14-06-2009 om 10:11
geschreven door Paul Geeraerts
zaterdag 13 juni
Terug naar Affligem, Na een goed ontbijt afscheid genomen van Douglas, ik kom je zeker opzoeken in België, en met de bs naar de luchthaven van Santiago.
Mijn vlucht was reeds lang geboekt, gelukkig maar. Alle vluchten dit weekend waren uitverkocht; Via Madrid met een tussenstop naar Charleroi. En wie zie ik bij het uitstappen uit het vliegtuig, jawel ons sympathiek koppel uit Boechout. Zij die op 1 maart waren vertrokken vanaf thuis. Ik werd opgepikt op de luchthaven door Rita, Nathalie, Jo, Frank en Dagmar en zo naar huis. In de straat waren er vlaggen uitgestoken, ik zeg nog: wie is er vandaag getrouwd en dan de oprit op.
Op de gazon een echt feestje met mijn broeres, zussen en vrienden.
Tot na 1 uur een leuke avond gehad met de speecht van Yvan, gezang van het koor enz....... Jongens toch wat een verrassing. Bedankt om dit verhaaltje met mij mee te maken, hier eindigt het voor de blog. Maar het verhaal zal nog lang in mijn hoofd rondspoken. De apostel Jacobus de Meerdere en de medepelgrims op weg naar Compostela hebben met mij wat gedaan. Paul
14-06-2009 om 10:07
geschreven door Paul Geeraerts
vrijag 12 juni
COMPOSTELA Deze morgen op tijd uit bed en een heerlijk ontbijt in hotel Carlos samen met Douglas. En dan om ons diploma, in het latijn. Meer dan een uur aanschuiven.
Gelukkig waren we op tijd ter plaatse want de pelgrimsmis in de kathedraal begint stipt om 12 uur. We waren juist op tijd. Prachtige afsluiter van onze tocht. Zulke plechtigheden blijven uniek. Elke dag meer dan 1.000 kerkgangers, een mis voorafgegaan door een internationaal getinte groep priesters en een non die voorzong; Sommige liederen nog in het latijn. En wat een orgel ! Kippevelmoment. Ik stond samen met Douglas, Garry en Robert recht in de hoofdbeuk wegens geen zitplaats meer. Dat doet wat met een mens. Tussen de menigte herken je de pelgrims die met jou mee op stap zijn geweest, sommigen een dag, anderen een week en anderen heb je de ganse tocht van 30 dagen ontmoet. Yes we can! Op het einde van de mis dan het moment supprême, het grote wierookvat in beweging gebracht door vier in plaatselijke klederdracht gestoken mannen. En dan een oorverdovend applaus. Alsof een oerkreet. Yes we can! Het straatje tussen de kathedraal en de grootste albergues is smal en bezaaid met cafeetjes. En ja we hebben ons daar op een terras een grote pint besteld. Vele bekenden van de tocht kwamen voorbij, dronken er ook een pint en de verhalen kwamen boven. Leuke verhalen, over ronkers in de bedden, over slechte matrassen, minder lekker eten, slechte voeten, blijnen, maar ook over elkaar weerzien, adressen uitwisselen. We komen elkaar nog tegen. Wie zou het nog eens doen? Na de middag ben ik weer naar de kathedraal getrokken. Ik wou nog eens de tocht bezinnen en in een zijkapel bidden voor diegenen die het op dit ogenblik het meest nodig hebben. Hoe lang was het geleden dat ik nog echt gebeden had? En kaarsjes doen branden. Niet romantisch met echt vuur, neen in de ganse kathedraal alleen maar electrisch aan te steken kaarsen; Een tegenvaller, maar toch gedaan wegens beloofd. Dan wat kadootjes gekocht voor mijn vrouwen - Rita, Natahlie, Geertrui en Dagmar. Zij hebben het verdiend. s'Avonds hebben we een lekker afscheidsdiner genomen. Eerst Sint-Jacobsvrucht en dan een heerlijke Fruits de mer. Een dag die in het geheugen staat gegrift.
14-06-2009 om 09:57
geschreven door Paul Geeraerts
11-06-2009
donderdag 11 juni
aankomst in Compostela, een nachtje in een rural met Douglas en om 7 uur weer vertrokken richting Santago de Compostela. Onze vrienden hadden wat verder een onderkomen gevonden. De schoenen hadden we gisteravond vol krantenpapier gestoken , kwestie van toch min of meer met droge voeten te kunnen stappen. Zonder koffie of eten op stap. Pas om 10 uur een eerste stop , koffie met een grote croissant. Het weer valt mee, droog en warm. Na 12 uur komt waarempel de zon er door en wanneer we aan de kathedraal aankomen is het volle zon. In mekaars armen vallen, " Yes you can" en genieten van de vele bekenden die het ook hebben gehaald. Het is zover, de tocht die meer dan een maand duurde zit erop. Zo maar ineens. Ik heb geen goesting om nu in de file te gaan staan voor het diploma. Dat zal voor morgen zijn. Nu op zoek naar een hotel want de Albergues steken ons de strot uit. Snel gevonden. Eindelijk een kamer voor mij alleen. Een luxe? Inderdaad. Ik zou nog getwijfeld hebben om met de vrienden mee te gaan maar Douglas zag dit niet meer zitten. Het was een schitterende tocht, fysiek zwaar, prachtige landschappen, mooie ontmoetingen en veel tijd om na te denken over de volgende periode in het leven. Zestig volgende maand, spoedig twee kleinkindjes erbij. En nog zoveel plannen. Thuis en in Affligem. Je bent van mij nog niet vanaf. Buon camino amigo's.
11-06-2009 om 22:31
geschreven door Paul Geeraerts
10-06-2009
woensdag 10 juni
Van Melide naar Arca, we naderen stillan het einde. Vandaag de slechtste dag wat het weer betreft, vanaf de start om 7 u 30 tot de aankomst regen en nog eens regen. Toch een mooie tocht via bossen met Eucaliptusbomen. Lekkere geur in het bos. Onderweg een meute parisiens tegengekomen die ook enkele meters vam de Camino te voet deden. Wij kregen applaus, zeker le petit belge, toenb we passeerden. Wij hadden gepland om tot Empalme t estappen maar ook hier wase herberg vol. Nog wat verder in de regen toen in een hotelletje zag . Binnen gevraagd wat er nog vrij was. een kamer met tweebedden. Die heb ik met Douglas snel aangeslagen. De anderen gingen wat verder hun geluk beproeven. Vanaf km 100 wordt elke 500 m de afstand aangegeven. Soms frustrerend. Maar goed wij zijn op 20 km gekomen. Morgen een makkie om tijdig in Santiago aan te komen. Zopas is er nog een brusselse vlaming toegekomen die vandaag 47 km heeft gelopen. Dirk is vertrokken in Brussel maar is zeer blij dat het er bijna opzit. Seffens samen gaan eten en wat bijbabbelen. Hij vertelde mij dat er op de Camino, onder de Belgen, nogal over Affligem wordt gesproken. Radio Trottoir bestaat hier ook blijkbaar. Benieud wat het morgen wordt. Toekomen in Santiago. Mijn tocht van bijna 800 km zal er opzitten. ik zoek zeker een hotelletje op want die albergues kunnen mij nu gestolen worden. Mijn Camino is om nooit te vergeten. Bedankt voorde steun die ik van zovelen mocht ontvangen. Het is een serieuse fysieke inspanning, mijn broeksband is drie gaatjes verder opgeschoven. Maar daar zal vlug aan verholpen zijn.
10-06-2009 om 18:44
geschreven door Paul Geeraerts
dinsdag 9 juni
Van Gonzar naar Melide, vandaag terug 32 km. Gelukkig wat beter weer. Enkele buitjes maar voor de rest prima. Dit is een zeer mooie streek met heuvels en dalen, bossen en weiden, vergezichten Gailia zoals in het liedje van Julio Eglesias. ik heb dit als dj zeer dikwijls gedraaid en succes gegarandeerd. de laatste loodjes naar Melide waren bergop en slopend. Slechts een Albergue te vinden, groot en weinig uitnodigend. Wij slipen op de tweede verdieping en om naar de badkamer te gaan of te toiletten moesten we door de kamer van de eerste verdieping. Ik was zo moe dat ik onmiddellijk op het bed in slaap viel. Douglas kwam me om halfacht wakker maken voor het avondeten. Dat vonden we in de stad, terug een km lopen in de regen. Na het avondeten had ik echt geen goesting meer om te douchen, trouwens ik werd verwittigd dat het water koud was. Daarom om halfzesaar opgestaan om een warme douche te nemen voor de start. Vanavond weer Robert uit Zweden gezien. een geval appart. Robert is een schrijver en bereid een boek voor, fiktie, dat zich zal afspelen op de Camino. Om zich in te leven doet hij alvast de Camino ook vanaf Saint Jean De Port. De eertse dag dat we hem zagen in Roncevalles kwam hij s morgens tot de ontdekking dat zijn schoenen verdwenen waren. Dan maar op zijn sandalen tot de volgende stad om daar nieuw schoeisel te kopen. Misschien een idee voor Herman Van Molle om het boek uit het Zweeds te vertalen in het Nederlands.
10-06-2009 om 18:34
geschreven door Paul Geeraerts
maandag
van Sarria naar Gonzar, vandaag een heel eind gestapt want wee willen donderdag aankomen. Voor alle zekerheid een reservatie gedaan in Gonzar, een klein dorpje op de Camino . Een rotdag , slecht weer, regen en wind. Ik heb dan maar mijn hipod op discomuziek gezet en vooruit met de geit. Onderweg tweemaal gestopt voor een cafe grande solo en een tortillo jamon. Aangekomen in de sympathieke private albergue heb ik mij onmiddellijk twee wiskys ingegoten. Dat deed deugd.Onze schoenen voor de open haard want morgen willen we droog starten. s avonds heeft de vrouw des huizes een lekkere maaltijd klaargemaakt en zelfs onze was gedaan. Het wordt drukker op de Camino en nu veel Spànjaarden. De Duitsers halen nog steeds de bovenhand.
10-06-2009 om 16:32
geschreven door Paul Geeraerts
08-06-2009
fotos
08-06-2009 om 13:12
geschreven door Paul Geeraerts
07-06-2009
zondag 7 juni
Vandaag naar Sarria, we beslisten om niet de kortste weg te nemen maar drie km rond te lopen en zo de Benedictijnerabdij van Samos aan te doen. In de druilige regen vertrokken en na twee uur aangekomen aan de machtige abdij. Jammer genoeg is zij niet open op zondag. Toch heb ik er een mis kunnen bijwonen en enige kaarsjes doen branden voor alwie ik dat beloofd had. Kaarsjes doen branden is niet zoals bij ons, het zijn electrische spulletjes. Geen enkele echte kaars te bespeuren. Ik hoop maar dat ze dezelfde waarde hebben anders gaan er een paar mislukken in de examens. Na de middag hield de druilregen op en konden we doorstoten naar Sarria. De weg was echt prchtig via landbouwwegentjes waar de boeren hun vee doorsturen. Dus, kaka en veel water geeft zo een typìsche bruine modder. Onze schoenen zien en ruiken er nog naar. Het wordt steeds drukker op de Camino en dat geeft problemen om met een groep van zeven slapen te vinden. Vandaag in een mooie private albergue met prima sanitair, bar en terras, alhoewel van datlaatste hebben we wegens weeral regen niet kunnen genieten. Instellingen als deze mogen er wat meer komen op de Camino. Dan maar gekeken hoe Roger Federer zijn eerste Roland Garros heeft gewonnen. Voor mij een speciale dag want een eerste keer dat ik zelf niet ga kiezen. Rita heeft volmacht en ik betrouw dat volledig. De vrienden mogen gerust zijn. Hopelijk zijn er geen te grote verschuivingen zodat dit geen weerslag heeft op de nationale politiek en Herman zijn werk kan voortzetten. Ik dacht vandaag tijdens het stappen aan mijn vader die een goed boogschutter was en driemaal de hoofdvogel kon schieten. Waarom is mij dat nooit gelukt? Misschien ben ik beter in de rol om de zijvogels te schieten zodat de "keizers" een beter zicht hebben op de hoofdvogel. Ik lig er in ieder geval niet meer wakker van. Tot morgen, Paul
07-06-2009 om 17:59
geschreven door Paul Geeraerts
06-06-2009
zaterdag 5 juni
van La laguna naar Triacastela, vandaag was het een zeer natte dag. Regen van begin tot einde en daarom tijdig gestopt alhoewel wij graag naar Samos hadden gestapt wegens een Benedictijnerabdij. Het was echt niet mogelijk want na de middag goot het water. Misschien kunnen we morgen rond tien uur Samos bereiken en er de mis bijwonen. We zullen wel zien. Vandaag gingen de gedachten uiteraard naar mijn broer Egide die gisteren een zware hartoperatie onderging. Ik doe een speciaal gebedje in het kerkje hier. Nog een week en de Camino zit er voor mij op. Toch wel een unieke ervaring met unieke ontmoetingen. Ook gisteren had ik zo waarschijnlijk de mooiste momenten van deze Camino. Mensen ontmoeten elkaar en wanneer het klikt volgt er een diepgaand gesprek waarmee men weer een stuk verder kan. Bedankt wandelpartner. Voor Rita is het ook zwaar. In onze dagelijkse telefoontjes voel ik dat de tijd dringt. Nog even doorbijten, hier en thuis. En hoe zal mijn dochter er uit zien, nu zeven maanden zwanger van twee kindjes? Ik kijk er naar uit.
06-06-2009 om 22:17
geschreven door Paul Geeraerts
