Wie denkt dat alleen wij farangs Mao worden, heeft het mis. Ook de Thaise jongedames, vooral dan de nieuwelingen die zich laten opjutten door "het sfeertje", willen wel eens over de limiet van hun eigen kunnen gaan. Voor elke ladydrink die een klant hen betaalt, krijgen ze nl. een klein bedrag en dat zet natuurlijk aan tot drankmisbruik. Het teveel aan drank in combinatie met de hitte (en soms een spartaans dieet) kunnen af en toe leiden tot een heuse knock-out zoals hier op bijgaande foto. Géén nood echter, in tegenstelling tot ons, zijn ze minder hardleers en weten zich van dan af uitstekend te beheersen.
Kijk niet op als je tijdens je nachtelijke kroegentocht ineens olifanten ziet. Het zijn weliswaar géén roze olifanten maar het kan toch even schrikken zijn, wanneer je tijdens een gesprek met een lokale schone, ineens op je schouder getikt wordt door de slurf van een baby olifant die om aandacht verzoekt. Het beestje kan bovendien aardig wat lawaai maken. Ik heb er altijd mee te doen wanneer ik zo'n baby olifant, die de drukte van Pattaya ingejaagd wordt met als enig doel geldgewin voor zijn baasje, tegen het lijf loop. Ik kan me niet voorstellen dat het dier dit leuk vindt...
Wie op een plaats werkt (Sabai Room Body Massage ) waar nogal wat buitenlanders komen, leert snel een paar woorden aan in een vreemde taal. Deze bevallige jongedame vernam dat ik uit België kwam en sprak me, weliswaar wat aarzelend, meteen in het frans! aan. Blijkbaar had ze de week voordien kennis gemaakt met een franstalige landgenoot die haar de woordjes "ça va?" en "maintenant la douche!" (wijzend naar de badkuip) aangeleerd had. Toen het derde gedeelte van de sessie er aan kwam,"de diepste draai", wachtte ik vergeefs op het zinnetje, "Voulez- vous coucher avec moi?". Maar helaas, dit deel van de vakterminologie had mijn landgenoot haar nog niet aangeleerd. U vindt haar, en de Sabai Room rechtegenover de Atlantic Bar, second road. Stap de deur binnen onder het bordje, Coffee shop en bestel gewoon zoals iedereen....een Long drink
Elvis leeft...en nog wel in Pattaya, Thailand. De enige echte Elvis Aaron Presley zal op 16 augustus 2007 dertig jaar overleden zijn maar nog steeds zie je Elvis imitators in het straatbeeld verschijnen. In de Verenigde Staten ok, begrijpelijk, maar hier in Pattaya? De Thaise versie zie je haast iedere avond door Walking Street paraderen in steeds weer een andere jump suit. Zijn haar is net zoals de echte King voorzien van een wilde kuif en poseren voor de geamuseerde toeristen kan hij als géén ander. Meer doet hij eigenlijk niet, zijn stem heb ik nog nooit gehoord en de pelvisachtige bewegingen, die de King waanzinnig populair maakten, blijven steevast achterwege, Viva Las Vegas
Een hostess zonder gsm is als een café zonder bier. In beide gevallen worden ze als redelijk onmisbaar beschouwd. Vaak hebben de stoeipoezen er zelfs twee, eentje voor de directe familie (waaronder vaak hun man of vaste vriend) en de andere voor de klanten met wie natuurlijk kontakt moet gehouden worden. Niet zelden maak je het mee dat net voor, of even nadat je de horizontal mambo gedanst hebt, John from England of Bruce from Australia haar opbelt met de vraag of ze wel een "good girl" geweest is en of ze hem onwaarschijnlijk veel mist. Uiteraard wordt hierop bevestigend geantwoord, en wie nog enigzins illusies had, is ze bij deze kwijt
Het pijnpunt van Pattaya, is en blijft het strand. Ik weet het, het strand is niet de voornaamste reden waarom je er naartoe trekt maar het kan echt wel beter! Bij ieder bezoek waag ik weer een poging, maar de smalle zandstrook met zijn houten ligzeteltjes, op elkaar geplakte parasols en verweerde plastic ligstoelen stemmen me niet echt vrolijk. Zwemmen doe ik er al helemaal niet wegens de talloze speedboten en jetski's (met half dronken bestuurders) die het water onveilig maken, ik vrees dat het nooit meer goed komt tussen ons... geef mij maar het zwembad van het hotel
Wie een eigen zaak opstart heeft nood aan promotionele foto's. Normalerwijze zou je daarvoor een professionele fotograaf optrommelen, maar in Pattaya kan je zonder problemen beroep doen op een aantal vrijwilligers. Nu de digitale fotografie zijn intrede gedaan heeft, is het haast onmogelijk geworden om slechte foto's te maken en dus kan je binnen je vaste klantenkring wel een paar amateurs vinden die maar al te graag een middagje vrij maken om met de jongedames op te trekken. Er zijn slechtere manieren om de middag door te komen me dunkt
Je weet meteen welke hostess het goed doet in Pattaya. Rond 18 u ga je gewoon op een bankje zitten aan de overzijde van een bar en je wacht tot de jongedames opdagen. Een behoorlijk aantal zullen dat doen in de laadbak van een gedeelde Songthao maar de meesten worden gewoon gebracht op de bijzitter van één van de ontelbare motorbike taxi's die de stad onveilig maken. Voor géén geld brengen die je overal naartoe. Ook 's nachts, ver na het verplichte sluitingsuur, zorgen ze ervoor dat iedereen veilig thuis raakt. De toppers, die snorren uiteraard zelf naar hun werkplek met hun gesponsorde Suzuki, Honda of Yamaha. Het is hun manier om aan de buitenwereld te laten merken dat ze een welstellend vriendje hebben of zelf goed bij kas zitten.
Haast iedereen weet ondertussen wat WiFi is. Voor de leken, WiFi is een technologie waarmee men op korte afstand draadloos gegevens kan doorsturen. Een kabel tussen de telefooningang en uw notebook is niet langer meer nodig. Daar steeds meer reizigers hun laptop meenemen op verlof, zijn er reeds een behoorlijk aantal hotels, restaurants en zelfs pubs in Pattaya die deze dienst gratis of tegen betaling aanbieden. Je kan dus al in sommige bars rustig gaan surfen met je eigen notebook onder het nuttigen van een drankje. Al wordt het wel moeilijk wanneer een hostess, die vindt dat ze wat te weinig aandacht krijgt, zich met het surfen komt bemoeien.
In Thailand, en zeker in Pattaya, hebben ze een geheel eigen vorm van humor. Onder de regelmatige bezoekers wordt het weleens smalend Thai Logic genoemd. Een staaltje van die Thai Logic krijgt u hier te zien. Wie een kamer boekt in het Nirvana Resort in Jomtien Beach (gehucht net buiten de stadslimiet van Pattaya) beschikt er over een bad waarin een kleine baby olifant kan waden. Op de deur van de badkamer prijkt echter volgende tekst Pattaya heeft een enorm watertekort op dit ogenblik. We hebben grote moeilijkheden om het waterniveau op peil te houden. Help ons en de lokale omgeving, door zo zuinig mogelijk met water om te gaan. Dank u, de directie. Waarom maken ze dan zo'n gigantische kuip vraagt een mens zich dan af?
De eerste maal dat je in Pattaya bent, ben je in totale verwarring. De hostess die je gisterenavond zo leuk vond, blijkt vandaag niet van dienst te zijn. Of toch, zou het die daar kunnen zijn? Neen, want haar kapsel zat totaal anders. Al lijkt ze er wel erg op. Verdorie, speelt de drank me nu al parten? Neen, géén paniek, want je bent niet dronken. Je bent gewoon het zoveelste slachtoffer van de kapperswoede in Pattaya. Elke hostess die zichzelf respecteert gaat minstens drie maal per week naar de kapper en verandert radicaal van uitzicht. Nu Joy (zie de 6 foto's) de kans heeft (en het geld, want ze verdient redelijk) kan ze zichzelf verwennen en fris houden voor de klanten die minstens drie bezoeken nodig hebben aan Pattaya vooralleer ze zonder problemen de diverse jongedames uit elkaar kunnen houden. Zou het u lukken?
Meestal ervaar ik inkopen doen als een noodzakelijk kwaad. De botsende winkelkarretjes, moeders met hun hyperactieve (of krijsende) kroost. De onnozele marketeers die om de twee maanden heel de winkel overhoop gooien zodat je een halfuur op zoek bent naar een pot choco. Ellenlange file's aan de kassa en net als je buitenkomt op de propvole parking begint het te waaien en te regenen. Allemaal redenen om het inkopen door een ander te laten doen, een man van stand heeft nu eenmaal zijn grenzen. In Pattaya echter, doet die man van stand zijn inkopen zelf, je weet nooit wie of wat je tegen het lijf loopt!
Wie ook een job heeft in het nachtcircuit, kan het weten. De opéénvolging van lange nachten (en korte dagen) leiden regelmatig tot een chronisch slaaptekort en de bijbehorende oververmoeidheid. De slimmerikken, die lassen regelmatig een rustpauze in en stappen even uit het circuit. De domoren daarentegen, grijpen naar iets extra's. In Pattaya is dat vaak Yaba of Ya Baa, een illegale drug die onder tabletvorm verkocht wordt. Wat de gevolgen zijn van langdurig gebruik, zie je hier op de bijgaande foto. Het betreft in beide gevallen, dezelfde persoon met een interval van max. 3 jaar, ik laat de beelden voor zich spreken Gelukkig zijn er beduidend meer slimmerikken dan domoren!
Diegenen onder ons, die al in Pattaya geweest zijn, hebben ze al weleens gezien. De venters die volgestouwde karren met pluchen diertjes voortduwen. Meestal gunnen we ze géén blik wegens redelijk voorbijgestreefd bij ons. Onze jeugd is er niet meteen meer wild van. De jongedames die in bars werken, zijn er echter nog steeds weg van, voor dat u het goed en wel beseft staat u in het midden van de straat men een venter te onderhandelen over de kostprijs van zo'n pluchen exemplaar van Winnie de Pooh. En liefst een zo groot mogelijk exemplaar, schrik dus niet als u na een nachtje stappen wakker wordt naast een reuze Tweety, u bent heus niet de eerste die het overkomt
Wie zich het VTM-programma, "De reis van je leven" herinnert, heeft wellicht al kennis gemaakt met het hotel. De vrolijke vrienden die toen Thailand aandeden werden tijdens hun verblijf in Pattaya ondergebracht in het Penthouse Hotel. Het gezelschap had al snel door dat de Penthouse niet echt een doorsnee hotel was. De kamers zijn er "sfeervol" ingericht met op haast elke muur spiegels, een eigen jacuzzi (met inhoud indien gewenst), een eigen danspaal, en voor het betere werk, handboeien en zelfs een schommel Toen iemand uit onze kennissenkring er onlangs zijn beklag over deed (hij kreeg nooit alle sfeerlichtjes tegelijk uit wat hem verhinderde in te slapen), konden we niet nalaten van hem fijntjes te melden dat de Penthouse eigenlijk niet bedoeld was om in te slapen
De oude luchthaven van Bangkok, Don Muang, heropent op 25 maart voor binnenlandse vluchten zonder aansluiting. Dat heeft de raad van bestuur van Airports of Thailand (AoT) beslist. Het kabinet van premier Surayud Chulamont heeft vandaag zijn toestemming gegeven aan de heropening. Internationale vluchten zullen nog steeds op het nieuwe Suvarnabhumi Airport aankomen (en vertrekken). Thai Airways heeft (net als de dochtermaatschappij Nok Air en One-Two-Go en PB Air) de beslissing genomen om vanaf 25 maart de binnenlandse vluchten zonder aansluiting vanop Don Muang uit te voeren.
Net zoals in het voetbal heb je toppers en waterdragers. De toppers zijn zich zéér bewust van hun waarde en weten als géén ander de meer gegoede bezoekers aan zich te binden. Voor hen géén Cheap Charlies meer. De jongedame links op de foto behoorde duidelijk tot de eerste categorie. Ze is er ooit in geslaagd, om een terug naar huis gekeerde Zuid-Afrikaan ! te laten bellen op de gsm van de bareigenaar met het verzoek even aan de bel te trekken. Wie aan de bel trekt moet u weten, betaald aan iedere hostess die op dat ogenblik in de zaak werkt, een drankje. Nadat de bel rinkelde haakte hij tevreden in. Hoe hij uiteindelijk betaalt heeft, weet ik niet, maar ik vermoedt dat de eigenaar hem daar bij zijn volgend bezoekje vriendelijk doch kordaat op gewezen heeft.
Je bent net terug uit Pattaya en leeft nog op een wolkje. Twee weken zon, strand en een unieke ervaring luisterend naar de naam Nat, hebben weer een ander mens van je gemaakt. In al je enthousiasme "post" je een foto (zie links) van de jongedame bij je verslagje op het Pattaya forum waarvan je lid bent. En twee reply's en een foto later (zie rechts) sta je weer met beide voetjes op de grond. Blijkt dat je niet de enige geweest bent die de unieke ervaring meegemaakt heeft. Een andere Pattaya bezoeker blijkt ook in hetzelfde kamertje, met hetzelfde handdoekrekje, dezelfde triplex kast en het ergste van al, dezelfde jongedame, geweest te zijn. Shit happens jawel, maar in Pattaya het meest
Say cheese! Dat is een zinnetje dat de fotograaf alvast niet hoefde te gebruiken bij het maken van deze foto. De glimlach verschijnt "au naturel " op het aangezicht van Paul, onze bareigenaar met de losse handjes. Slachtoffers van dienst zijn deze maal Nam (L) en Nok (R). Heeft deze man dan géén echtgenote die hem in toom kan houden hoor ik u al denken? Wel, het zou me absoluut niet verbazen moest zij de fotografe van dienst geweest zijn. In Pattaya gelden er nu eenmaal andere normen en wetten Het verklaart meteen al voor een groot gedeelte de trage vooruitgang van 's mans website die nog altijd het volgende vermeldt: Danger: Men At Work! Right now this page is WORK IN PROGRESS! Paul, hoe hard je werkt vriend, kunnen we bij deze ontdekken
Iedere bar heeft zo zijn favoriete drankje wanneer een klant de meisjes op een rondje trakteert. In de meeste bars is dat een Tequila Boem Boem. Maar in de Flb Bar wijkt men daar graag van af. Kleine frêle Thaise hostessjes verteren dat namelijk niet zo goed. Hier kiest men steevast voor een Blowjob die de jongedames gezwind soldaat maken. De meeste jongedames maken er een erezaak van om het drankje te nuttigen zonder het glas met de handen aan te raken. Diegene die dat het beste kon was ongetwijfeld Mod, die heden ten dage afgezwaaid is en een restaurantje uitbaat in hartje Bangkok. Wie spreekt mij tegen?
Géén nood echter, in tegenstelling tot ons, zijn ze minder hardleers en weten zich van dan af uitstekend te beheersen. 
) waar nogal wat buitenlanders komen, leert snel een paar woorden aan in een vreemde taal. Deze bevallige jongedame vernam dat ik uit België kwam en sprak me, weliswaar wat aarzelend, meteen in het frans! aan. Blijkbaar had ze de week voordien kennis gemaakt met een franstalige landgenoot die haar de woordjes "ça va?" en "maintenant la douche!" (wijzend naar de badkuip) aangeleerd had. Toen het derde gedeelte van de sessie er aan kwam,"de diepste draai", wachtte ik vergeefs op het zinnetje, "Voulez- vous coucher avec moi?". Maar helaas, dit deel van de vakterminologie had mijn landgenoot haar nog niet aangeleerd. 
U vindt haar, en de Sabai Room rechtegenover de Atlantic Bar, second road. Stap de deur binnen onder het bordje, Coffee shop en bestel gewoon zoals iedereen....een Long drink 
geef mij maar het zwembad van het hotel 
Gelukkig zijn er beduidend meer slimmerikken dan domoren!
Het verklaart meteen al voor een groot gedeelte de trage vooruitgang van 's mans website die nog altijd het volgende vermeldt: Danger: Men At Work! Right now this page is WORK IN PROGRESS! Paul, hoe hard je werkt vriend, kunnen we bij deze ontdekken 
