Dat de jongedame dezelfde opwinding voelt als wij, wanneer ze zich door de donkere gang naar een achterkamertje begeeft, durf ik sterk te betwijfelen. Wat voelt ze dan wel vraag ik me wel eens af? Denkt ze daarbij aan de laatste nieuwe Nokia die ze wil kopen of aan de inkopen die ze nog moet doen voor het avondeten? Het antwoord denk ik, is mogelijk nog banaler. Ze heeft volgens mij net dezelfde wensen als een doorsnee vrouw in Europa. Een aardige man, leuke kinderen, een huisdier en een confortabel huis waarin ze nog lang en gelukkig leven. Door omstandigheden is het echter anders gelopen. Niet iedereen krijgt dezelfde kansen in het leven. Wanneer u haar of één van haar collega's door de gang volgt, wees dan a.u.b. een heer...