Vrouwen en voetbal, meestal is het niet zo'n denderende combinatie. Wie de afgelopen twee weken in Pattaya was heeft ondervonden dat het ook anders kan. In menige beer bar kon men het EK Voetbal volgen op grote schermen en gelijktijdig lonken naar zijn favoriete bargirl. Sommigen pastten zelfs het werktenue aan van hun personeel, zoals hier in de Atlantic Bar. Het Belgische pakje hoeft nog niet meteen uit de kast gehaald te worden ....
De Angelwitch in Walking Street, Soi 15 is één van die go go's waar we zonder gêne, een bevriend koppel mee naar toe durven te nemen. Rond de klok van tienen begint steevast het showgedeelte dat je prima kan volgen vanuit de circelvormige rode bankjes. Meestal tref je in go go's aleen maar mannen aan, hier zijn er velen die hun Thaise vriendin gewoon meenemen vanwege het showgedeelte dat zonder meer bij de beteren van Pattaya hoort. Men durft er af en toe zelfs al eens een Python bij te sleuren. Lachen mag er ook gedaan worden, het blondje dat zich tussen de bezoekers mengt en er een paar in de maling neemt brengt er gegarandeerd de goede luim in. Géén kwaad woord over deze zaak behalve één enkel klein minpuntje, de diensters lopen iets te vaak langs om te checken of u nog wat nodig hebt, er moet nl, behoorlijk geconsumeerd worden. Laat dat u er vooral niet van weerhouden van hier toch een bezoekje te brengen.
Wie de tijd neemt om haar een beetje gade te slaan, komt er snel achter dat deze dame zéér bedreven is in het opvrijen van falangs. Ze weet heel goed hoe ze haar klanten dient te bespelen. Niet zelden heeft ze meerdere ladydrinks staan, verspreid over verschillende tafels waar overhitte falangs om haar gunsten dingen. Eens je dat als barmeid beseft, kan het spel tussen kat en muizen beginnen. Het is een waar genot om zien hoe ze het terrein aftast en de financiële draagkracht van haar toekomstige Mickey Mouse achterhaalt. Er zit er altijd wel ééntje bij die verder wil gaan dan de anderen. Die mag dan denkend dat hij de lotto gewonnen heeft, fier als een pauw met haar aan de arm de zaak verlaten. Ik hoop voor de Mickey van de dag dat zijn bankrekening echt tegen een stootje kan, het zal nodig zijn..
Tussen de linker-en de rechterfoto ligt een tijdspanne van ongeveer vier jaar. Het nachtleven is niet mals geweest voor Mod. Weg is de frisse en van gezondheid blakende jongedame. De huidige versie heeft merkbaar scherpere contouren en inderhaast aangebrachte make-up dient de vermoeidheid weg te doezelen. Wie te lang de nacht als zijn vriend beschouwt betaald daarvoor vroeg of laat de tol. Het is hoog tijd om een andere wending te geven aan haar leven, alleen is ze zelf nog niet tot dat besef gekomen...
Wie zich buiten de grenzen van Europa waagt loopt meestal weinig Belgen tegen het lijf. We zijn nu éénmaal niet een avontuurlijk volkje. Voor Thailand en zeker Pattaya geldt dit echter niet. In Soi LK Metro kan je buiten de Mai Lu Si (zie bericht van 22/04/08) ook terecht in het Zottekot. Het is een open beerbar met de overmijdelijke pooltafel en waar je ook een aantal uitstekende Belgische gerechten kan nuttigen.Vooral de Croque-Monsieur kan onze waardering meedragen. Voor de openingsuren dient u het berichtenbord boven één van de urinoirs (of zeikbakken zoals de Nederlanders zeggen) te raadplegen...
Overal kan je lekker en goedkoop eten in Pattaya. Voor deze lekkere maaltijd, (u mag het van mij gerust aannemen) "fried rice with egg on top", groene curry met "kai" en een flesje water dien je de ronde som van 100 Baht uit uw portefeuille te diepen. Het is een typisch Thai's familierestaurantje waar het hele gezin zijn steentje bijdraagt. Moeder de vrouw neemt de orders op en rekent af terwijl de minder mondige vader kookt. Afruimen laten ze aan de kinderen over. De topchefs in spé onder ons mogen gerust meekijken naar de bereiding van hun maaltijd in de open keuken. Het restaurantje (zonder naam) vindt je terug op Second Road in de nabijheid van de Night Market, meer bepaald recht tegenover het Amorn visrestaurant.
Er zijn vershillende redenen waarom je een tatoeage zou willen. Meestal wordt er ééntje aangebracht die de persoonlijkheid van de drager of één van zijn interesses uitbeeld. In Pattaya hebben die tatoeages vaak een andere oorsprong/functie. In hun jeugdige onbezonnenheid willen de dames weleens de naam van hun Engelse vriendje op de rug laten tatoeëren. Uiteraard zijn die vriendjes meestal van voorbijgaande aard en zit de draagster dan na een tijdje verveeld met haar tattoe. Anderen kiezen voor een tattoe waarmee ze bescherming vragen van hogere machten. Een derde groep kiest dan weer voor een tatoeage op de onderbuik. Zij willen meestal de geboortestriemen camoufleren die ze verkregen hebben bij de geboorte van hun kind(eren). De laatste groep, die gaat voor het puur estetische (zie foto) is mijn inziens de mooiste, je zou er alvast bekijks mee hebben op eender welke markt in België of Nederland.
Je zit 9000 km verwijderd van Thailand en surft wat doelloos rond met het woordje Pattaya in je zoekmachine. Om een onduidelijke reden (zo knap is ze nu ook weer niet) sla je de foto van de blonde (misschien is het dat wel) Thaise dame op je harde schijf op. Vijf maanden later zit je aan de bar van een beerbar in Walking Street en plots komt de dame in kwestie naast je zitten. Je herkent haar meteen want ze heeft dezelfde blonde haartooi en hetzelfde rode pakje aan. Van pure verbazing staar je haar ietwat onbeleefd aan. Uiteraard voelt ze dat iemand kijkt en twee seconden later vraagt ze me verbaasd , "You know me?". Pas op zo'n momenten ga je tenvolle de ware kracht van het internet beseffen...
We hadden het eerder al eens over Jimmy White (07/05/2008) die een regelmatige bezoeker van Pattaya is. Vandaag is het de beurt aan zevenvoudig wereldkampioen snooker, Stephen Hendry. Hij was onlangs te gast in o.a. de Queen Vic (in Soi 6 ) en Shenigan's waar hij maar al te graag de strijd aanging met de bezoekers van voornoemde pubs. Achteraf werden in de Queen Vic gehandtekende t-shirts verkocht die in totaal 34.000 Baht opbrachten voor een goed doel. De huidige burgemeester van Pattaya, Khun Ittapol (uiterst links) vond het in elk geval een geslaagde avond...
Eentje uit de oude doos, begin jaren '90. De naam geeft het eigenlijk al weg. Hier werden géén handen gebruikt. Wat dan wel? Ik vermoed dat er een lichtje gaat branden wanneer u de foto bekijkt. Werden schreven we, want de bar die Soi Post Office op de kaart zette, is al een tijdje ter ziele gegaan. Interresante schrijfwijze van Marilyn Monroe trouwens...