Er zijn nog zekerheden in het leven. Al deze, ahum, opmerkelijke figuren bevolken nog steeds de straten van Partytown. Thai Elvis poseert nog steeds gewillig voor al wie hem op de gevoelige plaat wil vastleggen. Het spook van Pattaya roept en tiert als nooit voorheen en de Thaise versie van Kuifje heeft er weer een paar opschriften bij op zijn voorhoofd. Nui (rode jurk linksboven), de huiskatoey van de Cherry Bar wordt nog altijd vlotjes gebarfined, al zou ik bij deze heren toch niet wachten tot je in de kamer bent zijn alvorens hen duidelijk te maken dat je een extraatje met je meedraagt
Het is 6u 's morgens en je hebt zopas een party verlaten met je dronken boyfriend en je moet met hem nog naar de andere kant van de stad, hoe breng je hem het snelst weer tot leven? Mond-op-mondbeademing? Een hartmassage? Nee, je geeft hem een massage aan zijn "muscle principale", de eenvoudigste en snelste manier om weer iemand tot leven te wekken. Het duurde exact een halve seconde alleer het slachtoffer weer zijn ogen opende.
We reizen om te leren hoor ik weleens in mijn buurt vermelden. En dat doe ik ook gaarne, vooral van meer ervaren nachtbrakers zoals bv. Willy, die me op sleeptouw nam door een nacht in Pattaya en wiens vakmanschap ik intussen danig bewonder. Willy gebruikt bij het versieren de taktiek van de Iberische groene kikker. Die bestaat erin van je, bij voorkeur, reeds geërecteerde lid gewoon tegen haar aan te duwen. Dan hoef je niet in halfdronken toestand haar verbaal duidelijk te maken dat je haar ziet zitten. Ze zal het gewoon meteen voelen. Ikzelf wacht toch nog even met het toepassen van deze versiertruc Willy
Elke bar heeft tegenwoordig coyotees of danseressen om de boel op te vrolijken. In de Atlantic Bar hebben ze er ééntje op Duracell batterijen. Haast dagelijks te bewonderen tussen 21u en 01u. Of gewoon op mijn blog
"Bert" heeft een vriend die in Pattaya een bar heeft. Uiteraard gaat Bert die vriend op een dag eens bezoekje brengen. Laat dat nu net de dag zijn waarop die vriend een fotoshoot houdt in zijn villa. Terwijl de fotografen en meiden hun ding doen, houd Bert zich wat afzijdig, hij gaat binnen, naar pakweg de uitzending (al is dat in de gegeven omstandigheden een gek idee) van een Formule 1 Grand Prix kijken. De vriend, die regelt zoals een echte vriend het betaamt, een leuk intermezzo, op zijn eenvoudig verzoek komen de meiden effe meekijken naar de uitzending. Met als resultaat, een zichtbaar tevreden Bert die zijn cool probeert te houden
Nieuwe hotels en lodges reizen als paddestoelen uit de grond. De boodschap is, snel wezen wanneer er ééntje opengaat. De prijzen worden dan bewust laag gehouden gedurende de eerste maanden en gaan steevast de hoogte in wanneer het potentieel van de zaak duidelijk wordt. Een standaard kamer zoals op de foto kan u krijgen voor 600 Baht per avond. Niet slecht wanneer je de locatie in je achterhoofd houdt, Soi LK Metro. Boeken kan via e-mail, pasadenalodge@yahoo.com of via een ouderwets telefoontje op 00 66 (38) 489152
's Nachts, onder de juiste belichting, met de juiste make-up, lijken go go bar hostessen wel filmdiva's voor wie het leven continu een feest is. Hun levenslust en schone schijn doen menig falanghart sneller slaan. 's Ochtends, bij daglicht en zonder "war paint", lijken de gogo bar hostessen verdacht veel op een hardwerkende huismoeder met een zieke kroost die ook vandaag weer, een te lange agenda af te werken heeft. En ja, misschien gelukkig dat wij de camera hanteren ...
Het is elk jaar weer een evenement waar ik naar uitkijk, de Seventies Party in de Atlantic Bar. Het is eigenlijk een gigantische verkleedpartij voor zowel klanten als barmeiden. Johan en Boon (de eigenaars) hebben een garderobe bij elkaar gekocht waar menige carnavalsvereniging trots op zou zijn. Uit de geluidsinstallatie knalt de ene seventieskraker na de andere en het duurt dan ook niet lang vooraleer iedereen zijn beste beentje voor zet op de geïmproviseerde dansvloer. Maar o wee, wie een belabberde danser is, die blijft maar beter uit beeld. De party wordt nl. op video vastgelegd en op regelmatige tijdstippen in de bar geprojecteerd, wie op de dansvloer faalt, wordt gegarandeerd de risée van de hostessen.
Kebbab kramen vindt je tegenwoordig overal. Wat vroeger als iets exotisch beschouwd werd, is nu een vanzelfsprekendheid geworden. Je vindt in Belgïë of in Nederland geen stad meer zonder Kebbab kraam. Maar nergens smaakt deze beter dan aan het mobiele kraampje in Soi 8. Telkens wanneer ik Soi 7 of Soi 8 aandoe, hou ik halt aan het kraampje ter hoogte van het Sunshine Hotel. Het kalfsvlees dat er van de staaf gesneden wordt en in het broodje verdwijnt met verse groenten en een dipjesausje, is een vermelding op mijn blog meer dan waard, eet smakelijk!
Het is iets wat ik haast nooit doe in België, wandelen. Ik ga enkel, snel en doordacht van punt A naar punt B. En verder niks. Dus op de deelnemerslijst van de 4-daagse van Nijmegen zal u mij niet tegenkomen. Maar in Pattaya ligt dat enigzins anders. Daar behoort zo'n wandelingetje haast tot de dagelijkse bezigheden, zelfs bij lichte regenval. Want zeg nu zelf, waar komt u zo'n heerlijke nymfjes tegen in het straatbeeld bij ons?
Je ziet ze zo denken, waar heeft hij het nou toch over? En hij herhaalt braafjes, niet te snel en voor de 4de maal, het eenvoudige zinnetje, "I want to get to know you better". Om dit soort conversaties te vermijden, heeft men allicht menige English - Thai Phrasebooks geschreven want dan zou deze jonge wandelaar het zinnetje gewoon in het Thais kunnen zeggen "Yak ruujak khun hai mak kwaa nee". Ook ik heb zo'n boekje aangekocht, maar eerlijk is eerlijk, ik gebruik het nooit want dat Thais wordt toch nooit wat zolang ik slechts sporadisch Thailand aandoe. En dat de meiden in sommige gevallen niet zo goed Engels spreken, is soms gewoon beter..
Het is een vaste prik geworden, de Halloween-party's. Er zijn nogal wat Amerikaanse wandelaars in Pattaya en die moeten uiteraard op hun wenken bediend worden. Dus kan je vanaf 30/10 tot en met 01/11 dagelijks twee Halloween-party's meemaken. De meiden, die brengen nog meer dan anders hun oorlogsverf aan en er wordt steevast voor een zwarte outfit gekozen. Enkel het ondergoed wordt blijkbaar niet aangepast, dat is net zoals op de gewone werkdagen, vooral piepklein
De meesten onder ons hebben het al meegemaakt, het ietwat vervelende gevoel tijdens de uittocht van je vlinder voor de nacht. Daar waar je 's nachts nog zonder blozen met je "verovering" voorbij de nachtreceptionist stapt, (de brave man kijkt echt nergens meer van op), wordt het meestal een ander verhaal 's morgens. Hippe barmeiden en nachtbrakers verdragen het daglicht véél minder goed. De afkeurende blikken waar sommige dagreceptionistes op ons vergasten vergroten dat gevoel alleen maar. Kortom, sommigen onder ons maken zich het liefst ongemerkt uit de voeten en dan helpt het niet echt als je date een reuzeaapje op je rug draagt
Ik herinner me nog prima mijn eerste bezoek aan een body massage zaak, door de wilde verhalen van ervaren rotten was ik er niet gerust op. Sommigen beweerden bij hoog en bij laag dat er tussen de bloedmoooie meiden in het aquarium, ook omgebouwde mannen zaten. Dat feest wou ik nu eens graag aan mij laten voorbijgaan, dus zocht ik daarom steun bij één van de alomtegenwoordige Papa Sans. Die bleef echter, bij een relatief eenvoudige vraag van mijnentwege, als een tamagotchi in standy mode voor zich uit staren. Daar hoefde ik dus ook géén hulp van te verwachten en ging dus zéér behoedzaam tewerk. Uiteindelijk viel mijn keuze op dame 002 die, tot mijn grote opluchting, over het juiste geslacht bleek te beschikken. Wil u ook eens een berekend risico nemen, dan kan dat in Sabailand, elke dag van de week van 14.00 u tot middernacht.
De bladeren vallen met tientallen van de bomen en de Giro di Lombardia 2007 heeft zopas zijn winnaar bekroond. Het haar op mijn benen mag vanaf vandaag weer losbandig groeien en de fiets gaat op stal want de herfst doet zijn ding. En die doet waar het goed in is, de gezichtjes van de modale fietser op onweer zetten. Hoog tijd dus om andere oorden op te zoeken. Bij deze laat ik de UCI weten, dat als de KLM stipt vliegt, mijn whereabouts zich vanaf morgen in Hotel Sabai Resort te Pattaya zullen bevinden. Aan de heren controleurs vraag ik om zeker niet langs te komen voor 11.00 u 's morgens. Alvast bedankt
Vergeet Emma/Amy, de nieuwste ladyboy sensatie in Pattaya blijkt ene Nikki te zijn. Negentien jaar oud, blond en eigenaar van een zéér engelachtig gezichtje en een rank lichaam dat niet zou misstaan op de catwalk. Vergis u echter niet, Nikki blijkt al een tijdje in het circuit te zitten en is dan ook een gewiekste pro die weet hoe hij zichzelf dient te verkopen. De thuisbasis van Nikki is Club 131 in Soi 13/1, naar verluidt dient u een nummertje te trekken, zoveel kandidaten blijken er te zijn.
Hier zijn we getuige van de Thaise try-out van het bij ons zeer populaire tv-spelletje Lingo. Zoals u ziet loopt het grondig fout wanneer de presentratrice op zoek gaat naar een genummerd balletje. De regisseur heeft in een poging om grappig te wezen, de grabbelton verwijderd. Het vrolijke nymfje grijpt daardoor in het ijle en kijkt toch enigzins raar op. Zoëven voelden die rubberen balletjes toch anders aan? De mannelijke kandidaten geven zoals het hoort, géén krimp. U kan het spelletje alle dagen spelen in Soi 6, van ongeveer 14.00u tot middernacht.
Willy gebruikt bij het versieren de taktiek van de Iberische groene kikker. Die bestaat erin van je, bij voorkeur, reeds geërecteerde lid gewoon tegen haar aan te duwen. Dan hoef je niet in halfdronken toestand haar verbaal duidelijk te maken dat je haar ziet zitten. Ze zal het gewoon meteen voelen. Ikzelf wacht toch nog even met het toepassen van deze versiertruc Willy 
