting met de TGV om 5 u 40 naar Marne La Vallee aankomst om 7 u 36 dan overstappen op de TGV naar Bordeaux St. Jean om 7 u 56 aankomst om 11 u 56 dan overstappen naar Bayonne daar liep het bijna verkeerd af de TGV had 15 minuten vertraging en ik had maar 19 minuten voor de overstap. Dus in 4 minuten lopen van perron 4 naar perron 1 met 12 kilo op je rug zwaar zulle maar ik heb het gehaald, dan van Bayonne naar St. Jean Pied De Port vertrokken om 14 u 37 aankomst om 15 u 50.
Na ongeveer 13 uren treinen moe aangekomen in de herberg LEsprit Du Chemin waar ik geweldig ben onthaald.
De herberg staat aan de voet van de Franse Pyreneeën, aan de kruising van de Camino de Santiago die door de bergen, van de middellandse zee naar de Atlantische oceaan loopt. De herberg staat binnen het ommuurde deel van het stadje, aan de historische Rue de la Citadelle nr.40. De herberg heeft vier eenvoudige kamers, met in totaal 18 slaapplaatsen. Gelukkig had ik een slaapplaats gereserveerd vooraf vanuit België want het was volzet.
Na eerst wat tot me zelf te zijn gekomen een warme douche genomen mijn eerste wasje gedaan en dan het stadje gaan verkennen zeer mooi maar te commercieel en te druk dan maar het eerste deel van de startplaats gaan verkennen om morgen zonder problemen te starten aan mijn eerste etappe.
Na het avondeten gaan slapen zeker voor mij na 4 glazen rode wijn en om 6 uur gewekt door mooie muziek dan een lekker ontbijt en weg voor mijn eerste etappe naar Orison want ik heb besloten om de overtocht van de Pyreneeën te doen in 2 dagen om mijn knie niet te overbelasten.
Zaterdag 23/08/2008
Om 7 u 30 vertrokken eerst nog even 4 boterkoeken gekocht voor onderweg na het verlaten van het stadje onmiddellijk stijl omhoog richting Orison ongeveer een 9 km klimmen prachtig om zien de ongerepte natuur ik wist niet dat de wereld zo mooi was alleen nog het gezelschap van arenden en gieren die boven je hoofd zweven en het geluid van de koebellen dan pas besef je hoe klein je wel bent in dit paradijs. Het laatste stuk moet je wel goed opletten voor kwetsuren aan de voeten want het pad ligt bezaaid met stenen en koevlaaien goed uitkijken dus waar je loopt.
Na een paar rustpozen tussendoor om te genieten van het prachtige uitzicht aangekomen in de herberg in Orison na ongeveer 3 uur stappen wonder mooi uitzicht en prachtig weer, genoten van de rust een wasje gedaan de weg gaan verkennen voor morgen na het avondeten de rugzak klaargemaakt slapen en klaar voor mijn 2 de etappe naar Roncevalles.
Zondag 24/08/2008
Om 6 uur op gestaan klaargemaakt om 7 uur ontbijt en om 7u 30 op weg naar Roncevalles eerst nog het grootste deel klimwerk met op sommige plaatsen stijl omhoog alleen met het prachtig zicht boven op de Pyreneeën zalig om te doen maar niet te vertellen hoe en wat je daar beleeft moederziel alleen kom ik daar boven een man tegen die uit de tegenovergestelde richting stapte dat was dan ook de eerste mens dat ik ontmoete op mijn tocht in 2 dagen het bleek een oostralieër te zijn. Eenmaal boven wacht er een afdaling van zo maar even 25% over slechte weg op het laatste stuk moet je nog door een stuk bos om dan aan te komen aan het klooster waar de refugio is gelegen daar liep het even mis ben zo maar voorbij het klooster gelopen en 2 km te ver gestapt dus 2 terug is 4 km te veel. Rond 14u 30 aangekomen in het klooster je inschrijven voor een slaapplaats en het avondeten snel douchen een wasje gedaan om 7 uur naar de kloosterkerk voor de pelgrimzegen en dan eten in de taverne naast het klooster. Eerst nog de weg voor morgen bekeken en dan slapen morgen naar Zubiri
Maandag 25/08/2008
Gisteren na de mis lekker gaan eten in de taverne naast het klooster eerst spaghetti dan gebakken vis met frietjes en yoghurt voor dessert. Zo vandaag om 6 uur licht aan en om 7 uur weg voor de derde etappe naar Zubiri na 3 km stappen even stoppen bij een bakker voor wat boterkoeken met chocolade bijna de ganse dag door de bossen gestapt na een steile klim op die hoogte werd het behoorlijk koud en mistig vlug warme kleren en de rugzakbescherming aangedaan en dan moederziel alleen door het bos getrokken een paar mooie dorpjes gezien.
Mijn doel was Zubiri maar ik was daar al om 12 u 30 dan eerst wat eten een brood gekocht langs de weg aan een rondrijdende bakker met banaan alles naar binnen gespeeld en dan beslist om verder te stappen tot in Larrosoana
Ben dus 5 km verder dan gepland om 14u10 aangekomen niet te geloven het lijkt hier wel of ik in de jaren 1800 ben aangekomen alleen de refugio en een paar huizen verder niets ik vraag me af hoe die paar mensen die hier wonen, kunnen overleven je moet het zien.
Dinsdag 26/08/2008
Deze morgen vertrokken om 10 voor 7 naar Pamplona deze etappe vond ik tot nu toe de zwaarste snikheet en veel klimmen en dalen maar allee om 12 uur was ik al 4,5 km voorbij Pamplona in Cirur Menor na eerst in Pamplona gestopt te hebben en van een warme maaltijd genoten met een grote koffie heerlijk en hop weer weg. Naar het einde van de etappe stijl omhoog tot aan de refugio tien keer beter dan gisteren proper en verzorgd ontvangen door lieve dame mijn bed toegewezen me wassen en het dorpje gaan verkennen wat eten gekocht voor morgen want vanavond kan ik eten in de omgeving van de refugio een pelgrimmenu het is hier nog 38 graden warm gewoon te gek ik kan nog altijd met volle teugen genieten van tocht nu nog wat uitrusten en morgen een nieuwe dag terug je weg zoeken slaapgelegenheid vinden en eten. Zo morgen naar Puente la Reina 19 km stappen dwars door de Navara prachtig om door te stappen.
Woensdag 27/08/2008
Vandaag om 6 uur opgestaan wat eten en om 7 uur weg, na Roncevalles heb ik door de afdaling een blauwe teennagel aan de rechter voet die is beginnen loskomen heb de nagel zo kort mogelijk afgesneden want hij komt helemaal los te zitten heb gelukkig speciale pleisters bij om het af te plakken hopelijk krijg ik er niet te veel last van tijdens het stappen.
Zo eerst een steile beklimming naar de ezelberg gevolgd door een gevaarlijke afdaling waar ze me voor hadden gewaarschuwd aangekomen in Puenta la Reina om 11u 30 een half stokbrood gegeten met een zelf geplukte tomaat onderweg en een doosje tonijn dan maar besloten om door te stappen tot in Cirauqui 9 km verder zeer zwaar opnieuw stijl omhoog en snikheet aangekomen in de refugio alles proper en in orde een douche genomen een wasje gedaan en dan rusten nog wat eten gekocht voor morgen in het dorpje want vanavond kan ik in de refugio een warme maaltijd krijgen soep spaghetti met ballen gehakt en een dessert alles lekker naar binnen gespeeld en vroeg naar bed morgen naar villamajor de Monjardin.
Donderdag 28/08/2008
Vandaag om 6u20 vertrokken geen zin om te ontbijten gisteren te veel gegeten het word stappen met licht want het is nog donker. Even een probleem met de teennagel het word een beetje afzien, rond 9 uur gestopt om te eten een stokbrood met kaas de schoen uitgedaan oeps rechter voet vol bloed in de sok de teennagel was beginnen in mijn vlees te snijden met als gevolg dat ik de nagel na wat prutsen met de schaar en ontsmettingsmiddel er moest uittrekken na een paar keer trekken was het gebeurd goed ontsmet en afgeplakt verse sok aan gedaan en weer weg met een paar ai oei enz. rond 11 uur terug zwaar klimwerk en snikheet maar toch genoten van de prachtige natuur en om 12u 10 was ik al in de refugio een bed gekregen en douche een wasje gedaan en wat rusten.
Ben vandaag voorbij Estella gestapt en ben nu in Villamajor de Monjardin een prachtige naam voor een dergelijk dorpje vind ik. De voet verzorgd het valt nogal mee heb er maar een paar km last van gehad ben alleen bang voor een eventuele ontsteking. Hoop dat ik een beetje kan slapen want ik kom altijd rond 1 uur wakker en van slapen komt er dan niet veel meer in huis ben toch maar vroeg gaan slapen want morgen wil ik 30 km stappen naar Viana.
Vrijdag 29/08/2008
Vanmorgen na ontbijt weg om 7 uur naar Viana 30 km de teen goed verzorgd en ingepakt het beloofd opnieuw een prachtige dag te worden om 8 uur al volle bak zon toch maar goed doorgestapt om het warmste van de dag te vermijden ben geschrokken van me zelf ik ben al aangekomen in de refugio in Viana om 13 u 10 onmiddellijk een douche genomen de teen verzorgd heb er geen last meer van het dorpje bezocht zeer mooi trouwens nog wat aankopen gedaan voor morgen want hier is geen eten te krijgen gelukkig iets verder een herberg gevonden waar ik deze avond om 8 uur kan paella eten kom ik daar toch een Vlaming tegen zeker heb eindelijk eens in mijn eigen taal kunnen tateren na een week doet dat wel deugd hij was ook op weg naar Santiago
Na het eten nog wat buiten in de schaduw rusten en dan slapen morgen opnieuw een etappe nu naar Navarette ik zie het nog wel.
Zaterdag 30:08/2008
Vandaag om 6 uur opgestaan de rugzak klaargemaakt een kattenwasje en een ontbijt en om 6u30 vertrokken richting Navarette vandaag verlaat ik de Navara streek en kom ik in de La Rioja streek toe na de 30 km van gisteren deden de voeten nogal pijn heb daarom maar besloten om te stoppen na 20 km en beslist om er eens een rustdag van te maken om 11.30 een mooie refugio gevonden gedoucht de was gedaan gerust dan eten gaan kopen want ook hier niets te krijgen de voeten goed verzorgd eten en rusten het was vandaag één van de minst mooie etappe alleen een mooi reservaat gepasseerd en reuze vissen gezien in het meer van het park daar heb ik een belegde boterham kunnen kopen met een grote tas koffie na een paar dagen geen koffie te hebben gedronken heeft dat wel gesmaakt zulle voor de rest van de dag alleen veel stof geslikt weer zeer warm en niet veel gezien na 5uur stappen zal morgen eens proberen om uit te slapen de etappe is maar 14 km tot Najera nu ik zie het morgen wel hoe ik me voel vooral de voeten dan
Zondag 31/08/2008
Deze morgen tot 7 uur geslapen zalig op mijn gemak alles klaargemaakt het vlot wonderwel zeer goed om elke morgen de rugzak klaar te maken na een paar dagen leer je dat wel een ontbijtje en hop weer weg voor opnieuw een uitdaging met mezelf en de natuur geweldig gevoel krijg je daarbij mijn hooft komt helemaal leeg je denkt plots ook helemaal anders je voelt je veranderen ik kan dat gevoel niet verwoorden maar het voelt gewoon fantastisch het plan was vandaag om tot in Najera te stappen heb weer wat last met de knie maar ben toch maar doorgelopen tot in Azofra hier een refugio gevonden met slaapplaatsen voor 2 personen ik slaap vannacht met een Italiaan zomaar even een bankdirecteur uit Genova vanavond kan ik warm eten in het dorpje een pelgrimmenu voor 9 nog wat gepraat met de Italiaan en de tocht voor morgen voorbereid ben nu 6 km voor op schema ik zie morgen wel hoe de knie het doet zou zeker tot in Santo Dominco de la Calzada willen stappen
Maandag 01/09/2008
Eindelijk eens goed geslapen vannacht om 6 uur opgestaan en na het ontbijt om 6.30 vertrokken met de lamp moeten de weg zoeken het was nog donker vandaag door weide landschappen graan en wijnvelden gestapt het was weer zeer warm aangekomen in Santo Domingo de la Calzada toch maar beslist om nog wat verder te stappen ik vind wel een slaapplaats en de knie heeft geen probleem alleen de teennagel bezorgd me een slecht gevoel maar zonder erg hoop dat het in orde komt in een dorpje dat luistert naar de naam Grañón gestopt om 11.30 - 6km verder en beslist om hier te blijven er bleek een slaapplaats te zijn in een gedeelte van de kerk op een tussenverdiep lagen matten om op te liggen ik was daar helemaal alleen toen kwam er iemand mij vertellen dat ik daar mag blijven slapen heb een mat genomen en in de hoek op de grond mijn plekje gekozen dan een douche genomen helaas met alleen maar koud water je geloofd je ogen niet als je het dorpje ziet hier leef je nog in de jaren stilletjes maar ik kan hier zowaar vanavond warm eten krijgen twee vrijwilligers komen hier eten maken als je maar mee helpt alles voor donatie zo na het bezoek aan het gedeelte van het kerkje mijn wasje gedaan en veel gerust om 9 uur gaan slapen niets gepland voor morgen ik zie wel waar ik uitkom
Dinsdag 02/09/2008
Deze morgen om 6.30 opgestaan en vertrokken zonder eten ik hoop iets te vinden iets verder op de weg alvast goed geslapen op de matten gelukkig iets verder een stokbrood en twee bananen kunnen kopen alles naar binnen gespeeld en op naar Belorado meteen doorgestapt tot in Villafranca Montes de Oca daar zou ik voor vandaag stoppen het was toen nog maar 13 uur eten kunnen kopen aan de kerk brood met tonijn en in het portaal van de kerk alles opgegeten dan begon het te regen en de refugio was nog niet open vlug de rugzak beschermer aangetrokken en de regenvest want opeens werd het zeer koud. In het portaal van de kerk ook op slot trouwens was het te koud om te zitten en heb dan maar beslist om verder te stappen 12 km verder naar San Juan de Ortega had toen al 38 km gestapt het leek of ik door de kempen stapte met nog een steile klim was de aankomst in zicht mijn voeten deden behoorlijk pijn het waren slechte wegen grote stenen opletten dus daar aangekomen in een klooster waar ik kon slapen en een douche nemen mijn was gedaan en dan iets gaan zoeken om te eten want hier is er niets alleen een klein cafeetje waar je iets kan drinken gelukkig iets terug op de weg een pelgrimmenu kunnen vinden met looksoep een soort zwarte rijst en een koek met ei en tonijn voor 10 best lekker na 40 km stappen zo morgen naar Burgos.
Woensdag 03/09/2008
Vandaag naar Brugos 23 km om 6.30 vertrokken zonder eten na een 4 tal km stappen een auberge gevonden in een dorpje Ages, waar ik een ontbijt kon krijgen bij een hollader warme broodjes met koffie lekker en dan maar stappen een vervelende etappe veel industrie en grote wegen nog maar eens steil omhoog en omlaag om dan in de verte Burgos te zien. Meteen duidelijk een grote stad aangekomen in de eerste straten een troosteloze blik van vervallen huizen en vuile straten maar eens in het centrum alle luxe van een grote stad. Het duurde en het bleef maar duren voor ik de refugio vond niet te geloven precies een hotel volledig nieuw gebouw met alles erop en eraan ben hier aangekomen rond 13 uur. Een warme douche genomen mijn was gedaan en dan Brugos gaan verkennen mooie stad trouwens iets gaan eten om 15 uur een pelgrimmenu dan nog eten gaan kopen voor morgen de rugzak klaar gemaakt nog wat rusten de weg voor morgen bekeken ik denk te stappen tot in Hornillos ik zie het wel. En dan vroeg slapen om 8 uur lag ik al onder mijn slaapzak met mijn oordoppen uiteraard.
Donderdag 04/09/2008
Vanmorgen vertrokken om 7 uur na een ontbijt goed geslapen trouwens in de prachtige refugio. Oeps buiten gekomen en .Het ziet er niet goed uit dreigende wolken koud en veel wind na een uurtje stappen de eerste druppels de etappe was gepland tot in Horrnillos zon 20km verder daar aangekomen rond 11 uur was de refugio maar open om 12.30 dat betekend 1.30 wachten het begon ondertussen harder te regen dus alle regenbescherming voor de rugzak ongeveer 12kilo dat mag ook wel eens gezegd en de nodige kledij aangetrokken na eerst een stokbrood met kaas en een chocomel naar binnen gespeeld in een portaal van een kapelletje en dan maar beslist om verder te stappen tot in Hontanas. Wat een regenwandeling bleek te zijn werd uiteindelijk een aanslag op mijn lichaam ongelooflijk zwaar door een soort slijkpad ploeteren en na enkele stappen kilos modder aan de schoenen niet te doen en maar regen en koud dan maar het pad verlaten om lopend in de graanvelden op de al afgereden graanstengels te stappen en zo de meeste modder te ontwijken een hel als je mij vraagt die 10 extra km zal ik niet vlug vergeten. Na 30km goed beslijkt en nat aangekomen in de refugio snel een douche gepakt kleren laten drogen schoenen zo veel mogelijk ontdaan van modder en in het dorpje een eetgelegenheid gevonden waar ik weer een pelgrimmenu kon krijgen na zon dag doet dat wel deugt hoor!
Gelukkig is deze middag de zon terug van de partij snel alles buiten in de zon laten drogen toen bleek dat de mijn schoennaden aan de rijgkoorden los gekomen waren gelukkig een naaisetje met vingerhoed mee gebracht dus schoenen herstellen en laten drogen zo morgen naar Frómistra 34 km.
Vrijdag 05/09/2008
Vandaag na ontbijt weg om 6.30 ik wilde tot in Frómistra geraken het is me gelukt 34 zware km in een ware storm bijna niet te doen met de rugzak van 12 kilo op de rug alles uit de kas moeten halen om recht te blijven gelukkig geen regen opnieuw een steile klim en eenmaal boven in de open vlakte alles geven om niet weggeblazen te worden nergens kon ik ook maar even schuilen om op adem te komen zoiets nog nooit meegemaakt echt stormweer. Ergens langs de weg een man tegen gekomen schuilend achter een muurtje en een deken gespannen om uit de wind te zitten met heerlijk warme koffie en bananen dit alles voor de pelgrims die op deze plek passeerden alles werd aangeboden voor donatie wel een lieve mens zomaar voor niets in dit helse weer zich opofferen voor de pelegrinos die warme koffie deed echt goed na ongeveer 20km stappen in die storm ook nog 2 bananen meegenomen voor onderweg de brave man nog bedankt en weer weg.
Richting Frómistra door de open velden voorover gebogen een weg zoeken tegen de wind de laatste 5 km langs het kanaal van Castillië gestapt dat zomaar even een 2 tal meter hoger ligt dan de graanvelden gelukkig rap de refugio gevonden de gebruikelijke was en de plas gedaan een stuk brood met kaas en tonijn naar binnen gespeeld en voor vanavond zie ik wel wat ik kan vinden in het dorpje zo morgen een korte etappe naar Carrion de los Condes en vroeg het bed in want het was me het dagje wel ben doodop.
Zaterdag 06/09/2008
Vanmorgen om 6.30 opgestaan na het ontbijt nou ja ontbijt twee koekjes en een 1 tas koffie meer kreeg ik hier niet voor 2 om 7.15 pas vertrokken het zou immers een rustdag worden 20 km stappen gelukkig was de wind gaan liggen het was zwaar bewolkt en maar stilletjes hopen dat het droog blijft. Om 11.30 was ik al aangekomen in Carrión De Los Condes wat eten en dan beslist om nog een stuk door te stappen zo lang ik me goed voel ik zie wel waar ik uit kom begin me trouwens alsmaar beter te voelen het is een heerlijk gevoel niet te verwoorden hoe je dat aanvoelt het hoofd komt helemaal leeg je maakt je om niets zorgen alleen het gemis van het thuisfront begint door te wegen na 14 dagen alleen met me zelf te zijn gelukkig kan ik elke dag eens een berichtje sturen en er eentje terug krijgen van het vrouwtje en s´avonds even bellen dat doet deugt en heeft me weer hoop om verder te stappen het gaat goed vandaag de zon is terug van de partij ik blijf maar stappen uiteindelijk bereik ik een dorpje Calzadilla de la Cueza hier is gelukkig een refugio want ik heb hier vandaag zo even 42 km gestapt en dat voor een rustdag jawaade. Vlug een douche genomen en uitgerust buiten in de zon want hier in het hol van plutol is er niets te beleven zo morgen richting Sahagan
Zondag 07/09/2008
Vandaag opgestaan om 6.30 wat eten en oeps nog maar 500 meter verder en de verkeerde afslag genomen gelukkig vlug gezien en terug gestapt tot ik terug op het juiste pad was. Het is redelijk bewolkt en fris maar het regent niet na 3 uur stappen is daar de zon het word snikheet en de etappe is vervelend en erg lang langs een rijweg niets te zien hier alleen open velden na 21 km bereikte ik Sahagùn een groter stadje waar ik wat inkopen kan doen en dan beslist om toch maar door te stappen tot in El Burgo Raneros nog 18 km verder ik zie wel of ik het haal de voeten beginnen behoorlijk pijn te doen na de 42 van gisteren maar ik heb er zin in het is trouwens voor een goed doel want hoe verder ik stap hoe dichter ik terug bij het vrouwtje kom. Het worden 18 lange en zware kilometers maar het getoeter van de wagens die me een bon camino toe roepen doet met wel goed met de gedachte dat je het alleen voor je zelf doet geeft het je nieuwe moed een steuntje om verder te stappen en niet te veel aan de pijn van de voeten denken uiteindelijk bereik ik na 39 km mijn doel El Burgo Raneros de refugio gezocht het dagelijkse ritueel eten en vooral veel rusten de voeten eens goed gemasseerd en de weg voor morgen nog eens overlopen richting Mansilla De Las Mulas.
Maandag 08/09/2008
Vandaag om 6.30 opgestaan wat eten en weer stappen het word weer een vervelende etappe langs een drukke weg maar het gaat goed onderweg wat eten kunnen kopen onder een afdak in de schaduw alles naar binnen gespeeld en een beetje gerust aangekomen in Mansilla De Las Mulas ik was daar al om 11 uur ben dan maar doorgestapt het is nog te vroeg om te stoppen rond 12.30 bereikte ik een dorpje Villarente zo`n 6 km verder hier heb ik beslist om te blijven en eens goed uit te rusten na de vele km van de voorbije dagen in totaal vandaag een 26 km gestapt een refugio gevonden gedoucht rusten en eten voor vandaag is dat al meer dan genoeg want morgen wil tot in Villadangos Del Páramo stappen 33km in totaal ik zie het wel hoe ik me voel ik ga alvast vroeg slapen.
Dinsdag 09/09/2008
Om 6.30 opgestaan goed geslapen tot rond 3.30 dan wakker gedonderd van een hels onweer was al bang dat mijn etappe voor morgen letterlijk in het water ging vallen dan maar opgestaan om te gaan plassen en terug het bed in en weer knorren tot 6.30 vlug even naar buiten gekeken of ik de sterren zag en ja hoor het onweer was gelukkig verdwenen.
Hier ben ik gisteren trouwens aangekomen in een heel mooie refugio het was een beetje thuis komen een lieve dame zorgde voor de ontvangst en voor een lekker ontbijt met echte koffie heerlijk.
Het is weer een lange etappe langs opnieuw een drukke weg tot in León een drukke stad zeker als je gewoon bent geraakt aan de stilte tijdens het stappen door de natuur het zoeken naar de juiste weg door deze stad word al vlug een helse onderneming bijna nergens vind je hier de juiste weg er is niets aangegeven voor wat dat betreft is León een zeer camino onvriendelijke stad dan maar iedere kilometer de weg gevraagd aan de Spanjaarden die met veel gezwaai en uitleg met plezier de juiste richting aanwijzen en je meteen een buon camino wensen ik zat gelukkig iedere keer op het juiste pad. Hier iets gaan eten om dan eindelijk aan te komen in Villadangos ik was dus geslaagd in mijn opzet van gisteren en dus 33 km gestapt de refugio gevonden maar oeps zeer vuile bedden en maar liefst 3 stapelbedden op elkaar maar allee om te slapen zal het wel gaan hier geen eten te krijgen dan maar op zoek in het stadje zo morgen een nieuwe dag.
Woensdag 10/09/2008
Opstaan om 6 uur iets eten de restjes van gisteren en weer weg richting Astorga eindelijk weer genoten van de prachtige natuur weg van alle drukte het doet goed ik heb er nog altijd zin in om te stappen en het gevoel in het lichaam is goud waard het is zalig zo moederziel alleen door de prachtige natuur te kunnen stappen met alleen je zelf zoekend naar de juiste weg je afvragen waar zal ik vandaag eten vinden en waar zal ik kunnen slapen dat is je enige zorg zo ver weg van alles en iedereen hier vind ik mezelf terug een zalig gevoel niet te beschrijven zoiets moet je zelf ervaren om het te geloven je voelt je elke dag een beetje veranderen je gaat plots anders denken zorgeloos gaat de dag voorbij heerlijk.
In Astorga toch maar beslist om nog wat verder te stappen ben uiteindelijk in Murias de Rechivaldo aangekomen
Om 14 uur na een tocht van ongeveer 30km een mooie refugio gevonden alvast veel beter dan gisteren. Ben zeer blij al zo ver te zijn op de camino het was vandaag weer zeer warm en tamelijk lastig zo lekker douchen eten rusten en slapen voor morgen maak ik geen plan ik zie het wel.
Donderdag 11/09/2008
Wat een dagje vandaag het begon nochtans mooi tot het na enkele kilometers begon te regen vlug alle regenkledij aan de rugzakbeschermer aangetrokken maar het mocht allemaal niet baten ongelooflijk in de kortste keren kletsnat veel wind en vooral zeer koud dit is de eerste maal dat het zo koud is ik zit nu ongeveer op 1000 meter. In Rabanal del Camino door gestapt tot in Foncebadón een 6 tal kilometer verder. Een totaal verkeerde beslissing om zo ver te stappen in dit slechte weer ik moet opgeven voor vandaag ik kan niet meer verder ik sta te beven op mijn benen van de koude het is niet te doen er is hier niets alleen wat ineen gestorte huisjes en een kerkje ik kan niet meer na wat verder gestrompeld te hebben zie ik een huis met de vermelding alberge hier moet ik zijn vlug aan de deur gevoeld het was open nu nog iemand binnen vinden in de hoop dat ik hier kan blijven en ja ik had het geluk aan mijn kant ik kon blijven vlug een tas warme koffie gedronken alle kledij uit om te laten drogen me wassen en tot me zelf komen na een uur sta ik nog altijd te beven van de kou ik ben daar mezelf tegen gekomen nu begin ik me vragen te stellen het word moeilijk ik breek het word me emotioneel te veel ik voel me leeg en probeer te bellen naar huis hopeloos hier op die verlaten plek op 1000 meter hoog alleen noodnummers ik probeer mezelf te vermannen drink nog wat warme chocolademelk klaargemaakt de mensen van de alberge maar het lukt me niet na een paar uur is de zon terug van de partij dan maar tegen de muur in de zon zitten om tot mezelf te komen door het betere weer kan ik plots mijn vrouwtje opbellen het word een moeilijk gesprek ze spreekt me moed in en overtuigd me om door te gaan ik beloof mijn best te doen ik kan gelukkig hier bij die mensen een warme maaltijd krijgen het word een paella met rode wijn na het eten en de nodige hoeveelheid wijn heb ik besloten om te gaan slapen en morgen kijken hoe ik me voel hopend dat morgen alles terug in orde komt.
Vrijdag 12/09/2008
Opgestaan om 6 uur alle tijd genomen voor mijn rugzak klaar te maken alle kledij gelukkig droog op zijn plaats gestapeld want ik heb voor alle kledij afzonderlijk soort lichte stoffen zak zodat ik niet telkens de rugzak moet leeg maken om alles terug te vinden. Een half uurtje later alles klaar en een ontbijt genomen bij deze goede mensen alles betaald en vooral iedereen bedankt voor alle hulp en steun en dan de half natte schoenen aangetrokken en om 7 uur terug verstand op 0 en stappen voor hopelijk een betere dag veel slechter kan het volgens mij niet meer worden. Buiten wacht me opnieuw een onaangename verassing dichte mist en koud.
Om te starten 4 km klimmen naar het cruz del Ferro de alom bekende plaats waar iedereen zijn last t.t.z. een aantal steentjes achterlaat mee gebracht van thuis en gekregen van familie en vrienden ik heb mijn steentjes ook mee één van mijn zoon en zijn vrouwtje meegenomen uit Italy aan het gardameer waar we in juli samen op vakantie waren voor mij en mijn vrouwtje heb ik een vreemd muntje mee gevonden in Luxemburg dit alles heb ik achter gelaten in een spleet van de paal waar het kruis opstaat zo opdracht volbracht.
Na een gevaarlijke afdaling slecht pad met veel losliggende stenen uiteindelijk uit de mist gekomen en verder afgedaald hier droog en al warmer richting Ponferrada ongeveer 27 km stappen beginnen de voeten moeilijk te doen de kussens onderaan doen pijn ook de knie laat van zich weten door de afdaling het begint te wegen ik denk dat ik de dag van gisteren nog niet helemaal te boven ben gekomen. Hier in de tuin van de refugio staat een steen met de vermelding dat het nog 202 km is tot in Santiago dat heeft hoop, en morgen probeer ik tot in Trabadelo te stappen ongeveer 33 km.
Zaterdag 13/09/2008
Vandaag om 6.30 vertrokken het word een etappe zoals ik inmiddels gewoon geraak goed stappen alleen stoppen om te eten en genieten van de mooie natuur eerst moet ik bij het verlaten van de Ponferrada door industriegebied stappen een beetje saai dus en vrij vaak langs de weg uiteindelijk veranderd het landshap terug in de vrije natuur berg op en berg af ongeveer 8 km voor Villafranca Del Bierzo mooi maar het word zeer warm stappen doorheen wijnhaarden. Het blijft op en af gaan tot ik uiteindelijk Trabadelo bereik gelukkig maar zeer moe het was een vermoeiende dag maar ik heb het gehaald na 33km gemakkelijk de refugio gevonden overal waar je maar kon kijken waren pijlen aangebracht richting de refugio. Tamelijk proper een bed gekregen me gedoucht de kledij
gewassen en hier weer niets te krijgen maar iets terug op de weg was een winkeltje met het nodige om toch te kunnen eten het word vanavond brood met tonijn kaas en tomaat heb ook bananen gekocht voor morgen bij het ontbijt zo nog even rusten in het zonnetje veel water drinken eten en slapen.
Zondag 14/09/2008
Vandaag na het ontbijt vertrokken richting El Cebreiro van bij de start klimmen het word een moeilijke etappe ik moet immers van 600 meter naar 1300 meter klimmen het word een prachtige dag veel zon en prachtige natuur na een 10 tal km word het heel zwaar hier begint de echte klim zeer steil omhoog het word fris maar het is te doen eenmaal boven in Cebreiro kan ik even de weg niet vinden ik sta voor een splitsing en kan blijkbaar langs beide kanten verder tot plots een oud vrouwtje me opmerkt en begint te roepen en te zwaaien maar ik versta er niets van dan maar tot bij haar gestapt om te vragen langs waar ik verder moet uit wat ze me in het Spaans verteld is de weg rechts de gemakkelijkste en minder steil en word gebruikt voor fietsers. Dan maar de linkerkant genomen en inderdaad na een paar meters was het opnieuw steil klimmen maar het was de moeite waard eenmaal op de top genoten van een prachtig zicht adembenemend mooi daar voel je als mens pas hoe klein je maar bent dan maar doorgestapt tot in Fonfria er was hier zowaar een refugio na een warme douche de voeten een flinke massage geheven want ze doen behoorlijk pijn ik heb er vandaag weer 30 km op zitten zo nog proberen om aan eten te geraken en dan slapen heb dat vandaag wel verdient.
Maandag 15/09/2008
Vanochtend alle tijd genomen om de rugzak klaar te maken had gisteren geen zin meer na het drogen van de was dus dan nu maar alles terug op zijn plaats steken een ontbijt en weer weg voor en nieuwe dag richting Sarria. Een mooie afdaling langsheen kleine boeren dorpjes rond 11 uur gestopt voor een eetpauze het werd tijd dat ik iets naar binnen kon spelen had al honger rond 9 uur dus de nodige tijd genomen en terug verder doorheen een prachtige vallei bergop en af mooi maar het begint nu toch te wegen die 12 kilo op mijn rug mijn voetzolen behoorlijk afgebeuld maar elke stap die ik nu zit is er één dichter bij mijn doel Santiago het weer valt echt goed mee ik voel me steeds beter worden mijn hooft is leeg geen zorgen alleen met me zelf in de wijde natuur ongelooflijk wat een heerlijk gevoel je daar bij krijgt helemaal gratis trouwens je moet het doen om te geloven hoe een mens hier op een paar weken zo kan veranderen eindelijk kom je tot je zelf je spreekt met je zelf je zingt je weent alles door elkaar precies een ontwenningskuur voor je lichaam veel beter nog dan een zuiveringskuur zo kom ik dan aan in Barbadelo na ongeveer 27 km, ik vind er ik een refugio waar ik kan slapen en eten wat wil je nog meer na de gebruikelijke rituelen en de nodige rust eten en dan slapen in een slecht bed amper groot genoeg voor iemand van 1.50 meter lang dat zal ik morgen bekopen nu nog de weg voor morgen voorbereiden richting Portomarín. Ik zie wel wat de dag brengt.
Dinsdag 16 /09/2008
Vertrokken rond 6.30 met de lamp want het is nog te donker het weer voorspeld niet veel goeds maar we moeten er door er is geen weg terug alleen maar vooruit en genieten en afzien en alles wat er bij hoort dat is de camino onvoorspelbaar niet weten waar je zal lopen altijd met de gedachte dat elke stap die je zet er één dichter bij je doel is daar doe je het voor weer langs mooie weggetjes op en af en draaien en keren genieten van het prachtig zicht rondom je geen zo kom ik dan in Portomarín na ongeveer 18 km waar ik beslis om verder te stappen ik eet nog eerst en dan weer weg ik weet niet eens waar ik zal stoppen de zon is terug van de partij het word weer behoorlijk warm maar ik stap goed door aangekomen in ligonde na ongeveer 34 km stappen beslis ik te stoppen en hier te blijven slapen tot morgen na de douche en eten bekijk ik de weg voor morgen ik beslis om te stappen tot in Arzua zodat ik niet in het weekend aankom in Santiago want ik hoor hier dat het dan overbevolkt is door de toeristen zo nog de rugzak klaar gezet voor morgen ik wil hier vroeg vertrekken.
Woensdag 17/09/2008
Zoals gepland om 6 uur opgestaan een ontbijtje en weg het beloofd opnieuw een mooie dag te worden om 8 uur volle bak zon terug mooie paden op en af door kleine dorpjes waar de tijd is blijven stil staan ik vraag me voortdurend af hoe die mensen hier kunnen overleven zeker in de winter het moet dan wel moeilijk zijn om hier te wonen aangekomen in arzua waar verschillende refugios zijn toch maar door gestapt want hier zitten de eerste vol met toeristen die de laatste 100 km stappen en alle plaatsen innemen van de echte pelgrims maar ik was daar op voorbereid ze hadden me al gewaarschuwd in Portomarín ik dacht hier de laatste refugio te nemen om de drukte te vermijden maar ik vond ze niet ik dacht er niet aan om terug te keren en hoopte dan maar om er één te vinden in een ander dorpje. Maar wat ik toen nog niet wist dat de volgende slaapgelegenheid nog 15 km verder stappen was na een uur stappen werd ik behoorlijk ongerust en in een dorpje Raido heb ik aan een schaapherder gevraagd waar ik kon een refugio vinden toen hoorde ik dat het nog 12 km stappen was ik voelde toen al mijn voeten niet meer had geen eten meer en had toen al rond de 40 km gestapt ik hoopte nog iets dichter te vinden maar overal waar ik aankwam in die dorpjes was het neen verschrikkelijk ik heb toen beginnen sneller stappen om toch nog op tijd ergens te kunnen eten en slapen het bleef maar duren de laatste kilometers waren verschrikkelijk na 4 weken en zo dicht bij mijn einddoel dat nog moeten meemaken dat had ik niet verwacht had ik dat geweten dan was ik in Arzua terug gekeerd. Eindelijk vind ik op het pad een bordje met een pijl alberge ik verlaat mijn pad en volg de pijl aangekomen aan een rijweg vind ik aan de overkant de alberge snel naar binnen en gevraagd of ik hier kon slapen gelukkig wel maar om nog aan eten te geraken was het te laat dan maar snel een douche genomen nog een stuk brood met confituur eten was mijn ontbijt maar er was niets anders en dit na een tocht van zo maar even 51 km ik was behoorlijk kapot maar ik was zo maar even tot op 25 km van Santiago genaderd dat gaf me weer hoop ik ben gaan slapen om 7 uur in een bed met lakens na 4 weken slapen in een slaapzak is dat een heerlijk gevoel.
Donderdag 18 /09/2008
Na een nacht echt geslapen te hebben in een heerlijk bed ben ik om 6.30 vetrokken voor de laatste etappe uiteindelijk mijn doel Santiago de tocht van gisteren met alle tegenslagen kon de pret niet meer bederven. Het zal een lastige tocht worden de korte etappe bleef maar duren precies of de kilometers hier langer zijn dan de vorige dagen een 10 tal kilometers van het einddoel loop ik langs het vliegveld waar je trouwens niets van kan zien je moet hier door eucalyptuswouden je weg vinden aangekomen in Mont do Gozo even gestopt om te eten vanaf hier is het nog maar 4 km meer ik begin te zweven en stap terug verder aangekomen in Santiago een foto laten nemen aan het naambord Santiago een mooi moment ik heb mijn doel bereikt snel even langs de info die ik paseer langs de weg om te vragen waar ik een refugio kan vinden er blijken er 3 te zijn maar ik was om 11.30 aangekomen en er was maar 1 open op dat uur dan maar deze genomen jammer het was me het kotje hoor de schimmel ging aan de muren en de vloer was nat kortom een vuile boel maar het kon me niet schelen vlug een douche genomen en dan naar de kathedraal gestapt om mijn diploma op te halen en daar alle informatie gekregen hoe ik terug kan naar België Eerst nog de stad bezocht mooi maar alles te commercieel een leuk restaurant gezocht want ik wilde wel eens lekker eten en drinken dat heb ik dan ook gedaan het heeft gesmaakt na 4 weken pelgrim eten dan terug naar de info om mijn terugreis te boeken herboren en als een gelukkig mens de beste oplossing voor mij was vrijdag met de bus naar het vliegveld dan het vliegtuig nemen naar Barcelona om dan na 8 uur wachten de tweede vlucht nemen naar Brussel aangekomen in Brussel stond mijn vrouwtje en mijn zoon met zijn vrouwtje me op te wachten een zeer emotioneel moment