Volgens het Vlaams minderhedencentrum heeft het stadsbestuur van Eeklo plannen om op de begraafplaats van Eeklo centrum een perk te voorzien waar moslims kunnen worden begraven.
Een apart perceel zal voorbehouden worden aan de belijders van de islamitische godsdienst, waarbij de overledenen in de richting van Mekka worden begraven. Officieel zogezegd om het samenleven van de verschillende gemeenschappen te bevorderen. Integratie wordt echter niet gerealiseerd door toe te geven op enkele grondbeginselen van onze samenleving. Zo heeft iedereen recht op godsdienstvrijheid, maar moet het overheidsoptreden voor iedereen, ongeacht het geloof, hetzelfde zijn! En dat is nu juist het probleem want dat is in strijd met de kern van de islamitische overtuiging die wil dat de overheid aan moslims een eigen statuut geeft dat verschillend is van dat van de niet-moslims. Zo een aparte regeling raakt evenwel aan de essentie van onze staatsinrichting en zullen wij dus nooit toelaten. Waarom moet er in Eeklo überhaupt plots voorzien worden in een aparte begraafplaats voor moslims? Klaarblijkelijk willen moslims niet begraven liggen tussen ongelovigen. De wens om gescheiden begraven te worden, kan alleen maar gezien worden als het zoveelste voorbeeld dat moslims geen deel willen uitmaken van de Vlaamse samenleving. Een aparte moslimbegraafplaats creëert niet alleen een macabere vorm van apartheid binnen de kerkhofmuren, maar is meteen ook weer een uiting van de sluipende islamisering van onze samenleving, hoe surreëel dit in een kleinstad als Eeklo voorlopig nog mag klinken.
Tentijde van 11 september was Geert Wilders niet langer enkel een vooraanstaand politicus in Nederland, maar genoot hij volop aandacht van de internationale media. De reden; zijn toespraak op Ground Zero te New York, bij een demonstratie tegen de bouw van een islamitisch centrum. Op TV5monde werd hij omschreven als baas van een Hollandse extreemrechtse partij, door de New York Times, als voorman van een anti-islam en anti-immigratie partij.
Wilders was uiteraard niet in Manhattan om de inwoners erop te wijzen dat het ooit Nieuw-Amsterdam had geheten en dat er daarom een Nederlands-Amerikaanse verbintenis zou zijn, al haalde hij nog wel even aan dat New York geworteld zou zijn in de Nederlandse tolerantie. Maar nee, Wilders kwam er om de New Yorkers te waarschuwen voor de islam en zich uit te spreken tegen de bouw van een islamitisch gebouw aldaar. Een dergelijke actie komt zeker niet als een verrassing, want het staat min of meer omschreven in het verkiezingsprogramma 2010 van zijn Partij voor de Vrijheid, namelijk de Strijd tegen islam moet het kernpunt van ons buitenlands beleid worden.
Korte historie Wilders
In 1990 begint Wilders bij de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) als beleidsmedewerker sociale zaken en sociaaleconomisch beleid. Evenals is hij inzetbaar als tekst- en toesprakenschrijver voor Tweede Kamerleden van de VVD. In zijn vorige baan was hij wettechnische medewerker van de sociale verzekeringsraad, vandaar dat zijn kennis op de voorgaande terreinen voor de VVD te gebruiken was. Daarnaast werkt hij op het internationaal secretariaat van de VVD, dat zich in die tijd vooral bezighoud met de ontwikkelingen in Oost-Europa. Ook geen rare keuze, omdat hij getrouwd is met een Hongaarse vrouw en zich in het verleden bezighield met situatie van Hongaarse minderheden in Oost-Europa.
In de jaren negentig wordt hij gerekend tot de groep rondom Frits Bolkestein, die zich aan de rechterkant van de VVD bevinden. Hij ontmoet Bolkestein tijdens zijn sollicitatiegesprek als beleidsmedewerker bij de fractie en ze blijken het één en ander overeenkomstig te hebben; een hekel aan linkse intellectuelen met zelfhaat en een afkeer van antiwesterse ideologieën, of die nu van communistische of pan-Arabische snit was. Later wordt in drie boeken van Bolkestein expliciet Wilders bedankt voor zijn bedrage.
Augustus 1998 wordt hij zelf verkozen als Tweede Kamerlid voor de VVD. Zijn voorbeeld Bolkestein vertrekt op dat moment richting Brussel voor een baan als eurocommissaris na een grote verkiezingsoverwinning, vooral door het aankaarten van de integratieproblematiek. Met het vertrek uit de Tweede Kamer van de Centrum Democraten is de rechterkant van de VVD nog de enige die de problemen m.b.t. vreemdelingen enigszins aankaart. Wilders behoort duidelijk tot deze kring en wil ook dat de VVD meer deze kant op gaat en zich ook zo profileert.
Het is dan ook niet verbazend dat Wilders weinig opheeft met Hans Dijkstal, die het in 2002 heeft moeten opnemen tegen Pim Fortuyn bij landelijke verkiezingen. Dijkstal staat dan bekend als linkse liberaal, met geen scherp profiel op het gebied van immigratie en integratie. Wilders probeert in die tijd dan ook de rechtse krachten te bundelen om iemand anders naar voren te schuiven. Maar zijn zorgen over Fortuyn werden door weinigen binnen de VVD gedeeld, vervolgens verloor de VVD gigantisch bij de verkiezingen en werd Wilders niet herkozen.
In 2002 kwam Wilders toch weer terug in de Tweede Kamer, doordat de VVD mee ging regeren en enkele kamerleden een positie kregen in het nieuwe kabinet. Maar dit kabinet valt snel en bij de verkiezingen van 2003 herstelt de VVD zich enigszins en Wilders blijft in de Kamer. De VVD is op dat moment onder de nieuwe voorman Jozias van Aartsen flinke rechtse taal aan het bezigen. Ook zit de Somalische Ayaan Hirsi Ali, ex-PVDA en ex-Moslim inmiddels bij de VVD, die in en buiten de Tweede Kamer de éne na de andere aanval op de islam start.
In juni 2004 echter, schrijft Wilders samen met VVD collega-Kamerlid Gert-Jan Oplaat het tienpuntenplan, dat dient als discussiestuk voor de Limburgse afdelingen van de VVD. Na het zelf laten uitlekken van het discussiestuk, komt hij hiermee stevig in aanvaring met de fractievoorzitter van Aartsen, die vindt dat hij dit tienpuntenplan moet intrekken. Wilders wil dit niet een zo scheidt hij zich af van de VVD, naar eerst de tijdelijke naam Groep Wilders, om vervolgens met de verkiezingen van 2006 mee te doen als de Partij Voor de Vrijheid.
Beschermen liberale waarden
Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali, schreven in 2003 samen een opinieartikel genaamd Een liberale jihad dat in het nrc-handelsblad gepubliceerd werd. Hierin pleiten ze voor beperking van de rechtsbescherming van potentiële terroristen. Ook benoemt men de radicale islam, die volgens hen oprukt in Europa. Er moet volgens hen een krachtig antwoord komen, desnoods met het opzijzetten van elementaire rechten.
Op 21 maart 2006 publiceerde Wilders zelf een politiek-filosofisch essay een nieuw-realistische visie, waarin hij analyseert dat de ontwikkelingen die zich op mondiale schaal hebben voorgedaan de liberaal-democratische staat bedreigen. Volgens hem is de islam de belangrijkste vertegenwoordiger van het nieuwe despotisme en dat vraagt om een weerbare democratie. Een weerbare liberale democratie vraagt dus om alertheid en voortdurend onderhoud. Dat betekent niet dat zij alleen met politieke middelen overeind kan worden gehouden.
Zoals zijn partijnaam al stelt - de naam is afkomstig van de voorganger van de VVD - wil Wilders de vrijheden die de liberale democratie heden te dagen biedt beschermen. En niet door af te wachten, maar juist de door de aanval te zoeken tegen mensen en ideologieën die deze bedreigen. Iets wat hij niet alleen in Nederland wil, maar hij wil dus ook getuige zijn toespraak in New York deze staatsgedachte internationaal verdedigen en promoten.
Het is overigens een discours dat zeker onder Nederlandse jongeren in den lande aanslaat, die opgegroeid zijn met alle vrijheden en geen zin hebben in nieuwe beknellende normen en waarden die moslims met zich meedragen. Ook is er vanaf de Tweede Wereld oorlog een algemene consensus dat de liberale democratie het minst slechte politiek systeem is. Hoe sommige van Wilders zijn ideeën zich gaan verhouden met dit systeem, denk aan het verbannen van de koran of vergaande anti-terrorismemaatregelen (zoals we die kennen van de Amerikaanse patriot act), is een nog wat onduidelijke weg. Maar ook weer geen onbegaanbare gezien de huidige anti-discrimantiewetgeving die ook haaks lijkt te staan op bepaalde beginselen van de liberale democratie.
Los daarvan is het weer een heel ander verhaal of men internationaal wel zit te wachten op een politicus die een dergelijke regeringsvorm agressief promoot. De islamitische wereld alvast zeker niet. Maar ook een Rusland of China staan over het algemeen niet open voor critici van hun politieke systeem. Al met al is zijn botsing met de islamitische wereld een boeiende, die ons zeker ook veel inzichten kan schenken in wat de islam nu precies met ons continent wil. Wilders zijn internationale optredens verzorgen i.i.g. een hoop spanning en sensatie in de pers.
Bronnen o.a.:
* Boek: Veel gekker kan het niet worden Arthur Blok en Jonathan van Melle, 2008 het eerste boek over Geert Wilders
Vlaams Belang voert campagne rond "Republiek Vlaanderen"
"Republiek Vlaanderen". Dat is de slogan van de grootschalige campagne waarmee Vlaams Belang de komende weken uitpakt. Met de campagne wil de partij zich profileren als dé vrijheidsbeweging die resoluut voor Vlaamse onafhankelijk gaat en als zweeppartij, die naar aanleiding van de lopende onderhandelingen de lat hoger wil leggen, stelde frontman Filip Dewinter woensdag bij de voorstelling van de campagne. Vlaams Belang pleit uiteraard al veel langer voor een onafhankelijk Vlaanderen, maar hanteert nu voor het eerst het beeld van de "Republiek Vlaanderen". Dewinter heeft het daarbij over een "enthousiasmerend en positief project", waarbij bewust wordt gekozen voor de Vlaamse republiek.Geen staatshervorming, maar staatsvorming", luidt hetcredo. De partij benadrukt dat het niet de taak is van een Vlaams-nationale partij om de Belgische constructie kost wat kost overeind te houden, maar wel om Vlaams zelfbestuur te realiseren. Gemeenschapssenator Dewinter en voorzitter Bruno Valkeniers halen daarbij uit naar N-VA-voorzitter Bart De Wever. "Hij hanteert nu identiek dezelfde argumenten als de belgicisten eertijds tegen hem gebruikten. Hij zit zo diep in het Belgische moeras dat hij ingekapseld is geraakt in de belgicistische logica", klonk het unisono. De slogan "Republiek Vlaanderen" is vanaf vandaag tot half november te zien op 20m2-affiches - 500 op kruissnelheid - waarbij het beeld van een verkeersbord wordt gebruikt. Vlaams Belang maakte nog een begeleidende folder die op een miljoen exemplaren wordt uitgedeeld en verspreidt nog zowat 10.000 raamaffiches. Geïnteresseerden kunnen tot slot via een sms-actie een brochure ontvangen. SMS republiek + naam en adres naar 3111 en u ontvangt GRATIS het Pocketboek "Republiek Vlaanderen"! (0,50 euro per sms)
'Zelzatenaren zijn de Walen van Vlaanderen' Aldus Thomas Blommaert.
'Zelzatenaren zijn de Walen van Vlaanderen'
Twee jaar doolde Thomas Blommaert door het Oost-Vlaamse dorp Zelzate. Het leverde een prachtig boek op over het roodste dorp van het land. 'Zelzate bewijst dat een anti-establishmentstem in Vlaanderen ook links kan zijn.'
'Ik was nog nooit in Zelzate geweest.' Zo heet het boek, en zo was het ook, vertelt Thomas Blommaert. Hij kende Zelzate alleen van de verkeersbulletins op de radio. Tot hij net na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 de krant opensloeg. Eén dorp had contrair gedaan en massaal links gestemd: het dorp van de files. Zes zetels voor de Partij van de Arbeid, 22 procent voor een partij die elders amper bestond.
Blommaert trok met zijn notitieboekje naar Zelzate. 'De busrit alleen al was een heel vreemde ervaring. Een weg langs oude en nieuwe industrieën, verlaten dokken en bossen. En dan doemden de torens van Sidmar en Kuhlmann op. Het eerste wat ik dacht was: wat een raar dorp. Niet zozeer de mensen die er woonden, maar wel hoe het eruitzag. Het dorp was echt in tweeën gehakt door een kanaal.'
Blommaert bleef er een paar jaar, sprak er met God en klein Pierke, ging achter zijn tekstverwerker zitten en tikte een mooi boek bijeen over rode baronieën. Voorts sterven er oude wijven in en verrijst er een King Lear. Op het einde van het boek schrijft hij: 'Niet de gemeentepolitiek maakt Zelzate zo vreemd. Eigenlijk verschilt de Dorpsstraat maar weinig van andere Vlaamse gemeentes. Zoals overal worden er bals van de burgemeester ge-organiseerd, maken partijen en coalities ambras met elkaar over de verdeling van postjes, en is er continu geld te kort. (...) Het verschil zit 'm in het feit dat alles en iedereen afspraak lijkt te hebben in dit dorpje: de geschiedenis, de federale regering, de Vlaamse regering, de nieuwe industrie, de oude industrie. En dat een deel van de bevolking zich maar niet bij zijn lot wil neerleggen.'
'Zelzate is altijd een dorp apart geweest', vertelt Blommaert. 'Van oudsher was het een socialistisch bolwerk. Dat kwam ook omdat ze de socialehuisvestingsmaatschappij beheerden: iedereen moest via hen passeren. Maar de socialisten hebben de laatste decennia veel van hun pluimen verloren. Vroeger haalde de SP.A nog 50 procent, vandaag amper de helft daarvan. Dat heeft te maken met het beleid, maar ook met de opkomst van de PVDA. En meer specifiek met enkele dokters die zich er eind jaren zeventig vestigden - onder wie de bekende Frans Van Acoleyen. Oorspronkelijk hadden ze een praktijk aan de Brugse Poort in Gent. Maar dat werd meer en meer een vierdewereldwijk, minder een arbeiderswijk. Ze wilden hun idealen in de praktijk omzetten, en zo zijn ze in Zelzate beland. Hun Geneeskunde voor het Volk sloeg aan: vandaag zijn 3000 mensen er patiënt, zowat een kwart van Zelzate.
Waarom zijn ze zo succesvol?
Thomas Blommaert: Omdat ze gratis geneeskunde aanbieden, maar ook omdat ze op een heel andere manier met hun patiënten omgaan. Ze zijn veel meer dan alleen dokter, meer een vertrouwenspersoon aan wie mensen alles kunnen vertellen. In die zin is het succes van de PVDA ook weer niet zo verbazingwekkend. Want die PVDA-stemmers zijn zeker niet allemaal linkse jongens die het Rode Boekje of het verzameld werk van Lenin vanbuiten kennen. Integendeel, voor een deel zijn het dezelfde mensen die elders voor het Vlaams Belang stemmen. Een anti-establishmentstem hoeft in Vlaanderen dus niet per se rechts te zijn.
Nee, maar de boodschap van de dokters gedijt waarschijnlijk beter in het fabrieksdorp Zelzate dan in de buitenwijken van Brasschaat.
Blommaert: Natuurlijk speelt dat ook mee. Zelzate is trouwens altijd een fabrieksdorp geweest. Het was lang de zakdoek waar half Vlaanderen zijn neus in snoot, een openluchtmuseum voor allerlei giftige smeerlapperij. Daar kwam in de jaren zestig dan nog eens Sidmar bij. De komst van de staalreus heeft het dorp helemaal veranderd. Zelzate werd overspoeld door immigranten die bij Sidmar gingen werken: Italianen, Marokkanen... Dat heeft Zelzate opgestoten in de vaart der volkeren. Rond die periode is ook het kanaal van plaats veranderd. 2000 families verloren hun huis. Dat heeft grote wonden geslagen in het dorp. Nog altijd, trouwens. In de jaren negentig - op het moment dat het Vlaams Belang overal scoorde met zijn autochtoon-allochtoondiscours - stond er in Zelzate een partij op die een onderscheid maakte tussen Oost- en West-Zelzate.
Ergens in het boek vraagt u zich af: 'Is er een verband tussen de omgeving en de volksaard?' En?
Blommaert: Ik ben er nog altijd niet uit. Maar de vroegere arbeidsbemiddelaar van de RVA vertelde me wel: als ze vroeger bij Sidmar de keuze hadden tussen een Zelzatenaar of iemand van buiten Zelzate, kozen ze voor de immigrant. Want het cliché wou dat Zelzatenaren rood en lui waren, en dat ze voor het minste het werk neerlegden. Een beetje het karikaturale beeld dat wij van de Waalse arbeiders hebben. Eigenlijk zijn de Zelzatenaren de Walen van Vlaanderen. Daartegenover staat het verfrissende beeld van de gezagsgetrouwe plattelandsarbeider die zijn werk doet.
Op een bepaald moment moeide zelfs Guy Verhofstadt (Open VLD), toen eerste minister, zich met de Zelzaatse gemeentepolitiek.
Blommaert: Net na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 wilden alle partijen samenspannen tegen de SP.A. Die coalitie zou om meer dan één reden historisch geweest zijn: het zou de eerste keer zijn geweest dat de PVDA aan de macht zou komen in Vlaanderen. De andere partijen riepen Frans Van Acoleyen aan tafel. Ze vroegen hem: 'Wat zijn uw eisen?' Van Acoleyen noemde de acht punten uit het programma van de PVDA. De andere partijen noteerden dat, voegden er nog een negende aan toe en zegden: 'We hebben een akkoord.' Tot grote verbijstering van Van Acoleyen, die nog met zijn achterban wou overleggen. Maar nog tijdens die gesprekken kwam dat Verhofstadt ter ore, die meteen ziedend de lokale Open VLD-voorzitster belde. Die kon alleen nog maar kreunen: 'Ja, meneer de eerste minister.' De eerste coalitie tussen Open VLD en PVDA was in de kiem gesmoord nog voor ze begonnen was.
Hoe denkt u dat de PVDA in Zelzate zal evolueren? Blijft het een communistisch nest?
Blommaert: Volgens de huidige burgemeester, Freddy De Vilder (SP.A), niet. 'Als Van Acoleyen met pensioen gaat, implodeert de partij', zei hij mij. Maar dat geloof ik niet. Jonge dokters zorgen voor de af-lossing van de wacht, en bovendien is de PVDA te sterk verweven met het verenigingsleven. Niet alleen bij oude mensen maar ook bij de jeugd. Een paar jaar geleden organiseerde de PVDA een grote fuif. De helft van de Zelzaatse jeugd was daar aanwezig. Dat wil toch iets zeggen. Ook heel opvallend: Zelzate is een van de weinige gemeenten in België waar N-VA en Vlaams Belang de vorige keer niet op de stembrieven stonden. Uit bloedarmoede, al is het wel de bedoeling dat die partijen in 2012 voor het eerst zullen meedoen aan de verkiezingen. Ik ben benieuwd of ze veel stemmen zullen behalen.
Tot slot: zou u ooit in het linkse paradijs Zelzate kunnen wonen?
Blommaert: Nee. Ik vind het een heel fascinerend dorp. Maar ik heb geen rijbewijs, en in Zelzate rijden maar een paar bussen per uur. Bovendien is de stad voor een jonge gast toch een stuk aanlokkelijker.
THOMAS BLOMMAERT , IK WAS NOG NOOIT IN ZELZATE GEWEEST , EPO, 280 BLZ., 17 EURO, ISBN 9789064455858.
Tijdens een persconferentie in het Vlaams Parlement analyseerde het Vlaams Belang vanmiddag de vastgelopen (pre)formatiegesprekken. Bruno Valkeniers, Filip Dewinter, Gerolf Annemans, Joris Van Hauthem en Bart Laeremans stonden onder meer stil bij de Vlaamse toegevingen die op de onderhandelingstafel lagen en hielden de veelbesproken financieringswet tegen het licht.
Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers: Stilaan stelt iedereen vast wat het Vlaams Belang al jaren zegt: het gaat niet meer. Of om het met de woorden van de beroemde conference van Toon Hermans te zeggen: de duif is dood. Geen Belgische goochelaar die de duif nog nieuw leven kan inblazen. Onze partij heeft de politieke evoluties de laatste maanden op de voet gevolgd en de verkiezingsoverwinnaar de kans gegeven om zijn verkiezingsbeloften onder andere de vooropgestelde Copernicaanse omwenteling uit te voeren. Vandaag kunnen we echter niet anders dan vaststellen dat dit land compleet onbestuurbaar is geworden.
Tegenover die onbestuurbaarheid plaatst het Vlaams Belang zijn alternatief: via de ordelijke opdeling naar de Republiek Vlaanderen. Meteen werd ook een nieuwe campagne voorgesteld. Met de slogan Republiek Vlaanderen zal het Vlaams Belang de komende weken in heel Vlaanderen het alternatief voor de Belgische knoeiboel in de verf zetten. Geen staatshervorming, maar staatsvórming. De Vlaams Belang-vertegenwoordigers schetsten de bedoeling van de campagne: maximale druk zetten op de onderhandelingen, het Vlaams Belang profileren als republikeinse volkspartij en vrijheidsbeweging en uiteraard het debat over de Vlaamse onafhankelijkheid bovenaan de politieke agenda plaatsen. Vanaf vandaag tot en met half november verspreiden we 500 20m²-affiches, raamaffiches en een folder op een miljoen exemplaren, aldus Filip Dewinter.
Wie de brochure Republiek Vlaanderen gratis wil bestellen, kan dat door republiek te smsen naar het nummer 3111.
Nadat het Franse parlement in juli met een overweldigende meerderheid het verbod op de boerka en de niqaab goedkeurde, heeft de Senaat het wetsvoorstel nu bekrachtigd. Vanaf 2011 zal het dragen van een boerka en niqaab in openbare ruimtes - de openbare weg, het openbaar vervoer, scholen, ziekenhuizen, stadions, - bestraft worden met een geldboete. Ook kan een cursus over de waarden van de Franse republiek worden opgelegd. Personen die een vrouw verplichten om een dergelijk islamitisch gewaad te dragen, kunnen veroordeeld worden tot een jaar cel en een boete van 30.000 euro.
Een wandelende gevangenis, zoals de Franse president Sarkozy de boerka noemde, symboliseert de onderdrukking van de vrouw en hoort absoluut niet thuis in Vlaanderen en de rest van Europa.
Ortwin Depoortere: Verkiezingen 2012 worden cruciaal voor het Vlaams Belang.
Omwille van bijkomend werk en om andere ideeën de kans te geven de regio verder uit te bouwen heeft Michel Roelens gisteren beslist om zijn voorzitterschap van de Regio Gent-Eeklo neer te leggen.
De vergadering besliste in te gaan op de kandidatuur van Ortwin Depoortere om de regio te leiden tot de eerstkomende bestuurshernieuwingen binnen het Vlaams Belang.
Het bestuur dankt Michel voor de inzet de voorbije 3 jaar in één van de grootste regios van de partij in Vlaanderen. Onder zijn leiding kon de partij immers ook een aantal gemeenten, zoals Zomergem, Zelzate en Aalter, toevoegen aan de lijst actieve werkingen. Daarnaast werd er een decentralisering doorgevoerd die de afdelingen meer verantwoordelijkheid gaf. Michel blijft uiteraard actief binnen het bestuur maar dan meer in eigen streek.
Ortwin Depoortere, binnenkort 40, is een vertrouwd gezicht binnen het Vlaams Belang. Tussen 2004 en 2007 was hij Lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en hij is sinds 2001 gemeenteraadslid in Gent. Momenteel is hij verantwoordelijke voor de opvolging van de lokale bladen en de vormgeving van de nationale campagnes in Brussel.
Binnenkort komt Depoortere met een plan om de regio grondig aan te pakken in functie van de gemeenteraadsverkiezingen in 2012, waar het Vlaams Belang voor grote uitdagingen komt te staan. Verdere uitbouw van de werking door middel van een ledenwervingscampagne is alvast een stokpaardje.
Senator schrijft Antwerpenaren aan in het.... Turks
Geachte mevrouw Güler Turan,U vindt het toch niet erg dat wij u toeschrijven in het Nederlands? Want we stellen vast dat u uw brieven naar de Berchemenaars met hoofding van het Vlaams parlement verzendt in de Turkse taal. U doet maar, uiteraard, u bent ook niet voor niets Vlaams parlementslid, senator en gemeenteraadslid in t Stad. En u wil de band met uw stemmers strak houden en hen proficiat wensen met het Suikerfeest, dat spreekt. Maar waarom zendt u uw pamfletten ééntalig rond in het Turks? U wil natuurlijk zoveel mogelijk toehoorders op uw gespreksavond over werk, ook dat begrijpen we. Maar vindt u het zelf niet vreemd dat wij geen letter hebben begrepen van die brief? Omdat we de Turkse taal nu eenmaal niet machtig zijn. Met eentalige hoogachting Clint, de website voor uw Nederlandstalig entertainment. Hallo, mevrouw Turan? Oesje, die geeft niet thuis op een maandag. Volgens haar antwoordapparaat zou ze met vakantie zijn tot euuuh vorige maandag. Na herhaaldelijk bellen, krijgen we het Vlaams parlementlid toch aan de lijn. Van wie hebt u die brief? Dit is een privé-brief, aldus Turan. Privé? En met de hoofding van het Vlaams parlement? Ja, dat is een heel lieve brief om de mensen proficiat te wensen met het Suikerfeest en om ze uit te nodigen voor een gespreksavond over scholing, werk en werkgelegenheid. Dat briefpapier mag ik gebruiken omdat ik die titel heb. Normaal doe ik mijn briefwisseling wel in het Nederlands, maar dit moest even snel gaan Raar dat u in het bezit bent van die brief eigenlijk. U vindt het dus normaal dat u in het Turks communiceert? Ja, want dit is privé en onder gesloten enveloppe. Ik ben vandaag zelf op de rechtbank nog over een beëdigde vertaling in het Turks mijn beklag gaan doen die niet klopte. Hebt u daar een probleem mee? Trouwens, die brief werd verstuurd aan de hand van de open lijst van de moskee. Dus toch niet zo privé? Maar ik ken hier iedereen. Als ik van mijn auto naar mijn kantoor wil stappen heb ik 45 minuten nodig U gaat hier een artikel over maken? Ja, dat is wel de bedoeling. Ok, doet u maar. Ik geniet ervan. Tot ziens.
SINT-KATELIJNE-WAVER/HEIST-OP-DEN-BERG - In de nacht van zaterdag op zondag werd een trouwfeest in een parochiezaal in Sint-Katelijne-Waver verstoord door een vechtpartij. Daarbij waren zowat tweehonderd mensen betrokken.
De vechtpartij zou zijn uitgelokt door een groep Romazigeuners, van wie niet duidelijk is of ze genodigden waren.
Zeventig agenten kwamen ter plaatse en hadden de toestand pas na een halfuur onder controle. Niemand werd gewond.
Het feest was ter gelegenheid van het huwelijk van een lid van een Servische familie uit Heist-op-den-Berg.
Politieke tegenstanders en de media zaten met pen en papier te wachten om de verbale uitschuivers van Geert Wilders nabij Ground Zero in New York te noteren. Maar die kwamen er niet. Iedereen is het erover eens dat de toespraak die Wilders er hield - naar aanleiding van de herdenking van de bloedige aanslagen van 11 september en een protestmanifestatie tegen de bouw van een grote moskee in de buurt zeer gematigd was. Volgens waarnemer Willem Jan Hilderink lijkt de speech een kentering in Wilders politieke stijl en een potentiële aardverschuiving in de Nederlandse politiek.
Het lijkt erop dat Geert Wilders de knop heeft omgedraaid nu zijn Partij Voor de Vrijheid een grote partij is geworden en regeringsdeelname binnen handbereik ligt. Hij zal zich niet snel meer laten betrappen op nodeloze en contraproductieve provocaties als een koranverbod of de beruchte kopvoddentaks. Die uitschuivers gaven zijn politieke tegenstanders de gedroomde kans om Wilders in de hoek te drummen waar ze hem graag hadden. Nu Wilders een meer genuanceerd standpunt inneemt, kunnen zijn tegenstanders de standpunten van Wilders niet langer inroepen als alibi voor de uitsluiting van zijn partij. En ze kunnen ook het inhoudelijke debat niet meer ontlopen.
Geert Wilders sloeg in een recente vrije tribune ook al een andere toon aan en verklaarde dat hij de vrijheidslievende moslims wilde helpen om het juk van de islam af te werpen. Niet de moslims zijn de vijand, maar wel de totalitaire ideologie. Het onderscheid is cruciaal. Men hoeft het niet altijd met Wilders eens te zijn, maar hij toont zich de jongste tijd een verstandig en handig politicus. Als de partij zich meer met de inhoud bezighoudt en Wilders zichzelf niet langer overschreeuwt, kan de PVV de volgende volkspartij worden, stelt Hilderink. Wilders heeft de omslag van zweeppartij naar beleidspartij goed gemaakt. De tanker werd zonder averij gekeerd. Het is geen gemakkelijke keuze, maar de kiezers haken niet af. In alle peilingen blijft de PVV verder groeien.
Islamitische en linkse terroristen 128 maal vaker actief dan kaalkopjes
Uit gegevens van Europol blijkt dat in 2009 vooral separatistische, islamitische en linkse terroristen actief waren. Van de in totaal 408 aanslagen werden er 268 gepleegd door separatisten, 89 door moslims, 39 door links en slechts 1 kwam er op naam van rechts. Met name Frankrijk, Spanje en Groot-Brittannië hadden te maken met aanslagen door moslims. Nederland kende slechts 2 terroristische aanslagen en die werden beiden door moslims gepleegd.
Opvallende cijfers in een tijd dat rechts nog steeds in de hoek van de nazis, skinheads en ander tuig wordt gedrukt. Termen als staatsgevaarlijk, extreemrechts en racistisch krijgen toch een wat andere lading als we kijken naar de objectieve cijfers zoals die worden gepresenteerd door Europol.
ZOMERGEM - Aan dancing Kokorico langs de N9 is zondagochtend tot twee maal toe zwaar gevochten. Rond vier uur kregen enkele Turken amok met een groepje Marokkanen. Toen de Turken er vandoor gingen, werden ze onderschept en klem gereden door hun Marokkaanse belagers. Onder meer een autoruit sneuvelde en volgens getuigen werden ook vuurwapens getrokken. Uiteindelijk konden de Turken ontkomen, maar ze vielen met hun wagen in panne in Melle, waar het voertuig met kapotte achterruit werd opgemerkt door de wegpolitie. Uiteindelijk werden ze opgevangen door de politie van Kruibeke. De politie voert verder onderzoek naar de Marokkanen.
Anderhalf uur later kreeg een ander groepje Marokkanen ruzie met enkele portiers. Het ging er hevig aan toe en de politie rukte uit met een twintigtal politievoertuigen. Uiteindelijk raakten er een vijftal mensen licht gewond, onder wie drie portiers. De vijf werden naar verschillende ziekenhuizen overgebracht, alle andere betrokkenen werden opgepakt voor verhoor.
May I ask you to be silent for ten seconds? Just be silent and listen. Ten seconds. And listen
What we hear are the sounds of life in the greatest city on earth. No place in the world, no place in human history, is as richly varied and vibrant and dynamic as New York City.
You hear the cars, you hear the people, you hear them rushing to their various destinations, you hear the sounds of business and of pleasure, you hear the cheers, you hear the cries, the buzzing sounds of human activity. And that is how it should be. Always.
Now close your eyes - I know it's a beautiful day, but close your eyes. I have been told that this day nine years ago was just such a beautiful day -- and remember, or try to remember, or try to imagine the sounds which were heard here on this spot under this same blue sky exactly nine years ago.
The sound of shock, the sound of destruction, the sound of panic, the sound of pain, the sound of terror.
Did New York deserve this? Did America deserve this? Did the West deserve this?
What, my friends, would you say to people who argue that New York, that America, that the West had itself to blame for those horrible sounds? There are people in this city who argue this. And they are angry because we are gathered here today to commemorate, to make a stand, to draw the line.
My friends,
I have come from the other side of the Atlantic to share your grief for those who died here nine years ago. I have not forgotten how I felt that day. The scenes are imprinted on my soul, as they are on yours.
But our hearts were not broken in the same way as the hearts of the relatives and friends of those who lost their lives here. Many relatives of the victims are here in our midst today. I wish to take this opportunity to express my deepest and most heartfelt condolences to them and to all of the people of New York and America.
Humbly, I stand here before you as a Dutchman and a European.
I, too, however, cannot forget.
How can anyone forget?
Let me remind you of the words from Darryl Worley's 9/11 song.
"Have you forgotten how it felt that day? To see your homeland under fire And her people blown away Have you forgotten when those towers fell? We had neighbors still inside going thru a living hell"
Worley's response is our response: No, we will NEVER forget.
We are here today because we have not forgotten all the loved ones that were lost and those left to carry on. And neither has the world.
When the forces of Jihad attacked New York, they attacked the world.
Among those lost were people from 55 nations, people of every religion and every persuasion. No place on earth had a more multi-ethnic, multi-racial, and multi-lingual workforce than New York's proud towers.
That is exactly why they were targeted. They constituted an insult to those who hold that there can be no peaceful cooperation among people and nations without submission to Sharia; to those who wish to impose the legal system of Islam on the rest of us.
But New York and Sharia are incompatible. New York stands for freedom, openness and tolerance.
New York's Mayor recently said that New York is "rooted in Dutch tolerance." Those are true words. New York is not intolerant. How can it be? New York is open to the world.
Suppose New York were intolerant. Suppose it only allowed people of one persuasion within its walls.
Then it would be like Mecca, a city without freedom.
Whatever your religion, persuasion or gender is, in New York you will find a home. In Mecca, if your religion isn't Islam, you are not welcome.
Imam Feisal Abdul Rauf claims the right to build a mosque, a house of Sharia here - on this hallowed ground.
But, friends, I have not forgotten and neither have you. That is why we are here today. To draw the line. Here, on this sacred spot. We are here in the spirit of America's founding fathers. We are here in the spirit of freedom. We are here in the spirit of Abraham Lincoln, the President who freed the slaves.
President Lincoln said: "Those who deny freedom to others, deserve it not for themselves."
These words are the key to our survival. The tolerance that is crucial to our freedom requires a line of defense.
Mayor Bloomberg uses tolerance as an argument to allow Imam Rauf and his sponsors to build their so-called Cordoba Mosque.
Mayor Bloomberg forgets, however, that openness cannot be open-ended. A tolerant society is not a suicidal society. It must defend itself against the powers of darkness, the force of hatred and the blight of ignorance. It cannot tolerate the intolerant - and survive.
This means that we must not give a free hand to those who want to subjugate us.
An overwhelming majority of Americans is opposed to building this mosque. So is an overwhelming majority everywhere in the non-Islamic world.
Because we all realize what is at stake here. We know what this so-called Cordoba mosque really means.
Imam Rauf maintains that American secular law and Sharia law are based on the same principles. He refuses to condemn terrorists because he says terrorism is "a very complex question".
He says America is "an accessory to the crime that happened on 9/11." "In fact," he literally said, "in the most direct sense, Osama bin Laden is made in the USA."
He also says that "terrorism will only end when the West acknowledges the harm it has done to Muslims."
That is why this man should not play the game he has in mind here in Manhattan. His "Blame the West, Blame America"-message is an insult. Americans - and by extension, all of us whose civilization was also attacked on 9/11/2001 - are not to blame for what happened here nine years ago today.
Osama bin Laden is not made in the USA. The West never "harmed" Islam before it harmed us.
Most Americans do not want this so-called Cordoba Mosque to be built here. They understand that it is both a provocation and a humiliation. They understand the triumphant narrative of a mosque named after the Great Mosque of Cordoba which was constructed where a Christian cathedral stood before the land was conquered by Islam.
An overwhelming majority of Americans is opposed to building an Islamic cultural center close to Ground Zero. There is no lack of mosques in New York. There are dozens of buildings in which Muslims can pray. It isn't about a lack of space for prayers. It's about the symbolic meaning.
We who have come to speak today, object to this mosque project because its promoter and his wealthy sponsors have never suggested building a center to promote tolerance and interfaith understanding where it is really needed: In Mecca - a town where non-Muslims are not even allowed to enter, let alone build churches, synagogues, temples or community centers.
Ordinary Americans object to the mosque project because currently no fewer than ten major multi-million dollar mosque projects are being planned in the United States as well as dozens in Europe, while not a single church is allowed in the kingdom of Saudi Arabia, while Jews are not even allowed to move their lips in prayer on the Temple Mount in Jerusalem, while the oldest Christians in the world, the Copts, are not free to renovate their churches, let alone to build one in Egypt.
My friends, that is why we are here today. What happens in New York must be seen in the perspective of the world. The events nine years ago made an enormous impact everywhere. Most people shared your pain, but, unfortunately, some did not.
Nine years ago, when the news of the terrible atrocity in New York reached Europe, Muslim youths danced in the streets. In a poll, two thirds of the Muslim immigrants in the Netherlands expressed partial or full understanding for the 9/11 terrorists.
If a mosque were built here on Ground Zero such people would feel triumphant.
But we, we will not betray those who died on 9/11. For their sakes we cannot tolerate a mosque on or near Ground Zero. For their sakes loud and clear we say: No mosque here! For their sakes, we must draw the line. So that New York, rooted in Dutch tolerance, will never become New Mecca.
But, let us also express our gratitude for the heroes of 9/11, those who went down in that Pennsylvania field, those who were standing freedom's watch at the Pentagon, and those who were here in New York nine years ago to risk and lose their lives for the victims.
Friends, in honor of these victims, these heroes and their families, I believe that the words of Ronald Reagan, spoken in Normandy on the 40th anniversary of D-Day, resonate with new purpose on this hallowed spot. President Reagan said: "We will always remember. We will always be proud. We will always be prepared, so we may always be free."
And, we, too, will always remember the victims of 9/11 and their loved ones who were left behind;
We, too, will always be proud of the heroes; We will always defend liberty, democracy and human dignity;
De kleine linkse krant De Morgen laat de extreem-linkse directeur van het Anderlechtse Sint-Guido Instituut aan het woord. Zoveel multicultureel geraaskal was zelden te vinden in één interview. Piet Vandermot zet meteen de toon: Als hier iemand komt solliciteren, dan zeg ik vlakaf: 'Als u een Vlaams Belanger bent, moet u hier niet komen werken'." Is dergelijk beroepsverbod niet strafbaar, Piet? En dan volgt wat men de geloofsbelijdenis van een rabiate multikuller kan noemen: "We hebben hier eucharistievieringen op school, maar er wordt tijdens zo'n viering ook uit de koran voorgelezen, omdat daar even waardevolle teksten in staan." Mogelijk heeft Piet - nota bene directeur van een christelijke school - niet in de mot dat daar tientallen verschrikkelijke opmerkingen en aanbevelingen instaan, zoals Christenen zijn afvalligen, ruziestokers en haatdragend, Op de dag van het oordeel zullen afvalligen eruit zien als zwarten en Allah noemt joden apen en zal ze martelen tot de dag der opstanding. Beetje dwaas van Piet, niet? In zijn school zitten scholieren van wel 75 nationaliteiten, het aantal Vlamingen is gezakt naar 15%. Fantastisch volgens Pïet. Sint-Guido ligt in de buurt waar de voorbije jaren regelrechte veldslagen werden geleverd tussen de Afrikaanse jongeren en de politie. Misschien is het wel daarom dat de school rekening houdt met de ramadam. Beetje laf, die Piet? Wat door de scribente van De Morgen uitdrukkelijk niet wordt gevraagd en door Vandermot al evenmin wordt vermeld is hoeveel leerlingen van Sint-Guido 1. een diploma behalen en 2. hoeveel met zon SG-diploma een studie in het hoger onderwijs met vrucht kunnen afronden. Beetje vals, niet Piet?
In de Kamer van Volksvertegenwoordigers werd vandaag het boek Welkom in Vakbondistan aan de media voorgesteld. Auteur Rob Verreycken werd geflankeerd door Marie-Rose Morel, die het voorwoord van het boek schreef, senator Jurgen Ceder en Philip Claeys. Het boek blikt terug op de activiteiten van de vakbondscel van onze partij, die werd opgericht nadat honderden Vlaams Belangers uit hun vakbond werden gegooid omdat ze kandideerden voor het Vlaams Belang. Zoals u hier reeds kon lezen, geeft Welkom in Vakbondistan een uniek inzicht in de werking van de drie Belgische monopolievakbonden. Het plaatje oogt allerminst fraai: onwettige praktijken, machtsmisbruik, inmenging in overheidstaken en het afwenden van belastinggeld naar de eigen kas.
Rob Verreycken beschreef hoe de Belgische vakbonden zich schuldig maken aan de misleiding van de Vlaamse werknemers. De Vlaamse zaak en de kritiek op de wanpraktijken van de drie Belgische vakbonden zijn géén verschillende zaken, aldus de auteur, die er tevens op wees dat het Vlaams Belang niet mordicus tegen vakbonden is, maar integendeel meer syndicale vrijheid bepleit. Een symbolische vrije vakbond zou het Belgische vakbondsmonopolie kunnen doorbreken, door een eventueel verbod om deel te nemen aan sociale verkiezingen aan te vechten voor Europese rechtbanken.
Welkom in Vakbondistan telt 144 bladzijden, kost 12,50 euro (excl. verzendingskosten) en kan vanaf maandag 20 september opgehaald worden op het Regionaal Secretariaat, Charles de Kerchovelaan 9 in Gent (09/234.27.72).
Aangezien zelfs De Standaard deze week moest erkennen dat een aantal opgelijste mistoestanden een discussie waard is, weet u dat het boek zeker een aanrader is!
Jongeren slaan man bijna dood. Zomaar - 12/09/2010
BRUSSEL- Kurt G. (26) is op klaarlichte dag nabij het Brusselse metrostation Bockstael door een bende jongeren met ijzeren staven en een mes bewerkt. Hij bleef half bewusteloos op straat liggen. 'Gewoon omdat ik mijn zus en nichten kwam oppikken die door die kerels werden lastig gevallen', zegt Kurt. YvesBarbieux
Kurt had met zijn zus en nichten afgesproken om iets te gaan drinken in Brussel. 'Toen ik aan Bockstael aankwam, zag ik vijf jongens een van mijn nichten aanspreken. Ik dacht eerst dat ze elkaar kenden, maar toen ik dichterbij kwam, hoorde ik hen de grofste scheldwoorden naar haar hoofd slingeren. Ik wou tussenbeide komen maar kreeg de kans niet. Meteen stapten vier kerels op mij af', vertelt Kurt.
Messteek
'In geen tijd werd ik omsingeld door zeker twintig man. Ik werd langs achter bij de keel gegrepen door kerels die ik zelfs niet heb zien komen. Twee van hen waren gewapend met ijzeren staven en uit een van die staven priemde een lange schroef. Ik trachtte de staven zo veel mogelijk te ontwijken, maar slaagde daar niet volledig in. Een eerste klap op mijn hoofd sloeg mij haast bewusteloos. Ik kroop overeind, maar het bleef klappen regenen, over heel mijn lichaam, maar vooral op mijn hoofd', vervolgt Kurt.
'Door het bloed in mijn keel kon ik bijna niet meer ademen. Iemand stak een mes langs achter in mijn zij. Ik keek om me heen en hoopte dat een van de omstanders zou tussenbeide komen. Niets bleek minder waar', zegt Kurt.
Zinloos geweld
'Toen wij zagen hoe die woestelingen Kurt aanpakten, waren wij in shock', reageren Kurts zus en nichten. 'Zoveel zinloos geweld hadden wij nog nooit gezien.' Ook de jonge vrouwen werden met de dood bedreigd en deelden in de klappen toen zij Kurt trachtten te helpen. Gelukkig raakten zij niet zwaar gewond. 'Wij hebben de politie gebeld. Toen de vechtersbazen de loeiende sirene hoorden naderen, stoven ze in alle richtingen uiteen. Niet zonder ons eerst met een glimlach van voldoening te bekijken. Kurt lag roerloos op de grond in een enorme plas bloed. Wij vreesden het ergste. Gelukkig begon hij na enkele seconden wat te bewegen. Maar het was een verschrikkelijk tafereel.'
De diepe wonden aan Kurts hoofd moesten in het ziekenhuis gehecht worden. Als bij wonder werd geen enkel vitaal orgaan door de messteek geraakt. Kurt moet twee weken rusten.
'Wij zullen dit trauma niet gauw kunnen verwerken. Hoeveel brave burgers moeten nog door zo'n brutale bendes in elkaar geslagen worden alvorens met strenge straffen eindelijk een einde wordt gemaakt aan zoveel zinloos geweld? Wanneer zullen wij ons eindelijk weer op straat mogen begeven zonder voor ons leven te moeten vrezen?', vragen zij zich af.
Een noodoplossing groeide uit tot een gênant symbool van het asielbeleid. Vandaag verblijven iets meer dan duizend asielzoekers in een hotel. Dat is ongeveer een op de twintig. De maatregel kwam er in mei 2009 als noodoplossing, maar groeide uit tot een symptoom van het Belgisch asielbeleid. De factuur ervan loopt intussen op tot ruim zestien miljoen euro: zeven miljoen in 2009, de rest dit jaar. Dat berekende Fedasil, de overheidsdienst die instaat voor de opvang van asielzoekers.
Begin dit jaar sprak de staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie, Philippe Courard (PS), nog de ambitie uit om het aantal vluchtelingen in hotels af te bouwen. Dat cijfer zakte toen eventjes richting achthonderd, maar door de blijvende instroom boog die daling zich snel om. We zitten nu bijna op het peil van vorige herfst.
Het stadsbestuur en de politie van Brussel hebben gisteren het tentenkamp in het park aan de Antwerpsesteenweg ontruimd. Daar verbleef een 100-tal vluchtelingen in primitieve omstandigheden (DS 10 september).
Brussel ging tot de schoonmaak over nadat het van Fedasil vernomen had dat voor 46 vluchtelingen en alle families met kinderen logies gevonden was. De anderen werden gesommeerd het terrein te verlaten.
De overblijvers togen naar het Schaarbeekse Gaucheretpark, enkele honderden meter verder. Er waren inmiddels weer nieuwe families met kinderen bijgekomen. Eén familie met vier kinderen die aan het OCMW van Seraing was toegewezen, was daar geweigerd.
Maar de dienstdoende burgemeester van Schaarbeek, Cécile Jodogne (MR), weigerde de groep en trommelde de politie op. Dit is geen oplossing', zei ze, er is hier geen sanitair. De federale overheid moet dit oplossen, niet de gemeente. Ik wacht op een initiatief van Courard.'
Die liet weten dat het op vrijdagavond moeilijk is nog een oplossing te vinden'.
De Franstalige kinderrechtencommissaris Bernard De Vos en Unicef stelden de penibele toestand aan de kaak.
Gisteravond laat kwam dan de melding dat de Brusselse dienst Samu Social vijf families zou opvangen.
