Geheel tegen onze gewoonte in verlieten we tijdens ons vorige verlof de veilige thuishaven van het Sabai Resort en boekten via vriend Tettenman een appartement in het pas gebouwde LK Legend in Soi Arunothai. Het viel reuze mee, de faciliteiten waren zonder meer uitstekend te noemen. Enkel het aanpalende restaurantje viel ons wat tegen (het eten was er middelmatig en de nochtans ruime poolbar werd niet eens uitgebaat). De eigenaars hebben we geen enkele maal gezien en het personeel kon je nog het best omschrijven als sloom. Gelukkig is daar nu verandering in gekomen, het restaurantje werd overgenomen door twee Belgische vrienden (wie wil kennismaken met Tettenman, weet nu waarheen) die de menukaart een belgisch tintje gaven. Ze vonden zelfs iemand bereidt om de poolbar te bemannen, nl. de lieftallige Maya. Redenen genoeg dus om mij opnieuw oostwaarts te begeven. Dus als alle toestellen op tijd en veilig vliegen, drink ik overmorgen mijn eerste long drink bij Maya , Sawatdee Khrap. Meer info op: wwww.facebook.com/AloiLegend
Na
heeft nooit de gemakkelijkste weg gekozen. Ze wou altijd haar eigen baas
blijven en is dus nooit in een bar of Go Go (ze was er nochtans in haar
hoogdagen knap genoeg voor), gaan werken. Haar werkterrein was de Coconut Bar
waar ze beschikbaar was voor korte ontmoetingen. En ontmoetingen had ze, eens
ze bekend raakte via inderhaast in elkaar geflanste pornofilmpjeswas er geen houden meer aan. Wandelaars
kwamen van heinde en verre om een middagje door te brengen in haar gezelschap.
En zei, ging graag en gulzig op ieder aanbod in. Niets was haar te gek. Helaas werkte ze steevast onder haar marktwaarde en was er niemand in de buurt om haar te
korrigeren. Haar drang om onafhankelijk te blijven heeft haar dus alleen
maar windeieren opgelevert. Want Na verzaakte ook aan oprechte aanbiedingen om
haar vanonder de palmbomen weg te halen. Anno 2012, twee kinderen van een
onbekende vader later, is Na nog steeds op post onder de palmbomen. Met
vermoeide blik, kort haar en ongezond uitziende zwarte vlekken in haar aangezicht.
Na heeft de afrit gemist en is gedoemd tot haar moeilijke leventje, maar wel
nog altijd op eigen kracht en zelfstandig...
In Sugar Sugar zitten een aantal meiden die een behoorlijk niveau halen aan de chrome palen. Maar dat het altijd beter kan bewijst deze jongedame. Toen ze met haar tijdelijke sponsor genoot van een avondje uit en een bezoekje bracht aan de suikerclub, kon ze het niet laten van haar vaardigheden te tonen aan het aanwezige clieënteel en de verbaasde danseressen. Lichtjes indrukwekkend vindt u niet?
Heeft ze stiekem een pak aangetrokken en gewoon mee de bühne opgewandeld? Of heeft ze deelgenomen aan een soort Thaise droomfabriek met als opdracht, ik wil een avondje Coyotee danseres zijn? Het hoe en waarom zullen we nooit achterhalen. We kunnen alleen maar gissen hoe de omlijnde dame in de line-up geraakt is. Feit is, ze maakt er nu geen deel meer van uit, en da's maar goed ook !
We kwamen hem vaak en graag tegen, de Thaise Elvis. De laatste maanden hadden we hem echter niet meer gezien, nu weten we waarom, de brave is verleden jaar in april overleden. R.I.P. Thai Elvis
Ik vond het niet echt een geweldig idee, toen een vriend die wat later toekwam dan ik, voorstelde om een paar dagen in het Sutus Court Hotel te logeren alvorens door te vliegen naar Koh Samui. Hij had me gevraagd om persoonlijk de kamers te reserveren en toen ik daar aankwam, maakte het geheel, zeker de receptieruimte, op zijn zachtst gezegd geen fantastische indruk op mij. Hijzelf had er al een paar maal verbleven en was er zeer tevreden over. Vooral de prijs viel mee, toen 550 Baht voor 1 nacht. Aangezien hij een paar dagen later zou trouwen gaf ik toe, de festiviteiten wogen al genoeg op zijn budget. Tot mijn verbazing, vielen de kamers goed mee. Geen overbodige franjes maar een nette, ruime kamer met uitstekend sanitair. Alleen het zwembad nodigde niet uit tot een dipje. Nu, een goeie vijf jaar later hebben ze hun derde uitbreiding achter de rug en is het Sutus Court een volwaardig hotel geworden. De schabouwelijke receptie van toen heeft plaatsgemaakt voor een knusse plek waar het aangenaam vertoeven is. Ook de nieuwe kamers zijn nog altijd ingericht volgens het succesvolle recept, zeer net en zonder overbodige franjes. Een pluspunt aan dit hotel is ook de aanwezigheid van Dré's Bar aan de overzijde van het hotel. 's Middags is het er rustig poolen en je vindt er elke dag een kopij van de meest courante belgische kranten.
Ik hou van de Thaise keuken, laat daar geen twijfel over bestaan. Maar elke reis heb ik wel eens nood aan een lekkere pasta in een goed Italiaans restaurant. Tot nu toe moest ik daarvoor helemaal naar Soi 33 in Naklua maar gelukkig kan dat nu ook op Second Road, meer bepaald in Ristorante Bella Italia (nabij Soi 6 ). In de ruime zaak kan je zowel binnen als buiten plaatsnemen in een hedendaags decor. (er werd beslist niet op een Bahtje gekeken bij de inrichting). De pizza's worden er bereidt in een oven die met hout op temperatuur gebracht wordt. Op de kaart vindt je een ruime keuze aan "primi e secondi piatti 's" zonder daarbij de wijn uit het oog te verliezen, die kan je trouwens per glas bestellen. Een goeie Illy koffie achteraf mag niet ontbreken. De keuken is open van 15:30 tot 23:30 en de gastvrouw is een lust voor het oog , wat heeft u nog meer nodig om een bezoekje te brengen...
Het valt te begrijpen, je bent op vakantie in Thailand en je brengt de laatste dagen door in Pattaya, het walhalla van het nachtleven. Je hebt een plaatsje gevonden in één van de knusse zetels van een bekende Go Go en het enige wat je nog nodig hebt om je fotocollectie te vervolledigen is een foto van de prikkelpoppen op het podium. Je negeert de talloze bordjes die je kordaat er op wijzen dat fotograferen binnen een Go Go verboden is en schiet een plaatje vanuit de heup. Ik kan alleen maar zeggen, malle jongen, je hebt onnoemelijk veel geluk gehad dat niemand het opgemerkt heeft, er zijn er voor minder in elkaar geslagen...
, Sawatdee Khrap. Meer info op: wwww.facebook.com/AloiLegend
!
). In de ruime zaak kan je zowel binnen als buiten plaatsnemen in een hedendaags decor. (er werd beslist niet op een Bahtje gekeken bij de inrichting). De pizza's worden er bereidt in een oven die met hout op temperatuur gebracht wordt. Op de kaart vindt je een ruime keuze aan "primi e secondi piatti 's" zonder daarbij de wijn uit het oog te verliezen, die kan je trouwens per glas bestellen. Een goeie Illy koffie achteraf mag niet ontbreken. De keuken is open van 15:30 tot 23:30 en de gastvrouw is een lust voor het oog 
